สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
ต้องยกให้เกมบอยเลยครับ ที่ทำตลาดเกมมือถือได้เปรี้ยงปร้างมาก จนค่ายอื่นๆ จ้องอยากจะทำเครื่องมาแบ่งเค้กบ้างตาเป็นมันเลยทีเดียว แต่น่าเสียดายที่การทำตลาดเกมมือถือนั้น เป็นเรื่องที่ใหม่มากในยุคนั้น การคิดมองภาพง่ายๆ ว่า นินเทนโดก็แค่เอาเกมที่เคยเล่นได้บนทีวีมาใส่เครื่องพกพา ถือเป็นความคิดตื้นเขินมาก ทำให้ช่วงนั้นนี่ มีค่ายเกมทำเครื่องออกมาเยอะก็จริงครับ แต่คุณภาพไม่ผ่านเป็นส่วนใหญ่ ทำให้ดังช่วงสั้นๆ และดับไปอย่างรวดเร็ว
ค่ายเกมที่ประสบความสำเร็จบนเครื่องมือถือต่อเนื่องจนปัจจุบัน มีแค่นินเทนโด กับโซนี่ ดังนั้นจึงไม่ขอพูดถึงนะครับ
มาดูเกมมือถือที่ น่าจะดัง แต่ดันเด้งดีกว่า ว่าเป็นเพราะอะไร
1. เกมเกียร์ (SEGA) - เครื่องสเปกสูง เป็นภาพสี แถมเกมสนุกๆ เยอะมาก (เกมในตระกูลชิโนบิ ภาคของเครื่องนี้เป็นภาคที่สนุกที่สุดเท่าที่ผมเคยเล่นมาทีเดียว) มีแต่คนจับตามมองว่า ไอ้เครื่องนี้ มันล้มเกมบอยได้แน่ แต่ปัญหาที่ใหญ่ที่สุด และทำให้เครื่องนี้ตายไปจากตลาดอย่างรวดเร็วก็คือ ปัญหาการสูบพลังงานอย่างตะกละตะกลามครับ โดยเกมเกียร์ใช้ถ่านไฟฉายขนาด AA ถึง 6 ก้อน ซึ่งแบต 6 ก้อนใหม่ๆ สามารถเล่นต่อเนื่องได้เพียงชั่วโมงกว่าเท่านั้น ต่อให้คุณเป็นเกมเมอร์ที่มีฐานะขนาดไหน ไอ้การเล่นเกมแล้วต้องเสียเงินซื้อถ่าน 6 ก้อน ทุกๆ ชั่วโมงนี่ มันเกินใจรับไหวจริงๆ (สมัยของผมลงทุนซื้อถ่านชาร์ตได้มาเลย ซึ่งก็เซ็งอยู่ดี เล่น หนึ่ง ชม. รอชาร์ตอีก 2-3 ชม.)
2. Neo Geo pocket (SNK) - สเปกเครื่องไม่ดีครับ แถมมั่นใจเกมในค่ายตัวเองมากไปหน่อย (เป็นผลจากความสำเร็จอย่างสูงของเครื่อง Neo Geo ของตน) ทำให้ค่ายเกมดังๆ ไม่มาลง ผลคือมีแต่เกมเห่ยๆ ของตนที่ทำมาแบบลวกๆ (คนเล่นเกม SNK ในยุคนั้น เน้นเกมไฟติ้งครับ แต่เกมไฟติ้งที่ทำมาลงอยู่ในขั้นห่วยแตกเอามากๆ เล่นเอาเหล่าเกมเมอร์ฉุนขาด) แถมเกมค่ายตัวเองที่หมายมั่นปั้นมือว่าลงแล้วขายได้แน่ ก็แป้กชนิดถล่มทลาย ล้มโปรเจคต์นี้ไปไม่นาน (กับโปรเจค Neo Geo 64 ซึ่งแป้กชนิดเลวร้ายกว่า Pocket อีกหลายเท่า) บริษัทก็ล้มละลายตามไป เอวัง
3. วันเดอร์สวอน (Bandai) - ชูจุดเด่นด้านการประหยัดพลังงาน (ใช้ถ่าน AA แค่ก้อนเดียว) และเกมจากการ์ตูนที่มีลิขสิทธิ์ในมือ (ค่ายที่ผลิตคือ Bandai ซึ่งผลิตของเล่นและการ์ตูนอนิเมชั่นมากมายในท้องตลาด) เปิดตัวมาได้สวย แต่ไปๆ มาๆ ดำเนินนโยบายพลาดตรงไหนไม่ทราบ ค่ายเกมใหญ่ๆ ที่เคยคุยกันไว้ ไม่มาหลายค่าย (แต่ก็ได้ค่ายที่ทำเงินจริงๆ อย่าง Square ไปออก Final Fantasy ให้) ทำให้เกมที่ดึงดูดคนเล่นมีไม่มาก ประกอบกับเน้นจำหน่ายในประเทศอย่างเดียว (ไม่มีเกมพอร์ตไปต่างประเทศ ซึ่งเป็นตลาดใหญ่กว่าญี่ปุ่นมาก) ทำให้ไปไม่ถึงฝั่ง โดนเกมบอยแอดวานส์ตีกระจุยจนหยุดการผลิตในที่สุด
4. เอนเกจ (Nokia) - ถือเป็นเครื่องเกมที่เป็นโทรศัพท์มือถือเครื่องแรกของโลก (มีตลับเกมสำหรับเครื่องนี้โดยเฉพาะ) โดยเป็นเครื่องแรกๆ ที่วางคอนเซปต์เครื่องได้น่าสนใจมาก คือ ผนวกเทคโนโลยีสมาร์ตโฟนกับเครื่องเกมได้อย่างลงตัว ด้วยสเปกฮาร์ดแวร์ที่เรียกว่า ขั้นเทพ สำหรับมือถือในยุคนั้น อีกทั้งฟังก์ชั่นเอนเตอร์เทนเมนต์ต่างๆ ที่จัดเต็ม
แต่แป้กครับ แป้กอย่างน่าเจ็บใจที่สุดด้วย
Nokia ลงทุนด้านวิจัยฮาร์ดแวร์อย่างดี แต่ดันละเลยเรื่องคุณภาพของเกม โดยคิดว่า ฮาร์ดแวร์ดีซะอย่าง ซอฟต์แวร์จะเป็นไงช่างหัวเผือก ทำให้เกมที่มาลงเครื่องเป็นเกมเก่าๆ ที่พอร์ตมาจากระบบอื่นซะเป็นส่วนใหญ่ อีกทั้ง ค่ายเกมที่ทำเกมให้ ก็ไม่ใช่ค่ายเกมที่มีประสบการณ์ด้านการทำเกมมือถืออย่างแท้จริง ซึ่งผลก็เห็นๆ กันอยู่แล้ว คุณซื้อเครื่องเกม แต่ไม่มีเกมดีๆ ให้เล่น ต่อให้มันโทรศัพท์ได้ จะซื้อมาทำไม? เครื่องก็ไม่ใช่ถูกๆ
ผลคือเจ๊งสนิทครับ และนับจากนั้นเป็นต้นมา Nokia ก็ไม่เคยมาแหยมกับตลาดของเล่นอีกเลย
ค่ายเกมที่ประสบความสำเร็จบนเครื่องมือถือต่อเนื่องจนปัจจุบัน มีแค่นินเทนโด กับโซนี่ ดังนั้นจึงไม่ขอพูดถึงนะครับ
มาดูเกมมือถือที่ น่าจะดัง แต่ดันเด้งดีกว่า ว่าเป็นเพราะอะไร
1. เกมเกียร์ (SEGA) - เครื่องสเปกสูง เป็นภาพสี แถมเกมสนุกๆ เยอะมาก (เกมในตระกูลชิโนบิ ภาคของเครื่องนี้เป็นภาคที่สนุกที่สุดเท่าที่ผมเคยเล่นมาทีเดียว) มีแต่คนจับตามมองว่า ไอ้เครื่องนี้ มันล้มเกมบอยได้แน่ แต่ปัญหาที่ใหญ่ที่สุด และทำให้เครื่องนี้ตายไปจากตลาดอย่างรวดเร็วก็คือ ปัญหาการสูบพลังงานอย่างตะกละตะกลามครับ โดยเกมเกียร์ใช้ถ่านไฟฉายขนาด AA ถึง 6 ก้อน ซึ่งแบต 6 ก้อนใหม่ๆ สามารถเล่นต่อเนื่องได้เพียงชั่วโมงกว่าเท่านั้น ต่อให้คุณเป็นเกมเมอร์ที่มีฐานะขนาดไหน ไอ้การเล่นเกมแล้วต้องเสียเงินซื้อถ่าน 6 ก้อน ทุกๆ ชั่วโมงนี่ มันเกินใจรับไหวจริงๆ (สมัยของผมลงทุนซื้อถ่านชาร์ตได้มาเลย ซึ่งก็เซ็งอยู่ดี เล่น หนึ่ง ชม. รอชาร์ตอีก 2-3 ชม.)
2. Neo Geo pocket (SNK) - สเปกเครื่องไม่ดีครับ แถมมั่นใจเกมในค่ายตัวเองมากไปหน่อย (เป็นผลจากความสำเร็จอย่างสูงของเครื่อง Neo Geo ของตน) ทำให้ค่ายเกมดังๆ ไม่มาลง ผลคือมีแต่เกมเห่ยๆ ของตนที่ทำมาแบบลวกๆ (คนเล่นเกม SNK ในยุคนั้น เน้นเกมไฟติ้งครับ แต่เกมไฟติ้งที่ทำมาลงอยู่ในขั้นห่วยแตกเอามากๆ เล่นเอาเหล่าเกมเมอร์ฉุนขาด) แถมเกมค่ายตัวเองที่หมายมั่นปั้นมือว่าลงแล้วขายได้แน่ ก็แป้กชนิดถล่มทลาย ล้มโปรเจคต์นี้ไปไม่นาน (กับโปรเจค Neo Geo 64 ซึ่งแป้กชนิดเลวร้ายกว่า Pocket อีกหลายเท่า) บริษัทก็ล้มละลายตามไป เอวัง
3. วันเดอร์สวอน (Bandai) - ชูจุดเด่นด้านการประหยัดพลังงาน (ใช้ถ่าน AA แค่ก้อนเดียว) และเกมจากการ์ตูนที่มีลิขสิทธิ์ในมือ (ค่ายที่ผลิตคือ Bandai ซึ่งผลิตของเล่นและการ์ตูนอนิเมชั่นมากมายในท้องตลาด) เปิดตัวมาได้สวย แต่ไปๆ มาๆ ดำเนินนโยบายพลาดตรงไหนไม่ทราบ ค่ายเกมใหญ่ๆ ที่เคยคุยกันไว้ ไม่มาหลายค่าย (แต่ก็ได้ค่ายที่ทำเงินจริงๆ อย่าง Square ไปออก Final Fantasy ให้) ทำให้เกมที่ดึงดูดคนเล่นมีไม่มาก ประกอบกับเน้นจำหน่ายในประเทศอย่างเดียว (ไม่มีเกมพอร์ตไปต่างประเทศ ซึ่งเป็นตลาดใหญ่กว่าญี่ปุ่นมาก) ทำให้ไปไม่ถึงฝั่ง โดนเกมบอยแอดวานส์ตีกระจุยจนหยุดการผลิตในที่สุด
4. เอนเกจ (Nokia) - ถือเป็นเครื่องเกมที่เป็นโทรศัพท์มือถือเครื่องแรกของโลก (มีตลับเกมสำหรับเครื่องนี้โดยเฉพาะ) โดยเป็นเครื่องแรกๆ ที่วางคอนเซปต์เครื่องได้น่าสนใจมาก คือ ผนวกเทคโนโลยีสมาร์ตโฟนกับเครื่องเกมได้อย่างลงตัว ด้วยสเปกฮาร์ดแวร์ที่เรียกว่า ขั้นเทพ สำหรับมือถือในยุคนั้น อีกทั้งฟังก์ชั่นเอนเตอร์เทนเมนต์ต่างๆ ที่จัดเต็ม
แต่แป้กครับ แป้กอย่างน่าเจ็บใจที่สุดด้วย
Nokia ลงทุนด้านวิจัยฮาร์ดแวร์อย่างดี แต่ดันละเลยเรื่องคุณภาพของเกม โดยคิดว่า ฮาร์ดแวร์ดีซะอย่าง ซอฟต์แวร์จะเป็นไงช่างหัวเผือก ทำให้เกมที่มาลงเครื่องเป็นเกมเก่าๆ ที่พอร์ตมาจากระบบอื่นซะเป็นส่วนใหญ่ อีกทั้ง ค่ายเกมที่ทำเกมให้ ก็ไม่ใช่ค่ายเกมที่มีประสบการณ์ด้านการทำเกมมือถืออย่างแท้จริง ซึ่งผลก็เห็นๆ กันอยู่แล้ว คุณซื้อเครื่องเกม แต่ไม่มีเกมดีๆ ให้เล่น ต่อให้มันโทรศัพท์ได้ จะซื้อมาทำไม? เครื่องก็ไม่ใช่ถูกๆ
ผลคือเจ๊งสนิทครับ และนับจากนั้นเป็นต้นมา Nokia ก็ไม่เคยมาแหยมกับตลาดของเล่นอีกเลย
สมาชิกหมายเลข 1471871 ถูกใจ, รู้สึกแปลก ถูกใจ, กระรอกต๊อง ถูกใจ, nueng_love_you ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1667001 ถูกใจ, Taswang ถูกใจ, หมาข้างถนนคนบ้าการ์ตูน ถูกใจ, Galim ถูกใจ, AuDioMan ถูกใจ, nut461 ถูกใจรวมถึงอีก 17 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
สมัยก่อน เกมพกพานี่ก็ออกเยอะมากๆเลยนะ
จนปี 1989 ถึงมีเกมบอยออกมาและฮิตเล่นกันทั่วทุกสารทิศจนปลายปี 1999ถึงเริ่มลดความนิยมลง แต่ระหว่างช่วงนั้นก็มีเครื่องเกมออกมาถึง2-3เจ้า คือ neo-geo pocket กับ วันเดอร์สวอน(2เครื่องนี้ผมยังทันเห็นในหนังสือเกมบ้าง) และเซก้าเองก็ออกเกมเกียร์ออกมาตั้งกะช่วงปี90แล้ว แต่ทำไมถึงดังสู้เกมบอยไม่ได้ก็ไม่รู้ทั้งๆที่เป็นสีนะ และในปี2001 นินเทนโดจึงส่งเกมบอยแอดวานซ์ออกมาตีตลาดจนชิงตลาดเกมพกพากลับมาได้
ซึ่งเกมพกพาในช่วงปี90-2005 มีเครื่องเกมออกมาสู่ตลาดไม่ต่ำกว่า 5-6เครื่องเลยอ่ะ คือการแข่งขันในตอนนั้นสูงมาก เกมก็ออกเยอะจริงๆ นึกแล้วอิจฉาเกมยุคนั้น ขนาดค่ายมือถือยังหันมาทำมือถือที่สามารถเล่นเกมเต็มรูปแบบได้ ชื่อเอ็นเกจรึอะไรเนี่ย โคตรเเพงมาก สมัยนั้นใครมีเครื่องนี้นี่อย่างโก้(ยุคนั้นมือถือโนเกียร์เพิ่งถ่ายรูปภาพคุณภาพกะหรั่วได้ ราคาเครื่องละเกือบ2หมื่น)