หึงจนหมดความรู้สึก

เพื่อนๆเคยเป็นกันไหมครับ เวลาเราหึงคนรักของเรา เราจะไม่อยากให้ใครยุ่งกับคนของเรา
กรณีของผมคือ เธอเป็นคนที่มีเพื่อนผู้ชายจำนวนพอควรครับอยู่กลุ่มเดียวกันเวลาทำงานเธอมักจะต้องรวมกลุ่มกับเขา เเล้วเป็นไงล่ะ? ผมก็หึงน่ะสิ เเต่เเรกๆไม่พูดอะไร ทีนี้ผู้ชายคนนั้นเขาเริ่มมากขึ้นๆ ผมก็ทุกข์ขึ้นๆ มันตอกย้ำความรู้สึกผมมากนะ เเต่ก็นั่นล่ะครับ เธอบอกว่าเขาคือ'เพื่อน' เเรกๆตอนผมพูดระบายออกไป เธอเหมือนจะห่าง เเต่อย่างว่านานๆไปก็เหมือนเดิม ผมเหนื่อย...เธอเคยบ่นเรื่องการกระทำของผู้ชายคนนั้นเเต่เเล้วเธอก็กลับไปเป็นสนิทเหมือนเดิม..เธอบอกผมตลอดนะว่าผมเป็นคนพิเศษ คนสำคัญของเธอคนเดียว...เเต่การกระทำเธอที่ผมมองเห็นคือเธอทำกับเขาเหมือนกันกับที่ทำกับผมเลยครับ ผมตั้งใจช้อตโน้ต อ่านหนังสือ เพื่อมาติวกับเธอ..เเต่รู้ไหมครับเกิดอะไรขึ้น ผมเดินไปในห้องเรียนเจอเขายืนอยู่ข้างๆเธอครับ เหมือนกำลังคุยเรื่องที่จะสอบกัน ผ่านไปเเป้บนึงเขานั่งลงโต๊ะข้างๆเธอ ทั้งคู่คุยกันติวกันสนุกมากครับ เธอหัวเราะให้เขา...เหมือนให้ผม สนุกกว่าให้ผมอีกมั้งครับ เขาเก่งเรื่องนี้ครับติวกันสนุก ในขณะที่ผมได้เเต่อ่านช้อตโน้ตของตัวเองไปคนเดียว ผมเองก็เรียนไม่เก่ง ผมหึงพวกเขาจนกระทั้งวันนี้ครับ...มันเริ่มจะชินเเละชาเเล้วครับ ผมเริ่มไม่รับรู้ถึงความรู้สึกเเล้วครับ มันชาไปหมด หมดรักก็ไม่ใช่...เสียความรู้สึกจนชาไปหมด
#อันนี้เฉพาะตัวผมนะครับ เพื่อนๆเป็นอย่างไรกันบ้างครับ เเชร์เรื่องราวมาในเม้นท์ได้นะครับ