เลิกกับแฟนแบบจำใจ

เรื่องมีว่าเราคบกับแฟนมา7ปีล่ะเราเป็นดี้ค่ะ ทำงานอยู่กทม. แฟนทำงานอยู่ตจว. เราจาไปหาเขาทุกเดือนอยู่แล้ว. เรื่องเกิดขึ้นตอนเมื่อมีชายคนนึงเข้ามาจีบเราและทำงานที่เดียวกัน เด็กกว่า2ปี เขาก้อรู้ว่าเรามีแฟนอยู่ เราอยากจะคบน้องคนนี้น่ะแต่เรายังไม่รู้จักกันมากอยากให้เวลามากกว่านี้เราก้อบอกน้องเขาไป แต่เราก้อยังรักแฟนเรามากเหมือนเดิม
มีวันนึงทีแฟนเราจับได้ว่าคุยกะคนอื่น. เราก้อบอกตามตรงแต่ไม่ได้คบกัน. คุยกับน้องเขาแค่3-4เดือนเท่านั้นเอง. น้องมันก้อตีตัวออกห่าง แต่เราก้อยังไปมาหาแฟนเหมือนเดิมทุกเดือน เราไม่รู้ว่าแฟนเราคิดยังไงจนเรื่องผ่านมาปีนึง
เขามาเรียนที่ มสธ กทม. ระยะเวลาแค่1อาทิตย์ เรายังไปส่งแฟนเราที่เรียนอยู่เลย. เขาไปเจอเพื่อนในกลุ่มเรียนด้วยกันคนนึง. และไม่รู้ยังไงเขาแอบคุยกัน จนเราจับได้เช่นกันว่าเขาก้อมีคุยคนอื่นเราเสียใจมาก เราให้เวลาเขา2-3เดือนที่ให้เลิกคุยกะเขา เขาบอกสงสาร ผญ คนนั้น ??? คือไรเรางง แค่คุยกันมันยังสงสารกันได้ขนาดนี้ สงสารเรื่องอะไร???
สุดท้ายมาปีใหม่เรากลับบ้านเรากับแฟน. ผญ คนนั้น โทรหาแฟนเราทั้งที่อยู่กะเรา แบบนี้มันหน้าด้านไปป่ะ??? เราโมโหมากแต่ก้อให้เขาตัดสินใจเพราะเราก้อรู้สึกผิดที่เคยทำกับเขา แต่เราก้อไม่เลือกที่จะเดินจากเขาไปยังรักเขาเสมอ เขาไม่ยอมหยุดคุย. เราเคยแอบอ่านไลน์  "ผญ คนนั้น. บอกพี่เลือกหนูใช่มั้ย" เรานี่อยากจะ....ผญ คนนั้นเลยอ่ะ เกลียดมาก เราเลยตัดสินใจเดินออกมา เหนื่อยที่ต้องรั้ง ถ้าเขารักกันมากก้อไปเหอะ

เพื่อนๆคิดว่าเราทำถูกป่าวที่เดินออกมา. และไม่ได้สู้ก่อนสักตั้ง. ถามความคิดเห็นเพื่อนๆหน่อยค่ะ
แต่เราก้อตัดสินใจออกมาแล้ว แต่ก้อหวนคิดไม่ได้ซักทีค่ะ

🏀🏀🏀🏀ยาวมากมายเผื่อเพื่อนๆคนไหนมีเวลาอ่านรบกวนช่วยแนะนำเราทีค่ะ. ว่าต้องทำไงต่อดี🎾🎾🎾🎾
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่