พ่อแฟนบังคับให้ผมเลิกกับแฟน!!!!

*นี้เป็นกระทู้แรกที่เขียนขึ้น หากมีข้อผิดพลาดก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ

เรื่องก็มีอยู่ว่า ผมคบกับผู้หญิงคนนึง(ขอไม่บอกชื่อ) เขาอายุ14 ผมก็15(ความรักในวัยเรียน)เรียนอยู่ม.3ทั้งคู่ เวลาก็ไม่นานเท่าไหร่ครับ3เดือน10วันเองแต่ความรู้สึกและอะไรหลายๆอย่างผมก็พอมีให้มากมายแล้ว ก็มีหลายๆประเด็นนะครับที่พ่อเขาอยากให้ผมเลิกหลักๆเลยพ่อเขาโหดมากๆเป็นตำรวจด้วยแหละ ก็เข้าเรื่องเลยนะครับ

เรื่องมันเกิดเมื่อวานหลังพวกผมเลิกเรียน ตอนนั้นประมาณ16.40น.ไม่แน่ใจเกือบๆ5โมง ผมก็ทำหน้าที่การเป็นแฟนของผมคืนจะเดินไปส่งที่ป้ายระเมล์ประจำทุกวันถ้าวันไหนพ่อมารับ ผมก็จะให้เขาเดินนำไปก่อนแล้วผมก็เดินตามห่างๆ ก็คิดว่าปกติเหมือนเดิมแต่ผมลืมว่ามีงานผมเลยชวนเขาไปเอางานเป็นเพื่อนที่ร้านถ่ายเอกสาร(พ่อเขาโทรมาหาเขาบอกว่าใกล้ถึงแล้ว)ผมก็พากันรีบเดินพอถึงร้านมีคนรออยู่3-4คนผมก็บอกรอเป็นเพื่อนก่อนแปปนะเขาก็รอสักพักพ่อเขาโทรมาตามบอกถึงแล้วอยู่ไหน ผมก็ให้เขาเดินไปก่อนผมรองานต่อแต่คือแบบได้เจอแค่ตอนเย็นกับระหว่างคาบ(บางครั้ง) ผมก็เลยเดินตามเขาเหมือนที่เคยทำเขาก็ชอบหันมายิ้ม(มันไม่ค่อนเนียนเพราะนี้แหละ)ก็ยังไม่มีอะไรปกติ สักพักเขาเดินไปเลื่อยๆ ผมก็มองไปเห็นไกลๆ(นึกในใจ พ่อ.....ป่าวะ)นั้นแหละครับสิ่งที่ผมคิดก็เป็นจริงพ่อเขาจริงๆด้วยก็ไม่อะไรเช่นเดิน ผมกลับบ้านตามปกติ พอถึงบ้านทักเฟสเขาไปรอบแรกไม่อ่าน(เขาใช้เวลาเดินทางกลับบ้านไม่เกิน40นาที)ทักเกือบๆ5โมงครึ่งเขาก็ยังไม่ตอบผมก็เริ่มสงสัย ก็ปล่อยไปคงไปซื้อของไรงี้ พอสักพักผมก็ออกไปซ้อนบอล ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์ผมเห็นเบอร์แปลกไม่ได้รับ1สายผมเลยลองโทรกลับ มันขึ้นเพลงตำรวจผมก็ตกใจว่างตอนนั้นก้ไม่คิดไรอีก พอถึงสนามบอลผมตัดสินใจโทรกลับไปจนพ่อเขารับต่างฝ่ายต่างเงียบแล้วพ่อเขาก็พูดขึ้นมาว่า นี่นาย ก.ใช่มั้ย(ชื่อสมมุตินะครับ)ผมก็งงๆนี่ใครเงียบไปสักพัก แล้วการสนทนาก็เกิดขึ้น
ผม - นนน....น. นี่พ่อ.....หรอครับ(เริ่มใจคอไม่ดี เริ่มกลัว)
พ่อ - ใช่นี่พ่อ......ทำไม(เสียงแบบโหดมาก)
ผม - ครับ (สตั้นมากล้ะเงียบไปเลย)
พ่อ - ทำไมๆ ทำไมต้องมาตื้อ....... ทำไมต้องมาส่ง.....ที่ท่ารถทำไม คิดอะไรกับ.....ห้ะ
ผม - ป่าวครับ(แทรกขึ้นมา)
พ่อ - ป่าวได้ไง ป่าวแล้วทำทำไมห้ะ ทำแบบนี้หวังจะได้ร่างกาย.....แน่ๆ ค้นประวัติเธอมาแล้ว เธอก็ไม่ใช่คนดีไรเลยนะเรียนก็ห้อง9ประวัติก็มีหนิ  ยิ้มเลยแหละจิงๆ
ผม - ครับ(เริ่มคิด เอาไรมาเปรียบค่าคนเราห้องเรียนหรอ)
พ่อ - เดียววันจันทร์(ที่จะถึง)เรามาคุยที่ห้องท่านรอง รู้มั้ยนี่ใคร เคยเรียนร.ร. .... มาก่อนนะจะบอกให้ถามใครเก๋าสุดใครเสียงดังสุดถามได้เลย ม.3อ่ะเดินมาทุกห้องเเล้ว (แล้วบอกตำแหน่งหน้าที่เขาขอไม่เอ่ย) พ่อแม่เป็นใครห้ะ จะใหญ่จะโตไม่กลัวหรอกนะ!!!
ผม - ครับ (ยังงงกับคำที่บอกมา+สตั้น)
พ่อ - ขอได้มั้ย เลิกเถอะ!เลิกยุ้งกับ.....เถอะ ตัดขาดกันเลิกติดต่อกับคิดว่าเป็นคนที่อยู่ม.3ด้วยกันที่เราไม่รู้จักนะ
ผม - คือ......อ อ อ . แบบ วันจันทร์ค่อยคุยกันดีกว่าครับพ่อ
*การสนทนาด้านบนคือยาวกว่านี้นะครับ ผมสรุปเลย(จำได้ไม่หมดหรอกแบบนี้ใครก็สะตั้น)
*ผมไม่แน่ใจพ่อเขาใช่คำแทนตัวเองว่าอะไร
คือผมสงสัยมากว่าเอาไรมาเปรียบค่าคนเรา ตอนนี้ผม15ปีอยู่ม.3 กว่าจะจบก็เหลือว่า6-7ปี เวลานานขนานนี้มันก็สามารถทำให้คนคนนึงเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือได้นะ แต่คือแบบนี่ม.3เหลือเวลาอีกตั้งเยอะ ผมเข้าใจว่าหวงลูกสาว(คือมีลูก2คน แฟนผมคนล็ก)ก็ไม่ว่าแต่ทำไมต้องปิดกัน กันถึงขนานถ้าผมไม่ยอมตามที่เขาบอก เขาจะเอาแฟนผมออกจะโรงเรียนคือเพื่ออะไรถ้ารักถ้าหวงลูกทำไมยอมตัวอนาคตลูกเพราะผมคือแบบทำไมอ่ะคับถ้าขนานนี้ไม่ใช่หวงแล้วผมว่ามันเกินไป อือผมเข้าใจว่าอายุแบบนี้กำลังอยากได้อยากลอง แต่ผมอยากอธิบายและบอกความจิงกับสิ่งที่ผมคิดผมอยากบอกพ่อเขาว่า "ผมรักลูกสาวพ่อ ไม่ใช่เพราะหวังร่างกาย() และผมก็ไม่เคยคิดอะไรแบบนั้น" แต่ผมรู้ดีว่ายังไงพ่อเขาก็ไม่ฟัง ตอนนี้ที่บ้านเขารู้เรื่องนี้หมดแล้วมีแต่พี่สาวแฟนผมที่ยังแบบไงอ่ะ(ไมเชิงช่วย ออกปรอบ ล้ะทำใจ) แต่ที่บ้าผมยังไม่มีใครรู้นอกจากพี่สาวผม คือทางบ้านแฟนผมเขายึดโทรศัพท์แฟนผมให้พี่สาวแฟนผมดูแล พี่สาวเขาก็โทรมาคุยกับผมเมื่อคืนนี้พี่เขาก็ดีนะทุกคนโอเคเรื่องไรแบบนี้ยกเว้นพ่อเขา แต่คือเมื่อกี้ผมได้คุยกับแฟนผมแล้วผมรู้ว่าเขาพยายามบอกว่าปกติแต่คือแฟนผมหลอกคนอื่นได้แต่หลอกผมไม่ได้ พี่แฟนผมบอกว่าแฟนผมไม่พูดอะไรเลย เชยฉามาก คือแบบแฟนผมทุกข์ผมยิ้มแบบทำไรไม่ถูก คือแบบยังไงอ่ะครับผมก็คุยไรมากไม่ได้มากกับแฟนผมถ้าแฟนผมไม่เลิกผมก็ไม่เลิกคือแอบคบก็ได้ เย็นเจอกันเชยๆก็ยังดีไรงี้แต่ถ้าเลิกผมขาดว่าพ่อเขาน่าจะปล่อยแฟนผมตอนเข้ามหาลัยเช่นเดียวกับพี่ของแฟนผม นั้นก้คงเหลือเวลาอีก3ปีกว่าๆ ผมว่าถ้าแฟนผมได้คุยล้ะตกลงกันผมว่าผมทำได้ที่จะรอแฟนผมเวลาแค่นี้มันไม่ใช่เล่นๆมันนานมากแต่ผมว่าผมทำได้ ระหว่างนั้นผมก็จะเปลี่ยนตัวเองเพื่อที่จะพิสูจน์ให้พ่อเขารู้ว่าเด็กห้อง9ที่ ยิ้มคนนี้ใช่เวลา3ปีกว่าๆเปลี่ยนตัวเองเพื่อที่จะให้พ่อเขายอมรับผมล้ะรอลูกของพ่อเขาได้จิง

ก็มาขอความคิดเห็นเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ลุกป้าน้าอาหน่อยครับวันจันทร์ผมควรทำไงดีคือตอนนี้ผมมืดหกด้านแล้วทำไรก็ไม่ถูกแต่เรื่องที่ผมจะทำในวันจันทร์ก็คือ ผมจะพูดความจริง ผมจะพูดในสิ่งที่ผมคิด ล้ะผมจะให้สัญญากับพ่อเขาที่พูดไว้

คือผมขอกำลังใจหน่อยนะครับ ใครมีทางออกที่ดีก็ช่วยผมได้นะครับ ขอบคุณทุกคนที่เสียสละเวลามาอ่านเรื่องน้ำเน่าของผมนะครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่