พอดีเลิกกับแฟนที่แต่งงานกันมาแปดปี เหตุผลขอไม่บอกนะครับเกรงใจเค้าเอาเป็นว่าเค้าขอเลิก พออกหักต้องอยู่คนเดียว ก็เลยสมัครเฟส ไลน์ แล้วก็แชทหลายๆตัวอยากมีเพื่อนเพราะตลอดเวลาที่อยู่กับแฟนติดแฟนมากอยู่ร้านตัวเองตลอดไม่ออกไปไหนเลยถ้าไม่มีแฟน เพื่อนที่มีก็ห่างๆกันไปเพราะมีครอบครัวบ้าง เพราะเรื่องงานบ้าง ก็เริ่มเจอเพื่อนใหม่ที่อยู่ใกล้ๆกัน เค้าก็ชวนไปทานข้าวเข้าผับกินเหล้าเฮฮา ก็เริ่มสนุกขึ้นมาบ้างแต่ก็ไม่ค่อยชอบเสียงดังกับอาการตัวแดงเวลากินเหล้าเพราะห่างจากเหล้ามานานมากตั้งแต่แต่งงาน
จนวันนึเมากลับมาจากผับหยิบไอแพดมาเล่น ก็เล่นไปเรื่อยจนเจอน้องคนนึงที่เคยคุยเล่นๆเพราะเค้าน่ารักดีไม่ได้คิดอะไร เพราะห่างกันสิบปี คุยกันแบบเราขอเป็นแฟนคลับละกัน คุยไปคุยมาก็เริ่มชอบ เค้าบอกเค้าเป็นคนลาวเคยมาอยู่ที่ไทย ตอนนี้ทำงานอยู่ที่ลาว นึกในใจไกลแฮะแต่ไม่เป็นไรขึ้นเครื่องไปหาก็ได้ ก็คุยกันไปไม่นานเหมือนเค้าปิดบังอะไรเรา แล้ววันนึงเค้าก็ยอมบอกมีลูกแล้วนะยังจะคุยกับเค้าอยู่มั๊ย ผมก็บอกไม่มีปัญหาคุยสิ มาถึงตอนนี้ผมรักเค้าไปแล้ว รักไปตอนไหนไม่รู้ เค้าก็บอกว่ามีปัญหาเยอะต้องส่งลูก ส่งที่บ้าน ผมก็อยากช่วยเค้าแต่เค้าไม่รับบอกอยากทำงานเองบ้าง เค้าบอกทำงานมินิมาร์ทเลิกดึกๆ งานหนักมาก ผมก็เคยถามแล้วถ้าเปิดร้านให้เค้าทำงานเองดูแต่ลูกน้องจะได้ไม่เหนื่อยเค้าก็บอกรอไปก่อน ผมอยากไปหาเค้าก็บอกรอก่อนยังไม่พร้อม ผมก็ตกลงรอก็รอ ตลอดเวลาที่คุยกันผมก็ห่วงเค้ามากก็หาว่าที่ลาวถ้าจะไปอยู่ต้องทำยังไง งานที่ลาวดีมั๊ย คนเคยไปเที่ยวลาวรีวิวว่าไงบ้าง อะไรที่เกี่ยวกับลาวสนใจหมด ที่คิดไว้คือให้ไปอยู่ที่นั่นก็ไป เพราะปกติก็ไม่ออกไปไหนอยู่แล้ว
จนมาถึงจุดนี้ผมก็ชักแปลกใจที่เค้าเลิกงานดึก บางวันเกือบเช้า เพราะที่ลาวถามเพื่อนก็บอกกลางคืนเงียบมาก มินิมาร์ทก็ไม่เท่าไหร่ แถมเวลาถามเรื่องเงินเค้าก็บอกเรทค่าเงินเพี้ยนไปพอสมควร ก็เริ่มส่องเฟสพี่ๆเค้าบ้างจากดูรูปเพราะคิดถึงกลายเป็นดูแบบตั้งใจเลยทีนี้ ก็แปลกใจหลายๆอย่าง เริ่มค้นหาและให้คนช่วยจนรู้ว่าเค้าอยู่ที่ไทยนี่แหละ ทำงานอะไรขอไม่บอกนะครับ มาถึงตรงนี้ไม่โกรธเค้านะ เพราะเงินก็ไม่เคยรับจากเราเลยสักบาท ไม่เสียความรู้สึกด้วย สงสารและเห็นใจเค้าเข้าไปอีก เพื่อนบางคนบอกให้ตัดใจหาคนใหม่ คนที่เข้ามาหาก็มี ที่สวยกว่าก็เยอะแยะ แต่ลองทำแล้วไม่ไหวยังไงก็คิดถึงแต่เค้าอยากคุยกับเค้าอยู่ดี หลงรักแบบโงหัวไม่ขึ้นก็ว่าได้ ทุกวันนี้ก็คุยกับเค้าทุกวันสัญญากันไว้ว่าธันวาให้ผมพาเค้าไปหาลูกที่บ้าน ก็ไม่รู้ว่าถ้ารอถึงวันนั้นจะได้เจอหรือเปล่า ระหว่างนี้เค้าจะยอมบอกผมมั๊ยในเรื่องต่างๆ
ถึงตรงนี้อยากถามหน่อยครับว่าผมควรไปหาเค้ามั๊ย ถามใจผมอยากไปมากอยากไปคุยกับเค้า ไปบอกไม่เป็นไร ยังไงก็อยากแต่งงานกับเค้าเหมือนเดิม แล้วก็ได้ช่วยเค้าด้วยเพราะตอนนี้เป็นห่วงเค้ามากๆ แต่ที่ลังเลคือกลัวว่าไปแล้วเค้าจะโกรธ จะเกลียดผม คือยอมรับว่าไม่อยากให้เค้าหายไปจากชีวิต ถามเพื่อนที่รู้เรื่องบางคนบอกควรไปหาอย่างยิ่ง อีกคนบอกถ้าไปแล้วผมจะเจ็บ ก็เลยอยากถามเพื่อนในนี้น่ะครับว่ายังไงดี
ถ้าตกหลุมรักผู้หญิงกลางคืนในเฟส...
จนวันนึเมากลับมาจากผับหยิบไอแพดมาเล่น ก็เล่นไปเรื่อยจนเจอน้องคนนึงที่เคยคุยเล่นๆเพราะเค้าน่ารักดีไม่ได้คิดอะไร เพราะห่างกันสิบปี คุยกันแบบเราขอเป็นแฟนคลับละกัน คุยไปคุยมาก็เริ่มชอบ เค้าบอกเค้าเป็นคนลาวเคยมาอยู่ที่ไทย ตอนนี้ทำงานอยู่ที่ลาว นึกในใจไกลแฮะแต่ไม่เป็นไรขึ้นเครื่องไปหาก็ได้ ก็คุยกันไปไม่นานเหมือนเค้าปิดบังอะไรเรา แล้ววันนึงเค้าก็ยอมบอกมีลูกแล้วนะยังจะคุยกับเค้าอยู่มั๊ย ผมก็บอกไม่มีปัญหาคุยสิ มาถึงตอนนี้ผมรักเค้าไปแล้ว รักไปตอนไหนไม่รู้ เค้าก็บอกว่ามีปัญหาเยอะต้องส่งลูก ส่งที่บ้าน ผมก็อยากช่วยเค้าแต่เค้าไม่รับบอกอยากทำงานเองบ้าง เค้าบอกทำงานมินิมาร์ทเลิกดึกๆ งานหนักมาก ผมก็เคยถามแล้วถ้าเปิดร้านให้เค้าทำงานเองดูแต่ลูกน้องจะได้ไม่เหนื่อยเค้าก็บอกรอไปก่อน ผมอยากไปหาเค้าก็บอกรอก่อนยังไม่พร้อม ผมก็ตกลงรอก็รอ ตลอดเวลาที่คุยกันผมก็ห่วงเค้ามากก็หาว่าที่ลาวถ้าจะไปอยู่ต้องทำยังไง งานที่ลาวดีมั๊ย คนเคยไปเที่ยวลาวรีวิวว่าไงบ้าง อะไรที่เกี่ยวกับลาวสนใจหมด ที่คิดไว้คือให้ไปอยู่ที่นั่นก็ไป เพราะปกติก็ไม่ออกไปไหนอยู่แล้ว
จนมาถึงจุดนี้ผมก็ชักแปลกใจที่เค้าเลิกงานดึก บางวันเกือบเช้า เพราะที่ลาวถามเพื่อนก็บอกกลางคืนเงียบมาก มินิมาร์ทก็ไม่เท่าไหร่ แถมเวลาถามเรื่องเงินเค้าก็บอกเรทค่าเงินเพี้ยนไปพอสมควร ก็เริ่มส่องเฟสพี่ๆเค้าบ้างจากดูรูปเพราะคิดถึงกลายเป็นดูแบบตั้งใจเลยทีนี้ ก็แปลกใจหลายๆอย่าง เริ่มค้นหาและให้คนช่วยจนรู้ว่าเค้าอยู่ที่ไทยนี่แหละ ทำงานอะไรขอไม่บอกนะครับ มาถึงตรงนี้ไม่โกรธเค้านะ เพราะเงินก็ไม่เคยรับจากเราเลยสักบาท ไม่เสียความรู้สึกด้วย สงสารและเห็นใจเค้าเข้าไปอีก เพื่อนบางคนบอกให้ตัดใจหาคนใหม่ คนที่เข้ามาหาก็มี ที่สวยกว่าก็เยอะแยะ แต่ลองทำแล้วไม่ไหวยังไงก็คิดถึงแต่เค้าอยากคุยกับเค้าอยู่ดี หลงรักแบบโงหัวไม่ขึ้นก็ว่าได้ ทุกวันนี้ก็คุยกับเค้าทุกวันสัญญากันไว้ว่าธันวาให้ผมพาเค้าไปหาลูกที่บ้าน ก็ไม่รู้ว่าถ้ารอถึงวันนั้นจะได้เจอหรือเปล่า ระหว่างนี้เค้าจะยอมบอกผมมั๊ยในเรื่องต่างๆ
ถึงตรงนี้อยากถามหน่อยครับว่าผมควรไปหาเค้ามั๊ย ถามใจผมอยากไปมากอยากไปคุยกับเค้า ไปบอกไม่เป็นไร ยังไงก็อยากแต่งงานกับเค้าเหมือนเดิม แล้วก็ได้ช่วยเค้าด้วยเพราะตอนนี้เป็นห่วงเค้ามากๆ แต่ที่ลังเลคือกลัวว่าไปแล้วเค้าจะโกรธ จะเกลียดผม คือยอมรับว่าไม่อยากให้เค้าหายไปจากชีวิต ถามเพื่อนที่รู้เรื่องบางคนบอกควรไปหาอย่างยิ่ง อีกคนบอกถ้าไปแล้วผมจะเจ็บ ก็เลยอยากถามเพื่อนในนี้น่ะครับว่ายังไงดี