สวัสดีค่ะ นี่ก็เป็นกระทู้แรกเลยนะคะก็เห็นคนอื่นมาแชร์ประสบการณ์กันเยอะมากเลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ของเราบ้าง
เรื่องก็มีอยู่ว่าเราเป็นนักเรียนตอนนี้ก็อยู่ม.6แล้วนะคะ แล้วเมื่อไม่นานมานี้เราก็ได้ไปงานวิชาการของมหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์ไปกับเพื่อนๆในแก็งเนี่ยแหละค่ะ แต่พอเราไปถึงก็ต้องผิดหวังค่ะเพราะคณะที่มีให้ศึกษาดูงานก็จะมีแค่ของสายวิทย์ ซึ่งเราเรียนสายศิลป์ภาษาค่ะ เรากับเพื่อนๆก็เลยตกลงกันว่าจะกลับ โดยการนั่งร๔ตู้ที่หน้า ม มาลงที่ปิ่นเกล้าแล้วก็ค่อยมาหาอะไรกินกันต่อ พอมาถึงเรากับเพื่อนๆก็เลยเข้าไปที่เมเจอร์ค่ะ แล้วก็มีพนักงานของสถาบันสอนภาษาอังกฤษชื่อดังมาขอให้เรากับเพื่อนๆช่วยทำแบบสอบถามค่ะ เราก้ทำให้แล้วก็พูดคุยกันตามปกติ ซึ่งพี่คนที่เข้ามาคุยกับเราและเพื่อนอีกสองคนเค้าก็ดูออกแนวแบบตุ้งติ้งๆอะค่ะเราก็เลยไม่ได้คิดอะไร หลังจากนั้นเราก็เลยข้ามไปฝั่งเว็นทรัลกันค่ะหาอะไรกินกันถ่ายรูปเล่นตามภาษาเด็ก ม.ปลาย ทั่วไปแล้วพวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านค่ะ พอเวลาประมานซัก5ทุ่ม ไลน์เราก้เด้งค่ะแล้วก็ขึ้นว่าได้มีบัญชีผู้ใช้แอดเรามาจากเบอร์โทรศัพท์ ด้วยความที่เราไม่ได้ให้เบอร์ใครสุ่มสี่สุ่มห้า เราเลยทักไปถามว่า
เรา : ขอโทษนะคะไม่ทราบว่าเอาเบอร์นี้มาจากไหนคะ
สมมุติว่าเค้าชื่อ ม ล้ะกันนะคะ
ม : อ่อๆ พี่ที่ให้เราช่วยทำแบบสอบถามไง จำได้มั้ย ???
เรา : อ่อๆจำได้ค่ะมีอะไรรึป่าวคะ ?
ม : ไม่มีอะไรพี่แค่แอดมาเฉยๆ
เรา : อ่อค่ะ
แล้วก้จบบทสทนาของวันนั้นค่ะ วันรุ่งขึ้นเราก้ไปถามเพื่อนๆว่าพี่ ม ได้แอดใครไปอีกรึป่าว เพื่อนๆเราก็บอกว่าไม่เห็นมีใครแอดมาเลย แล้วหลังจากนั้นเพื่อนเราก็เริ่มแซวเลยค่ะ เราก็ไม่ได้อะไรมากเพราะช่วงนี้ก็ต้องคิดเรื่องที่จะเข้ามหาลัยเรื่องสอบเรื่องคะแนนต่างๆนาๆค่ะ เค้าทักมาเราก็ตอบ คุยกันมาเรื่อยๆเราได้เจอเค้าวันจันทร์ค่ะ คุยมาจนถึงวันเสาร์ เราก็ตื่นแต่เช้าเพราะว่าเราจะต้องตื่นมาเรียนพิเศษค่ะ พี่ ม ก็ทักไลน์เรามา
ม : หวัดดี
เรา : ดีค่ะ
ม : กินเหล้าเป็นป่ะ ???
เรา : นิดหน่อยค่ะ ทำไมคะ ?
ม : ว่าจะชวนไปฉลองอะ
เรา : ไปไม่ได้หรอกค่ะ
ม : ทำไมอะ ?
เรา : พ่อแม่ไม้ให้ไปหรอกค่ะ
ม : เด็กอะดิ่ งั้นเปลี่ยนเป็นปาร์ตี้นมสดแทนที่คอนโดเค้า
คือตอนนั้นเราก็รีบๆอะค่ะแล้วเราก็ตกใจมากเลยไม่รู้จะปฏิเสธอะไรเค้าไปแล้วพี่ที่สอนพิเศษก็มาล้วด้วย เราเลยตอบไปว่า
เรา : ไปเรียนก่อนนะครูมาแล้ว
ม : อ่อๆ โอเค
หลังจากนั้นเราก้ไม่ตอบพี่เค้าอีกเลยค่ะ พอเรียนเสร็จเราก็ไปสยามกับเพื่อนต่อไปหาอะไรกินกัน แล้วเราก็เล่าให้เพื่อนฟังค่ะแต่เพื่อนคนนี้ก้แค่บอกว่าก็ไม่ต้องไปคุย แต่พอวันจันทร์ไปโรงเรียนเราเล่าให้เพื่อนอีกคนนึงฟังซึ่งคนนี้เป็นเพื่อนสนิทค่ะเราสองคนสนิทกันมากค่ะ พอเพื่อนเรารู้เพื่อนเราก็โมโหมากค่ะเอาโทรศัพท์เราซึ่งมันรู้รหัสเป็นอย่างดีไปจัดการบล็อกไลน์ของคนนั้น
ก็กระทู้นี้เราก็ไม่ได้จะมาโชว์โง่หรือมาทำเป็นแอ๊บไร้เดียงสาอะไรนะคะ แต่แค่อยากจะมาเตือนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนว่าเวลาจะคุยกับใครหรือไปไหนกับใครก็ให้ดูดีๆนะคะ ตัวอย่างคือพี่คนนี้เค้าเหมือนตุ๊ดมากค่ะแต่พอได้มาคุยจริงๆกับเป็นเสือผู้หญิงซะงั้นเพราะฉะนั้นสาวๆทั้งหลายก็ระวังตัวกันไว้ดีๆนะคะ
ปล.ไม่ได้จะว่าผู้ชายไม่ได้นะคะ เพราะตัวเราเองก็รู้ค่ะว่าผู้ชายดีๆก้ยังมีอยู่ ^_^
ปล2.เราก็จะอยากจะรู้เหมือนกันว่าเค้าคิดได้ยังไงชวนคนที่พึ่งรู้จักไปกินเหล้า
เค้าคิดอะไรอยู่ ???
เรื่องก็มีอยู่ว่าเราเป็นนักเรียนตอนนี้ก็อยู่ม.6แล้วนะคะ แล้วเมื่อไม่นานมานี้เราก็ได้ไปงานวิชาการของมหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์ไปกับเพื่อนๆในแก็งเนี่ยแหละค่ะ แต่พอเราไปถึงก็ต้องผิดหวังค่ะเพราะคณะที่มีให้ศึกษาดูงานก็จะมีแค่ของสายวิทย์ ซึ่งเราเรียนสายศิลป์ภาษาค่ะ เรากับเพื่อนๆก็เลยตกลงกันว่าจะกลับ โดยการนั่งร๔ตู้ที่หน้า ม มาลงที่ปิ่นเกล้าแล้วก็ค่อยมาหาอะไรกินกันต่อ พอมาถึงเรากับเพื่อนๆก็เลยเข้าไปที่เมเจอร์ค่ะ แล้วก็มีพนักงานของสถาบันสอนภาษาอังกฤษชื่อดังมาขอให้เรากับเพื่อนๆช่วยทำแบบสอบถามค่ะ เราก้ทำให้แล้วก็พูดคุยกันตามปกติ ซึ่งพี่คนที่เข้ามาคุยกับเราและเพื่อนอีกสองคนเค้าก็ดูออกแนวแบบตุ้งติ้งๆอะค่ะเราก็เลยไม่ได้คิดอะไร หลังจากนั้นเราก็เลยข้ามไปฝั่งเว็นทรัลกันค่ะหาอะไรกินกันถ่ายรูปเล่นตามภาษาเด็ก ม.ปลาย ทั่วไปแล้วพวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านค่ะ พอเวลาประมานซัก5ทุ่ม ไลน์เราก้เด้งค่ะแล้วก็ขึ้นว่าได้มีบัญชีผู้ใช้แอดเรามาจากเบอร์โทรศัพท์ ด้วยความที่เราไม่ได้ให้เบอร์ใครสุ่มสี่สุ่มห้า เราเลยทักไปถามว่า
เรา : ขอโทษนะคะไม่ทราบว่าเอาเบอร์นี้มาจากไหนคะ
สมมุติว่าเค้าชื่อ ม ล้ะกันนะคะ
ม : อ่อๆ พี่ที่ให้เราช่วยทำแบบสอบถามไง จำได้มั้ย ???
เรา : อ่อๆจำได้ค่ะมีอะไรรึป่าวคะ ?
ม : ไม่มีอะไรพี่แค่แอดมาเฉยๆ
เรา : อ่อค่ะ
แล้วก้จบบทสทนาของวันนั้นค่ะ วันรุ่งขึ้นเราก้ไปถามเพื่อนๆว่าพี่ ม ได้แอดใครไปอีกรึป่าว เพื่อนๆเราก็บอกว่าไม่เห็นมีใครแอดมาเลย แล้วหลังจากนั้นเพื่อนเราก็เริ่มแซวเลยค่ะ เราก็ไม่ได้อะไรมากเพราะช่วงนี้ก็ต้องคิดเรื่องที่จะเข้ามหาลัยเรื่องสอบเรื่องคะแนนต่างๆนาๆค่ะ เค้าทักมาเราก็ตอบ คุยกันมาเรื่อยๆเราได้เจอเค้าวันจันทร์ค่ะ คุยมาจนถึงวันเสาร์ เราก็ตื่นแต่เช้าเพราะว่าเราจะต้องตื่นมาเรียนพิเศษค่ะ พี่ ม ก็ทักไลน์เรามา
ม : หวัดดี
เรา : ดีค่ะ
ม : กินเหล้าเป็นป่ะ ???
เรา : นิดหน่อยค่ะ ทำไมคะ ?
ม : ว่าจะชวนไปฉลองอะ
เรา : ไปไม่ได้หรอกค่ะ
ม : ทำไมอะ ?
เรา : พ่อแม่ไม้ให้ไปหรอกค่ะ
ม : เด็กอะดิ่ งั้นเปลี่ยนเป็นปาร์ตี้นมสดแทนที่คอนโดเค้า
คือตอนนั้นเราก็รีบๆอะค่ะแล้วเราก็ตกใจมากเลยไม่รู้จะปฏิเสธอะไรเค้าไปแล้วพี่ที่สอนพิเศษก็มาล้วด้วย เราเลยตอบไปว่า
เรา : ไปเรียนก่อนนะครูมาแล้ว
ม : อ่อๆ โอเค
หลังจากนั้นเราก้ไม่ตอบพี่เค้าอีกเลยค่ะ พอเรียนเสร็จเราก็ไปสยามกับเพื่อนต่อไปหาอะไรกินกัน แล้วเราก็เล่าให้เพื่อนฟังค่ะแต่เพื่อนคนนี้ก้แค่บอกว่าก็ไม่ต้องไปคุย แต่พอวันจันทร์ไปโรงเรียนเราเล่าให้เพื่อนอีกคนนึงฟังซึ่งคนนี้เป็นเพื่อนสนิทค่ะเราสองคนสนิทกันมากค่ะ พอเพื่อนเรารู้เพื่อนเราก็โมโหมากค่ะเอาโทรศัพท์เราซึ่งมันรู้รหัสเป็นอย่างดีไปจัดการบล็อกไลน์ของคนนั้น
ก็กระทู้นี้เราก็ไม่ได้จะมาโชว์โง่หรือมาทำเป็นแอ๊บไร้เดียงสาอะไรนะคะ แต่แค่อยากจะมาเตือนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนว่าเวลาจะคุยกับใครหรือไปไหนกับใครก็ให้ดูดีๆนะคะ ตัวอย่างคือพี่คนนี้เค้าเหมือนตุ๊ดมากค่ะแต่พอได้มาคุยจริงๆกับเป็นเสือผู้หญิงซะงั้นเพราะฉะนั้นสาวๆทั้งหลายก็ระวังตัวกันไว้ดีๆนะคะ
ปล.ไม่ได้จะว่าผู้ชายไม่ได้นะคะ เพราะตัวเราเองก็รู้ค่ะว่าผู้ชายดีๆก้ยังมีอยู่ ^_^
ปล2.เราก็จะอยากจะรู้เหมือนกันว่าเค้าคิดได้ยังไงชวนคนที่พึ่งรู้จักไปกินเหล้า