สวัสดีเราชื่อ "นุ๊ก" ขอแชร์ประสบการณ์ความรักที่แย่ๆมากหน่อย
ย้อนไปเมื่อ 7 ปี เรารู้จักกับผู้ชายคนนึงผ่านกระทู้แชทเว็บนึง คุยกันในกระทู้ก็เข้ามาขอ E-mail เพื่อคุยกันใน MSN (เมื่อก่อนนิยมมาก)
จากนั้นก็ย้ายไปคุยกันใน MSN เวลาผ่านไปเราก็รู้สึกดีกับเขาทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน จากนั้นเราก็ add ไปคุยกับเขาแบบส่วนตัว
คุยกันได้สักพักมีกุ๊กกิ๊กบ้าง ทะเลาะกันบ้างเพราะเราเป็นคนเอาแต่ใจ แต่เราเองก็เป็นฝ่ายง้อเองทุกที
เพราะเขาไม่สนใจ จนเวลาผ่านไปเขาเองก็ยิ่งห่างออกไป จนทำให้เราส่งสัยว่าทำไม? มีวันนึงมีผู้หญิง Tag รูปที่มีชื่อเขาพร้อม
แคปชั่นว่า "Pattaya With Darling" มันทำให้เราปี๊ดมาก
เราโทร.ไปหาเขาตั้งแต่ประมาณตอนค่ำจนหลับไป ตื่นมาตอนเข้าหยิบมือถือมาดูโทร.หาเขาประมาณ 300 missed call (เหมือนคนบ้าเลย)
สายๆเขาก็โทร.กลับมาต่อว่า "จะโทร.มาทำไมหนักหนาเป็นร้อยๆ missed call บอกแล้วไงว่าถ้าโทร.มาแล้วไม่รับไม่ต้องโทร.จิก ถ้าว่างจะโทร.กลับ"
เราเลยถามไปว่า "ผู้หญิงที่ไปเที่ยวพัทยาด้วยเป็นใคร" เขาตอบกลับมาว่า "แฟน" เราถึงกับช๊อกเลย มือไม้สั้น น้ำตาไหลออกมาแบบไม่รู้ตัว
เราเลยถามกลับไปว่า "แล้วเราล่ะ" คำตอบที่ได้คือ "ก็แค่ขำๆน่ะอย่าใส่ใจเลย" ทุกอย่างนิ่งเหมือนใครหยุดไว้ "เออ แล้วไม่ต้องโทร.มาอีกแล้วน่ะ น่ารำคาญ"
แล้วเขาก็ว่างไป เราพยายามติดต่อเขาตลอดทุกทางที่จะคุยกันได้ เพราะตอนนั้นเราหน้ามืดตามัวไม่คิดอะไรทั้งนั้น
... 4 ปี ผ่านไป ...
... แต่เวลาก็เยี่ยวยารักษาทุกอย่าง เราเข้าเรียนมหา'ลัย ชีวิตก็เปลี่ยนไป เริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีกว่าเดิม เพราะก่อนหน้านี้เราปล่อยปะละเลยตัวเองมาก จนได้เจอกับผู้ชายคนนึงเรียนห้องเดียวกัน เขาดีกับเรามาก เข้ามาให้ชีวิตเราเปลี่ยนไปมาก จากคนที่ไม่กล้ารักใคร กลัวความรัก กลัวความผิดหวัง
แต่เขาก็เข้ามาทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด มันเป็นความรู้สึกดีๆ แต่เราก็ยอมรับน่ะว่าเราก็ยังลืมเขาคนนั้นไม่ได้ เพราะมันคงเป็นรักแรกมั้ง
จนวันนึงเขาบอกชอบเรา เราก็บอกเขาไปว่า " ขอโทษนะ เรายังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เธอไปหาคนอื่นเถอะ" เขาบอกว่า "ไม่เป็นไร เราจะรอ"
แล้วเขาจะรอจริงๆ มีผู้หญิงสวยๆ น่ารัก เข้ามาเพียบแต่เขาก็ไม่มีท่าทีอะไรแถมบอกไปอีกว่า "กำลังจีบเราอยู่"
เวลาผ่านไปเกือบปี ถึงวันที่เราลืมความรู้สึกดีๆกับแฟนเก่าได้ เขาก็เขามาถามว่า "ลืมได้หรือยัง ถ้ายังก็จะรอ" เราพยักหน้าแล้วตอบไปว่า "ขอบใจนะที่ทนรอเรามาขนาดนี้ จากนี้ไปเธอต้องทนเราบ่น งอน จู้จี้จุกจิก เธอต้องไปรับเรามาเรียนทุกเช้า เรียนเสร็จไปส่งทุกวัน บลาๆๆๆ" เขาก็ตอบกลับมาว่า "นี่ก็ทำทุกวันไม่ใช่หรอ" เราพยักหน้าแล้วตอบกลับไปว่า "แต่สถานะต่างกันน่ะ" จากนั้นก็เห็นรอยยิ้มเขาจากนั้นเราก็เป็นแฟนกันได้ประมาณปีนึง ก็รักกันดี มีทะเลาะกันเป็นเรื่องปกติ แต่ก็ไม่ได้ทะเลาะกันเรื่องผู้หญิงเลย แต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
... แฟนเก่าเรามาหาเราถึงมหา'ลัย แล้วเข้ามาพูดว่า "เรื่องราวที่ผ่านมาะเราขอโทษ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม"
ตอนนี้ทำว่า ได้ กับ ไม่ได้ มันทะเลาะกันในหัวเต็มไปหมด เรามองหน้าแฟนเหมือนอยากขอให้ช่วยแต่แฟนเราก็เดินหนีไป เราเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไม
เราวิ่งตามไปแล้วถามว่า ทำไม?
เขาตอบกลับมาว่า "คนที่เธอรอมากลับมาแล้ว กลับไปหาเขาสิ" "..."< ไม่มีคำพูดใดๆออกมาจากปากเราเลย
"เธอรอเขามานานแล้วเรารู้ รู้มาตลอดว่าเธอยังรักเขา เธอคบกับเราเพื่อเป็นคนคั่นเวลา เพราะถ้าเขากลับมาเธอก็ทิ้งเราไป แต่ถ้าไม่เธอก็เนียนๆคบเราต่อใช่ไหม"
เราเองก็ไม่เคยคิดว่าก่อนว่าแฟนเราจะเป็นแบบนี้ เราถามกลับไปว่า "แล้วที่ผ่านมาคบกันเพื่ออะไรหรอ ถ้าไม่เคยเชื่อใจ ไม่เคยไว้ใจกัน"
แฟนเรานิ่งไปสักพักแล้วพูดว่า "เราพักเรื่องของเราไว้สักพักก่อนน่ะไว้เราทั้งคู่คิดอะไรๆได้ก่อนแล้วค่อยมาคุยกัน" เราพยักหน้าพร้อมน้ำตาแล้วเดินไปหาแฟนเก่า
ขอเล่าเป็นบทสนทนา
แฟนเก่า : เป็นไรไป ร้องไห้ทำไม?
เรา : เปล่า
แฟนเก่า : มันใช่ไหม? เราจะไปจัดการมัน
เรา : ไม่ใช่หรอก มีอะไรก็ว่ามา
แฟนเก่า : เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมน่ะ
เรา : ขอบคุณตลอดเวลาที่คบกันที่ทำให้เรามีความสุขมากในช่วงเวลาที่ไม่นาน เราเองก็น่าจะโง่ให้นานก็นั้นหน่อยเพื่อจะได้มีความสุขมากกว่านั้น ตลอดเวลาที่เธอทิ้งเราไปเราเป็นเหมือนคนบ้า พยายามติดต่อเธอทุกทางแต่มันกลับแย่ลงก็กว่าเดิม แต่เวลาก็รักษาทุกอย่างได้ เราใช้เวลาทำทุกๆอย่างเพื่อลืมเธอและมันก็ลืมได้ เพราะอะไรรู้ไหม เพราะเขาไง เขารักษาแผลในใจเราที่เธอทำมันไว้ไง เธอรู้ไหมตอนนี้แผลเรามันกำลังจะหายดีแล้ว แต่เธอก็กลับมาซ้ำให้มันอีกครั้ง เราเจ็บกับเธอมามากพอแล้ว เราขอร้องเถอะน่ะอย่ามาวุ่นวายกับเราอีก"
แฟนเก่า : เธอยอมคบกับมันทั้งๆที่มันไม่มีอะไรให้เธอได้เลยหรอ"
เรา : เรายอมนั่งมอ'ไซค์ กินอาหารข้างทาง เดินห้างโหลๆ แต่งตัวเชย แต่ได้อยู่กับคนที่เขารักเรา ทนเราได้ ดีกว่า ใช้ชีวิตสบายมีพร้อมทุกอย่าง แต่! อยู่กับคนที่คบเราแค่ขำๆ"
แฟนเก่า : เราสัญญาว่าเราจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง
เรา : เราไม่อยากให้เธอเจ็บเหมือนที่เธอทำให้เราเจ็บ ต่อให้เรา 2 คนกลับไปคบกัน เราก็ไม่ได้รักเธอแล้ว เราไม่อยากหลอกเธอ เหมือนที่เธอหลอกเรา และเราก็ไม่อยากหลอกตัวเอง ที่สำคัญเราอยากซื่อสัตย์คนที่เรารักและเขารักเราด้วย ขอบใจนะที่กลับมาหา แต่เราไม่อยากกลับไปเจ็บอีก"
แฟนเก่าเราพยักหน้าแล้วพูดว่า : เราจะรอน่ะ
วินาทีนั้นคำว่า 'สักพัก' กับ 'รอ' วิ่งเข้ามาในหัวพร้อมกันๆ
... ผ่านมาระยะนึง ...
เราพยายามเข้าไปขอโทษแฟนปัจจุบันแต่เขาก็ทำท่าทีเฉยๆไม่ตอบอะไรมา แต่การที่มันทำให้เราได้ยินคำตอบชัดมากว่า 'เลิกกัน' แต่มันไม่ใช่คำพูดจากปากเขาเท่านั้น ในขณะนั้นแฟนเก่าก็ติดต่อมาตลอด ตอนนี้เราไม่แน่ใจว่า สถานะเรากับแฟนปัจจุบันคื่ออะไร? เขายังรักเราอยู่อีกไหม หรือ อะไรกันแน่ เรียนห้องเดียวกัน เจอหน้ากันทุกวัน แต่ไม่คุยกันเหมือนเก่า มันไม่ได้กลับไปเป็นเพื่อนเหมือนเดิม มันแย่กว่านั้นอีก ถ้าเรารู้ว่าจากเพื่อนมาเป็นแฟน พอถึงคราวที่ทะเลาะกัน จะกลับจากแฟนไปเพื่อนไม่ได้ วันนั้นเราคงจะไม่เปลี่ยนสถานะหรอก แล้วแฟนเก่าก็กลับมาทำไม? ทั้งๆที่วันนั้นเขาทิ้งเราไป...
บางทีเราก็มาคิดๆน่ะว่า เราเองก็ผิดที่ไม่ยอมตัดใจจากแฟนเก่า จนทำให้แฟนใหม่ต้องเข้าใจผิด ทั้งๆที่เขาก็ดีกับเรามาตลอด
ตอนนี้เราเองก็หายไปจากชีวิตเขาทั้งคู่ ตอนนี้ก็พยายามไม่วุ่นวายกับแฟนใหม่ บอกแฟนเก่าไปว่า "เลิกวุ่นวาย" แล้ว Block ทุกอย่าง
กลับใช้ชีวิตแบบเดิม ไม่ดูแลตัวเอง ซึมๆเศร้าๆ มองคนรักกันหลายๆคนอาจอิจฉาแต่เราเฉยๆ และกลายเป็นคนที่กลัวความรักอีกครั้ง ...
เจ็บ...จนไม่อยากรักใคร
ย้อนไปเมื่อ 7 ปี เรารู้จักกับผู้ชายคนนึงผ่านกระทู้แชทเว็บนึง คุยกันในกระทู้ก็เข้ามาขอ E-mail เพื่อคุยกันใน MSN (เมื่อก่อนนิยมมาก)
จากนั้นก็ย้ายไปคุยกันใน MSN เวลาผ่านไปเราก็รู้สึกดีกับเขาทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน จากนั้นเราก็ add ไปคุยกับเขาแบบส่วนตัว
คุยกันได้สักพักมีกุ๊กกิ๊กบ้าง ทะเลาะกันบ้างเพราะเราเป็นคนเอาแต่ใจ แต่เราเองก็เป็นฝ่ายง้อเองทุกที
เพราะเขาไม่สนใจ จนเวลาผ่านไปเขาเองก็ยิ่งห่างออกไป จนทำให้เราส่งสัยว่าทำไม? มีวันนึงมีผู้หญิง Tag รูปที่มีชื่อเขาพร้อม
แคปชั่นว่า "Pattaya With Darling" มันทำให้เราปี๊ดมาก
เราโทร.ไปหาเขาตั้งแต่ประมาณตอนค่ำจนหลับไป ตื่นมาตอนเข้าหยิบมือถือมาดูโทร.หาเขาประมาณ 300 missed call (เหมือนคนบ้าเลย)
สายๆเขาก็โทร.กลับมาต่อว่า "จะโทร.มาทำไมหนักหนาเป็นร้อยๆ missed call บอกแล้วไงว่าถ้าโทร.มาแล้วไม่รับไม่ต้องโทร.จิก ถ้าว่างจะโทร.กลับ"
เราเลยถามไปว่า "ผู้หญิงที่ไปเที่ยวพัทยาด้วยเป็นใคร" เขาตอบกลับมาว่า "แฟน" เราถึงกับช๊อกเลย มือไม้สั้น น้ำตาไหลออกมาแบบไม่รู้ตัว
เราเลยถามกลับไปว่า "แล้วเราล่ะ" คำตอบที่ได้คือ "ก็แค่ขำๆน่ะอย่าใส่ใจเลย" ทุกอย่างนิ่งเหมือนใครหยุดไว้ "เออ แล้วไม่ต้องโทร.มาอีกแล้วน่ะ น่ารำคาญ"
แล้วเขาก็ว่างไป เราพยายามติดต่อเขาตลอดทุกทางที่จะคุยกันได้ เพราะตอนนั้นเราหน้ามืดตามัวไม่คิดอะไรทั้งนั้น
... 4 ปี ผ่านไป ...
... แต่เวลาก็เยี่ยวยารักษาทุกอย่าง เราเข้าเรียนมหา'ลัย ชีวิตก็เปลี่ยนไป เริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีกว่าเดิม เพราะก่อนหน้านี้เราปล่อยปะละเลยตัวเองมาก จนได้เจอกับผู้ชายคนนึงเรียนห้องเดียวกัน เขาดีกับเรามาก เข้ามาให้ชีวิตเราเปลี่ยนไปมาก จากคนที่ไม่กล้ารักใคร กลัวความรัก กลัวความผิดหวัง
แต่เขาก็เข้ามาทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด มันเป็นความรู้สึกดีๆ แต่เราก็ยอมรับน่ะว่าเราก็ยังลืมเขาคนนั้นไม่ได้ เพราะมันคงเป็นรักแรกมั้ง
จนวันนึงเขาบอกชอบเรา เราก็บอกเขาไปว่า " ขอโทษนะ เรายังลืมแฟนเก่าไม่ได้ เธอไปหาคนอื่นเถอะ" เขาบอกว่า "ไม่เป็นไร เราจะรอ"
แล้วเขาจะรอจริงๆ มีผู้หญิงสวยๆ น่ารัก เข้ามาเพียบแต่เขาก็ไม่มีท่าทีอะไรแถมบอกไปอีกว่า "กำลังจีบเราอยู่"
เวลาผ่านไปเกือบปี ถึงวันที่เราลืมความรู้สึกดีๆกับแฟนเก่าได้ เขาก็เขามาถามว่า "ลืมได้หรือยัง ถ้ายังก็จะรอ" เราพยักหน้าแล้วตอบไปว่า "ขอบใจนะที่ทนรอเรามาขนาดนี้ จากนี้ไปเธอต้องทนเราบ่น งอน จู้จี้จุกจิก เธอต้องไปรับเรามาเรียนทุกเช้า เรียนเสร็จไปส่งทุกวัน บลาๆๆๆ" เขาก็ตอบกลับมาว่า "นี่ก็ทำทุกวันไม่ใช่หรอ" เราพยักหน้าแล้วตอบกลับไปว่า "แต่สถานะต่างกันน่ะ" จากนั้นก็เห็นรอยยิ้มเขาจากนั้นเราก็เป็นแฟนกันได้ประมาณปีนึง ก็รักกันดี มีทะเลาะกันเป็นเรื่องปกติ แต่ก็ไม่ได้ทะเลาะกันเรื่องผู้หญิงเลย แต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
... แฟนเก่าเรามาหาเราถึงมหา'ลัย แล้วเข้ามาพูดว่า "เรื่องราวที่ผ่านมาะเราขอโทษ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม"
ตอนนี้ทำว่า ได้ กับ ไม่ได้ มันทะเลาะกันในหัวเต็มไปหมด เรามองหน้าแฟนเหมือนอยากขอให้ช่วยแต่แฟนเราก็เดินหนีไป เราเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไม
เราวิ่งตามไปแล้วถามว่า ทำไม?
เขาตอบกลับมาว่า "คนที่เธอรอมากลับมาแล้ว กลับไปหาเขาสิ" "..."< ไม่มีคำพูดใดๆออกมาจากปากเราเลย
"เธอรอเขามานานแล้วเรารู้ รู้มาตลอดว่าเธอยังรักเขา เธอคบกับเราเพื่อเป็นคนคั่นเวลา เพราะถ้าเขากลับมาเธอก็ทิ้งเราไป แต่ถ้าไม่เธอก็เนียนๆคบเราต่อใช่ไหม"
เราเองก็ไม่เคยคิดว่าก่อนว่าแฟนเราจะเป็นแบบนี้ เราถามกลับไปว่า "แล้วที่ผ่านมาคบกันเพื่ออะไรหรอ ถ้าไม่เคยเชื่อใจ ไม่เคยไว้ใจกัน"
แฟนเรานิ่งไปสักพักแล้วพูดว่า "เราพักเรื่องของเราไว้สักพักก่อนน่ะไว้เราทั้งคู่คิดอะไรๆได้ก่อนแล้วค่อยมาคุยกัน" เราพยักหน้าพร้อมน้ำตาแล้วเดินไปหาแฟนเก่า
ขอเล่าเป็นบทสนทนา
แฟนเก่า : เป็นไรไป ร้องไห้ทำไม?
เรา : เปล่า
แฟนเก่า : มันใช่ไหม? เราจะไปจัดการมัน
เรา : ไม่ใช่หรอก มีอะไรก็ว่ามา
แฟนเก่า : เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมน่ะ
เรา : ขอบคุณตลอดเวลาที่คบกันที่ทำให้เรามีความสุขมากในช่วงเวลาที่ไม่นาน เราเองก็น่าจะโง่ให้นานก็นั้นหน่อยเพื่อจะได้มีความสุขมากกว่านั้น ตลอดเวลาที่เธอทิ้งเราไปเราเป็นเหมือนคนบ้า พยายามติดต่อเธอทุกทางแต่มันกลับแย่ลงก็กว่าเดิม แต่เวลาก็รักษาทุกอย่างได้ เราใช้เวลาทำทุกๆอย่างเพื่อลืมเธอและมันก็ลืมได้ เพราะอะไรรู้ไหม เพราะเขาไง เขารักษาแผลในใจเราที่เธอทำมันไว้ไง เธอรู้ไหมตอนนี้แผลเรามันกำลังจะหายดีแล้ว แต่เธอก็กลับมาซ้ำให้มันอีกครั้ง เราเจ็บกับเธอมามากพอแล้ว เราขอร้องเถอะน่ะอย่ามาวุ่นวายกับเราอีก"
แฟนเก่า : เธอยอมคบกับมันทั้งๆที่มันไม่มีอะไรให้เธอได้เลยหรอ"
เรา : เรายอมนั่งมอ'ไซค์ กินอาหารข้างทาง เดินห้างโหลๆ แต่งตัวเชย แต่ได้อยู่กับคนที่เขารักเรา ทนเราได้ ดีกว่า ใช้ชีวิตสบายมีพร้อมทุกอย่าง แต่! อยู่กับคนที่คบเราแค่ขำๆ"
แฟนเก่า : เราสัญญาว่าเราจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง
เรา : เราไม่อยากให้เธอเจ็บเหมือนที่เธอทำให้เราเจ็บ ต่อให้เรา 2 คนกลับไปคบกัน เราก็ไม่ได้รักเธอแล้ว เราไม่อยากหลอกเธอ เหมือนที่เธอหลอกเรา และเราก็ไม่อยากหลอกตัวเอง ที่สำคัญเราอยากซื่อสัตย์คนที่เรารักและเขารักเราด้วย ขอบใจนะที่กลับมาหา แต่เราไม่อยากกลับไปเจ็บอีก"
แฟนเก่าเราพยักหน้าแล้วพูดว่า : เราจะรอน่ะ
วินาทีนั้นคำว่า 'สักพัก' กับ 'รอ' วิ่งเข้ามาในหัวพร้อมกันๆ
... ผ่านมาระยะนึง ...
เราพยายามเข้าไปขอโทษแฟนปัจจุบันแต่เขาก็ทำท่าทีเฉยๆไม่ตอบอะไรมา แต่การที่มันทำให้เราได้ยินคำตอบชัดมากว่า 'เลิกกัน' แต่มันไม่ใช่คำพูดจากปากเขาเท่านั้น ในขณะนั้นแฟนเก่าก็ติดต่อมาตลอด ตอนนี้เราไม่แน่ใจว่า สถานะเรากับแฟนปัจจุบันคื่ออะไร? เขายังรักเราอยู่อีกไหม หรือ อะไรกันแน่ เรียนห้องเดียวกัน เจอหน้ากันทุกวัน แต่ไม่คุยกันเหมือนเก่า มันไม่ได้กลับไปเป็นเพื่อนเหมือนเดิม มันแย่กว่านั้นอีก ถ้าเรารู้ว่าจากเพื่อนมาเป็นแฟน พอถึงคราวที่ทะเลาะกัน จะกลับจากแฟนไปเพื่อนไม่ได้ วันนั้นเราคงจะไม่เปลี่ยนสถานะหรอก แล้วแฟนเก่าก็กลับมาทำไม? ทั้งๆที่วันนั้นเขาทิ้งเราไป...
บางทีเราก็มาคิดๆน่ะว่า เราเองก็ผิดที่ไม่ยอมตัดใจจากแฟนเก่า จนทำให้แฟนใหม่ต้องเข้าใจผิด ทั้งๆที่เขาก็ดีกับเรามาตลอด
ตอนนี้เราเองก็หายไปจากชีวิตเขาทั้งคู่ ตอนนี้ก็พยายามไม่วุ่นวายกับแฟนใหม่ บอกแฟนเก่าไปว่า "เลิกวุ่นวาย" แล้ว Block ทุกอย่าง
กลับใช้ชีวิตแบบเดิม ไม่ดูแลตัวเอง ซึมๆเศร้าๆ มองคนรักกันหลายๆคนอาจอิจฉาแต่เราเฉยๆ และกลายเป็นคนที่กลัวความรักอีกครั้ง ...