บอกก่อนเลยว่าเราไม่มีเพื่อน ไม่มีคนรู้จักที่ไหนชีวิตเราดูไม่ค่อยมีอะไร เล่นเฟนบุคยังไม่มีเพื่อนไม่มีคนรู้จักเลย
จนเราได้คบกับผู้ชายคนนึง(ขอแทนด้วยB) Bเป็นคนที่ดีมาก น่ารัก เสมอต้นเสมอปลาย เอาใจใส่ดูแลเราทุกอย่าง คุยกันทุกเรื่อง และBทำให้เรามีคนรู้จักมากขึ้น นั่นคือเพื่อน พี่น้อง ญาติๆของเขา เราตั้งสถานะคบกันในเฟสบุค เราหวานกันมาก รักกันมาก เลยมีเพื่อนๆของBแซวอยู่เรื่อยๆ เราไม่เบื่อเลยมีเขาทั้งในชีวิตจริง และในเฟสบุค
แต่ตลอดเวลาที่คบกันเราเป็นฝ่ายที่ทำให้Bเสียใจอยู่หลายครั้ง เราคุยกับผู้ชายคนอื่น เราเอาแต่ใจ แต่Bไม่เคยโกรธไม่เคยด่าว่าเราเลย Bเป็นผู้ชายที่ดีมากคนนึง และถึงเราจะแอบคุยกับใคร เราก็ไม่เคยคิดให้ใครมาแทนที่B Bรักเรามาก เราก็รักBมากเหมือนกัน
จนเราได้เจอกับผู้ชายคนนึงมาชอบเรา(ขอแทนด้วยT) Tเป็นคนหน้าตาดี ซึ่งใครเห็นใครก็ชอบเป็นธรรมดา แต่พอเราได้คุยกับT เราก็รู้เลยว่าTคือคนที่ดีมากจริงๆ เขารู้ว่าเรามีแฟนอยู่แล้ว Tบอกจะไม่ยุ่งกับเราจนกว่าเราจะเลิกกับB และต้องไม่ใช่เลิกกันเพราะT Tบอกว่าTจะรอเรา จะไม่มีคนอื่น ตอนนั้นเรารู้สึกไม่ดีมากๆ เราสับสนอย่างรุนแรง แต่รู้ไหมสุดท้ายเราก็ขอเลิกB เพื่อจะมาคบกับT มันทำให้Bเสียใจมากๆๆๆๆๆ มากที่สุดในชีวิตของเขาเลยก็ว่าได้ Bร้องไ้ทั้งวันทั้งคืน ไม่ยอมนอน เป็นบ้าเลยก็ว่าได้ ขู่จะทร้ายเรา ทำร้ายT ทำร้ายตัวเอง คือเขาเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย เราก็รู้สึกผิดมากที่ทำแบบนี้กับB ทั้งที่Bไม่ได้ทำผิดอะไร Bขอร้องให้เรากลับไป เขาบอกจะทำตัวให้ดีกว่าเดิม เราร้องไห้ เราก็เสียใจไม่น้อยเลยที่ทำให้คนที่รักเรามากเสียใจ Bบอกว่าจะรอวันให้เรากลับไป และเขาจะไม่มีใคร
จากวันที่เราเลิกกับB มาจนถึงวันนี้ก็เป็นเวลาหลายเดือนแล้ว เรากับTยังรักกันดี แต่Tเป็นคนที่ไม่สนใจโลกโซเชียลอะไรทั้งนั้น Tจึงได้มีตัวตนอยู่แค่ในชีวิตจริงของเราแค่นั้น และเราก็ไม่สามารถคุยกับเพื่อน พี่น้องของBได้เหมือนเดิม วันนี้เราติดเฟสบุค ติดโซเชียลมาก แต่ในวันนี้เราไม่มีใครให้คุยเหมือนอย่างก่อนแล้ว เราอยากคุยกับBทุกวัน เราพยายามทักหาเรื่องคุย แต่มันไม่เหมือนเดิมแล้ว ความสำคัญมันไม่เหมือนเดิมแล้ว จากตอนที่คบกันBตอบไลน์เราไวมาก แต่ตอนนี้ตอบบ้าง ไม่ตอบบ้าง แต่เราก็เข้าใจ เราก็คิดแค่ว่าตอนนี้เรามีTเป็นแฟน เราไม่จำเป็นต้องสนใจอะไรอีกแล้ว
จนวันทีBเข้มแข็งขึ้น Bมีผู้หญิงคนใหม่ เราควรจะดีใจกับเขาไม่ใช่หรือไง ทำไมเรายังรู้สึก หึง หวง ทั้งที่เราไม่มีสิทธ์อะไรในตัวเขาอีกแล้ว เราทำได้แค่แอบส่อง แอบดู รู้สึกอะไรก็ต้องเก็บไว้คนเดียว แต่ไม่เข้าใจ ทั้งที่เราก็มีTอยู่ทั้งคนและเขาก็ดีกับเรามาก ทำไมเรายังรู้สึกแบบนี้กับBอยู่ ไม่อยากปล่อยเขาไปเลย มันกระวนกระวายในใจ ระบายกับใครก็ไม่ได้ ต้องเก็บไว้คนเดียวทุกเรื่อง จะหนีก็หนีไม่ออก เพราะคนที่เรารู้จักและสนิทมากที่สุดแบบคุยได้ทุกเรื่องก็คือB ความรู้สึกแบบนี้มันเรียกว่าอะไร บอกไม่ถูก มันเจ็บปวดไม่ต่างจากโดนทิ้งเลย เรานอนไม่หลับมาระยะหนึ่งแล้ว ภาพของเขากับคนใหม่มันวนอยู่ในหัวหลอกหลอนเรา เหมือนทำใจไม่ได้ที่จะรู้ว่าเขาจะรักคนอืน ความรู้สึกนี้มันเรียกว่าอะไร ใครมีคำแนะนำดีๆ ขอร้องนะคะ ไม่ไหวจริงๆ T^T
ความรู้สึกแบบนี้เค้าเรียกว่าเห็นแก่ตัวไหม ใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้าง..
จนเราได้คบกับผู้ชายคนนึง(ขอแทนด้วยB) Bเป็นคนที่ดีมาก น่ารัก เสมอต้นเสมอปลาย เอาใจใส่ดูแลเราทุกอย่าง คุยกันทุกเรื่อง และBทำให้เรามีคนรู้จักมากขึ้น นั่นคือเพื่อน พี่น้อง ญาติๆของเขา เราตั้งสถานะคบกันในเฟสบุค เราหวานกันมาก รักกันมาก เลยมีเพื่อนๆของBแซวอยู่เรื่อยๆ เราไม่เบื่อเลยมีเขาทั้งในชีวิตจริง และในเฟสบุค
แต่ตลอดเวลาที่คบกันเราเป็นฝ่ายที่ทำให้Bเสียใจอยู่หลายครั้ง เราคุยกับผู้ชายคนอื่น เราเอาแต่ใจ แต่Bไม่เคยโกรธไม่เคยด่าว่าเราเลย Bเป็นผู้ชายที่ดีมากคนนึง และถึงเราจะแอบคุยกับใคร เราก็ไม่เคยคิดให้ใครมาแทนที่B Bรักเรามาก เราก็รักBมากเหมือนกัน
จนเราได้เจอกับผู้ชายคนนึงมาชอบเรา(ขอแทนด้วยT) Tเป็นคนหน้าตาดี ซึ่งใครเห็นใครก็ชอบเป็นธรรมดา แต่พอเราได้คุยกับT เราก็รู้เลยว่าTคือคนที่ดีมากจริงๆ เขารู้ว่าเรามีแฟนอยู่แล้ว Tบอกจะไม่ยุ่งกับเราจนกว่าเราจะเลิกกับB และต้องไม่ใช่เลิกกันเพราะT Tบอกว่าTจะรอเรา จะไม่มีคนอื่น ตอนนั้นเรารู้สึกไม่ดีมากๆ เราสับสนอย่างรุนแรง แต่รู้ไหมสุดท้ายเราก็ขอเลิกB เพื่อจะมาคบกับT มันทำให้Bเสียใจมากๆๆๆๆๆ มากที่สุดในชีวิตของเขาเลยก็ว่าได้ Bร้องไ้ทั้งวันทั้งคืน ไม่ยอมนอน เป็นบ้าเลยก็ว่าได้ ขู่จะทร้ายเรา ทำร้ายT ทำร้ายตัวเอง คือเขาเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย เราก็รู้สึกผิดมากที่ทำแบบนี้กับB ทั้งที่Bไม่ได้ทำผิดอะไร Bขอร้องให้เรากลับไป เขาบอกจะทำตัวให้ดีกว่าเดิม เราร้องไห้ เราก็เสียใจไม่น้อยเลยที่ทำให้คนที่รักเรามากเสียใจ Bบอกว่าจะรอวันให้เรากลับไป และเขาจะไม่มีใคร
จากวันที่เราเลิกกับB มาจนถึงวันนี้ก็เป็นเวลาหลายเดือนแล้ว เรากับTยังรักกันดี แต่Tเป็นคนที่ไม่สนใจโลกโซเชียลอะไรทั้งนั้น Tจึงได้มีตัวตนอยู่แค่ในชีวิตจริงของเราแค่นั้น และเราก็ไม่สามารถคุยกับเพื่อน พี่น้องของBได้เหมือนเดิม วันนี้เราติดเฟสบุค ติดโซเชียลมาก แต่ในวันนี้เราไม่มีใครให้คุยเหมือนอย่างก่อนแล้ว เราอยากคุยกับBทุกวัน เราพยายามทักหาเรื่องคุย แต่มันไม่เหมือนเดิมแล้ว ความสำคัญมันไม่เหมือนเดิมแล้ว จากตอนที่คบกันBตอบไลน์เราไวมาก แต่ตอนนี้ตอบบ้าง ไม่ตอบบ้าง แต่เราก็เข้าใจ เราก็คิดแค่ว่าตอนนี้เรามีTเป็นแฟน เราไม่จำเป็นต้องสนใจอะไรอีกแล้ว
จนวันทีBเข้มแข็งขึ้น Bมีผู้หญิงคนใหม่ เราควรจะดีใจกับเขาไม่ใช่หรือไง ทำไมเรายังรู้สึก หึง หวง ทั้งที่เราไม่มีสิทธ์อะไรในตัวเขาอีกแล้ว เราทำได้แค่แอบส่อง แอบดู รู้สึกอะไรก็ต้องเก็บไว้คนเดียว แต่ไม่เข้าใจ ทั้งที่เราก็มีTอยู่ทั้งคนและเขาก็ดีกับเรามาก ทำไมเรายังรู้สึกแบบนี้กับBอยู่ ไม่อยากปล่อยเขาไปเลย มันกระวนกระวายในใจ ระบายกับใครก็ไม่ได้ ต้องเก็บไว้คนเดียวทุกเรื่อง จะหนีก็หนีไม่ออก เพราะคนที่เรารู้จักและสนิทมากที่สุดแบบคุยได้ทุกเรื่องก็คือB ความรู้สึกแบบนี้มันเรียกว่าอะไร บอกไม่ถูก มันเจ็บปวดไม่ต่างจากโดนทิ้งเลย เรานอนไม่หลับมาระยะหนึ่งแล้ว ภาพของเขากับคนใหม่มันวนอยู่ในหัวหลอกหลอนเรา เหมือนทำใจไม่ได้ที่จะรู้ว่าเขาจะรักคนอืน ความรู้สึกนี้มันเรียกว่าอะไร ใครมีคำแนะนำดีๆ ขอร้องนะคะ ไม่ไหวจริงๆ T^T