คำเตือน พวกหูอ่อน หูรี่ หูรู่ หูคุณหนูฟัง...ไม่ค่อยได้
ก่อนอื่นเลย ผมขออนุญาตตะโกนดังๆ ว่า เชรี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย (ตัวใหญ่มาก)
คือเรื่องเป็นอย่างนี้ครับ เมื่อวานนี้ผมได้รับจดหมายจากสรรพากรฉบับนึง ก่อนเปิดก็ยิ้มกรุ้มกริ่มคิดว่าสงสัยเห็นเราเป็นผู้เสียภาษีชั้นดี จะคืนให้อีก แต่พอเปิดมา ผ่างงงงงงง ดีออก ขอเรียกภาษีเพิ่มของปี 56 ...........................
ดดดดดดดดดดดดดดดดด ทำกะผู้น้อยอย่างผมได้อย่างไร
ข้างระบุถึงรายได้ ค่าใช้จ่าย และภาษีที่ต้องจ่ายเพิ่ม และที่สำคัญอีกอย่างที่ต้องจ่ายเพิ่มคือ "เงินเพิ่มตามมาตราที่ 27"
ดีออก มันคืออัลไร แล้วไง ทำไมกูต้องจ่าย สงสัยต้องให้อากู๋มาช่วย ผมเลยจัดการหาข้อมูลมาเพิ่ม
"เงินเพิ่มตามมาตราที่ 27 แห่งประมวลรัษฎากร บุคคลใดไม่เสียหรือนำส่งภาษีภายในกำหนดเวลาตามที่บัญญัติไว้ในหมวดต่างๆ แห่งลักษณะนี้เกี่ยวกับภาษีอากรประเมิน ให้เสียเงินเพิ่มอีกร้อยละ 1.5 ต่อเดือน หรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องเสีย หรือนำส่งโดยไม่รวมเบี้ยปรับ"
ถถถถถถถถถถถถถถถ ดอกร้อยละ 1.5 ต่อเดือน ต่อปี เท่ากับร้อยละ 18 อีสลัด ใครมันออกมาตรานี้วะ ดอกแพงพอๆ กะบังปล่อยเงินกู้แถวบ้านกูอีก สงสัย
มีเชื้อแขกแหงมๆ
เอ๊ะ! แต่เดี๋ยวก่อน ท้ายกระดาษเขียนว่า สามารถอุทธรณ์การประเมินได้โดยยื่นคำอุทธรณ์ด้วยแบบ ภ.ส.6 บ๊ระเจ้า กูอาจจะไม่ต้องจ่ายเงินเพิ่มก็ได้ จากนั้นผมก็ไปปรึกษาทนายประจำตระกูล ได้ความว่า
ทนายประจำตระกูล : จะอุทธรณ์ก็ได้นะแต่ไม่ชนะหรอก กว่าเรื่องจะไปถึง พอผ่านชั้นต้น ไปชั้นกลาง ต่อชั้นปลาย ล่อไปเกือบ 2 ปี ไอเยียดเปียด และถ้าแพ้ต้องจ่ายค่าศาล ทนาย นู่นนั่นนี่ จากโดนน้อยเท่าขี้เล็บ อาจจะโดนเท่าขี้ช้างก็ได้
ผม : ไอเย็กเล่ ดู เงินเพิ่มรวมๆ เพิ่มมาเกือบ 30% ของเงินต้น ดีออก เชี้ย
ทำพูดดีร้อยละ 1.5 ต่อเดือน สัสคิดดูต่อปีร้อยละ 18 พ่องตาย กูเห็นข่าวออกโครมๆ บังดอกแพงโดนจับ อัยสลัดนี่ ร้อยละ 18 ออกเป็นกฎหมาย พ่องงงงงงงง
ทนายประจำตระกูล : แล้วตอนยื่นทำไมถึงทำไม่ครบ
ผม : มีคนทำให้ เค้าบอกว่า แค่นี้กูก็แค่นี้
ทนายประจำตระกูล : แล้วทำไมไม่ยื่นเอง
ผม : ตอนนั้นกูยังเป็นลูกเจี๊ยบไม่รู้ประสีประสาอัลไล กูทำไม่เป็น
ทนายประจำตระกูล : แล้วตอนนี้พัฒนายัง
ผม : ตอนนี้กูเป็นลูกไก่ละ
ทนายประจำตระกูล : ดีอออกกกกกกก
จากนั้น วันถัดมาเนื่องจากงานน้อยเลยขออนุญาตเจ้านายออกมาเคลียภาษี พอไปถึง เจอพักงานสรรพากร เก็บเงินวุ่นวายเต็มไปหมด จึงยืนตั้งสติแป๊ปนึงก็เจอพนักงานเดินผ่านเลยถามเค้าว่า
ผม : คุณครับผมอยากรู้ว่าจะจ่ายใบนี้ได้ที่ไหน แล้วค่าที่เกินมานี่คือค่าอะไรครับ (ทำเป็นโง่ไว้ก่อนน่าจะดีกว่า)
พนักงานสรรพากร 1 : อ่อมันเป็นค่าเงินเพิ่มครับ
ผม : ??????? คืออะไรครับ ผมเห็นท้ายกระดาษเขียนว่า อุทธรณ์ได้ ผมจะอุทธรณ์ได้มั้ยครับ
พนักงานสรรพากร 1 : ครับถ้าจะลองคุยให้ไปอีกชั้นนึงครับ โดยไปหาเจ้าหน้าที่ที่มีชื่อท้ายกระดาษครับ
อีกชั้นนึง
ผม : ขอโทษนะครับผมขออนุญาตสอบถามรายละเอียดเกี่ยวกับการเรียกภาษีย้อนหลังครับ เงินเพิ่มมาตรา 27 คืออะไรครับ
พนักงานสรรพากร 2 : ดอกร้อยละ 1.5 ต่อเดือนค่ะ
ผม : ผมเห็นท้ายกระดาษผมสามารถอุทธรณ์ได้ จริงๆแล้วผมสามารถทำได้มั้ยครับ
พนักงานสรรพากร 2 : ทำได้ค่ะ แต่ไม่เป็นผล การอุทธรณ์สามารถทำได้ในกรณีที่เป็นเบี้ยปรับ แต่เงินเพิ่มมาตรา 27 ไม่ได้เปิดช่องให้อุทธรณ์ ทางอธิบดีที่นี่เลยไม่มีสิทธิที่จะทำเรื่องนี้ได้
ผม(คิดในใจ) : กูโดนแน่แล้ว
ดดดด ตอนเขียนไม่เปิดช่องให้หน่อยว่ะ ดอกแพง
ผม : โห อุทธรณ์ไม่ได้ นี่ถ้าคิดจากเงินต้นนี่ เพิ่มมาอีกเกือบ 30% เลยนะครับ ดอกร้อยละ 1.5 ต่อเดือน ต่อปีร้อยละ 18 แพงพอกะอาบังเลยนะครับเนี่ย
พนักงานสรรพากร 2 : อ่อค่ะ แต่จะลองอุทธรณ์ก็ได้นะค่ะ
ผม(คิดในใจ) : สลัดทำไปก็ไม่เป็นผล เสียเวลาอีกกูทำทำไม
ผม : ไม่เป็นไรครับ ทำไปก็ไม่เป็นผล สุดท้ายผมก็ต้องจ่ายอยู่ดี ไม่เป็นไรครับ งั้นผมลาเลยนะครับ เด๋วผมไปจ่ายเลยจะได้ไม่โดนดอกเพิ่ม ขอบคุณครับ
จากนั้นผมก็ไปจ่ายเงินตามปรกติ
จบครับ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ภาษีเป็นเรื่องใกล้ตัว ทำดีๆ อย่าสะเพร่า ทำเองได้ทำเองไม่งั้นโดนดอกเบี้ยบาน
ผมขออนุญาตแท็ก ห้องสีลม เพิ่มเป็นเรื่องที่มนุษย์เงินเดือน ที่เสียภาษีต้องรู้
ผมขออนุญาตแท็ก ห้องถนนนักเขียน เพราะเนื้อเรื่องบางส่วนแต่งขึ้นมา (เผื่อผมจะดัง)
ปล.เจ้าหน้าที่สรรพากรพูดจาดีครับ น่ารักทุกคนครับ
ปล.หวังว่าเรื่องนี้จะไม่ไปถึงหูเจ้าหน้าที่ สรรพากร (กุไม่อยากงานเข้า)
ปล.เรื่องนี้แต่งบางส่วน จะมาหาว่าเรื่องจิงป่าวโม้ป่าว กูตอบเลยกูไม่โม้ โดนจริงจ่ายจริง ใช้คนจริงไม่มีตัวแสดงแทน
ปล.ที่จริงแล้วผมเป็นคนไม่หยาบคายครับ ผมหยาบเพราะอยากให้เรื่องมันน่าสนใจ จริงๆ นะไอสัส
ขออนุญาตแชร์ เป็นความรู้นะครับ เรื่อง ภาษีย้อนหลังกับอัตราดอกเบี้ยที่แพงชิบหอย
ก่อนอื่นเลย ผมขออนุญาตตะโกนดังๆ ว่า เชรี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย (ตัวใหญ่มาก)
คือเรื่องเป็นอย่างนี้ครับ เมื่อวานนี้ผมได้รับจดหมายจากสรรพากรฉบับนึง ก่อนเปิดก็ยิ้มกรุ้มกริ่มคิดว่าสงสัยเห็นเราเป็นผู้เสียภาษีชั้นดี จะคืนให้อีก แต่พอเปิดมา ผ่างงงงงงง ดีออก ขอเรียกภาษีเพิ่มของปี 56 ...........................
ข้างระบุถึงรายได้ ค่าใช้จ่าย และภาษีที่ต้องจ่ายเพิ่ม และที่สำคัญอีกอย่างที่ต้องจ่ายเพิ่มคือ "เงินเพิ่มตามมาตราที่ 27"
ดีออก มันคืออัลไร แล้วไง ทำไมกูต้องจ่าย สงสัยต้องให้อากู๋มาช่วย ผมเลยจัดการหาข้อมูลมาเพิ่ม
"เงินเพิ่มตามมาตราที่ 27 แห่งประมวลรัษฎากร บุคคลใดไม่เสียหรือนำส่งภาษีภายในกำหนดเวลาตามที่บัญญัติไว้ในหมวดต่างๆ แห่งลักษณะนี้เกี่ยวกับภาษีอากรประเมิน ให้เสียเงินเพิ่มอีกร้อยละ 1.5 ต่อเดือน หรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องเสีย หรือนำส่งโดยไม่รวมเบี้ยปรับ"
ถถถถถถถถถถถถถถถ ดอกร้อยละ 1.5 ต่อเดือน ต่อปี เท่ากับร้อยละ 18 อีสลัด ใครมันออกมาตรานี้วะ ดอกแพงพอๆ กะบังปล่อยเงินกู้แถวบ้านกูอีก สงสัย
เอ๊ะ! แต่เดี๋ยวก่อน ท้ายกระดาษเขียนว่า สามารถอุทธรณ์การประเมินได้โดยยื่นคำอุทธรณ์ด้วยแบบ ภ.ส.6 บ๊ระเจ้า กูอาจจะไม่ต้องจ่ายเงินเพิ่มก็ได้ จากนั้นผมก็ไปปรึกษาทนายประจำตระกูล ได้ความว่า
ทนายประจำตระกูล : จะอุทธรณ์ก็ได้นะแต่ไม่ชนะหรอก กว่าเรื่องจะไปถึง พอผ่านชั้นต้น ไปชั้นกลาง ต่อชั้นปลาย ล่อไปเกือบ 2 ปี ไอเยียดเปียด และถ้าแพ้ต้องจ่ายค่าศาล ทนาย นู่นนั่นนี่ จากโดนน้อยเท่าขี้เล็บ อาจจะโดนเท่าขี้ช้างก็ได้
ผม : ไอเย็กเล่ ดู เงินเพิ่มรวมๆ เพิ่มมาเกือบ 30% ของเงินต้น ดีออก เชี้ย
ทนายประจำตระกูล : แล้วตอนยื่นทำไมถึงทำไม่ครบ
ผม : มีคนทำให้ เค้าบอกว่า แค่นี้กูก็แค่นี้
ทนายประจำตระกูล : แล้วทำไมไม่ยื่นเอง
ผม : ตอนนั้นกูยังเป็นลูกเจี๊ยบไม่รู้ประสีประสาอัลไล กูทำไม่เป็น
ทนายประจำตระกูล : แล้วตอนนี้พัฒนายัง
ผม : ตอนนี้กูเป็นลูกไก่ละ
ทนายประจำตระกูล : ดีอออกกกกกกก
จากนั้น วันถัดมาเนื่องจากงานน้อยเลยขออนุญาตเจ้านายออกมาเคลียภาษี พอไปถึง เจอพักงานสรรพากร เก็บเงินวุ่นวายเต็มไปหมด จึงยืนตั้งสติแป๊ปนึงก็เจอพนักงานเดินผ่านเลยถามเค้าว่า
ผม : คุณครับผมอยากรู้ว่าจะจ่ายใบนี้ได้ที่ไหน แล้วค่าที่เกินมานี่คือค่าอะไรครับ (ทำเป็นโง่ไว้ก่อนน่าจะดีกว่า)
พนักงานสรรพากร 1 : อ่อมันเป็นค่าเงินเพิ่มครับ
ผม : ??????? คืออะไรครับ ผมเห็นท้ายกระดาษเขียนว่า อุทธรณ์ได้ ผมจะอุทธรณ์ได้มั้ยครับ
พนักงานสรรพากร 1 : ครับถ้าจะลองคุยให้ไปอีกชั้นนึงครับ โดยไปหาเจ้าหน้าที่ที่มีชื่อท้ายกระดาษครับ
อีกชั้นนึง
ผม : ขอโทษนะครับผมขออนุญาตสอบถามรายละเอียดเกี่ยวกับการเรียกภาษีย้อนหลังครับ เงินเพิ่มมาตรา 27 คืออะไรครับ
พนักงานสรรพากร 2 : ดอกร้อยละ 1.5 ต่อเดือนค่ะ
ผม : ผมเห็นท้ายกระดาษผมสามารถอุทธรณ์ได้ จริงๆแล้วผมสามารถทำได้มั้ยครับ
พนักงานสรรพากร 2 : ทำได้ค่ะ แต่ไม่เป็นผล การอุทธรณ์สามารถทำได้ในกรณีที่เป็นเบี้ยปรับ แต่เงินเพิ่มมาตรา 27 ไม่ได้เปิดช่องให้อุทธรณ์ ทางอธิบดีที่นี่เลยไม่มีสิทธิที่จะทำเรื่องนี้ได้
ผม(คิดในใจ) : กูโดนแน่แล้ว
ผม : โห อุทธรณ์ไม่ได้ นี่ถ้าคิดจากเงินต้นนี่ เพิ่มมาอีกเกือบ 30% เลยนะครับ ดอกร้อยละ 1.5 ต่อเดือน ต่อปีร้อยละ 18 แพงพอกะอาบังเลยนะครับเนี่ย
พนักงานสรรพากร 2 : อ่อค่ะ แต่จะลองอุทธรณ์ก็ได้นะค่ะ
ผม(คิดในใจ) : สลัดทำไปก็ไม่เป็นผล เสียเวลาอีกกูทำทำไม
ผม : ไม่เป็นไรครับ ทำไปก็ไม่เป็นผล สุดท้ายผมก็ต้องจ่ายอยู่ดี ไม่เป็นไรครับ งั้นผมลาเลยนะครับ เด๋วผมไปจ่ายเลยจะได้ไม่โดนดอกเพิ่ม ขอบคุณครับ
จากนั้นผมก็ไปจ่ายเงินตามปรกติ
จบครับ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ภาษีเป็นเรื่องใกล้ตัว ทำดีๆ อย่าสะเพร่า ทำเองได้ทำเองไม่งั้นโดนดอกเบี้ยบาน
ผมขออนุญาตแท็ก ห้องสีลม เพิ่มเป็นเรื่องที่มนุษย์เงินเดือน ที่เสียภาษีต้องรู้
ผมขออนุญาตแท็ก ห้องถนนนักเขียน เพราะเนื้อเรื่องบางส่วนแต่งขึ้นมา (เผื่อผมจะดัง)
ปล.เจ้าหน้าที่สรรพากรพูดจาดีครับ น่ารักทุกคนครับ
ปล.หวังว่าเรื่องนี้จะไม่ไปถึงหูเจ้าหน้าที่ สรรพากร (กุไม่อยากงานเข้า)
ปล.เรื่องนี้แต่งบางส่วน จะมาหาว่าเรื่องจิงป่าวโม้ป่าว กูตอบเลยกูไม่โม้ โดนจริงจ่ายจริง ใช้คนจริงไม่มีตัวแสดงแทน
ปล.ที่จริงแล้วผมเป็นคนไม่หยาบคายครับ ผมหยาบเพราะอยากให้เรื่องมันน่าสนใจ จริงๆ นะไอสัส