เข้าใจเลย อารมย์ชั่ววูบหนึ่ง โมโหตัวเองมากจนเกิบจะปล่อยตัวเองให้รถชนตายไปแล้ว

  อารมณ์ตอนนั้น สติมีนะ เราไม่ได้ใจลอยอะไร แต่มันแบบโกรธตัวเองมากๆ เครียดด้วย
ในหัวตอนนั้นมันนึกแต่เรื่องความผิดพลาดทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับตัวเรา ความรู้สึกคือกดดันมากๆ
เหมือนตัวเองเป็นคนโง่ พูดอะไรไม่ได้ต้องจำใจยอมทุกสิ่งทุกอย่าง เราร้องให้ไม่ออกเหมือนน้ำตาตกใน
รู้สึกคับแค้นใจ  ตอนนั้นออกไปขับมอไซด์เราคิดแต่ว่าถ้าขับรถไปให้รถยนต์ชนแล้วจะเป็นไง
เรานึกแต่ว่า ถ้าตายแล้วทุกอย่างที่อยู่ในหัวเราตอนนี้มันจะได้จบๆไป นึกอยู่แค่นั้น
เราบิดคันเร่งรถตามอารมณ์โกรธที่รุนแรง ร้อนสุมจิตใจตัวเอง ซึ่งก็ไม่รู้ว่ามันเร็วมากแค่ไหน
เหมือนหยุดตัวเองไม่ได้แล้วตอนนั้น บังคับหรือควบคุมตัวเองไม่ได้เลย คิดอย่างเดียวคือ
ให้รถมาชนกูที  ให้รถมาชนกูที  ให้รถมาชนกูที  
จนเหมือนความรู้สึกมันถึงจุดพีคสุด รู้ตัวอีกทีคือ เฮ้ยมันบ้าไปแล้วว เหมือนสติกลับคืนมา
กลับมาคิดอะไรได้หลายๆอย่าง ไม่นึกว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง ไม่นึกว่าเราจะสิ้นคิดได้ขนาดนี้
เราเข้าใจเหตุผลคนที่เค้าฆ่าตัวตายในตอนนั้นเลย ในหัวเค้าไม่ได้นึกถึงอย่างอื่นเลย
ไม่ได้นึกถึงคนที่รัก พ่อแม่ เพื่อนฝูง ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต ตอนนั้นคิดอย่างเดียวแค่
ปัญหาที่เกิดขึ้นแล้วเรารู้สึกว่ารับมันไม่ได้ ซึ่งมันเกือบจะทำร้ายชีวิตเรา ทำร้ายพ่อแม่เรา
        มีใครเคยเป็นบ้างมั๊ย ที่เกิดขึ้นนี่มันเป็นสภาวะจิตใจที่ผิดปกติใช่รึป่าว