ขอความคิดเห็นจากใจเจ้าของธุรกิจเล็กๆที่ต้องทำงานกับคนที่ไม่ได้เรียนสูงค่ะ

เราอายุยังน้อยมากค่ะ(ประมาณเด็กจบใหม่) แต่มีโอกาสได้มีร้านอาหารเป็นของตัวเองที่ได้รับชื่อเสียงมาจากรุ่นคุณตา
ซึ่งมีคุณแม่เป็นเหมือนเจ้าของร้าน แต่เราเป็นคนบริหาร+ลงทุน จากเงินเก็บของเราเอง เพราะคุณแม่เราเจอปัญฆาเรื่องการเงินแบบไม่ทันตั้งตัวน่ะค่ะ
ซึ่งต้องยอมรับเลยค่ะว่า อายุน้อยๆของเรา เป็นปัญหามากๆที่พนักงานทุกคนที่เป็นรุ่นป้าๆ เค้าจะไม่ค่อยฟังเราเท่าคุณแม่น่ะค่ะ ร้านอาหารของเราร้านนี้โตเร็วมาก เราดูแลพนักงานอยู่12ชีวิต ซึ่งจริงๆแล้วเป้าหมายคืออยากได้พนักงานที่พูดจารู้เรื่อง คุยกันง่ายในเรื่องการบริการ คือมี common sense ในการทำงานค่ะ รู้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ ดังนั้นเราเลยพยายามหานักศึกษามาเป็นพนักงาน part-time แต่ในส่วน full-time คุณแม่เป็นคนหามาค่ะ ได้จากการเป็นลูกน้องเก่าที่ทำงานดีแต่พูดจาไม่ค่อยโอเคอยู่สองคน คือทำงานดีมากๆ แต่ไม่ค่อยรับฟังความคิดเห็นของเราน่ะค่ะ อยากทำแค่แบบที่ตัวเองคิดว่าดี ซึ่งการเอาออกเป็นสิ่งที่ยาก ข้อดีเค้ามันมากกว่าข้อเสีย เราเลยต้องทนๆไป คือพนักงานที่จะมาทำร้านอาหารอย่างเรา มันยากที่จะอยู่นานซะด้วยสิคะ

จริงๆเราเองพูดตรงๆว่าไม่มีประสบการณ์เลยค่ะ อยากได้คำปรึกษาจริงๆว่าเราจะสามารถหาพนักงานแบบที่ว่าได้จากไหนบ้าง(คือ ไม่ต้องเรียนสูง รับฟังคำแนะนำ รับผิดชอบในงานที่ได้รับมอบหมาย พูดจาไม่ต้องดีมาก แต่แค่ไม่มาใส่อารมณ์เหมือนแบบ รู้ว่าถ้าไม่มีฉันร้านเธอก็แย่ อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ)

ตอนนี้ปัญหาใหญ่ที่เราเจอคือ
พนง.1 พูดจาขึ้นเสียงกับเรา แบบไม่มีการศึกษาน่ะค่ะ ทั้งๆที่เวลาเราพูดกับเค้า เราสุภาพเสมอ เพราะเราให้เกียรติคน แม้ในวันที่เรารู้สึกว่าเค้าเป้นตัวปัญหาขั้นสุด เชื่อมั้ยคะว่า เราก็ยังสุภาพอยู่ คือเราเชื่อว่า การพูดจาไม่ดี มันทำให้เรื่องแย่ มันดูแย่กว่าเดิมไปอีกหลายเท่าน่ะค่ะ ดังนั้นแม้ว่าเราจะต้องติติงเค้าเรื่องการทำงาน เราก็ยังคงใช้ภาษาที่ฟังดูไม่ได้เห็นว่าเป็นเจ้านายลูกน้องขนาดนั้นน่ะค่ะ คลิกสปอยอ่านรายละเอียดได้เลยค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปัญหาของ พนง.1 คือ ชอบประจบลูกค้าค่ะ ไปยืนคุยกะลูกค้านานๆ แต่เวลาไม่คุย นางก็ทำทุกงานที่มีนะคะ แต่ไม่ได้คุณภาพซํกอย่างเดียว เสิร์ฟก็ผิดโต๊ะ ร้านเราลูกค้าเยอะมากค่ะ ผิดโต๊ะทีนึงคือ เรื่องใหญ่ และนางไม่เคยยอมรับความผิดค่ะ รับออเดอร์ก็เขียนไม่ชัดเจนค่ะ ไม่เคยลงชื่อคนรับออเดอร์ เห็นกับตาทุกครั้ง เตือนทุกครั้ง ไม่ดีขึ้นค่ะ เถียงทุกครั้งเช่นกัน "ฉันไม่ได้ลืม ฉันรีบไง นั่นไม่ใช่ฉัน" แล้วเหวี่ยงเราต่อหน้าลูกค้าในเรื่องที่เค้าไม่เคยถูกค่ะ "ไหนเมื่อกี๊เรียกให้ฉันหยิบชามให้ลูกค้าไง?" (เราเรียกให้ไปหยิบน้ำค่ะ) แต่ก็อีกแหละค่ะ คือไม่เคยยอมรับว่าตัวเองผิด พนง.คนนี้ มีอาการเหมือนคนเสพยาด้วยค่ะ ดีดๆ ตื่นตลอดเวลา ชอบหาเรื่องให้คนในร้านเค้าทะเลาะกัน คือนางพยายามจะเป็นหัวหน้าทีมค่ะ หาลูกทีมตลอดเหมือนจะไปเลือกตั้ง ด่าเราให้พนักงานคนนี้คนนั้นฟัง ซึ่งเราทราบเองก็มี คนอื่นเล่าก็มี เราไม่ถือนะคะ เราคิดว่าทุกคนเคยนินทา แต่ไม่ไหวค่ะ มันนินทากันไปถึงจุดที่น่าจะลาออกเองได้แล้ว .. คือเรียกเรากับพ่อเราด้วยถ้อยคำหยาบคาย เพื่อเอาไปนินทาให้ลูกน้องคนอื่นฟัง อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ แต่ที่กลัวที่สุดคือ .. เค้าดูทำอะไรก็ได้ค่ะ แบบที่เราจะรู้สึกยิ่งไม่ปลอดภัยไปใหญ่ถ้าไล่เค้าออก เพราะเค้ารู้สึกว่าเราจี้เค้า เรียกใช้แต่เค้า บีบเค้า ซึ่งไม่นะคะ เราไม่บีบเค้าค่ะ แค่ผลักดันให้เค้าไปทำงานที่เหมาะกับเค้า ไม่สร้างปัญหาให้คนอื่น แต่นางกลับมองว่า นางอยากทำอะ ทำไมไม่ให้ทำ นางไม่โอเค (นางอมทิปลูกน้องคนอื่นด้วยค่ะ--" นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่นางอยากทำส่วนเสิร์ฟที่นางสร้างปัญหาอยู่ทุกวัน) คือเราพยายาม ประนีประนอมที่สุดแล้ว เพื่อไม่ให้มีใครต้องออกจากงาน เราก็ไม่ต้องมาไม่สบายใจ แต่ไม่เลยค่ะ แย่ลงทุกวัน ติไม่ได้เลย ติแล้วเหวี่ยงข้าวของ ไม่พอใจ เสียงดัง ทำตัวแบบรู้สึกเหมือนเป็นป้าเราแท้ๆ แต่โดนหลานบ่นอะไรแบบนี้น่ะค่ะ เพราะนางไม่เคยรับได้เลยเวลาโดนติอะไรก็แล้วแต่

พนง.2 คนนี้ขี้อารมณ์เสียค่ะ โบกรถให้ลูกค้า หน้าไม่เคยยิ้ม ทำตัวเหนื่อยตลอดเวลา นึกจะไม่มาก็หายเลย ต้องโทรตาม (ทุกวันนี้หาคนทำแทนไม่ได้ค่ะ ไม่งั้นก็จะถอดคนแรก เพราะเอาออกง่ายสุด ดูไม่มีพิษภัยอะไร ไม่ต้องกลัวโดนแทงระหว่างเดินไปเอารถกลับบ้านเหมือน พนง.1 เหอะๆ)

พนง.3 ทำงานดีค่ะ แต่หลังๆพึ่งได้โทรศัพท์มา ติดเล่นโทรศัพท์ ใส่หูฟังตลอดเวลา(ทำงานเสิร์ฟ) พอเตือนก็ชักสีหน้าไม่พอใจใส่ พอๆกับ พนง.1 และ2 สูบบุหรี่ในเวลางานด้วย

ที่เหลือนะคะ คำนวณข้อดีข้อเสียแล้ว .. น่ารักทั้งหมดค่ะ คุยได้ปรึกษาได้ ให้เกียรติกัน ช่วยงานอย่างเต็มความสามารถ น่าเสียดายที่ส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาเลยมาทำประจำเลยไม่ได้
ลูกน้องเก่าอีกสองคนที่ตามมา ก็โดยรวมเรียกว่าทนกันไหวค่ะ เอาความดีมากลบเรื่องไม่ดี อันนี้แฮปปี้ค่ะ จะทนต่อไป ..

พอเราปรึกษากับพ่อกับแม่ค่ะ พ่อกับแม่เราเห็นด้วยทุกอย่าง แต่ก็ถามเรากลับว่า "แล้วเราจะหาคนมาทำแทนได้จากไหน?"
เลยมาเป็นปัญหาให้เราคิดต่อละค่ะว่า
1.ทุกวันนี้ ธุรกิจขนาดเล็กอย่างเรา หาพนักงานแบบที่เราต้องการจากไหนกัน?
2.เค้าจัดการกับปัญหาที่เจอพนักงานที่ไม่โอเคและดูอันตรายถ้าจะให้เค้าออกจากการทำงานไปอย่างไร?
3.เค้าจัดการบริหารพนักงานที่ไม่ได้รับการศึกษา ให้มีความรู้ด้านการปฎิบัติตัวกับลูกค้ายังไงบ้างคะ?

ขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกความคิดเห็นที่จะมาช่วยขัดเกลาให้เราเป็นเจ้าของธุรกิจที่ดีและมีคุณภาพในอนาคตด้วยนะคะ