สืบเนื่องมาจากผมได้ไปหย่อนคำพูด คำพูดหนึ่งไว้ใน comment ของกระทู้หนึ่ง โดยเจ้าของกระทู้นั้นได้บอกไว้ว่า เค้าถ่ายภาพไม่เก่ง...แต่งภาพไม่เป็น และในนั้นมีบาง comment ที่ทำให้ผมนึกถึงความรู้สึกของเจ้าของกระทู้ว่า จะรู้สึกอย่างไรเมื่อได้อ่าน แล้วต่อไปเค้าจะยกกล้องขึ้นมาถ่ายภาพด้วยความรู้สึกอย่างไร แล้วผมก็กลับมาย้อนมองตัวเองว่า ทำไมผมถึงชอบถ่ายภาพ ผมเลยอยากลองโพสต์ภาพของผมที่ไม่ผ่านการตกแต่งภาพใดๆมาเลย ทำแค่เพียงย่อ และใส่ลายน้ำด้วย freeware อย่าง photoscape เพื่อยืนยันกับตัวเองอีกครั้งว่า ถึงภาพถ่ายของผมจะดูธรรมดา ถึงฝีมือผมจะไม่พัฒนาไปในสู่จุดที่สูงกว่านี้ ความรู้สึกของผมก็ยังเหมือนเดิม ผมก็แค่ คนที่ได้มีความสุขกับการถ่ายภาพ...
“มีคนเคยบอกไว้ ว่าการถ่ายภาพวิว จะต้องถ่ายให้สวยเหนือจริง ภาพจะได้น่าสนใจ
แต่ยังมีอีกหลายคนที่ขอแค่ได้ซึมซับบรรยากาศ และเก็บภาพถ่ายเพื่อเตือนความทรงจำ เมื่อหยิบภาพนั้นมาดูเมื่อไหร่ ก็สามารถนึกถึงบรรยากาศนั้นๆ
พร้อมกับมีรอยยิ้มจางๆ แค่นั้นก็พอ...”
ผมขอออกตัวไว้ก่อนเลยว่า ผมเป็นแค่คนชอบถ่ายภาพ ไม่ถนัดการแต่งภาพ และไม่ได้มีอคติใดๆกับการแต่งภาพ กระทู้นี้ก็เป็นแค่เพียง อีกความเห็นหนึ่งที่ผมอยากจะแชร์ไว้ในห้องถ่ายภาพก็เท่านั้นเอง บางภาพอาจจะซ้ำกับที่เคยลงไปในนี้แล้วบ้าง ต้องขออภัยนะครับ
การเดินทางไปภูกระดึง โดยส่วนตัวแล้วไม่เคยคิดอยากจะไปภูกระดึง เพราะไม่เข้าใจว่า ทำไมทุกคนต้องพยายามไปภูกระดึง ทริปนี้ไปช่วงเดือน ก.พ. ซึ่งนั่นหมายความว่า ผมจะพลาดหลายๆไฮไลท์ของภูกระดึงไป แต่ก็นะ เพื่อนชวน ไปก็ไป แน่นอนเราไปตามจุดไฮไลท์ต่างๆของภูกระดึง แต่เราก็ไม่ได้ภาพที่เป็นไฮไลท์กันมามากนัก แต่ภาพเพื่อนร่วมทริปได้ถ่ายกันมาอย่างมากมาย
สิ่งที่ผมนึกถึงเมื่อหยิบภาพถ่ายจากทริปนี้มาดูก็คือ ความสนุกสนานที่ได้กวนตีนเพื่อนๆ และความสุขจากการเดินภายใต้แสงจันทร์ ในบรรยากาศสงบๆ อากาศเย็นๆ ระหว่างการเดินทางกลับจากดูพระอาทิตย์ตกดินที่ผาหล่มสัก
และการได้นั่งรอชมพระอาทิตย์ตกสวยๆ อากาศเย็นๆ ช่างเป็นความสุขมากมายที่คุ้มค่ากับการเดินทาง และเฝ้ารอเวลา
หลังจากชมพระอาทิตย์ขึ้นในยามเช้า เดินมาสังเกตเห็นเมฆสวยดี จะถ่ายยังไงดีให้ดูน่าสนใจ เดินหามุม ปรับกล้องไปมาจนได้ภาพนี้
สิ่งสวยๆงามๆมีให้เราสัมผัสอยู่เสมอ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะสังเกตเห็นมันมั้ย?
โชคดีจริงๆ ยังเหลือเมเปิ้ลให้เราได้ถ่ายในเวลานั้น
สำหรับทริปนี้เป็นการเดินทางไปพักผ่อนที่หัวหิน เป็นทริปที่พักผ่อนจริงจังมากกกกก นั่งๆ นอนๆ กินๆๆๆ เดินถ่ายภาพ
เป็นการท่องเที่ยวมีความสุขกับมื้อเช้ามากๆ และเป็นทริปที่ชิวที่สุดทริปนึงในชีวิตทีเดียว
อยากถ่ายภาพช่วงแสงสุดท้าย แต่ออกไปทานข้าวข้างนอกมากับมาไม่ทันแสง ก็เลยเก็บภาพตอนกลางคืนแทน ถึงจะไม่ได้ฟ้าสัสวยๆ แต่ก็ยังพอใจภาพที่ได้อยู่ดี
เดินมาเห็นฟ้าสวยๆ ขี่ม้าริมหาด นี่สิ บรรยากาศแบบหัวหิน จะไม่ถ่ายได้อย่างไร
ทริปนี้ได้เดินทางไป อ.กัลยานิวัฒนา และก็เป็นอีกครั้ง ที่ไปช่วงเดือน ก.พ. ที่พลาดหลายๆไฮไลท์ จากสถานที่นี้ แต่เช้าวันนั้น เดินถ่ายภาพในบริเวณ ออบ. หลวง อยู่คนเดียว กับความรู้สึกที่ว่า แสงเช้านี่ดีจริงๆ เดินวนไป วนมาถ่ายภาพอยู่ในนั้นคนเดียวร่วม 2 ชม.
เห็นเส้นแสงสวยๆ กับ object เด่นๆ เลยตั้งใจปรับกล้องให้ได้ภาพที่ดูอุ่นตามแสงยามเช้า
อยากได้ flare เล็กๆมาประกอบในภาพ ก็หันกล้องไปหามุม
ในเมื่อผมยึดสถานที่นี้อยู่คนเดียว มันก็เป็นเรื่องง่ายที่จะถ่ายภาพตัวเอง ในแบบที่อยากได้ ถึงจะต้องเหนื่อยวิ่งไป วิ่งมาก็เถอะ
เดิมเคยทำงานอยู่ ตจว ไม่เคยได้มีโอกาสถ่ายภาพแบบนี้ อยากถ่ายภาพที่สาทรแสงค่ำมานานมากๆ แต่พอได้ใช้ชีวิตในเมืองจริงๆแล้ว กลับรู้สึกว่า ที่นี่วุ่นวายเกินไปสำหรับผมจริงๆ
ไปถ่ายภาพคู่ให้เพื่อนใช้ประกอบงานแต่งที่เขาใหญ่ เป็นทริปที่อยากปากล้องใส่หน้าเพื่อนมากที่สุด และมีภาพตัวเองน้อยมากแต่ก็ยังมีอะไรสนุก และฟ้าสวยๆ กับ C-PL ยืมนี่มันดีจริงๆ
อยากรู้มานานว่าที่ สวนซ่อนศิลป์ มีอะไร ที่นี่มีอะไรมากมายให้เดินดู แต่เป็นผมเองกลับไม่รู้ว่าจะถ่ายยังไง แต่ก็ยังบังเอิญเหลือบไปเห็นแสงส่องมาพอดี ก็เลยพอจะไปภาพกลับมาบ้าง
ภาพนี้ผมถ่ายมาจากสวนรถไฟ ในวันที่แค่อยากไปปั่นจักรยานเล่นในสวนสบายๆคนเดียว สำหรับภาพนี้ผมไม่ได้คิดอะไรมาก พอดีผมได้เลนส์มือหมุนที่มีความโดดเด่นเรื่องโบเก้มาไว้ในมือ เลยแค่อยากจะลองเรียกโบเก้จากเลนส์ดูครับ
อีกภาพที่ได้จากสวนรถไฟ วันนั้นไปเพราะแค่อยากถ่ายภาพ เลยชวนเพื่อนร่วมก๊วนเที่ยวไปเดินถ่ายภาพเล่นกัน ซึ่งไปถึงก็ไม่รู้ว่าจะถ่ายอะไรกัน แต่วันนั้นเพื่อนได้ภาพ portrait ของตัวเองไป แล้วภาพนี้ ทำให้มีคนแซวผมว่า เป็นตากล้องฟรุ้งฟริ้ง...
Mini-concert ของ บ. ที่ศิลปินเล่นได้สนุกมากมาย แต่ผมก็ยังชอบที่จะยืนถ่ายภาพ มากกว่าออกสเตีปเทพ อยู่ดี
เล็กๆน้อยๆจากร้านกาแฟที่พัทยา ถึงจะเป็นสิ่งเล็กน้อยแค่ไหน ผมก็ยังมีความสุขได้ จากการถ่ายภาพอยู่ดี
ขอให้ทุกท่าน มีความสุขกับการถ่ายภาพครับ...ขอบคุณครับ ^^
ขออนุญาตแบ่งพื้นที่ สำหรับแชร์ความรู้สึกที่ได้ถ่ายภาพครับ
แต่ยังมีอีกหลายคนที่ขอแค่ได้ซึมซับบรรยากาศ และเก็บภาพถ่ายเพื่อเตือนความทรงจำ เมื่อหยิบภาพนั้นมาดูเมื่อไหร่ ก็สามารถนึกถึงบรรยากาศนั้นๆ
พร้อมกับมีรอยยิ้มจางๆ แค่นั้นก็พอ...”
ผมขอออกตัวไว้ก่อนเลยว่า ผมเป็นแค่คนชอบถ่ายภาพ ไม่ถนัดการแต่งภาพ และไม่ได้มีอคติใดๆกับการแต่งภาพ กระทู้นี้ก็เป็นแค่เพียง อีกความเห็นหนึ่งที่ผมอยากจะแชร์ไว้ในห้องถ่ายภาพก็เท่านั้นเอง บางภาพอาจจะซ้ำกับที่เคยลงไปในนี้แล้วบ้าง ต้องขออภัยนะครับ
การเดินทางไปภูกระดึง โดยส่วนตัวแล้วไม่เคยคิดอยากจะไปภูกระดึง เพราะไม่เข้าใจว่า ทำไมทุกคนต้องพยายามไปภูกระดึง ทริปนี้ไปช่วงเดือน ก.พ. ซึ่งนั่นหมายความว่า ผมจะพลาดหลายๆไฮไลท์ของภูกระดึงไป แต่ก็นะ เพื่อนชวน ไปก็ไป แน่นอนเราไปตามจุดไฮไลท์ต่างๆของภูกระดึง แต่เราก็ไม่ได้ภาพที่เป็นไฮไลท์กันมามากนัก แต่ภาพเพื่อนร่วมทริปได้ถ่ายกันมาอย่างมากมาย
สิ่งที่ผมนึกถึงเมื่อหยิบภาพถ่ายจากทริปนี้มาดูก็คือ ความสนุกสนานที่ได้กวนตีนเพื่อนๆ และความสุขจากการเดินภายใต้แสงจันทร์ ในบรรยากาศสงบๆ อากาศเย็นๆ ระหว่างการเดินทางกลับจากดูพระอาทิตย์ตกดินที่ผาหล่มสัก
และการได้นั่งรอชมพระอาทิตย์ตกสวยๆ อากาศเย็นๆ ช่างเป็นความสุขมากมายที่คุ้มค่ากับการเดินทาง และเฝ้ารอเวลา
หลังจากชมพระอาทิตย์ขึ้นในยามเช้า เดินมาสังเกตเห็นเมฆสวยดี จะถ่ายยังไงดีให้ดูน่าสนใจ เดินหามุม ปรับกล้องไปมาจนได้ภาพนี้
สิ่งสวยๆงามๆมีให้เราสัมผัสอยู่เสมอ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะสังเกตเห็นมันมั้ย?
โชคดีจริงๆ ยังเหลือเมเปิ้ลให้เราได้ถ่ายในเวลานั้น
สำหรับทริปนี้เป็นการเดินทางไปพักผ่อนที่หัวหิน เป็นทริปที่พักผ่อนจริงจังมากกกกก นั่งๆ นอนๆ กินๆๆๆ เดินถ่ายภาพ
เป็นการท่องเที่ยวมีความสุขกับมื้อเช้ามากๆ และเป็นทริปที่ชิวที่สุดทริปนึงในชีวิตทีเดียว
อยากถ่ายภาพช่วงแสงสุดท้าย แต่ออกไปทานข้าวข้างนอกมากับมาไม่ทันแสง ก็เลยเก็บภาพตอนกลางคืนแทน ถึงจะไม่ได้ฟ้าสัสวยๆ แต่ก็ยังพอใจภาพที่ได้อยู่ดี
เดินมาเห็นฟ้าสวยๆ ขี่ม้าริมหาด นี่สิ บรรยากาศแบบหัวหิน จะไม่ถ่ายได้อย่างไร
ทริปนี้ได้เดินทางไป อ.กัลยานิวัฒนา และก็เป็นอีกครั้ง ที่ไปช่วงเดือน ก.พ. ที่พลาดหลายๆไฮไลท์ จากสถานที่นี้ แต่เช้าวันนั้น เดินถ่ายภาพในบริเวณ ออบ. หลวง อยู่คนเดียว กับความรู้สึกที่ว่า แสงเช้านี่ดีจริงๆ เดินวนไป วนมาถ่ายภาพอยู่ในนั้นคนเดียวร่วม 2 ชม.
เห็นเส้นแสงสวยๆ กับ object เด่นๆ เลยตั้งใจปรับกล้องให้ได้ภาพที่ดูอุ่นตามแสงยามเช้า
อยากได้ flare เล็กๆมาประกอบในภาพ ก็หันกล้องไปหามุม
ในเมื่อผมยึดสถานที่นี้อยู่คนเดียว มันก็เป็นเรื่องง่ายที่จะถ่ายภาพตัวเอง ในแบบที่อยากได้ ถึงจะต้องเหนื่อยวิ่งไป วิ่งมาก็เถอะ
เดิมเคยทำงานอยู่ ตจว ไม่เคยได้มีโอกาสถ่ายภาพแบบนี้ อยากถ่ายภาพที่สาทรแสงค่ำมานานมากๆ แต่พอได้ใช้ชีวิตในเมืองจริงๆแล้ว กลับรู้สึกว่า ที่นี่วุ่นวายเกินไปสำหรับผมจริงๆ
ไปถ่ายภาพคู่ให้เพื่อนใช้ประกอบงานแต่งที่เขาใหญ่ เป็นทริปที่อยากปากล้องใส่หน้าเพื่อนมากที่สุด และมีภาพตัวเองน้อยมากแต่ก็ยังมีอะไรสนุก และฟ้าสวยๆ กับ C-PL ยืมนี่มันดีจริงๆ
อยากรู้มานานว่าที่ สวนซ่อนศิลป์ มีอะไร ที่นี่มีอะไรมากมายให้เดินดู แต่เป็นผมเองกลับไม่รู้ว่าจะถ่ายยังไง แต่ก็ยังบังเอิญเหลือบไปเห็นแสงส่องมาพอดี ก็เลยพอจะไปภาพกลับมาบ้าง
ภาพนี้ผมถ่ายมาจากสวนรถไฟ ในวันที่แค่อยากไปปั่นจักรยานเล่นในสวนสบายๆคนเดียว สำหรับภาพนี้ผมไม่ได้คิดอะไรมาก พอดีผมได้เลนส์มือหมุนที่มีความโดดเด่นเรื่องโบเก้มาไว้ในมือ เลยแค่อยากจะลองเรียกโบเก้จากเลนส์ดูครับ
อีกภาพที่ได้จากสวนรถไฟ วันนั้นไปเพราะแค่อยากถ่ายภาพ เลยชวนเพื่อนร่วมก๊วนเที่ยวไปเดินถ่ายภาพเล่นกัน ซึ่งไปถึงก็ไม่รู้ว่าจะถ่ายอะไรกัน แต่วันนั้นเพื่อนได้ภาพ portrait ของตัวเองไป แล้วภาพนี้ ทำให้มีคนแซวผมว่า เป็นตากล้องฟรุ้งฟริ้ง...
Mini-concert ของ บ. ที่ศิลปินเล่นได้สนุกมากมาย แต่ผมก็ยังชอบที่จะยืนถ่ายภาพ มากกว่าออกสเตีปเทพ อยู่ดี
เล็กๆน้อยๆจากร้านกาแฟที่พัทยา ถึงจะเป็นสิ่งเล็กน้อยแค่ไหน ผมก็ยังมีความสุขได้ จากการถ่ายภาพอยู่ดี
ขอให้ทุกท่าน มีความสุขกับการถ่ายภาพครับ...ขอบคุณครับ ^^