ตัดตน มิขลาดเขลา (อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑) toshare

@ ความ"รัก" เสมือน สุริยะฉาย รติพราย อร่ามงาม รักแท้ ละแม้ สิสุข(ะ)ยาม สละสิ้น สนองชน @ แท้รัก ประเสริฐ จิต(ะ)กระจ่าง ชะมล้าง กิเลสตน         การงาน

@ กาลวา- ระผ่านพ้น สติดล ประจักษ์ธรรม สิ่งสรรพ มิคงค้ำ จิต(ะ)ย้ำ พะวงใด @ ควรคิด ประกอบดี สละลี้ ละ"ตู"ไซร้ ตัวตน สิรู้ใช้ พละไว้ ผดุงธรรม อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

. สุดแสนจะร้อนรุ่ม . มนกลุ้มสะท้านไหว . หวั่นทรวงและหน่วงใจ . ชลไหลเกรอะดวงตา . รักขมและหม่นเศร้า . สติเขลาบ่คิดหนา . เขาไปมิหวนมา . ผิวะเรียกมิหันมอง . แสนทุกข์ระกำโศก . วิปโยคอุราหมอง . อก

สติ ปัญญา โคลงสี่สุภาพ @ ผองข้าฯ ประณตน้อม...ภูมี โปรดสติปัญญาดี..............เพื่อรู้ เข้าใจเชี่ยวชาญคดี..........ไขกระจ่าง ประโยชน์แก่ชาวชนผู้........ทุกข์ท้นพ้นเข็ญ ร่ายสุภาพ @ หนุ่มสาว วาดห

ริเริ่ม : คมทวน คันธนู ผัง @ ลคค ลคค ลลค ลคค คคลค ลลลค ลคค ลคค @ มนุษย์ แต่ละฅน ถาง ชะ มล้าง กิเลสตน   ยามยาก ปะหนัก พละจะดล ประสบผล ประจักษ์เห็น @ พลังใจ จะสู้จน มน(ะ)ผล สงบเย็น กูลเกื้อ"

ลค ลลค.....ลลค ลคลค @ มุมั่น ปฏิบัติ......สติชัด ระวัง ระไว ประจักษ์ หิริใส....สละไซร้ สิกาย กมล @ มุมั่น พละให้.......ระอุใช้ ประโยชน์ สิดล ประจักษ์ ปะทุผล....สิประชา