คิดอยู่นานว่าจะพิมพ์เรื่องนี้ดีไหม แต่ในที่สุดก็พิมพ์จนได้ เราแค่อยากแบ่งปัน ช่วงเวลาดีๆของเราให้คนอื่นได้รู้ และเผื่อว่าเค้าเข้ามาอ่าน จะได้รู้ว่าเราคิดยังไง...
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา เราไปทานข้าวที่ร้านเพื่อน ที่พึ่งเปิดใหม่ ตั้งใจว่าจะไปอุดหนุนเพื่อนซักหน่อย แต่เหตุผลจริงๆของเราก็คือ เพื่อไปเจอกับ...เค้าคนนั้น... : ) คนที่เราแอบชอบเค้ามานาน...
เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนเรา เราเรียนมหาลัยเดียวกัน เราเคยเจอกันเมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว (นานจัง) เรารู้สึกตกหลุมรักเค้าตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกัน แต่มันก็ผ่านไป ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะเค้ามีแฟนแล้ว เราจะเจอเค้านั่งอยู่ใต้หอกับแฟนของเค้าบ่อยๆ เฮ้อ...เจ็บดีเนอะ
เราเจออีกครั้งในวันรับปริญญา เค้ามาเป็นตากล้องให้เพื่อนของเรา และได้บังเอิญเจอกันอีกครั้งตอนที่เราไปกินไอศครีมที่ร้านของเค้า มันเป็นความบังเอิญที่ดีที่สุด ที่เราได้เจอเค้าอีก แต่ก็เหมือนเดิม ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างก็ผ่านไป...
และเมื่อไม่นานมานี้ เราก็บังเอิญได้เจอกันอีกครั้งในงานแต่งงานของเพื่อนเรา แวบเดียวที่สบตากัน เรายิ้ม และรู้สึกใจสั่นมาก ไม่คิดว่าความรู้สึกนี้จะยังอยู่กับเรา ทั้งที่มันผ่านไปหลายปีแล้วที่เราไม่ได้เจอกัน หรือได้ยินเรื่องราวของเค้า เราไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อของเค้า...แต่พอได้มาเจอกันอีกครั้ง เรามีความสุขมาก และครั้งนี้ก็อาจไม่เหมือนเดิม เพราะเราอยู่ใกล้กันมากขึ้น เราพยายามติดตามเรื่องของเค้า แอบติดตาม IG, FB และ WP มันยิ่งทำให้เราตกหลุมรักเค้ามากขึ้น เรารู้จักชื่อของเค้า เรารู้ว่าเค้าชอบจักรยาน ชอบถ่ายรูป และเราก็ชอบเรื่องราวที่เค้าเขียน
จนในที่สุด เราก็มีโอกาสได้คุยกันผ่านเพื่อน 555++ คือไม่ได้คุยกันตรงๆ แค่นั้นเราก็กรี๊ดแล้ว แค่เค้ายิ้มให้ และได้ยินเสียงของเค้า เราก็มีความสุขล่ะ ต่อไปคงเป็นเรื่องของโชคชะตา เพราะเราไม่กล้าที่จะแสดงตัว หรือความรู้สึกของเราให้เค้าได้รับรู้ เพราะสำหรับเรา ได้เท่านี้ก็ดีมากแล้ว...
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
ดีใจที่ได้เจอกันนะ :)
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา เราไปทานข้าวที่ร้านเพื่อน ที่พึ่งเปิดใหม่ ตั้งใจว่าจะไปอุดหนุนเพื่อนซักหน่อย แต่เหตุผลจริงๆของเราก็คือ เพื่อไปเจอกับ...เค้าคนนั้น... : ) คนที่เราแอบชอบเค้ามานาน...
เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนเรา เราเรียนมหาลัยเดียวกัน เราเคยเจอกันเมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว (นานจัง) เรารู้สึกตกหลุมรักเค้าตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกัน แต่มันก็ผ่านไป ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะเค้ามีแฟนแล้ว เราจะเจอเค้านั่งอยู่ใต้หอกับแฟนของเค้าบ่อยๆ เฮ้อ...เจ็บดีเนอะ
เราเจออีกครั้งในวันรับปริญญา เค้ามาเป็นตากล้องให้เพื่อนของเรา และได้บังเอิญเจอกันอีกครั้งตอนที่เราไปกินไอศครีมที่ร้านของเค้า มันเป็นความบังเอิญที่ดีที่สุด ที่เราได้เจอเค้าอีก แต่ก็เหมือนเดิม ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างก็ผ่านไป...
และเมื่อไม่นานมานี้ เราก็บังเอิญได้เจอกันอีกครั้งในงานแต่งงานของเพื่อนเรา แวบเดียวที่สบตากัน เรายิ้ม และรู้สึกใจสั่นมาก ไม่คิดว่าความรู้สึกนี้จะยังอยู่กับเรา ทั้งที่มันผ่านไปหลายปีแล้วที่เราไม่ได้เจอกัน หรือได้ยินเรื่องราวของเค้า เราไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อของเค้า...แต่พอได้มาเจอกันอีกครั้ง เรามีความสุขมาก และครั้งนี้ก็อาจไม่เหมือนเดิม เพราะเราอยู่ใกล้กันมากขึ้น เราพยายามติดตามเรื่องของเค้า แอบติดตาม IG, FB และ WP มันยิ่งทำให้เราตกหลุมรักเค้ามากขึ้น เรารู้จักชื่อของเค้า เรารู้ว่าเค้าชอบจักรยาน ชอบถ่ายรูป และเราก็ชอบเรื่องราวที่เค้าเขียน
จนในที่สุด เราก็มีโอกาสได้คุยกันผ่านเพื่อน 555++ คือไม่ได้คุยกันตรงๆ แค่นั้นเราก็กรี๊ดแล้ว แค่เค้ายิ้มให้ และได้ยินเสียงของเค้า เราก็มีความสุขล่ะ ต่อไปคงเป็นเรื่องของโชคชะตา เพราะเราไม่กล้าที่จะแสดงตัว หรือความรู้สึกของเราให้เค้าได้รับรู้ เพราะสำหรับเรา ได้เท่านี้ก็ดีมากแล้ว...
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ