สวัสดีฮับ
ช่วงเวลา 2 อาทิตย์สั้นๆที่นี่ ผมได้เรียนรู้ประสบการณ์ดีๆ โดยที่คาดไม่ถึงเลยหละ เลยอยากเอามาฝากเพื่อนๆ
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเป็น Wwoofer และเป็นครั้งแรกที่ผมออกไปเผชิญโลกอันกว้างใหญ่เพียงลำพัง...ใครหลายๆคนอาจจะรู้สึกเหมือนกัน กับคำว่า "กลัว" กลัวว่าไปแล้วจะอยู่ไม่ได้ พูดภาษาประเทศเค้าไม่ได้ แถมไม่กล้าทำอะไรคนเดียว แม้แต่นอนคนเดียวก็เถอะ อีกทั้งอยู่ชนบทขนาดนี้ แต่เชื่อไหมว่า ความกลัว ทุกๆอย่างจะหายไป ถ้าเรากล้าที่จะทำมัน กล้าที่จะออกไปเจอทางข้างหน้า นี้คือทุกสิ่งที่ผมเคยกลัว แต่วันนี้ ตอนนี้ ความรู้สึกตอนนี้มันหายไปหมดแล้ว
นี่เป็น Hostel เล็กๆที่ผมอยู่ตลอดทั้งทริป อยู่ในเมืองเล็กๆ ชื่อ Hamakoshimizu อยู่ใกล้ๆ กับ เมือง Abashiri กว่าจะมาได้ก็นานพอสมควร ผมนั่งเครื่องไปลง Tokyo ที่ Haneda รอต่อเครื่อง 10.30 ชม เลยไปเที่ยว แถวๆย่าน Ueno ครึ่งวัน จากนั้นช่วงเย็นนั่งเครื่องต่อไปลงที่ Memambetsu Airport ราวๆ 1.45 ชมต่อด้วยรถบัสข้ามเมืองมาที่ Abashiri อีก 40 นาที แล้วก็รอต่อรถไฟประมาณ 1.30 ชม ไปลงอีกเมืองใช้เวลา 40 นาที จากนั้น Host ก็จะมารับที่สถานีรถไฟ เหนื่อยเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน ที่นี้ค่อนข้างห่างไกลความเจริญ กว่ารถไฟจะมาทีหลาย ชม ที เดียว คนท้องถิ่นส่วนใหญ่ภาษาอังกฤษพูดไม่ได้เลยนอกจาก YES NO OK THANK YOU. 5555555555 แย่เลย ผมต้องเจออะไรแบบนี้ไปอีก 2 อาทิตย์
งานหลักๆที่บ้านนี้จะให้ทำความสะอาดห้องพักของแขกที่มาพัก แล้วก็ ทำความสะอาดบ้าน เช็ด กวาด ถู แล้วก็ล้างจาน ที่เหลือก็เป็นงานปะปลายๆ มีวันหยุด 1 ครั้ง ต่อ สัปดาห์ อย่างวันแรกมาโดนไม่ซ่อมรั้วหลังบ้านยาวเกือบ 100 เมตร เพราะเป็นที่เลี้ยงแกะ แต่ถ้าเราทำเสร็จไวเนี่ย ช่วงบ่ายว่างทั้งวันเลยนะ ต้องตั้งใจทำงาน
บรรยากาศวันแรก Host ก็พาเราไปปั่นจักรยาน หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ สองข้างทางไม่มีอะไรเลย นอกจาก แปลง ผักๆๆๆๆๆ แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่มีผัก มีแต่ดิน 5555
ตกเย็นเปื่อยๆ ก็เลยเดินไปถ่ายรูปเล่น นั่งเขียน Diary แถวสะพานข้างๆบ้าน ที่ Lake Tofutsu ที่นี่เป็นจุดชมวิวของนกเวลามันอพยพมาในช่วงหน้าหนาว แต่ช่วงนี้มีแต่นกเป็ดน้ำ 5555
มื้อเย็นวันนี้ Host พามา festival ประจำเมืองนี้ เค้าบอกว่ามีปีละครั้ง เรานี่รู้สึกโชคดีมากๆๆ เป็นงานเล็กๆ ของ Hamakoshimizu คล้ายๆถนนคนเดินบ้านเรา มีแต่คนแก่ กับเด็กๆ 5-6 ขวบ ทั้งนั้น เลย มีร้านค้าอยู่ซัก 30 ร้าน ได้ 55555 อาหารก็โอนะ อากินได้ทั่วไปของที่นี้
วันนี้มาเมือง Shari อยู่ข้างๆสถานีบ้านเรา ช่วงบ่าย อิอิ เลิกงานแล้ว
เอาจริงๆ เมืองนี้ไม่มีอะไรเลย ไม่รู้มาทำไม แต่ก็ไม่มีไรทำอยู่ดีเลยเดินไปที่ท่าเรือร้างๆ 5555 เจอแต่ฝูงอีกาหลายร้อยตัว
ขากลับผมเลยมานั่งรอดูพระอาทิตย์ตกระหว่างทางขี่จักรยานกลับบ้าน ราวๆ 6โมง พระอาทิตย์ที่นี้ก็ตกแล้ว ค่อนข้างเร็วมาก
ไป Wwoof ใช้ชีวิตติดดิน สูงสุดแดนอีสานที่ ฮอกไกโด เที่ยว อุทยานมรดกโลก Shiretoko
สวัสดีฮับ
ช่วงเวลา 2 อาทิตย์สั้นๆที่นี่ ผมได้เรียนรู้ประสบการณ์ดีๆ โดยที่คาดไม่ถึงเลยหละ เลยอยากเอามาฝากเพื่อนๆ
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเป็น Wwoofer และเป็นครั้งแรกที่ผมออกไปเผชิญโลกอันกว้างใหญ่เพียงลำพัง...ใครหลายๆคนอาจจะรู้สึกเหมือนกัน กับคำว่า "กลัว" กลัวว่าไปแล้วจะอยู่ไม่ได้ พูดภาษาประเทศเค้าไม่ได้ แถมไม่กล้าทำอะไรคนเดียว แม้แต่นอนคนเดียวก็เถอะ อีกทั้งอยู่ชนบทขนาดนี้ แต่เชื่อไหมว่า ความกลัว ทุกๆอย่างจะหายไป ถ้าเรากล้าที่จะทำมัน กล้าที่จะออกไปเจอทางข้างหน้า นี้คือทุกสิ่งที่ผมเคยกลัว แต่วันนี้ ตอนนี้ ความรู้สึกตอนนี้มันหายไปหมดแล้ว
นี่เป็น Hostel เล็กๆที่ผมอยู่ตลอดทั้งทริป อยู่ในเมืองเล็กๆ ชื่อ Hamakoshimizu อยู่ใกล้ๆ กับ เมือง Abashiri กว่าจะมาได้ก็นานพอสมควร ผมนั่งเครื่องไปลง Tokyo ที่ Haneda รอต่อเครื่อง 10.30 ชม เลยไปเที่ยว แถวๆย่าน Ueno ครึ่งวัน จากนั้นช่วงเย็นนั่งเครื่องต่อไปลงที่ Memambetsu Airport ราวๆ 1.45 ชมต่อด้วยรถบัสข้ามเมืองมาที่ Abashiri อีก 40 นาที แล้วก็รอต่อรถไฟประมาณ 1.30 ชม ไปลงอีกเมืองใช้เวลา 40 นาที จากนั้น Host ก็จะมารับที่สถานีรถไฟ เหนื่อยเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน ที่นี้ค่อนข้างห่างไกลความเจริญ กว่ารถไฟจะมาทีหลาย ชม ที เดียว คนท้องถิ่นส่วนใหญ่ภาษาอังกฤษพูดไม่ได้เลยนอกจาก YES NO OK THANK YOU. 5555555555 แย่เลย ผมต้องเจออะไรแบบนี้ไปอีก 2 อาทิตย์
งานหลักๆที่บ้านนี้จะให้ทำความสะอาดห้องพักของแขกที่มาพัก แล้วก็ ทำความสะอาดบ้าน เช็ด กวาด ถู แล้วก็ล้างจาน ที่เหลือก็เป็นงานปะปลายๆ มีวันหยุด 1 ครั้ง ต่อ สัปดาห์ อย่างวันแรกมาโดนไม่ซ่อมรั้วหลังบ้านยาวเกือบ 100 เมตร เพราะเป็นที่เลี้ยงแกะ แต่ถ้าเราทำเสร็จไวเนี่ย ช่วงบ่ายว่างทั้งวันเลยนะ ต้องตั้งใจทำงาน
บรรยากาศวันแรก Host ก็พาเราไปปั่นจักรยาน หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ สองข้างทางไม่มีอะไรเลย นอกจาก แปลง ผักๆๆๆๆๆ แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่มีผัก มีแต่ดิน 5555
ตกเย็นเปื่อยๆ ก็เลยเดินไปถ่ายรูปเล่น นั่งเขียน Diary แถวสะพานข้างๆบ้าน ที่ Lake Tofutsu ที่นี่เป็นจุดชมวิวของนกเวลามันอพยพมาในช่วงหน้าหนาว แต่ช่วงนี้มีแต่นกเป็ดน้ำ 5555
ตื่นเช้ามา วันที่3 เราจะเจอกับ นกเหยี่ยว ทุกวันเลยๆๆๆ เผอิญว่าผมไม่ได้เอาเลนส์ Tele ไป เลย ซูมไม่ถึง มีนกอินทรีด้วยแต่ไกลมาก ใช้กล้องส่องทางไกลดูอย่างเดียว 55555
ช่วงบ่ายนี้ว่างเลยไปเดินเล่นแถวชายหาด ที่เห็นเค้าตกปลานั่นคือ ปลาแซลมอน แต่ผมไปนั่งดูเกือบ 3 ชม ก็ไม่เห็นได้ปลาซักตัวเลยลุง 55555
กลับมาเล่นกับน้องหมา น่ารักมากๆๆ ชื่อ Dare
มื้อเย็นวันนี้ Host พามา festival ประจำเมืองนี้ เค้าบอกว่ามีปีละครั้ง เรานี่รู้สึกโชคดีมากๆๆ เป็นงานเล็กๆ ของ Hamakoshimizu คล้ายๆถนนคนเดินบ้านเรา มีแต่คนแก่ กับเด็กๆ 5-6 ขวบ ทั้งนั้น เลย มีร้านค้าอยู่ซัก 30 ร้าน ได้ 55555 อาหารก็โอนะ อากินได้ทั่วไปของที่นี้
วันนี้มาเมือง Shari อยู่ข้างๆสถานีบ้านเรา ช่วงบ่าย อิอิ เลิกงานแล้ว
เอาจริงๆ เมืองนี้ไม่มีอะไรเลย ไม่รู้มาทำไม แต่ก็ไม่มีไรทำอยู่ดีเลยเดินไปที่ท่าเรือร้างๆ 5555 เจอแต่ฝูงอีกาหลายร้อยตัว