อะไรคือสิ่งสำคัญในชีวิตของเรา: บทวิเคราะห์หนังเรื่องฟรีแลนซ์ในเฟซบุ๊ค ที่ผมอ่านแล้วชอบมากๆครับ(มีสปอยล์นะ)

‪#‎อะไรคือสิ่งสำคัญในชีวิตของเรา‬

เป็นคำถามที่วนเวียนอยู่ในหัวหลังจากที่หมอออกจากโรงหนัง หลังจากที่ไปดูเรื่อง ฟรีแลนซ์...ห้ามป่วย ห้ามพัก ห้ามรักหมอ

ก่อนที่จะไปดูหนังเรื่องนี้ ยอมรับว่าหมอเองไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่า หนังสนุกๆน่ารักๆเรื่องหนึ่ง แต่หลังจากดูจบ ความประทับใจและสิ่งที่ได้จากหนังเรื่องนี้ ทำให้ต้องรีบกลับมาเขียนอะไรสักอย่าง

------------------------------

ชีวิตของคนเรา มีสิ่งที่เป็นความปรารถนามากมาย
แต่มีไม่กี่อย่าง ที่มีความสำคัญกับเรา
บางคนก็ยังวนเวียนอยู่กับหลายๆสิ่งที่คิดว่าสำคัญ
จนอาจทำให้ลืมสิ่งที่สำคัญที่สุดจริงๆ
กว่าจะรู้ก็เกือบจะสายเกินไป

บางคนเลือก ความสำเร็จในหน้าที่การงาน
บางคนเลือก ครอบครัว
บางคนยังเลือกไม่ได้สักที
บางคนอยากที่จะทำหมดทุกอย่าง

แต่คนส่วนใหญ่ไม่ได้มีหน้าที่เดียวที่ต้องรับผิดชอบ
เช่น คุณพ่อคนหนึ่ง มีหน้าที่ดูแลครอบครัว แต่ก็ต้องทำงานหาเงิน
ทำให้ชีวิตมันไม่ง่ายนัก
ถ้าทำอันใดอันหนึ่งไม่ดี ความรู้สึกผิดกับตัวเองหรือใครสักคน ย่อมตามมา
แต่เอาเข้าจริงๆ ชีวิตคนก็ไม่ยืนยาวนัก

-------------------------------

(ข้อความข้างล่าง มีสปอยล์เนื้อหาของหนังพอสมควร ถ้าไม่อยากอ่าน ข้ามไปข้อความถัดไป)

ยุ่น ชายหนุ่มวัยสามสิบต้นๆ เขาทำงานเป็นฟรีแลนซ์ รับงานตกแต่งกราฟฟิคดีไซน์ งานส่วนใหญ่วุ่นอยู่หน้าคอมพิวเตอร์
ใครที่คิดว่างานฟรีแลนซ์เป็นงานอิสระ มีเวลาส่วนตัว คงต้องเปลี่ยนความคิดหลังจากดูหนังเรื่องนี้ เพราะจริงๆแล้ว งานจะยุ่งไม่ยุ่ง ก็ขึ้นกับตัวของคนที่ทำงานนั้นแหละ

ยุ่นเป็นฟรีแลนซ์ที่โคตรจะยุ่ง ทำงานแบบไม่มีเวลานอนสี่คืนติด ก็เคยมาแล้ว เขาคิดว่าสิ่งที่กำลังทำนั้นคือความสุขของเขา
ความสุขที่ได้ทำงาน ไม่จำเป็นต้องพักผ่อน ไม่ต้องมีเพื่อน ไม่ต้องมีแฟน ไม่ต้องไปเที่ยว เขารู้สึกว่าการพักผ่อนต่างๆ เป็นเรื่องที่ไร้สาระ ไม่เห็นว่าจะเกิดความบันเทิงใดๆ นอกเสียจากจะได้ทำงาน ผลคือ ยุ่นทำงานแบบไม่หยุดสักวัน

เสื้อผ้าก็ใส่ซ้ำๆซักเวียนไปมา มีไม่กี่ตัว ทำงานหน้าคอม ไม่ต้องไปกินข้าวที่ไหน อาหารโปรดคือ ขนมจีบกุ้งในร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่ง นอกจากวันดีคืนดีจะมีคนใจดีซื้อเกี๋ยวกุ้งเยาวราชมาให้

แต่วันหนึ่ง ชีวิตที่มีแต่งานๆๆ ของยุ่น ก็มีจุดสะดุด และปั่นป่วน เพราะความเจ็บป่วย
ยุ่นเป็นโรคผิดหนังอะไรสักอย่าง มีผื่นขึ้นตามตัว และก็ขึ้นมากขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อไปหาหมอ หมอบอกให้ยุ่นกินยา ออกกำลังกาย นอนตั้งแต่สามทุ่ม
"ผมทำไม่ได้หรอกหมอ มันยากมาก เหมือนให้ผมไปบวช" ยุ่นบอกหมอแบบนั้น

เมื่อไม่ทำตามหมอแนะนำ ผื่นก็ไม่หาย มีแต่จะขึ้นเอาๆ
อาจจะเป็นเพราะติดใจหมอ หรือ กลัวจะถูกหมอดุ ในที่สุด ยุ่นตัดสินใจเปลี่ยนแปลงตัวเอง
แต่เมื่อทำแบบนั้น ผลที่ตามมาก็คือ งานที่ยุ่นเคยทำได้อย่างเนี้ยบ ก็เกิดจะมีความผิดพลาด ส่งงานช้ากว่าที่เคยเป็น ทำให้พลาดงานใหญ่ๆไปหลายงาน
ยุ่นรู้สึกว่าชีวิตปั่นป่วน ประสิทธิภาพการทำงานที่เคยทำได้แบบเกินร้อย มันไม่เหมือนเดิม งานที่เคยทำทุกวันไม่เว้นวันหยุด หายไปเป็นช่วง
เริ่มด้วยยุ่นได้ว่างยาวช่วงปีใหม่ ได้พักผ่อน แต่ยุ่นรู้สึกไม่ชิน เครียด กลุ้มใจ
แต่เมื่อไม่ต้องทำงานหนัก สิ่งที่ตามมา ก็คือ ผื่นที่เคยเป็นมาและรักษาไม่หายสักที อยู่ดีๆก็หายไป ซึ่งน่าจะเป็นเรื่องดี

แต่ยุ่นก็ยังไม่เก๊ท
เขากลับไปทำงานมาราธอนเหมือนเดิม
จนที่สุด ร้างกายก็รับไม่ไหว
ช่วงเวลาหนึ่งที่เขารู้สึกเหมือนกำลังจะตายเพราะไม่ได้นอนติดต่อกันสิบกว่าวัน ยุ่นจึงได้คิดว่า ช่วงชีวิตที่เขามุ่งแต่จะทำงานๆๆ มันทำให้เขาพลาดที่จะทำอะไรสำคัญไปหลายอย่าง และถ้าเขาตายไปวันนั้น เขาจะเสียใจมากขนาดไหน
ต้องให้เกือบตาย เขารู้แล้วว่าสิ่งสำคัญจริงๆในชีวิต คงไม่ใช่ งาน

---------------------------------

สิ่งสำคัญในชีวิตของเรา คงเป็นอะไรสักอย่าง ที่แน่ๆ คงไม่ใช่แค่ สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกมีความสุขที่ได้ทำ แต่ต้องให้ความอบอุ่น สงบ ปลอดภัย และ มั่นคง ด้วย
อาจจะเป็นแค่ การได้นั่งมองพระอาทิตย์ตกดิน หรือ การที่ได้อยู่กับใครสักคนที่เราเชื่อใจ ไม่ก็ การที่ได้นั่งกินข้าวกันพร้อมหน้าทุกคนในครอบครัว
คงจะน่าเศร้า ถ้าถึงวันหนึ่งที่เราเองรู้สึกว่า มันสายไปแล้ วที่จะทำหรือดูแลสิ่งสำคัญจริงๆของเรา

‪#‎หมอมินบานเย็น‬

เครดิต: จากเฟซบุ๊ค https://www.facebook.com/kendekthai/posts/947333261972527:0