เรื่องของ" พ่อ "เรารู้ว่าบาปแต่เราขอหน่อยเถอะไม่รู้จะทำไงแล้ว

สวัสดีคะ!!!ก่อนอื่นเลยเราขอเล่าก่อนละกันนะคือ...
พ่อเราเป็นคนตัวดำ ผอม ผมหยิก(อันนี้เราไม่ว่าไรหรอก) แต่ที่ทำให้เราไม่ค่อยภูมิใจคือ...พ่อเราอะไม่ชอบแปรงฟัน อาบน้ำบางทีชุดก้ใส่ซ้ำกันเป็นอาทิตย์
กว่าพ่อจะตัดผมได้แม่ก้พูดกันเหนื่อย ชอบตด... พ่อเราเป็นคนรู้จักคนมากจึงทำให้พ่อเราพุดมากจนเราอายคนอื่น พ่อเราชอบเมา พ่อเราสูบบุหรี่วันนึงเยอะมาก เอาเป้นว่าพ่อเราเป็นคนสกมกมากอะ...พ่อชอบใส่อารมณ์ร้องไห้ เพื่อนของพ่อเค้าได้ดีหมดแต่พ่อเราคนเดียวที่เป็นแบบนี้ พ่อเราไร้มารยาทมากด้วยเวลาของขวางทางใช้เท้าเขี่ยและอีกหลายอย่างที่ทำให้เราอาย เวลาเจอพ่อคนอื่นหรือพ่อเพื่อนเราก้อิจฉานะและเราก้อายที่เป็นแบบนี้พ่อไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับการเรียนเราเลย... พ่อชอบเซ้าซี้ และสาเหตุทั้งหมดนี้ทำให้เราโมโหใส่พ่อขึ้นเสียงใส่พ่อขู่พ่อแอบด่าพ่อในใจตลอด ถ้าจะถามว่าเรารู้สึกผิดมั๊ยเราก้รู้สึกผิดนะแต่ด้วยนิสัยของพ่อมันทำให้อารมณ์เราระงับไม่ได้ทุกที แต่บางทีพ่อเราก้ใจดีมากนะน่ารักเป้นห่วง รักเรา พยายามทำทุกอย่างเพื่อเรา
ตลอดมาเราคิดตลอดถ้าเปลี่ยนพ่อได้เราเปลี่ยนไปนานแลวแต่มันก้เป็นความคิดตอนเราโมโหสิ่งชั่วร้ายเข้าสิง
อ้อ!!!เมื่อก่อนแม่เราก้อยู่ด้วยไงพ่อกับแม่{ครอบครัว}ของเราทะเลาะกันทุกวันพ่อขึ้นเสียงสูงกับเราตลอดเราแอบร้องประจำเราเครียดมากช่วงที่พ่อกับแม่ยังอยู่บ้านเดียวกันเพราะต้องทนฟังเสียงทะเลาะกันเราเป็นเด้กเราทำไรไม่ได้ ตอนนี้แม่เราไปทำงานต่างจังหวัดได้ประมาณเดือนนึงละ(ไม่ได้แยกทางกันนะแม่แค่ไปทำงานแล้วอยู่กับพี่อะ)พ่อก้เริ่มคุยดีกับเรา สนใจเรามากขึ้น พ่อเปลี่ยนไปมาก เราไม่แน่ใจว่าพ่อยังกินเหล้าอยู่หรือป่าวแต่ช่วงนี้เราไม่ได้กลิ่นอะนะและไม่ค่อยเห้นพ่อกินด้วยตั้งแต่แม่ไปต่างจังหวัด(แม่บอกว่าอีก3ปีแม่กลับมา)อาการปวดหัวเรื่องครอบครัวก็ลดลงเหลือแค่ปวดหัวเรื่องเรียน นิสัยของพ่อ หนี้ที่บ้าน แต่เราก้ช่วยอะไรเค้าไม่ได้เลยเพราะเราก้แค่เด้กม.1 ตอนนี้เราไม่อยากให้เพื่อนเจอหน้าพ่อเราเลยเพราะเวลาเพื่อนเจอเพื่อนชอบล้อตลอด และอายมากที่พ่อทำนิสัยแบบนี้ เรียกว่าถ้าใครไม่รู้จักพ่อเราก้คิดว่าพ่อเราเป้นคนบ้าด้วยซ้ำ #เราควรทำไงดี