ถ้าเรามีสิ่งที่ดีอยู่แล้ว แต่ไม่แน่ใจว่าดีที่สุดไหม แล้วถ้ามีสิ่งที่ "คิดว่า" ดีกว่าเข้ามา ควรจะปล่อยไปหรือคว้าเอาไว้

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีครูกับลูกศิษย์นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ซึ่งใกล้กับสนามหญ้าอันกว้างใหญ่ ทันใดนั้น ลูกศิษย์คนหนึ่งก้อถามขึ้นมาว่า

ลูกศิษย์ : อาจารย์คับ ผมสงสัยจังเลยว่า เราจะหาคู่แท้เราเจอได้ไงคับ อาจารย์บอกผมหน่อยได้ไหมคับ?

อาจารย์ : (เงียบไปพักหนึ่ง ก่อนที่จะตอบ) อืม มันเป็นคำถามที่ยากนะ ในขณะเดียวกันมันก็เป็นคำถามที่ง่ายเหมือนกันนะ

ลูกศิษย์ : (นั่งคิดอย่างหนัก) อืม?....งงอะไม่เข้าใจ

อาจารย์ : โอเค งั้น เธอลองมองไปทางนั้นนะ ตรงนั้นน่ะ มีหญ้าเยอะแยะ เลยใช่ไหม เธอลองเดินไปหาหญ้าต้นที่สวยที่สุด แล้วเด็ดมาให้ครูสิ ต้นเดียวเท่านั้นนะ แต่ว่า เวลาเธอเดินเนี่ย เธอต้องเดินไปข้างหน้าอย่างเดียวนะ ห้ามเดินถอยหลัง เข้าใจไหม

ลูกศิษย์ : ได้เลยครับ จาน รอสักครูน่ะครับ (ว่าแล้ว ก้อวิ่งตรงไปยังสนามหญ้า)

หลังจากนั้นไม่นาน....

ลูกศิษย์ : ผมกลับมาแล้วครับจาน

อาจารย์ : อืม...แต่ทำไมครูไม่เห็นต้นหญ้าสวย ๆ ในมือเธอเลยหละ

ลูกศิษย์ : อ๋อ คืองี้ครับจาน ตอนที่ผมเดินไปแล้วผมเจอต้นหญ้าสวย ๆ เนี่ย ผมก้อก้อคิดว่า เออ เดี๋ยวก้อคงเจอต้นที่สวยกว่านี้ ดังนั้นผมก็เลยไม่เด็ดมัน แล้วผมก็เดินไปเรื่อ รู้ตัวอีกที มันก็สุดสนามหญ้าแล้วครับ จะเดินกลับก้อไม่ได้ เพราะจานสั่งห้ามไว้

อาจารย์ : นั่นแหละ คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นในชีวิตจริงหละ

เรื่องนี้ต้องการที่จะสื่ออะไรกับเรา

ต้นหญ้า ก็คือ คนที่อยู่รอบ ๆ ตัวคุณ

ต้นหญ้าที่สวยงาม ก็คือ คนที่คุณชอบ หรือคนที่ดึงดูดคุณนั่นแหละ

ทุ่งหญ้า ก็คือ เวลา

เวลาที่คุณจะหาคู่แท้ของคุณ อย่ามัวแต่เปรียบเทียบ แล้ว คิดว่า คงจะมีที่ดีกว่านี้ เพราะถ้าคุณ มัวแต่เปรียบเทียบ คุณจะเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ อย่าลืมว่า "เวลาไม่เคยย้อนกลับ"

ไม่ใช่แค่ความรักเท่านั้น เรื่องนี้ ยังสามารถใช้ได้กับ การหาคนที่จะมาทำงานร่วมกับคุณในชีวิต หรือ แม้กระทั่งงานที่เหมาะสมกับคุณ ดังนั้น มันจึงเป็นสัจธรรมที่ว่า

"จงรัก และ ไขว่คว้า โอกาสที่คุณมีในขณะนี้ อย่ามัวแต่เสียเวลา บางครั้งคนเราก็มีโอกาสเลือกแค่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น"

ที่มา : http://pantip.com/topic/30080338

เป็นบทความที่อ่านแล้วชอบบทความนึง ถ้าคนเรามัวแต่ค้นหาสิ่งที่ดีที่สุด แล้วเมื่อไหร่เราจะได้เจอสิ่งที่ดีที่สุดจริงๆ
แต่ถ้าเราพอใจในสิ่งที่มี และไม่หาสิ่งอื่นใดมาเปรียบเทียบเพิ่ม สิ่งที่เรามีก็จะเป็นสิ่งที่ดี แค่อาจจะไม่ที่สุดเท่านั้นเอง ^^

ลองนึกภาพตามนะครับ

ตอนนี้ คุณกำลังเดินอยู่บนเส้นทางมหัศจรรย์ที่มืดสนิท

และในขณะที่เดินมาได้ซักพัก

คุณได้เจอกับไฟฉาย ที่ช่วยส่องสว่างให้เห็นเส้นทางข้างหน้าเพื่อที่จะไม่ตกหลุมตกบ่อ
แต่ไฟฉายนั้น ส่องไปได้ไกล ไม่กี่สิบก้าวข้างหน้า

และคุณยังคงต้องเดินต่อไป

แสงไฟฉายนั้น ไฟเริ่มอ่อนลง เนื่องจากถูกใช้มานาน แต่ยังไม่ถึงกับดับมืด และคุณยังไปไม่ถึงจุดหมาย
แต่ความสว่างก็ยังคงเพียงพอ ที่จะช่วยให้คุณไม่พลาดพลั้งในการเดินต่อไปข้างหน้า

ขณะที่ไฟเริ่มอ่อนแสง ความมืดสลัว ย่อมย่างกรายใกล้เข้าหาคุณ
ไฟฉาย ทอดแสงไปเหลือไม่ถึงสิบก้าว

ในใจคุณคิดว่า "เห็นทีต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว" แล้ว

คุณจะทำอย่างไร  เมื่อ

คุณก็เจอไฟฉายอันใหม่ ที่ตกอยู่
สภาพของมัน สวยกว่า หน้าปัตรสำหรับส่องสว่างกว้างกว่า สภาพใหม่กว่า

เงื่อนไข ง่ายๆครับ คุณใช้ไฟฉายได้แค่อันเดียว

ตอบก่อนเปิด สปอยด์ ก็ได้นะครับ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
1. หยิบอันใหม่ ทิ้งอันเก่าเลย
-1 ถ้าคุณหยิบอันใหม่ แล้วทิ้งอันเก่า ถ้าไฟอันใหม่มันไม่ติด คุณจะหาไฟฉายอันเก่าไม่เจอนะ
--1 หรือถ้าหาเจอ ไฟฉายอันเก่า อาจเสียหายจากการถูกโยนทิ้งนะ และอาจให้แสงได้ไม่ดีเหมือนเดิม

2. เปลี่ยนถ่าน
-2 เป็นทางเลือกที่ดี เพราะอย่างน้อยก็มั่นใจได้ว่า มีแสงสว่างแน่นอน ต่อให้ถ่านของอันใหม่หมด อันเก่าก็ยังเหลือเพียงพอให้เดินต่อไป

3. ไม่สนใจเลย
-3 ถ้ามองแบบการณ์ไกล ไฟฉายที่ถืออยู่ คงหมดไฟอีกไม่นาน คุณจะมั่นใจได้อย่างไร ว่า มันจะไม่ดับลงกลางทาง

บทสรุป
สิ่งที่คุณเห็นว่า ใหม่กว่า สวยกว่า คิดว่าดีกว่า ที่คุณเห็นได้ เพราะแสงที่สาดส่องจากไฟฉายอันเก่า (ประโยคนี้นี่กลั่นมาเลย)
มันไม่ได้เกี่ยวกับการเปลี่ยนไฟฉาย
มันเกี่ยวกับคุณจะดูแลไฟฉายยังไงให้มันส่องสว่างอยู่เสมอ


การตัดสินใจบางอย่าง มันก็ขึ้นอยู่กับความจำเป็น
ถ้าเรื่องที่ไม่จำเป็น ใช้ความ "พอ" ในการตัดสินใจ


อธิบายแบบสิ่งของ เพราะ จขกท. ไม่ได้เรียกสิ่งที่มีอยู่ว่า "คน"
อาจจะไม่ได้ช่วยเหลืออะไรมาก แค่อยากแบ่งออกมาเป็นหัวข้อ เผื่อ จขกท. จะเข้าใจอะไรๆ ง่ายขึ้น

ขออภัย. ทางเลือกอาจไม่ครบถ้วน เจ้านายมา!!