ผมขอแนะนำในฐานะที่เห็นตะวันออกกลางมานาน

ทีมจากตะวันออกกลาง เล่นเหมือนเดิมกันตลอด คือรีบบี้รีบบด รีบยิงให้ได้เยอะๆตั้งแต่แรก เพราะแรงเค้าจะมาแผ่วปลายตอนนาที 70 กันบ่อยๆ เป็นกันเกือบทุกทีม เมื่อคืน ครึ่งแรกเราเละเทะไม่ใช่เพราะกลัวอะไรนะครับ เด็กเราโดนเพรสเร็วจนไม่มีเวลาคิดครับ พอมาประกอบกับการฝ่า 1 ต่อ 1 ที่ทำไม่ได้เพราะทักษะเค้าสูงกว่า ไทยเราเลยโยนไปโยนมาเละเทะไปหมด ตั้งเกมส์ไม่ได้เลย

พอกลางๆครึ่งหลัง อิรักเริ่มหมดแรงเพรสอย่างเห็นได้ชัด แต่โค้ชเค้าก็ผิดพลาด ที่ไม่ได้เปลี่ยนแผนให้ยืนคุมโซนอะไร ผมว่าเค้าประมาท เพราะพอทีมแรงหมด ปกติต้องรีบเปลี่ยนแผน เลิกเพรส แล้วหันมาตั้งโซนมากกว่า

รูปเกมส์กลายเป็น อิรักเพรสซิ่งไม่พร้อมกันครับ ผมเห็นชัดๆหลายๆจังหวะ ใครมีแรงก็เพรส บางคนไม่มีแรงแล้ว ก็ยืนคุมๆเอา ถ้าเมื่อไหร่เป็นแบบนี้ เกิดช่องว่างกระจายครับ คนเพรสก็ลิ้นห้อยเพราะเพื่อนไม่เข้าด้วย เป็นจุดสลบที่ทำให้ไทยมีช่องให้เล่นมากขึ้นเยอะมาก

แต่ต้องชมจังหวะประตูแรกและสองมากมาย เพราะไทยเราพอมีโอกาสเล่นกับพื้นแล้วไม่ปล่อยให้เสียของ เอาไปถึงเขตโทษได้ตลอด ผมว่านี่คือหนึ่งในสิ่งสำคัญที่ทำให้เราได้มา 2 ประตูเมื่อคืนเลยทีเดียว ถ้าเป็นเมื่อก่อน ไทยเราจะต้องแรงหมดไปแล้วครับ ไม่มีทางมาเอาอะไรตอนสิบนาทีสุดท้ายได้แบบนี้แน่นอน


นัดหน้า ที่เตหะราน ผมขอเน้นย้ำให้ซิโก้เน้นการตั้งรับ ไม่เปิดแลก ยันการเพรสซิ่งของอิรักให้ไปถึงกลางๆครึ่งหลัง รับรองว่าแรงหมดเหมือนเดิมแน่นอนครับ แล้วเราค่อยส่งตัวเล่นบอลบนพื้นลงไปทำลายเค้า

บอลสนามใหญ่ 90 นาทีน่ะ กองหลังเวลาลงไปเล่นจริง ตัวไหนที่เราต้องประกบ มันจะชินครับ สกัดกันไปวิ่งตามกันไปสักสี่ห้าทีมันจะเริ่มจับทางได้ อยู่ที่ว่าจะเอาอยู่หรือเปล่าแค่นั้น

ถ้าหลังแรงถดถอยด้วย เราส่งตัวใหม่ลงไปรุกด้วย กองหลังต้องใช้เวลาปรับตัวในการประกบครับ คนลงมาทีหลังจะเล่นสบายขึ้นเยอะ