ระบายบ่นไม่รู้จะไปคุยกับใครอึดอัดใจ เหมือนจะเศร้าแต่ก็ยังไม่เศร้ามั้งค่ะเราอกหักTT

-เราบอกเลิกเขาเองขอเป็นแค่เพื่อนกันก็พอแล้วเราก้ดราม่าเสียใจเอง
-เขาไม่ง้อเราค่ะเขาบอกว่าตามใจเราในเมื่อเราตัดสินใจเเล้วเขาก็จะเป็นเพื่อนที่ดี
-เราเข้ากันไม่ได้ในหลายๆเรื่องแต่เราก็รักเขานะเราคิดว่ารักจะชนะทุกอย่างแต่เปล่าเลยเรายังทะเลาะกันแม้เเต่เรื่องกินข้าว
-เราเป็นผู้หญิงชอบเเสดงออกเวลาเจอจะต้องกอดหอมแก้มจับพุงแต่เขาบอกว่าเราเล่นไร้สาระเราเสียใจ
-เขาเป็นคนไม่ค่อยเเสดงออกไม่รู้เลยว่าคิดอะไรอยู่เวลาเราถามว่าทำอะไรอยู่หรอเขาก็ตะคอกเราว่าก็ดูเอาเองสิ บางทีไม่ได้ถามแต่เเค่อยากคุยงะTT
-เขาไม่ชอบยิ้มเลยเวลาอยู่กับเราแต่เวลาอยู่กับเพื่อนดูเหมือนเขามีความสุขจังหัวเราะตลอดเลย เราน้อยใจ
-เวลาเรางอลเขาไม่ง้อเพรามันไร้สาระ ดังนั้นตอนเราโกรธเราก็หายเอง เราไม่อยากทะเลาะเดวจะไม่มีความสุขกันทั้งคู่
-ปรกติเป็นคนอยู่คนเดียวนอนคนเดียวไม่ได้แต่ตอนนี้ก็ต้องพยายามอย่างมากทุกทีแฟนมานอนด้วยเสาร์อาทิตย์
-เราไม่เคยนอกใจกันเลยทะเลาะกันก็แต่เรื่องที่พูดจาไม่เข้ากัน
-เขาบอกว่าเขารักเรามากเราก็รู้นะเพราะเขาก็ไม่มีไปจีบใคร แต่ตอนนี้เราไม่เเน่ใจ
-เราไปใหนเขาจะไปส่งตลอดนะยกเว้นแต่ว่าบางที่เขาไม่อยากไป
-ปรกติเขาไม่ไปใหนเล่นเกมส์และเขียนโปรเเกรมอยู่บ้านเราก็ไม่อยากกวนเวลาไปใหนเลยเลือกจะไปคนเดียวหรือชวนเพื่อนดีกว่า
-แม่เขาไม่ชอบเราเพราะวันนั้นที่เจอกันโดยบังเอิญเราแต่งตัวไม่สุภาพใส่เกงขาสั้น
-แม่เราไม่ชอบเขาเพราะแม่บอกว่าเขาเป็นคนขี้เกียจและไม่รู้จักพัฒนาตัวเองและไม่มีทางหาเงินเลี้ยงเราได้เพราะทุกวันนี้เขายังยืมตังเราใช้ยุเลย
เราบอกแม่ไปว่าเขาพึ่งจบเองแม่แล้วที่บ้านเขาไม่ได้มีเหมือนเราเขาต้องเลี้ยงครอบครัวเขาเขาก็ต้องไม่มีเงินเหลือเป็นธรรมดา สุดท้ายคิดว่าแม่เรากะ
แม่เขาคงไปกันไม่ได้ค่ะ ปล.เราคิดว่าแม่ไม่ได้ดูถูกว่าเเฟนเราจนกว่าหรืออะไรนะค่ะแต่ว่าแม่คงคิดว่าทุกวันนี้เราทำกิจการที่บ้านมีตังใช้เดือนเท่านี้ถ้าเเต่งงานไปอยู่กับเขาเราจะอยู่ไม่ได้แน่ๆเราเคยชวนเขามาทำงานที่บ้านเราแต่เขาไม่มาค่ะเขาบอกว่ากลัวคนเเถวบ้านนินทาว่าเกาะผู้หญิงกินซึ่งเรื่องนี้ทำให้แม่เราไม่ชอบเขาเข้าไปใหญ่เลยแม่บอกอุสาห์จะช่วยดันคิดเรื่องไม่เป็นเรื่องปากใครจะนินทาไม่ได้สงผลต่อเงินในกระเป๋า
ไม่รู้จะอธิบายเป็นคำพูดยังไงตอนนี้มึนๆตึงๆเราพูดแบบนั้นไปได้ยังไงนะเรารักเขานะค่ะแต่คบต่อไปก็จะเสียใจกันมากกว่านี้คิดว่าเขาก็คงรู้ดี
ทั้งทัศนคติและครอบครัวเราไปกันไม่ได้เลย ลำพังแค่รักคงไปไม่ถึงใหน ตอนนี้เราก็ยังคุยกันบ้างเขาก็ถามเราเป็นไงบ้างอยู่คนเดียวเหงามั้ย
มันยิ่งทำให้เราอยากอดเขา เขาเป็นผู้ชายที่ทำกับข้าวให้เรากินค่ะเวลาอยู่ด้วยกันเพราะเราทำไม่เป็น เฮ้อออออ ทำไมไม่สมหวังบ้างนะความรัก
ไม่รู้จะคุยกับใครเลยค่ะจะร้องไห้หรอก็ไม่รู้จะร้องทำไมไม่มีใครทิ้งเรา ก้เเค่เป็นเพื่อนกัน คงอารมเหงามั้งค่ะก็คนที่เคยมีเคยอยู่ด้วยเขาเป็นคนอื่นไปแล้ว
ไม่รู้จะจัดการอารมตอนนนี้ยังไงดีเลยค่ะ ใครมาจีบมาคุยเราก็เฉยๆอันที่จริงไม่ใช่ไม่อยากคุยนะเแต่มันเป็นอะไรไม่รู้รู้สึกเหนื่อยไปซะทุกเรื่องเลย
ปล.เวลาอกหักหรือเลิกกับเเฟนนี่กี่วันเราถึงจะหายเศร้าค่ะแล้วต้องจัดการตัวเองยังไง