บอลไทยเจ้าอาเซียน? : ด้วยการพัฒนาที่โดดเด่นหรือทีมอื่นแย่ลง

หลังจากที่ "ช้างศึก" ทีมชาติไทย ในยุคนี้ฟื้นจากอาการโคม่าขึ้นมากวาดทุกแชมป์ในภูมิภาคนี้ ไล่มาตั้งแต่ ฟุตบอล U16, ฟุตบอลเอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ, ฟุตบอลซีเกมส์, ฟุตซอล และ ฟุตบอลหญิง เหลือแต่ลุ้นวันนี้กับ ฟุตบอลชุด U19 ที่จะพบกับทีมชาติเวียดนาม หากเอาชนะได้จะเท่ากับว่าในยุคนี้ ทีมชาติไทยเราเก็บทุกรุ่นในระดับอาเซียน

เราเก่งหรือเขาอ่อนลง? คำถามที่เกิดขึ้นในหัวทันทีหลังจากที่เห็นผลงานอันตระการตาของเรา และยิ่งอยากค้นหาคำตอบเมื่อผลการแข่งขันฟุตบอลโลก 2018 รอบคัดเลือก ที่ประเทศในย่านนี้ลงทำการแข่งขัน ยิ่งน่าตกใจ ไม่ว่าจะเป็น ทีมชาติเมียนมา ที่ผมคิดว่าเจอพวกเขาทีไรต้องมีเหงื่อตกทุกที กลับโดนทีมชาติคูเวตถล่มไปถึง 9-0

ยังไม่เท่านั้น ทีมชาติลาว ก็ไปโดนทีมชาติเกาหลีใต้ เปิดฮเวซอง สเตเดี้ยม ถล่มไป 8-0 และที่น่าตกใจเป็นอย่างยิ่ง เมื่อ ทีมชาติมาเลเซีย บุกไปพ่ายทีมชาติสหรัฐอาหรับเอมิเรสต์ ถึง 10-0 รวมแล้วออกสตาร์ท 3 นัด พลพรรคเสือเหลืองเสียไป 17 ประตูด้วยกัน

ทีมชาติกัมพูชา ที่มองว่าฟุตบอลเขาเริ่มพัฒนามาเรื่อย ๆ ในยุคนี้ ภายใต้การคุมทีมของ ลี แต ฮุน กุนซือชาวเกาหลีใต้ แต่หากไปดูในรายละเอียดก็แทบจะกลายเป็นฟุตบอลที่เน้นรับรอสวนกลับอันดับต้น ๆ ของอาเซียนไปแล้ว ไม่ได้พัฒนารูปแบบการเล่นขึ้นมาเลย หากวันไหนเข้าฟอร์มหน่อยก็แพ้น้อยหน่อย อย่างที่แพ้ ทีมชาติอัฟกานิสถานไป 0-1 แต่วันไหนจิตหลุดก็แพ้หลุดลุ่ยเช่นกัน อย่างที่โดนทีมชาติสิงคโปร์บุกมาถล่มกลางกรุงพนมเปญไปถึง 0-4

ในรายของ ทีมชาติเวียดนาม ก็พัฒนาฟุตบอลทุกชุดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง แต่พอมาถึงทีมชาติชุดใหญ่ทีไร ก็ตกม้าตายเกือบทุกที แม้ว่าสื่อจะประโคมข่าว ยกยอปอปั้น ยังไงก็ตาม แต่มันเหมือนขาดอะไรไปสักอย่างที่ทำให้ทีมชาตินี้ไม่ คลิ๊ก กันสักที

โฉบไปดู ทีมชาติสิงคโปร์ ที่ทำผลงานได้ค่อนข้างดี ถึงขนาดบุกไปยันยักษ์ใหญ่แห่งเอเซียอย่าง ทีมชาติญี่ปุ่น ถึงไซตามะ สเตเดี้ยม ได้ และพ่ายทีมชาติซีเรียไปเพียง 1-0 แต่ก็ต้องบอกว่าทรงบอลแทบจะไม่ต่างจากทีมชาติกัมพูชา เน้นอุดรอสวนกลับ รวมถึงทีมชาติฟิลลิปปินส์ ที่โอนสัญชาติกว่าครึ่งค่อนทีม ก็สามารถทำผลงานได้ยอดเยี่ยม แต่ในระดับเยาวชนแทบจะเป็นรองบ่อนของทุกชาติเลยด้วยซ้ำ เพราะไม่เน้นการพัฒนาระดับเยาวชน เอาแต่อิมพอร์ตผู้เล่นต่างชาติมาโอนสัญชาติเท่านั้น

ส่วน ทีมชาติอินโดนีเซีย ไม่ต้องพูดถึง ปัญหาฟุตบอลในประเทศยังวุ่นวายเหลือคณานับ นับวันถอยหลังเข้าคลองลูกเดียว และ ทีมชาติติมอร์ เลสเต้ ที่น่าจะเดินตามทีมชาติฟิลิปปินส์ไปติด ๆ จากการโอนสัญชาติบราซิลมาเพียบ จนจะได้ฉายาว่า "แซมบ้าแห่งอาเซียน" แล้ว แต่ก็ยังไม่วาย บุกไปโดน ทีมชาติซาอุดิอาระเบีย ถล่มยับเยิน 7-0

ผมจึงไม่แน่ใจว่า เราเก่งจริงหรือไม่? หรือว่าเพราะทีมเพื่อนบ้านเราต่างอ่อนลง เพราะความห่างกันชั้นกันระหว่างทีมฟุตบอลย่านอาเซียน กับ ทีมชั้นนำ หรือ เกรดบี ของเอเซีย ผลการแข่งขันมันน่ากลัวจนใจหาย เราเพียงแค่สาละวนอยู่กับการแย่งชิงการเป็นเจ้าอาเซียนโดยลืมมองโลกแห่งความเป็นจริง ว่าทีมอื่นเขาพัฒนาก้าวกระโดดไปถึงไหนต่อไหนแล้ว และค่อย ๆ โดนทิ้งให้ออกจากสารบบของเอเซีย

อะไรคือตัววัดว่า ความสำเร็จของทีมชาติไทยในปัจจุบัน ว่าได้เดินมาถูกทางแล้ว? แชมป์ซีเกมส์? แชมป์เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ? แค่นั้นเหรอ? หรือว่าเป็นการ ผ่านเข้าสู่รอบคัดเลือกฟุตบอลโลก โซนเอเซีย รอบ 12 ทีมสุดท้าย? และก้าวสู่รอบเพลย์ออฟ หรือไปฟุตบอลโลก? เราเอาเกณฑ์ไหนเป็นการวัดความสำเร็จดังกล่าว ตามที่ผมได้ตั้งคำถามไว้?

ตอนนี้ผมรู้แต่เพียงว่า สมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทย ยังคงยึดติดอยู่กับการต้องเป็นแชมป์ในรายการระดับอาเซียนเท่านั้น เพียงเพราะกลัวเสียงก่นด่าจากแฟนฟุตบอลหากไร้แชมป์ใด ๆ ติดไม้ติดมือในแต่ละปีหรือแต่ละรายการ รวมถึงการวางแผนต่าง ๆ ของทีมชาติไทยในแต่ละชุด จะให้ความสำคัญกับรายการ "ตรงหน้า" มากกว่าที่จะวางแผนใน "ระยะยาว"

ไม่ต้องดูอะไรมากครับ ทีมชาติไทยชุด U16 ที่มีการเก็บตัวรวมกันไม่ถึง 20 วัน แม้ว่าจะได้แชมป์มาครองสมใจ แต่ผมอยากทราบว่า "มันถูกทางแล้วใช่ไหมครับ?" หรือแม้กระทั่ง ทีมชาติไทยชุด U23 ที่จะไปคัดโอลิมปิก ตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าแผนการซ้อมเป็นยังไง มีการเก็บตัวอะไรบ้าง และ ตัวผู้เล่นมีหน้าตาเป็นยังไง?

ดังนั้นคำถามที่ผมจั่วหัวไว้ตั้งแต่แรก คือ บอลไทยเจ้าอาเซียน? : ด้วยการพัฒนาที่โดดเด่นหรือทีมอื่นแย่ลง .. ครับ เราเป็นเจ้าอาเซียนอย่างแท้จริงแล้ว สเต็ปต่อไปเอายังไงดีครับ? จะสาละวนอยู่กับการป้องกันแชมป์อาเซียน หรือ ว่าจะเลือกที่จะมองข้ามและยกทีมไปอยู่ในระดับเอเซีย หรือจะขับเคลื่อนทั้งสองอย่างไปพร้อม ๆ กัน? ในเมื่อเราก็ไม่รู้ว่าที่เราครองความเป็นเจ้าอาเซียนนั้น เราโดดเด่นขึ้นมาหรือเพื่อนบ้านอ่อนแอลง .. วานให้คำตอบผมที