อันนี้เปนกระทู้เเรกของเราเลย ผิดพลาดอะไรต้องขอโทดด้วยน้ะครับ ☺☺
เรื่องของเรามีอยู่ว่า ...
เรื่องเกิดขึ้นเมื่อช่วงปีที่เเล้ว เรากะเเฟนเรียนอยู่ที่เดียวกันแต่คนล้ะคณะ ในตอนนั้นเราคบกันมา 2 ปีกว่าเเล้ว เรื่องมันเกิดขึ้นช่วงปิดเทอม 6 เดือน ปิดเทอมช่วงเเรกยังไม่มีปัญหาอะไร เพราะเราจะไปหาเค้าเดือนล้ะครั้ง เดือนที่สองเราก้อยังไปหาเค้า แต่พอเข้าเดือนที่สามเราไม่ได้ไปหาเค้าล้ะ พอห่างกันนานๆมันก้อเริ่มมีปัญญา บางครั้งเรื่องเล็ดๆน้อยๆก้อยังเอามาทะเลาะได้ แล้วส่วนตัวเราเราเปนคนที่ไม่ชอบคุยโทรสับ เราชอบที่จะเเชทกันมากกว่า แต่เค้าต่างจากเราเพราะเค้าไม่ชอบพิมพ์ชอบคุยโทรสับมากกว่มา เราไม่เคยบอกเค้าเลยว่าเราไม่ชอบคุยโทรสับ ทุกครั้งที่เค้าโทรมาเราจะไม่ค่อยรับสาย วันนึงแทบจะไม่คุยเลย เวลาเค้าถามว่าทำไมไม่รับสาย เราก้ออ้างไปอย่างนู้นอย่างนี้ ในช่วงเดือนที่สามจะเปนอยู่อย่างนี้ตลอดเลย เราไม่ค่อยคุย ไม่ค่อยจะสนใจเค้า จนเข้าเดือนที่สี่ที่ห่างกัน เราก้อไปทำงาน อยู่ไกลกับเค้ามาก ไม่ได้ไปหาไม่ได้คุย เพราะเราไม่มีเวลาว่างเลย ในความคิดของเราคือเราอยากตั้งใจทำงาน อยากมีตัง เวลากลับไปหาเค้า เราอยากพาเค้าไปทานอะไรอร่อยๆ อยากซื้อของให้เขา เราทำงานจนเราไม่มีเวลาคุยกัน เราไม่โทรหาเค้า เค้าก้อไม่โทรหาเรา พอมีเวลาว่างนิดหน่อยที่ได้คุยกัน ก้อกลายเปนทะเลาะกัน คุยกันทะเลาะกันทุกครั้ง จนเราคิดว่าเราไม่ได้คุยกะเค้าเราก้ออยู่ได้ เราเลยโฟกัสที่งาน ตั้งใจทำงาน นานๆถึงจะได้คุยกับเค้า ตอนนั้นเราไว้ใจเค้ามาก เราเชื่อใจเค้ามาตลอด เราคิดว่าการที่เราไม่คุยกันเค้าคงจะไม่ไปคุยกับใครหรอก เเต่ในความจิงเเล้วช่วงที่เราไปทำงานช่วงที่เราไม่ได้คุยกัน "เขาคุยกับคนอื่นมาตลอดเลย" แต่เราไม่รุ้ ช่วงที่เราทำงานอยู่เค้าไปหาผู้ชายคนอื่นที่บ้าน และผู้ชายคนนั้นก้อมาหาเค้าเเต่มาหาเค้าที่หอ เค้าไปเที่ยวไปไหนมาไหนด้วยกัน ส่วนใอ่เราก้อทำงานอยู่ไม่รุ้เรื่องอะไรเลย เค้าคุยกันทุกวัน เปิดกล้องคุยกันทุกวัน แต่กับเราเค้าไม่โทรหา ในเฟสไม่เคยโพสถึงเราเลย พูดง่ายๆเหมือนเรากับเค้าเลิกกันไปแล้วอ่ะ เค้าไม่สนใจอะไรเราเลย จนวันหนึ่ง เราทนไม่ไหวล้ะ เราทำงานเราอยากได้กำลังใจ เราอยากเหนเค้าโพสในเฟสให้กำลังใจ เราก้อเลยตัดสินใจโทรหาเค้า ตอนแรกที่ได้ยินเสียงเค้าหลังจากที่เราไม่ได้ยินมาหลายวัน น้ำเสียงของเขาที่พูดกับเรา น้ำเสียงปกติมาก ไม่มีประโยคไหนที่ทำให้เราคิดว่าเค้ามีคนอื่นได้เลย เราก้อคุยกับเค้าไปสักพัก คุยๆไปจนเกิดเรื่องไม่เข้าใจกันอีก เราก้อเลยวางสายไป เขาก้อไม่โทรกลับมา ตอนนั้นเข้าเดือนที่ห้าได้ล้ะ เราไปทำงานช่วงปิดเทอมเดือนที่สี่ ทำไปจนเกือบเปิดเทอมช่วงเดือนสิงหา เหลือประมาณ 2 สัปดาห์มหาลัยจะเปิด เราก้อกลับไปอยู่บ้าน เเต่ก้อยังไม่ได้ไปหาเค้า จนวันหนึ่งมีคนมาบอกเราว่า.เค้าเหนเฟสเเฟนเราโพสหาผู้ชายคนอื่นเราไม่เหนหรอ เราก้อบอกว่าเฟสเเฟนเราเราก้อไม่เหนเค้าโพสอะไรเลย เเล้วใอ่คนที่บอกเราเขาก้อแคปหน้าจอมาให้ดู ตอนแรกที่เราเหนเราตกใจมาก เราเสียใจ เราร้องไห้ คือเเฟนเราเล่นเฟส 2 เฟส อันหนึ่งตั้งสถานะกับเรา ส่วนอีกอันหนึ่งคือเพ้อถึงผู้ชายอีกคน แล้วบล็อคเรา บล็อคคนที่เปนญาติเปนเพื่อนกะเราหมด พอเราเหนเราก้อตัดสินใจโทรหาเค้า เราก้อแกล้งถามเค้าว่ารักเรามั้ย ตอนนันเค้ายังไม่รุ้ว่าเรารุ้เรื่องหมดเเล้วว่าเค้ามีคนอื่น เค้าเลยตอบว่า รักสิ เราก้อถามต่อไปว่า จิงหรอ .เขาก้อบอกว่าจิง .จนตอนนั้นเรากลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่เแล้ว เราเลยพูดกับเค้าว่า "ตัวเองบอกว่าตัวเองกับเค้าแล้วตัวเองทำกับเค้าเเบบนั้นทำไม"
เดี๋ยวมาต่อน้ะครับ 😁😁
ถ้าไว้ใจแฟนอีกครั้งดีหรือเปล่า
เรื่องของเรามีอยู่ว่า ...
เรื่องเกิดขึ้นเมื่อช่วงปีที่เเล้ว เรากะเเฟนเรียนอยู่ที่เดียวกันแต่คนล้ะคณะ ในตอนนั้นเราคบกันมา 2 ปีกว่าเเล้ว เรื่องมันเกิดขึ้นช่วงปิดเทอม 6 เดือน ปิดเทอมช่วงเเรกยังไม่มีปัญหาอะไร เพราะเราจะไปหาเค้าเดือนล้ะครั้ง เดือนที่สองเราก้อยังไปหาเค้า แต่พอเข้าเดือนที่สามเราไม่ได้ไปหาเค้าล้ะ พอห่างกันนานๆมันก้อเริ่มมีปัญญา บางครั้งเรื่องเล็ดๆน้อยๆก้อยังเอามาทะเลาะได้ แล้วส่วนตัวเราเราเปนคนที่ไม่ชอบคุยโทรสับ เราชอบที่จะเเชทกันมากกว่า แต่เค้าต่างจากเราเพราะเค้าไม่ชอบพิมพ์ชอบคุยโทรสับมากกว่มา เราไม่เคยบอกเค้าเลยว่าเราไม่ชอบคุยโทรสับ ทุกครั้งที่เค้าโทรมาเราจะไม่ค่อยรับสาย วันนึงแทบจะไม่คุยเลย เวลาเค้าถามว่าทำไมไม่รับสาย เราก้ออ้างไปอย่างนู้นอย่างนี้ ในช่วงเดือนที่สามจะเปนอยู่อย่างนี้ตลอดเลย เราไม่ค่อยคุย ไม่ค่อยจะสนใจเค้า จนเข้าเดือนที่สี่ที่ห่างกัน เราก้อไปทำงาน อยู่ไกลกับเค้ามาก ไม่ได้ไปหาไม่ได้คุย เพราะเราไม่มีเวลาว่างเลย ในความคิดของเราคือเราอยากตั้งใจทำงาน อยากมีตัง เวลากลับไปหาเค้า เราอยากพาเค้าไปทานอะไรอร่อยๆ อยากซื้อของให้เขา เราทำงานจนเราไม่มีเวลาคุยกัน เราไม่โทรหาเค้า เค้าก้อไม่โทรหาเรา พอมีเวลาว่างนิดหน่อยที่ได้คุยกัน ก้อกลายเปนทะเลาะกัน คุยกันทะเลาะกันทุกครั้ง จนเราคิดว่าเราไม่ได้คุยกะเค้าเราก้ออยู่ได้ เราเลยโฟกัสที่งาน ตั้งใจทำงาน นานๆถึงจะได้คุยกับเค้า ตอนนั้นเราไว้ใจเค้ามาก เราเชื่อใจเค้ามาตลอด เราคิดว่าการที่เราไม่คุยกันเค้าคงจะไม่ไปคุยกับใครหรอก เเต่ในความจิงเเล้วช่วงที่เราไปทำงานช่วงที่เราไม่ได้คุยกัน "เขาคุยกับคนอื่นมาตลอดเลย" แต่เราไม่รุ้ ช่วงที่เราทำงานอยู่เค้าไปหาผู้ชายคนอื่นที่บ้าน และผู้ชายคนนั้นก้อมาหาเค้าเเต่มาหาเค้าที่หอ เค้าไปเที่ยวไปไหนมาไหนด้วยกัน ส่วนใอ่เราก้อทำงานอยู่ไม่รุ้เรื่องอะไรเลย เค้าคุยกันทุกวัน เปิดกล้องคุยกันทุกวัน แต่กับเราเค้าไม่โทรหา ในเฟสไม่เคยโพสถึงเราเลย พูดง่ายๆเหมือนเรากับเค้าเลิกกันไปแล้วอ่ะ เค้าไม่สนใจอะไรเราเลย จนวันหนึ่ง เราทนไม่ไหวล้ะ เราทำงานเราอยากได้กำลังใจ เราอยากเหนเค้าโพสในเฟสให้กำลังใจ เราก้อเลยตัดสินใจโทรหาเค้า ตอนแรกที่ได้ยินเสียงเค้าหลังจากที่เราไม่ได้ยินมาหลายวัน น้ำเสียงของเขาที่พูดกับเรา น้ำเสียงปกติมาก ไม่มีประโยคไหนที่ทำให้เราคิดว่าเค้ามีคนอื่นได้เลย เราก้อคุยกับเค้าไปสักพัก คุยๆไปจนเกิดเรื่องไม่เข้าใจกันอีก เราก้อเลยวางสายไป เขาก้อไม่โทรกลับมา ตอนนั้นเข้าเดือนที่ห้าได้ล้ะ เราไปทำงานช่วงปิดเทอมเดือนที่สี่ ทำไปจนเกือบเปิดเทอมช่วงเดือนสิงหา เหลือประมาณ 2 สัปดาห์มหาลัยจะเปิด เราก้อกลับไปอยู่บ้าน เเต่ก้อยังไม่ได้ไปหาเค้า จนวันหนึ่งมีคนมาบอกเราว่า.เค้าเหนเฟสเเฟนเราโพสหาผู้ชายคนอื่นเราไม่เหนหรอ เราก้อบอกว่าเฟสเเฟนเราเราก้อไม่เหนเค้าโพสอะไรเลย เเล้วใอ่คนที่บอกเราเขาก้อแคปหน้าจอมาให้ดู ตอนแรกที่เราเหนเราตกใจมาก เราเสียใจ เราร้องไห้ คือเเฟนเราเล่นเฟส 2 เฟส อันหนึ่งตั้งสถานะกับเรา ส่วนอีกอันหนึ่งคือเพ้อถึงผู้ชายอีกคน แล้วบล็อคเรา บล็อคคนที่เปนญาติเปนเพื่อนกะเราหมด พอเราเหนเราก้อตัดสินใจโทรหาเค้า เราก้อแกล้งถามเค้าว่ารักเรามั้ย ตอนนันเค้ายังไม่รุ้ว่าเรารุ้เรื่องหมดเเล้วว่าเค้ามีคนอื่น เค้าเลยตอบว่า รักสิ เราก้อถามต่อไปว่า จิงหรอ .เขาก้อบอกว่าจิง .จนตอนนั้นเรากลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่เแล้ว เราเลยพูดกับเค้าว่า "ตัวเองบอกว่าตัวเองกับเค้าแล้วตัวเองทำกับเค้าเเบบนั้นทำไม"
เดี๋ยวมาต่อน้ะครับ 😁😁