ความอึดอัด ของการขาดความเป็นส่วนตัว หลายปีมานี่..เฝ้าอดทนเพื่อที่เราจะได้อยู่เป็นครอบครัวของเราเอง..จ-อาทิตย์ พี่น้องสามีมาที่บ้านทุกวัน ..บ้านที่มีคนใช้ มีพ่อสามีที่แก่มากแล้ว แต่เค้าสูบบุหรี่วันละ 2 ซอง อดทน อึดอัด ..บ้านเป็นแฟลตเล็กๆ ในประเทศเล็กๆ แห่งหนึ่งในโลกนี้ สงสารลูก....สามีก็เป็นคนดี แต่ด้วยความที่เป็นลูกที่ดีมากไง...ครอบครัวพี่น้องเค้าเยอะมาก พ่อเค้าก็ไม่ยอมไปอยู่กับลูกคนไหน วันนี้ดึกมากแล้ว ครอบครัวพี่น้องเค้ายังไม่กลับบ้านตัวเองกันสักที เราอยากอาบน้ำนอน พักผ่อนบ้าง เช้าต้องทำงาน แต่ก็ยังนั่งกันอยู่ แล้วที่จะเดินในบ้านก็แทบไม่มี ...ไอ้เราก็มาจากครอบครัวเล็กมีแค่พ่อ แม่ น้อง...พอมาเจอครอบครัวใหญ่ ที่มีพ่อสูบบุหรี่ในบ้านจัดมาก ..มันทรมาน วันนี้หลังจากอยู่กับสามีมา 7 ปี ไล่พี่น้องเค้าให้กลับบ้าน ด้วยอารมณ์ และน้ำเสียงที่รุนแรง ไม่สุภาพ และตกลูกตัวเองด้วย เพราะต้องการให้เค้าเข้านอน ดึกมากแล้ว ....สุดท้ายสามีตัวเองดุว่าดิฉันใหญ่ ทั้งที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ความอดทนถึงขั้นสุด เค้าไม่เคยคิดถึงเราบ้าง..คนที่จากบ้านมาไกล อยู่กับเขา แต่เขาคิดถึงแต่ครอบครัวตัวเอง...จนลืมไปไหมว่าเราก็คนในครอบครัวเขาเหมือนกัน....อึดอัด