เคยมีบาดแผลจากความทรงจำอะไรบ้าง?

เมื่อ5ปีที่แล้ว เราเคยปฏิเสธผู้ชายคนนึงไปด้วยเหตุผลที่ว่าเราไม่ได้ชอบเค้าแม้แต่นิด เค้าพยามตามจีบเรามาสองปีเต็มๆแต่เรากลับคิดกับเค้าแค่พี่ชาย แต่ระหว่างนั้นเราและเค้าคุยกันมาตลอดเราต่างคนต่างมีแฟนและเปลี่ยนแฟนไปไม่รู้กี่คนต่อกี่คนแต่เราสองคนก็คุยกันมาตลอด จนเค้าได้เจอผู้หญิงคนนึงซึ่งทำให้เค้าหยุดอยู่แค่ผู้หญิงคนนั้น ระหว่างที่เค้าคบกันเรากับเขาก็คุยกันมาตลอด เวลาผ่านไป ผ่านไป เราเริ่มรู้สึกว่าเรารักเขาตอนไหนก็ไม่รู้ เราทั้งคู่ต่างเข้าใจกันและกันมากบางครั้งแค่เห็นตัวหนังสือที่พิมก็รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ จนเข้าปีที่4ที่คุยกันมา เค้าและผู้หญิงคนนั้นก็ทะเลาะกันและเลิกกันแบบนับครั้งไม่ถ้วน แต่ผู้ชายก็ง้อและขอคืนดีทุกครั้ง จนวันนึงผู้ชายก็เหมือนจะทนไม่ได้แล้วเลิกจริงๆ แน่นอนมันเป็นไปอย่างที่คุณคิดนั่นแหละ เราและเค้าตัดสินใจคบกัน มันมีความสุขมาก เราเหมือนเจอคนที่เราตามหามาทั้งชีวิต แต่ก็เป็นอย่างที่คุณคิดอีกนั่นแหละ เราสองคนเลิกกันด้วยเหตุผลที่ว่า ผู้ชายคนนี้ลืมผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ เราก็ยอมปล่อยเค้าไป เราเริ่มรู้ตัวว่าเค้ายังไงก็ต้องเลือกผู้หญิงคนนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราเลยยอมถอดออกมา แต่แปลกที่เหมือนเราทั้งสองคนยังโหยหากันอยู่เสมอ เราสองคนกลับมาคุยกันอีกครั้ง คุยกันให้คำปรึกษากันเหมือนเดิม จนวันนึงเรายอมตัดใจจากเค้าไปมีแฟนใหม่ เราคบกับแฟนใหม่ได้สักพักนึง แล้วก็ต้องมีอันเลิกกันไป เพราะเราเองลืมผู้ชายคนนี้ไม่ได้ แต่ผู้ชายคนนั้นดูเหมือนจะรักคนของเค้ามากขึ้นเรื่อยๆแล้วค่อยๆลบเลือนเราจางไป แต่แปลกที่เรากลับรู้สึกรักเค้ามากขึ้นอย่างบอกไม่ถูก ก่อนวันที่เรามาพิมนี้ 1อาทิตย์ เรายังคุยกะเขาปกติ แต่ครั้งสุดท้ายที่คุยกัน เค้าบอกเราว่า" เธออบอุ่น น่ารัก มันอธิบายไม่ถูกกับความรู้สึกข้างใน มันไม่มีคำอธิบายระหว่างเราสองคนที่ผ่านมา เรารักเธอไม่ได้ แต่เราขาดเธอก็ไม่ได้เหมือนกัน เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้แต่อยากให้เราอยู่กันอบอุ่นแบบ
ครอบครัว " คำสุดท้ายที่เค้าพูดคือคำว่า คิดถึงเธอนะ หลังจากนั้นเค้าก็บล็อคไลน์เราไป  หลายครั้งที่เรารู้สึกว่านี่มันอาจเป็นเวรกรรมของเราสาม
คนเรื่องทุกอย่างมันคงไม่เป็นแบบนี้ถ้าเมื่อ5ปีที่แล้วเราตอบเค้าไปว่า "ตกลง"