มือเก่าจะนิ่งกว่าและความกดดันที่วกกลับมาสู่"วาตาชิ กัมบาริมัส"..
ตอนที่22 แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างมือเก่ากับมือใหม่,แสดงคุณค่าของเวลาที่ใช้ไปในการสั่งสมประสบการณ์ เมื่อเทียบกับพวกที่มาโดยหลักสูตรเร่งลัด..
ทีมซินเดอเรลล่าผ่านปัญหามาหลายอย่างจนสามารถ"นิ่ง"ได้เมื่อเจออุปสรรคทั้งก่อนขึ้นเวทีหรือระหว่างการแสดงทั้งสามารถช่วยกันแก้ปัญหาเฉพาะหน้าให้ผ่านพ้นรอดสถานการณ์ตรงหน้าไปได้ ในขณะที่เด็กใหม่แม้จะซ้อมบ่อยมากก็ยังเอาชนะอาการ"สั่น"เมื่อจะขึ้นแสดงครั้งแรกไม่ได้
ยิ่งเป็นงานใหญ่ด้วยแล้ว..จึงไม่แปลกใจเลยที่เด็กในทีมโปรเจ็คต์โครเน่จะรู้สึกกดดัน เครียดเหมือนจะหายใจไม่ออกเหมือนหัวใจถูกบีบ
ขนาดงานไอด้อลเฟสคราวก่อนมินามิยังเครียดถึงกับไข้ขึ้นเลย
เด็กใหม่ที่ไม่เคยออกงานเลยจะเหลือเรอะ ผอ.มิชิโระก็ไม่ได้ฟอร์มทีมที่มีคนคุมหลังเวทีแบบเดียวกับทีมนางซินที่มีพีซังคอยกำกับ-จัดการอยู่หลังเวที ซะอีก ขนาดทีมนางซิน พีซังยังต้องอยู่คอยให้กำลังใจเลย
ในขณะที่เจ๊มิชิโระนั่งคอยดูความสำเร็จอยู่ที่ที่นั่งวีไอพี เท่านั้น..
งานนี้จึงกลายเป็นความเก๋าเอาชนะความใหม่สดไปแบบ "กระดูกคนละเบอร์"
แบบที่ผอ.มิชิโระจำต้องยอมรับและต่ออายุให้โปรเจ็คต์นางซินไปได้อีกจนกว่าจะถึงคอนเสิร์ตฤดูหนาว...
ในที่สุดความกดดันแบบอาฟเตอร์เอ็ฟเฟ็คก็มาถึงชิมามุ
นึกถึงเพลงเก่าเพลงหนึ่งที่ว่า"ใครๆเขาก็ไปดี มีแต่ฉันคนเดียว.." อะไรทำนองนี้ทีเดียว.. อยู่หลังเวทีสนับสนุนเขาทั้งๆที่เคยออกไปแสดงเองแท้ๆ
และเมื่องานจบ,ความสำเร็จของคนอื่นที่ตนเองได้แต่มอง อูสุกิจึงรู้สึกกดดันจนคาถา"กัมบาริมัส"ที่ท่องติดปากไม่อาจปลอบใจได้อีกต่อไป
ต่อไปคงเป็นตอนของอูสุกิว่าจะกลับมาได้อย่างไร และการมุ่งสู่คอนเสิร์ตครั้งต่อไปของทั้งสองฝ่าย.....
ปล. 1.ตอนนี้พีซังเฉือนคืนเจ๊มิชิโระไปได้ ด้วยการแสดงสดหน้าม่านคั่นเวลาแท้ๆ
2.เจ๊มิชิโระวางแผนอะไรได้ตั้งเยอะแยะแต่มาพลาดตรงการจัดการหลังเวทีเฉยเลย...
3.มิโอะและอูสุกิ สปิริตสูงมาก แม้จะไม่ได้แสดงยังช่วยประคอง TP จนออกไปแจ้งเกิดหน้าเวทีได้อย่างสวยงาม ต้องให้เครดิตไว้เลย
4. ตอนนี้มีโมเมนต์ของ Pxริน ให้แฟนๆที่รอจิ้นได้หายอยากหลายฉากเลยนะ 555
5. อุสุกิ ม็อตโตะ กัมบาริมัส!!! ไดโจบุ!!!อยากจับมือปลอบใจเธอมากๆเลยตอนที่ต้องกลับบ้านเพราะทำงานต่อไม่ไหว
ถ้าเป็นน้องเป็นหลานจะโอบไว้และตบหลังเบาๆปลอบใจเลยล่ะ
Im@s ตอน22 ดูแล้วมาคุยกัน (สปอยล์แน่ๆ)
ตอนที่22 แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างมือเก่ากับมือใหม่,แสดงคุณค่าของเวลาที่ใช้ไปในการสั่งสมประสบการณ์ เมื่อเทียบกับพวกที่มาโดยหลักสูตรเร่งลัด..
ทีมซินเดอเรลล่าผ่านปัญหามาหลายอย่างจนสามารถ"นิ่ง"ได้เมื่อเจออุปสรรคทั้งก่อนขึ้นเวทีหรือระหว่างการแสดงทั้งสามารถช่วยกันแก้ปัญหาเฉพาะหน้าให้ผ่านพ้นรอดสถานการณ์ตรงหน้าไปได้ ในขณะที่เด็กใหม่แม้จะซ้อมบ่อยมากก็ยังเอาชนะอาการ"สั่น"เมื่อจะขึ้นแสดงครั้งแรกไม่ได้
ยิ่งเป็นงานใหญ่ด้วยแล้ว..จึงไม่แปลกใจเลยที่เด็กในทีมโปรเจ็คต์โครเน่จะรู้สึกกดดัน เครียดเหมือนจะหายใจไม่ออกเหมือนหัวใจถูกบีบ
ขนาดงานไอด้อลเฟสคราวก่อนมินามิยังเครียดถึงกับไข้ขึ้นเลย
เด็กใหม่ที่ไม่เคยออกงานเลยจะเหลือเรอะ ผอ.มิชิโระก็ไม่ได้ฟอร์มทีมที่มีคนคุมหลังเวทีแบบเดียวกับทีมนางซินที่มีพีซังคอยกำกับ-จัดการอยู่หลังเวที ซะอีก ขนาดทีมนางซิน พีซังยังต้องอยู่คอยให้กำลังใจเลย
ในขณะที่เจ๊มิชิโระนั่งคอยดูความสำเร็จอยู่ที่ที่นั่งวีไอพี เท่านั้น..
งานนี้จึงกลายเป็นความเก๋าเอาชนะความใหม่สดไปแบบ "กระดูกคนละเบอร์"
แบบที่ผอ.มิชิโระจำต้องยอมรับและต่ออายุให้โปรเจ็คต์นางซินไปได้อีกจนกว่าจะถึงคอนเสิร์ตฤดูหนาว...
ในที่สุดความกดดันแบบอาฟเตอร์เอ็ฟเฟ็คก็มาถึงชิมามุ
นึกถึงเพลงเก่าเพลงหนึ่งที่ว่า"ใครๆเขาก็ไปดี มีแต่ฉันคนเดียว.." อะไรทำนองนี้ทีเดียว.. อยู่หลังเวทีสนับสนุนเขาทั้งๆที่เคยออกไปแสดงเองแท้ๆ
และเมื่องานจบ,ความสำเร็จของคนอื่นที่ตนเองได้แต่มอง อูสุกิจึงรู้สึกกดดันจนคาถา"กัมบาริมัส"ที่ท่องติดปากไม่อาจปลอบใจได้อีกต่อไป
ต่อไปคงเป็นตอนของอูสุกิว่าจะกลับมาได้อย่างไร และการมุ่งสู่คอนเสิร์ตครั้งต่อไปของทั้งสองฝ่าย.....
ปล. 1.ตอนนี้พีซังเฉือนคืนเจ๊มิชิโระไปได้ ด้วยการแสดงสดหน้าม่านคั่นเวลาแท้ๆ
2.เจ๊มิชิโระวางแผนอะไรได้ตั้งเยอะแยะแต่มาพลาดตรงการจัดการหลังเวทีเฉยเลย...
3.มิโอะและอูสุกิ สปิริตสูงมาก แม้จะไม่ได้แสดงยังช่วยประคอง TP จนออกไปแจ้งเกิดหน้าเวทีได้อย่างสวยงาม ต้องให้เครดิตไว้เลย
4. ตอนนี้มีโมเมนต์ของ Pxริน ให้แฟนๆที่รอจิ้นได้หายอยากหลายฉากเลยนะ 555
5. อุสุกิ ม็อตโตะ กัมบาริมัส!!! ไดโจบุ!!!อยากจับมือปลอบใจเธอมากๆเลยตอนที่ต้องกลับบ้านเพราะทำงานต่อไม่ไหว
ถ้าเป็นน้องเป็นหลานจะโอบไว้และตบหลังเบาๆปลอบใจเลยล่ะ