เงินมันสำคัญ ขนาดนันเลยหรอ

คือผมก็เข้าใจนะว่าทำเขาต้องขอตั่ง แต่ผมคาใจมากเพราะไมกีวันผมก็กลับบ้านแต่ก็ยังจะมาขอตั้งอีกทำไมถึงไมรอให้ผมกลับบ้านกอน
แล้วอีกอย่างคือ ทั้งเดือนที่ผ่านมาไมมีโทรมาคุยไมมีอะไรสักอย่างเลย ผมก็เข้าใจเพราะ ผมก็รับสายบางไมรับบาง เพราะ ทำงานนะถ้าเห็นก็จะรีบโทรกลับแต่เดือนนี้ ทั้งเดือนไมโทรมา แชทผมก็ต้องทักไปก่อน ผมก็ไมอยากจะคิดมากหรอกแต่ไม่คิดมันก็ไม่ได้ เค้าจะมาทำให้ผมเป็นห่วงทำไมกัน แต่ผมก็ยอมรับนะอยู่ค่าย 20 วันกลับไปก็อยากจะเมา อยากจะเทียว เพราะอยู่ที่ทำงาน ผมชอบอยูคนเดียวและ ก็ไม่มีแฟนด้วยเพราะฉนันสังคมเพื่อนที่ผมต้องการที่จะรักษาไวให้ถึงที่เพราะ การหาเพื่อนไหมมันยากนะคัฟ จะมีไครมาจิงใจเท่าคนที่เรารู้จักมานานแล้วบางหละ ส่วนเงิน กลับไปผมก็ให้นะคัฟแต่ส่วนมากแล้วผมจะรอเค้าขอมากกว่า เพราะผมก็ต้องใช้เหมือนกัน เค้าก็ทำงาน แต่ดูเหมือนผมจะอกตัญญูเนอะ คิดกับพ่อแม่แบบนี้ได้ไงแต่ มันจะไมคิดก็ไมได้นะ เพราะ ผมก็โตแล้วถ้าเดินตามหลังพ่อแม่ต่อไปคงไมดีแน หรือนี้เรียกว่าการติดเพื่อน ที่วัยรุ่นเค้าชอบเป็นกัน และอีกอย่างนะคัฟคือกลับบ้านไปครั้งที่แล้วผมก็แทบจะไมอยูบ้านเลยไปชวยงานเขาบางไปเทียวบางคัฟ เขาคงอยากได้เงินแทนความรักหรอ แต่จะให้ผมอยู่บ้านเหมือนเด็กก็คงจะไมได้แล้ว หรื่อว่าได้เท่านี้หละคัฟ
อย่าด่านะคัฟขอความคิดเห็น