ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือเราเป็นเพื่อนกันมา 8 ปีแล้ว อยู่ห้องเดียวกันมาตั้งแต่ป.1 ตอนป.2 เราเคยชอบมันด้วยแหละ5555(แรดแต่เด็ก) พอขึ้นม.1 มา ได้แยกห้องกัน มันอยู่ห้อง 5 เราอยู่ห้อง 7 ตอนนั้นยังไม่ได้คิดไรกับมันเลย ความรู้สึกตอนป.2 หายไปตั้งนานแล้ว555555 ตอนนี้อยู่ม.3 เราเริ่มมองมันแปลกไป ขอใช่ชื่อย่อมันว่า บ. นะคะ คือบ. เนี่ย เป็นคนผิวขาว ตาตีบๆ น่ารักมากกก แล้วเราก็เป็นคนที่ชอบผู้ชายแบบนี้อยู่แล้ว5555 บ. มันจะชอบกวนตีนเรา เวลาเราเดินผ่านห้องมัน มันจะชอบออกมายืนหน้าห้องแล้วกางแขนไว้ ไม่ให้เราเดินผ่าน จมูกเราก็ชนกับแขนมันพอดี ไอ้เราก็เขินสิค้าา เพื่อนก็เพื่อนเถอะ เขินไว้ก่อน เป็นอย่างนี้ทุกวัน (เวลาจะขึ้นห้อง เราจะเดินผ่านห้องมัน เพราะห้องเราอยู่ท้ายสุด) พอจะไปเรียนเกษตร ห้องเรากับห้องของ บ. เรียนตรงกันพอดี แต่คุณครูคนละคนสอน มันจะชอบเดินเข้ามาใกล้ๆแล้วไอเลิฟยูใส่ ขยิบตาให้พอเป็นพิธี ไม่ต้องถามค่ะว่าเราเป็นยังไง ลงไปดิ้นกับพื้นค่ะ555555 ไม่ใช่ละๆ เก็บอาการอยู่ค่ะ ตกเย็นมา เราเลยทักเฟสมันไปล้อชื่อแม่มัน มันก็ล้อเรากลับ ไปๆมาๆ เราเลยได้คุยกันคุยกันทุกวัน เช้าเย็นๆ เราก็เลยเล่าเรื่องตอนป.2 ให้มันฟังว่าเราชอบมัน มันเลยบอก "เห้ยจิงดิ กูก็ชอบนะตอนป.2 ใจตรงกัน กิ๊ววๆ" โหยย ดิ้นสิคะ นึกว่าเราคิดกับมันแค่ฝ่ายเดียว ตอนป.2 ย้ำค่ะ ตอนป.2 ตอนนี้มันอาจจะไม่คิดไรกับเราแล้วก็ได้ เราเคยถามมันนะว่า มีแฟนรึป่าว มันก็บอก "ไม่บอก อย่าหลอกถาม" ใจเราแป้วเลยค่ะ เราเลยลองไปเช็กสถานะมันดู ก็สถานะโสดหนิ ใจชื้นขึ้นมานิดนึง พอคุยกันไปได้ 2-3 เดือน (คุยทุกวัน ไม่เคยขาด) มันก็เปลี่ยนนามแฝงในเฟสบุ๊ค จาก "แพ้คนน่ารัก" เป็น "น้องขี้เซาของเค้า" แล้วเปลี่ยนสถานะด้วย จากโสด เป็น "มีแฟนแล้ว" เอ่ออ คือออ เราเป็นคนนึงที่ชอบนอนตื่นสาย แล้วเวลาคุยกับมันค้างไว้เมื่อคืน เช้ามา บ. จะเป็นข้อความแรกที่ทักมาปลุก ว่า "ตื่นเถอะอีขี้เซา ไม่ตื่นกูถีบ" คือ... เราขอคิดเข้าข้างตัวเองได้มั๊ยว่านามแฝงนั่นหมายถึงเราอ่ะ แต่เราก็ไม่กล้าถาม บ. นะว่านามแฝนนั้นหมายถึงใคร ตอนนี้เราโคตรอัดอั้นตันใจ อยากบอกชอบ บ. มากเลยย แต่เราไม่กล้า แล้วเราก็กลัว กลัวว่าบอกไปแล้ว บ. จะไม่คิดเหมือนกันกับเรา แล้วจะทำให้ความเป็นเพื่อนของเรา 8 ปี หายไปด้วย
ทำไงดี
แอบชอบเพื่อนตัวเอง ทำไงดีTT
ทำไงดี