ทำยังไงดีกับครอบครัว มืดแปดด้าน

เริ่มต้นชีวิตของเราไม่ได้เลวร้ายอะไร แต่มีจุดพลิกผันตอนอายุ 16 เราต้องออกจากโรงเรียนทั้งที่ผลการเรียนดี เพราะพ่อมีเมียน้อย และกู้เงินมาทั้งในและนอกระบบ แม่เราตัดสินใจพาเรา กับพี่ชายและน้องสาวหนีมาต่างจังหวัด ตอนนั้นพี่ชายเราขึ้นปี2 เราม.5 น้องสาวม.3 ตอนที่หนีมา แม่เราไม่มีเงินติดตัวมาเลย ได้แต่หยิบยืมเงินญาติๆ บ่อยเข้าก้อไม่มีใครให้ยืม เราและน้องต้องไปทำงานเป็นเด็กปั้มบ้าง แคชเชียร์บ้าง บางวันทำติดกัน 12 ชม. ส่วนพี่ชายอายุถึง ก้อทำงานโรงงาน แม่เราเหมือนล้มเหลวในชีวิต ไม่คิดจะทำงานอะไร เพราะกลัว เจ้าหนี้มาเจอ และมีโรคความดันติดตัว
จนเวลาผ่านมา 6ปี เรามีแฟนย้ายมาอยู่ กทม.เพื่อขายของเราส่งเงินให้แม่ 4000/ด พี่ชายทำงานและเรียนไปด้วยอยู่ในห้างและมีแฟนพี่ชายให้แม่ 5000/ด.น้องสาวเราไม่ทำงานอะไร(พ่อเรากลับมาคืนดีกลับแม่ทำงานรับเหมาทั่วไปได้10000/ด) แล้วปัญหาก็เกิดขึ้นอีก
เมื่อแฟนพี่ชายท้อง ตอนแรกพี่เราดีใจมาก ครอบครัวเราตื่นเต้นที่จะมีหลาน แต่แล้วพี่ชายเราก้อเปลี่ยนไป เริ่มมีกิ๊ก มีสังคม กลับบ้านดึก เงินไม่ให้เหมือนแต่ก่อน ว่าแม่ว่าเป็นตัวถ่วงชีวิต งอมืองอเท้า ไม่คุยกะแม่มา2เดือนแล้ว
พ่อเราก้อรับเหมา แล้วเค้าไม่จ่ายต้องมารับใช้หนี้ที่เกิดขึ้น จนเงินเดือนเหลือไม่ถึง3000/ด
น้องสาวเราก้อยังไม่เป็นโล้เป็นพาย สมัครงานที่ไหนก้อทำได้ไม่นาน มีแฟนๆก้อไม่เอาไหน ย้ายเข้ามาอยู่บ้านเราโดยไม่ทำงานทั้งคู่
แม่เราเองก้อชอบเอาเศษอาหารไปให้หมาแมว หนักเข้าก้อเอามาเลี้ยงจนที่บ้านมี หมา4 แมว10 (พี่กะน้องเราเป็นคนเก็บมาเลี้ยง ทั้งที่แม่ห้ามแต่หลังๆแม่เป็นคนดูแล)ค่าใช้จ่ายก้อเยอะขึ้น
ตัวเราเองมาอยู่ กทม.กะแฟน มากันตัวเปล่า แต่ค่อยๆขยับขยายแต่ก้อยังไม่มีเงินเก็บเท่าไหร่ เพราะให้ทั้งบ้านแฟน และบ้านเรา เครียดจนบางเดือนอยากตาย หน้าฝนแทบไม่มีรายรับ
ตอนนี้ทางบ้านโทมามีแต่เรื่อง เราเหนื่อยมาก สงสารแม่ และพี่สะใภ้ อยากมีเงินเยอะๆแม่จะได้ลงทุนขายของ สงสารแก ยิ่งรู้เรื่อง ยิ่งรู้สึกแย่ที่ช่วยอะไรไม่ได้
อยากถามพี่ชายตรงๆว่าทำไมทำแบบนี้ แต้ก้อรู้ดีว่าไม่มีประโยชน์
เราควรทำยังไงดี ปรึกษาแฟนก้อช่วยอะไรไม่ได้ อยากให้แม่มาอยู่ด้วยก้อติดเรื่องสัตว์เลี้ยง จะให้ไปอยู่กะแม่ก้อติดเรื่องขายของ ชีวิตเราเหมือนเดินถอยหลัง ทำเท่าไหร่ก้อไม่ดีขึ้นเลย เราเหนื่อยมากๆ