เมื่อคุณถูกล้อเล่นกับความรู้สึก??

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า..เราคุยกับคนๆหนึ่งมาเกือบเดินเเล้ว เเล้วเขาก็ทำท่าทางว่าเหมือนจะจีบ?? เเต่ด้วยความที่เป็นผู้หญิงก็ต้องอยากได้ความมั่นใจจากผู้ชายถูกมั้ยค่ะ เราเริ่มรู้จักกันทางเฟส เขาเป็นเพื่อนของรุ่นน้องที่โรงเรียนเราเเล้วเขาก็รู้จักเราเป็นอย่างดี เขาชอบทำตัวน่ารักๆกับเราเเต่ก็อาจจะพูดน่ารักๆเเบบนี้กับทุกคนก็เป็นได้ เราก็คุยกันมาโดยไร้สถานะมาตลอดไม่ได้คบกันเป็นเเฟนเเต่เขาก็ทำตัวหวง ห่วง บอกรักเราทุกคืนก่อนนอน ทำทุกอย่างเหมือนเขาคือเจ้าของชีวิตเราทั้งที่เราก็ไม่ได้ตัดสินใจคบ เราก็บอกนิสัยเราว่าเราเป็นคนยังไง "กูพูดเพราะๆไม่เป็นหรอกกูฮาร์ดคอกูเหมือนผู้ชายมากชอบหรออยากคุยกับกูอยู่มั้ย?"เราก็พูดพยายามหลีกเลี่ยงเขาก็ตื้อๆด้วยความที่นิสัยของผู้หญิงเเพ้ผู้ชายขี้อ้อนขี้ตื้ออยู่เเล้วจนทำให้เรารู้สึกว่า"อย่าไปพูดเเบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นได้มั้ยกูหวง"เราก็ถามเขาว่าทำไมเขาถึงดีกับเราขนาดนี้เขาตอบกลับด้วยประโยคที่ยังคงความน่ารักอยู่ว่า
...:ก็เค้าคุยกับตัวเองคนเดียวเเชทเดียวดีกับตัวเองคนเดียวจะให้เค้าไปดีกับใคร?คิดมาเค้าก็คิดมากเรื่องตัวเองอยู่เรื่องเดียวเค้าก็กลัวว่าวันหนึ่งตัวเองจะเบื่อเค้าเค้าเลยอยากทำดีกับตัวเองให้มากๆเค้ารักตัวเองน้ะ
เรา:รักคนง่ายเนอะ ตัวเองไรกูเป็นคน โทษทีหว้ะกูมันเเมนอ้ะไม่ค่อยจะหวานสักเท่าไหร่
เเน่นอนว่าถ้าผู้หญิงด่าคือเขารักเข้าเเล้ว เรารู้สึกว่าเขาน่ารักขึ้นทุกวัน หวั่นไหวในคำพูดของเขาจนกลายเป็นว่าไม่อยาให้เขาหายไปจากชีวิตไม่อยากให้ความรู้สึกนี้ไปไหนจากเราดี๊ดีน้ะตอนนั้น จนวันหนึ่งเราารู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไปจากคนที่ทักเรามาทุกวันก่อนนอนก็นอนทีหลังเราตอนเช้าก็ทักมาเป็นคนเเรกเป็นคนที่ทำให้เราตื่นขึ้นมาอย่างเเรกที่ต้องทำคือจับโทรศัพท์เเล้วยิ้ม กลับกลายเป็นว่าตอบสั้นๆเป็นคำๆต่างจากเราที่เป็นประโยค เขาเปลี่ยนไปมากเราเลยตัดวินใจพูดประโยคที่ทำให้ความรู้สึกตัวเองเเย่ออกไปว่า"ไม่เหมือนเดิมเเล้วว้ะไปเหอะกึดอัด"หลังจากนั้นมาเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยช่วงเเรกๆยอมรับว่าเเย่เหมือนกันเเต่ไม่ถึงกับร้องไห้ฟูมฟาย ลืมได้ไปช่วงเวลาหนึ่ง จนเราได้เจอหน้ากันเราเจอกันจังๆเเต่ด้วยความที่เขาเปลี่ยนไปเราบออกตัวเองให้ใจเเข็งมาตลอดเราเลยไม่คิดที่จะพูดคุยกับเขาหรือเเหมจะทักเขาเวลาเราเจอกันเรากลายเป็นคนไม่รู้จักกันเลยจนกลับมาบ้านเขาทักเรามาตอนนั้นความรู้สึกที่เคยรู้สึกกับเขามันว๊าบเข้ามาทันทีประโยคที่ทักมามันดูอ้อนวอนน่าสงสาร"ทำไมไม่คิดจะทักกันบ้าง ลืมกันเเล้วหรอ หรือเค้าไม่เคยอยู่ในสายตาตัวเอเลย"เเละจุดพลิกผันมันอยู่ที่ว่า ที่เราไม่ทักเขาไม่ใช่ว่าเราไม่อยากคุยนะเเต่!!ที่เขาไปจากเรา ที่เขาเปลี่ยนไปเขาไปเจอคนที่เขารักคือมีเเฟนเเล้ว เราพยายามไม่เข้าไปยุ่งเเต่พอมาเจอประโยคน่ารักๆของเขาต่อมใจอ้อนมันกำเริบ"เค้ายังรักยังคิดถึงตัวเองอยู่น้ะเว้ย"เราก็เตือนตัวเองอยู่ตลอดว่าอย่าเลยอย่ากลับไปรู้สึกเหมือนตอนเเรกที่เรารู้จักกันเลยมันก็ยังคงความขี้อ้อน"เค้าขอโทษ เค้าอยากคุยกับตัวเอง เค้าจะไม่ทำอย่างนี้อีกเเล้ว เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมน้ะ ได้ไหม??" เเน่นอนค่ะเป็นผู้หญิงสายโหดต้องมา"งั้นก็กลับไปเลิกกับเเฟน บอกเหตุผลว่ามีคนอื่น ไม่ได้รักเมียเลย ถ้าเอาดีเข้าตัวไม่ต้องมาคุยกับกู"เเละสิ่งที่พลิกผันอีกอย่างคือเวลามันคุยกับเราน้ะค่ะมันจะทักมาตอนเเฟนมันหลับ??ของมัน? หลังจากที่บอกให้มันพูดมันไม่พูด มันกลับมาด่าว่าเรา สุดท้ายเเล้วมันก็ยังทำนิสัยเดิม ทำให้เรารู้สึกดีด้วยเเล้วก็จากไปแบบเฉยชาเช่นเคย
#ขออภัยในคำหยาบด้วยน้ะค่ะ