สวัสดีคับ ผมกับแฟนคบกันได้ 3ปี เดือนหน้าก็จะครบ 4ปี แล้วคับ ผมพึ่งเลิกกับแฟนได้ประมาณ 1เดือนกว่า ผมคิดถึงเขามาก แต่ทุกวันนี้ผมก็ได้แต่ทำใจคับ ต้องฝืนอยู่ทุกวัน ผมโดนแฟนบอกเลิก ผมไม่ค่อยตรงต่อเวลา ไม่ค่อยสนใจความรู้สึกแฟน ผมเป็นคนนอนดึก ตื่นสาย จึงทำให้แฟนผมน้อยใจ เวลาทะเลาะกันก็มักจะไม่ค่อยยอมกัน ทะเลาะกันจากเรื่องเล็กๆกลายเป็นเรื่องใหญ่ ทั้งๆที่ความผิด  มันก็เกิดจากตัวผม ผมมักจะไม่ค่อยรู้ว่าแฟนงอลเรื่องอะไร แต่ผมก็พยายามที่จะง้อ แฟนผมมักจะมีคนมาจีบคับ แต่แฟนผมไม่เคยสนใจใคร บางครั้งผมไม่มีเวลา เขาก็จะรอจนกว่าจะได้คุยกัน เขาคงอดทนกับผมมามากคับ ผมสัญญากับเขาหลายอย่าง แต่ผมก็ไม่เคยทำได้ เวลาที่แฟนผมพูดขึ้นมา ว่าเขาน้อยใจเรื่องอะไร ผมพยายามอธิบายนะ แต่คิดว่าตัวผมไม่ดีเอง ที่ทำให้เขาน้อยใจบ่อยๆ หลังๆผมเริ่มรู้สึกได้ ความรู้สึกจากเมื่อก่อนที่เวลาผมทำอะไร เขาก็จะค่อยถาม ค่อยเป็นห่วง ค่อยบอกรักผม ค่อยบอกคิดถึงผม ผมมานั่งคิดๆน้อยครั้งที่ผมจะเป็นคนบอกก่อน ผมชอบว่าแฟนผมงอแง ตอนนั้นผมไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมผู้หญิงถึงชอบงอแง แต่ตอนนี้ผมเข้าใจทุกอย่าง ผมรู้สึกเจ็บ เพราะตอนนี้ผมปล่อยให้เค้าไปงอแงใส่คนอื่น(ผมเข้าไปอ่านกระทู้ถ้าวันที่คนรักของคุณไม่งอแงใส่คุณไม่อะไรกับคุณอีกแล้วมาถึง) ผมโครตรู้สึกเจ็บเลย ผมไม่อยากปล่อยเขาไป เขาเป็นผู้หญิงที่ใครๆก็อยากรู้จัก เป็นคนซื่อๆ โก๊ะๆ เขามักจะค่อยให้กำลังใจผม เวลาที่ผมทุกข์ใจ เหนื่อยจากงาน เขาจะค่อยเดินเข้ามากอด แล้วถามผมว่าวันนี้กินไรกันดี แล้วทำหน้าทะเล้นใส่ ผมนั่งพิมพ์ไปร้องไห้ไป

ผมอยากฝากบอกกับผู้ชายทุกคน ที่มีคนรักที่ดี ที่เขาค่อยอยู่ข้างๆคุณ ค่อยให้กำลังใจคุณ ผมอยากให้คุณรักษาความรักดีๆแบบนี้ ทำดีกับเขา ค่อยอยู่ข้างๆเขา รักเขาให้มากๆ ให้นึกถึงช่วงแรกที่คุณไปจีบเขา โทรหาเช้า กลางวัน เย็น ผมเชื่อว่าผู้หญิงหลายๆคน ต้องการคนที่มาจีบเขาช่วงแรก ช่วงที่คุณให้ความสำคัญกับเขา

ผมอยากบอกแอน ว่าผมรักเขา คิดถึงทุกวัน ถ้าแอนกลับมา ผมจะทำทุกอย่างให้เหมือนกับวันแรก วันที่เราเจอกัน แอนกับมาเริ่มต้นกันใหม่นะ

กระทู้แรกของผม ถ้าผิดพลาดอะไร ผมก็ขอโทษไว้นะตรงนี้ด้วยคับ