ไม่ใช่โชคชะตา แต่มันคือความโง่เขลา เบาปัญญา

นี่ไม่ใช่กระทู้แรกนะคับ
แต่เป็นกระทู้ที่พิมพ์ด้วยช่วงนาทีที่เจ็บปวดที่สุด

(((ยาวหน่อยคับ ขอผู้ที่มีปสกช่วยแนะทางด้วยคับ)))
ให้คนโง่ๆคนนึง เผื่อจะคิดอะไรขึ้นมาได้บ้าง

ก่อนมาเจอแฟนปัจจุบันเคยคบแฟนมาเยอะ
พอสมควร. เราก็เป็นทอมธรรมดาๆคนนึงอายุ31
คับ ((ทำอาชีพอิสระมีเวลาเยอะ)) ต่างจากแฟน
ที่กำลังเรียนหนักทำงานด้วยแฟนมีเวลาว่างอาทิตย์ ละ1วันเพราะเค้าเรียนเอกอยู่

เริ่มเลยคับ ขอใช้ชื่อแทนตัวเราว่าm. แฟนว่าk
คบกันมาได้10เดือนแล้ว ปัญหามันมีอยู่ว่า
1.เราอยู่ไกลกัน เราจะไปหาแฟนเดือนละ1-2ครั้ง
แตาด้วยความห่างและนิสัยส่วนตัว(ใจร้อน+ปากไว)
ไม่ว่าแฟนจะรับสายช้า..ผมก้อจะดุเธอ
....คุยกับใคร.....ไมเงียบ(((โดยไม่สนว่าเธอทำงาน))
ต้องเวลาผ่านไปสักพักดึงสติได้ ผมถึงจะประคองตัวเองก้อจบลงด้วยการสำนึกผิดหลังเทอเสียใจทุกครั้ง
((ผมพยายามเปลี่ยนตัวเองนะ แต่ก้อยังเหมือนเดิม

หลายครั้งที่k อยากอ่อนแอแต่k ก้อต้องเข้มแข็ง เพราะผมอ่อนแอก่อน((อันนี้เพิ่งมาสำนึก))
ทะเลาะกันแรงครั้งแรก((ผมก้อรีบไปง้อเทอ))
ซึ่งเทอก้อให้อภัย แต่แล้วอยุ่ๆกันมา
ผมเริ่มมองว่าไม่มีไรตื่นเต้นเลย ชีวิตคู่
ด้วยความที่ว่างจัด((ผมกลับไปเล่นการพนัน))
เล่นจนเสียเยอะสุดท้ายkก้อยังอยุ่ข้างผม
เทอช่วยผมและไม่ไปไหน ((ผมก้อสัญญาว่าจะเลิก
แต่ก้อเลิกไปแล้วจริงๆคับ ทุกอย่างกลับมาปกติ
ผมก้อทะยอยหาเงินคืนk. แล้วต่อมาเราก่อมีเรื่อง
ตามประสาคนไกลกัน คราวนี้kตัดสินใจบอกเลิก
ผมก้อนามไปนั่งรอที่คอนโดคับเป็นวันเลย
กว่าเทอจะลงมาเจอ สุดท้ายเทอก้อให้อภัยอีก
อยุ่กันมา ผมรุ้สึกเหนื่อย ที่ทะเลาะกันเทอชอบปิดเครื่องแล้วหายไปทำให้ผมต้องมาคอยตามความเก็บกฏอันนี้ ระเบิดออกมา สันดานเดิมก้อกลับมา
ด่าเทอทักอย่าง เทอไปไหนก้อด่า เทอกินข้าวนานก้อด่า จนผมคิดว่าผมไม่รักเทอแล้ว

จนทะเลาะกันเทอบอกเทอไม่มีความสุขเลย
แต่ก้ออยากประคับประคองรักให้ได้
หวังว่าผมจะมองเห็นและปรับตัว ในครั้งนี้
เทอบอกว่าเทอจัไม่กลับมาอีกแล้ว แล้วก้อปิดเครื่องไป2วัน (((ผมไปนั่งรอดูคนขึ้นลงลิฟชั้นเดียวกัแฟนรอจังหวะ. เจอชั้นเดียยกันไปเคาะห้องสุดท้ายเทอก้อยอมลงมาคุยแต่ไม่กลับมา. เทอรีบปากจะไม่หายไป
แต่จะไม่กลับมา(((ผมโง่มาก)))เทอคุยกะผมทุกวัน
รับสาย ยังคอยช่วยเหลือผมตลอด แค่สถานะเปลี่ยนไป โดยเทอให้เหตผลว่า..  ถ้าผมเปลี่ยนตัวเองได้จริง อนาคตเรามาตกลงกันใหม่แต่เค้ายังอยุ่ที่เดิม

ผมโง่ที่มองไม่ออกว่านั่นคือโอกาส
คิดมากไปต่างๆว่าเทอมีใครมั้ยเลยให้เพื่อน
แกล้ง@ไลน์ไปแซวๆ. ((แต่แล้วเทอรุ้ทันคับ))
เทอฉลาดกว่าผมเยอะ เทอแกล้งคุยดีให้เพื่อนผม มาบอกผม ((เพราะผมอารมร้อนถ้าเจอแบบนั้นระเบิดแน่)). สุดท้ายก้อระเบิดจริงๆ เทอพุดสั้นๆว่า
เห็นเทอเปนตัวอะไร ทีาผ่านมาให้โอกาสไม่ได้คิดจะเลิก เพราะยีงรัก แต่ทำแบบนี้เทอรีบไม่ได้
มันเปนการดูถูกเธอมาก((ผมบอกเพื่อนแค่ถามว่ามีแฟนมั้ย))) แต่ผมบอกมันว่าเลิกกันแล้ว มันก้อทำเหมือนจะไปจีบ((,อันนี้ผมไม่รั้เรืองจริง))

K_โทรไปหาเพื่อนผมอีกคนที่ผมสนิท
ว่าkเสียใจมาก และฝากบอกผมว่าไม่ต้องมาตามที่คอนโด ไม่ต้ิงพิมอะไรมาทั้งนั้นเทอไม่อยากรับรุ้
ตัดขาดกันออกจากชีวิตไปเลย((คิดว่านาทีนั้นโกรธจัด)). ผ่านไป4-5ชม เพื่อนผมโทรไปคุยใหม่
บอกเทอใจเยนลงถามถึงผมว่าผมขายของมั้ย
เปนยังไงมีอะไรให้ฝากบอกผ่านเพื่อนได้
ข้อความห่วงใยต่างๆยังมีแม้ในวันที่ไม่เอาผมแล้ว

อันนี้ผมไม่ไปตามเทอคับผมรุ้สึกผิดจริง
และพยายามจะแก้ไขจริงๆ เทอเปนผญที่ดี
และเข้าใจผมที่สุดแล้ว ไม่ว่าผมต้องแก้ไขตัวเองยากแค่ไหนผมก้อจะทำ


อ่อใจเย็นอย่าเพิ่งด่าผมนะ อันนี้ผมพิมแค่เรื่องเลวๆที่ผมทำกับเทอเท่านั้น เพราะนอกนี้ผมไม่เคยมรปัญหาเลย
ที่ทำเพื่อเทอที่ผ่านมา
1.จากสังสรรทุกวัน((ผมลดเหลือเดือนละครั้ง))
2/จากดื่มเหล้าทุกวัน((ผมแทบไม่ได้ดื่มเลย))
มีงาน หรือจำเแนจริงๆถึงดื่ม
3.ไม้คยเจ้าชู้ ไม่เคยคิดจะมีใครคุยกับใคร
4.ผมทำเทอเสียใจจริง((แต่ก้อง้อตลอด))
แม้ในบางครั้งไม่ผิด ผมปากร้ายคับ
แต่ในใจรักแฟนมาก หวีงจะสร้างอนาคตกับเค้า
ทุกวันนี้ก้อทำอยุ่

ตอนนี้เทอขอไม่ให้ไปใกล้ก้อไม่ไป
ขออะไรก้อทำหมด ใครมิะไรแนะนำด้วยนะคับ
ผมมันโง่จริงๆ มีคนดีดีไม่รักษากว่าจะรุ้
ก้อต้องเจอก่อน...ให้โอกาสผมด้วยนะคับ


คนรักแฟน