สวัสดีคับ เพื่อนๆพันทิป...ผมขอเกิ่นก่อนผมเขียนกระทู้นี้กระทู้แรก ผิดพลาดอะไรขอโทษด้วยนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า..ผม แฟนผม(N) เราพบเจอกันในร้านอาหารแห่งหนึ่ง ผมยอมรับผมชอบคนที่มีอายุมากกว่า ผมเห็นเค้านั่งอยู่คนเดียว ผมเริ่มตึงๆรวบรวมความกล้าเข้าไปขอไลน์เค้ามา หลังจากนั้นเราก้คุยไลน์กันมาตลอด ผมจะมีนัดเจอกันบ้าง ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี จนเราตกลงปรงใจคบหากัน เนื่องจากผมเรียนอยู่มหาลัย ส่วนเค้าทำงานแล้ว เวลาเราไม่ค่อยตรงกัน ผมเรยตัดสินใจย้ายเข้าไปอยู่กับเค้า เราไม่มีความลับต่อกัน คบกันออกสื่อได้หมด แต่มีอย่างเดียวที่ผมแตะไม่ได้คือ โทรสัพ แต่ผมเข้าใจนะคนเราต้องมีโลกส่วนตัวกันบ้าง ผมคบกับเค้าประมาณปีเศษ..วันนึงเค้าดูเงียบๆไป ไม่ค่อยพูด ชวนไปไหนก้อไม่ไป คนเราคบกันอ่าคับมันย่อมดูออกเมื่อแฟนเรามีเรื่องในใจผมจะแคร์เค้ามากเวลาเห็นเค้าไม่สบายใจผมเรยถามไปว่าเป็นรัยเค้าบอกว่า"เทอเราว่าเรา2คนไม่ควรอยู่กันแบบนี้นะ"...ผมช๊อค!!อ้าวทำไมอ่า เค้าบอกว่าเค้าเป็น ผญ ถ้าที่บ้านรู้เค้าคงไม่โอเคแน่เรย ในใจผมคิดจริงๆนะ ผมเสียใจนะแต่ผมจริงจังกะเค้ามากแค่นี้ผมรอได้ รอเรียนจบ ทำงานซัก2ปี สร้างเนื้อสร้างตัวแล้วไปขอเค้า...เยนวันนั้นเองเค้าช่วยผมเกบของที่ห้องเค้า ทุกอย่างดูปรกติมาก จนมาซักพัก "ขอกุญแจห้องคืนด้วยนะ"ผมเริ่มเอะใจ เค้าบอกว่า เค้าทำของนิติหายจะเอาไปคืนเดี๋ยวปั๊มให้ใหม่ ผมก้อ อ๋อๆๆเชื่อๆไป(แต่ในใจผมก้รู้สึกแปลกๆละ) จนมาไม้แบต ผมบอกว่า เดี๋ยวเราเอาทิ้งไว้นี่นะ ไว้หลังที่รักเลิกงานเราไปตีกานนะ(ผมจะเรียกเค้าที่รักตลอด) เค้าบอก เอาไปเถอะ เผื่ออยากตีก่อน ผมเรยบอกไป ไม่อ่ารอไปตีพร้อมที่รักดีกว่า(แต่ในใจผมจะลองดูว่า มันจะไม่เป็นอย่างที่คิดไว้ใช่มั้ย!!)สุดท้ายแฟนผมยอม ผมโล่งอก! เราออกมากินข้าวกานทุกอย่างปรกติหมด ยังป้อนข้าวกันอยู่เรย แล้วเข้าก้กลับมาส่งผมที่หอ นั่งคุยกันซักพัก เค้าบอกว่า ไม่ชินเรย งั้นคืนนี้ขอนอนด้วยนะ ผมนี้ยิ้มแก้มปริ เอาวะ!!คืนสุดท้ายที่จะได้ใช้ชีวิตในห้องเดียวกัน ผมจะกอดเธอให้แน่น ใช้เวลาที่ยังนอนกอดกันให้คุ้มค่าที่สุด เค้าบอกว่า งั้นเค้าไปอาบน้ำที่ห้องก่อนนะ เดี๋ยวมาหาๆๆ ผมพยักหน้า เค้าออกไป ผมเปลี่ยนผ้าปู ถูห้อง กะเค้าเข้ามาได้หลับสบาย ผ่านไปซัก1ชั่วโมง เค้าก้โทรมา ผมรับและถามว่าอาบเส็ดแล้วหรอที่รัก เค้าตอบว่า"เราเลิกกันเถอะ"............ผมช๊อค!!!! ช๊อคแบบถึงที่สุด ใจนี่เจ็บแปลบๆเรย ผมถามว่า เกิดอะไรขึ้น เค้าบอกว่า"ขอโทษนะ เค้าผิดเอง เค้าหมั่นแล้วอ่า"หมั่นหรอ!! ผมน้ำตาร่วงทันที เค้าบอกว่าแฟนเค้าที่หมั่นไว้ก่อนไป ตปท.(3ปีที่แล้ว) กลับมาอาทิดนี้ แล้วคู่หมั่นเค้าต้องย้ายมาอยู่กะเค้า ผมทั้งช๊อคทั้งเศร้า แสดงว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ที่ผมให้ใจเค้าที่บริสุทธิ์ไป เป็นแค่การหลอกลวงหรอ เค้าบอกว่าไม่ใช่เค้ารักผม แต่เค้าเลิกกะคู่หมั่นไม่ได้ นี่เป็นทางออกเดียวที่ดีที่สุด ผมเรยถามว่า มีคู่หมั่นอยู่แล้วมารักผมทำไม ถ้ารักผมทำไม่ที่รักไม่เลิกกะคู่หมั่น เค้าบอกว่าเป็นเรื่องของธุระกิจ ผมถามว่าธุรกิจอะไร ผมพอจะช่วยได้ไหม(คือตอนนั้นคิดแต่ว่าจะไม่ยอมเสียคนที่ผมรักไปเด็ดขาด จะถูกหรือผิดศีลธรรมก้เหอะ)เค้าบอกว่าอย่าเรย ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอก ผมคุยโทรสัพกันอยู่นานจนพอจับใจความได้ว่า สินสอนประมาณ5M ฝ่ายหญิงได้เอาสินสอดไปทำธุระกิจหมดแล้ว ไม่มีคืน เพราะถ้าหากเลิกก้จะโดนฟ้อง เค้าบอกว่าถึงเรารักกันแต่เค้าก้จะปล่อยให้ที่บ้านเค้าเดือดร้อนไม่ได้(ตอนนั้นผมยังเชื่ออยู่นะ ว่าเค้ารักผมจริงๆ) ผมคิดถึงขนาดจะขอเงินที่บ้านมาเพื่อมาหมั่นเค้าแล้วเอาเงินตรงนี้ไปคือ ฝ่ายชาย(งี่เง่ามากครับ แต่เพราะผมรักจิงๆ)ผมเรยถามไปถ้าคิดว่านี่คือทางออกที่ดีที่สุดเรามาคุยกันตรงหน้าได้ไหม ไม่ใช่บอกเลิกทางโทรสัพ เค้าบอกไม่ได้ ยังไงก้ไม่ได้ ผมถามไปว่า ผมผิดอะไรทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ผมรักเค้ามาก นอกใจไม่เคยมี ทุกเยนผมจะรอเค้ากลับมาไปกินข้าวกัน ไม่เคยขาด ไปล่าปลาดุกฟูกัน(เค้าชอบกินมาก) ผมถามว่าถ้ารู้ว่าทุกอย่างจะลงเองแบบนี้มาทำให้ผมรักทำไม ทำไมไม่บอกกันตรงๆตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน เค้าบอกปล่าวเรย เค้าคิดว่าถ้าเค้าคบผม ผมจะช่วยเค้าได้--ตรงๆก้คือ เค้าคิดว่าผมพอมีฐานะ มีเงินพอช่วยเรื่องสินสอดเค้า คิดว่าผมมีงานการทำมั่นคง ดูแลชีวิตเค้าได้ --ซึ่งผมช๊อคหนัก อ่าวผมเรียนวิศวะ จบมาอนาคตผมคงไม่แย่มาก ผมดูแลเค้าได้ แต่ขอเวลาหน่อยสิ ผมปีสุดท้ายแล้วกะลังจะจบอีก3เดือน(ผมกล้าพูดเรย ตลอดเวลาที่คบกันไม่เคยเบียดเบียนเงินเค้าเรยแม้แต่บาทเดียว ผมซะอีกที่เป็นคนเลี้ยงเพราะผมคิดเสมอว่า ผมไม่อยากทำให้เค้ารู้สึกว่าคบกับผม ผมจะดูแลเค้าไม่ได้ ทำเค้าลำบาก) เค้าบอกว่าการคบกันประกอบด้วยหลายๆอย่าง รักอย่างเดียวไม่ได้ -- อ่าวถ้าคิดว่าผมไม่มีพร้อมหลายๆอย่างทำไมปล่อยให้เวลาผ่านมาแบบนี้ แล้วเค้าก้อบอกว่าขอบล๊อคไลน์บล๊อคเฟสนะ ขอบคุณช่วงเวลาที่ผ่านมา ผมบอกเลย "ทิ้งไว้กลางทาง" คำนี้เรย ผมติดต่อเค้าไม่ได้อีก เค้าปล่อยผมนั่งร้องไห้ ผมสะดุ้งตื่นทุกคืน ทุกเย็นผมจะเจบที่สุดเพราะจะเปนเวลาที่รอเค้ากลับมาแล้วไปกินข้าวกาน เหมือนผู้ชายคนนึงเอา ความรักที่บริสุทธ์+ความจริงใจ แลกกับ ความหลอกลวง+ความเจ็บปวด ตลอดเวลาที่ผ่านมาที่ผมเรียกเค้าที่รัก ผมกำลังเรียกที่รักของคนอื่นอยู่ กำลังเป็นชู้กะคู่หมั่นคนอื่น นอนกับแฟนคนอื่น โดยที่ผมไม่เคยรู้มาก่อนเรย เจ็บไหม เจ็บมาก ร้องไห้ แทบทุกคืน จนถึงตอนนี้ผมก้ยังรักเค้าอยู่ แต่ ผมอโหสิกรรมให้นะ ผมไม่รู้เค้าบาปป่าวแต่ผมไม่อยากผูกกรรมกันไปต่อไป ครั้งหน้าผมจะได้เจอความรักที่ดีๆซักที
ปล.ที่ผมเล่ามาซะยาวเรื่องจริงทั้งหมดครับ(โคตรจะละครเรย) เกิดกับตัวเองช๊อคมาก อยากแชร์ประสบการณ์ ขอบคุณที่อ่านกันนะครับ ^^
ความเจ็บปวดของคนเป็น(ชู้)ไม่รู้ตัว
เรื่องมีอยู่ว่า..ผม แฟนผม(N) เราพบเจอกันในร้านอาหารแห่งหนึ่ง ผมยอมรับผมชอบคนที่มีอายุมากกว่า ผมเห็นเค้านั่งอยู่คนเดียว ผมเริ่มตึงๆรวบรวมความกล้าเข้าไปขอไลน์เค้ามา หลังจากนั้นเราก้คุยไลน์กันมาตลอด ผมจะมีนัดเจอกันบ้าง ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี จนเราตกลงปรงใจคบหากัน เนื่องจากผมเรียนอยู่มหาลัย ส่วนเค้าทำงานแล้ว เวลาเราไม่ค่อยตรงกัน ผมเรยตัดสินใจย้ายเข้าไปอยู่กับเค้า เราไม่มีความลับต่อกัน คบกันออกสื่อได้หมด แต่มีอย่างเดียวที่ผมแตะไม่ได้คือ โทรสัพ แต่ผมเข้าใจนะคนเราต้องมีโลกส่วนตัวกันบ้าง ผมคบกับเค้าประมาณปีเศษ..วันนึงเค้าดูเงียบๆไป ไม่ค่อยพูด ชวนไปไหนก้อไม่ไป คนเราคบกันอ่าคับมันย่อมดูออกเมื่อแฟนเรามีเรื่องในใจผมจะแคร์เค้ามากเวลาเห็นเค้าไม่สบายใจผมเรยถามไปว่าเป็นรัยเค้าบอกว่า"เทอเราว่าเรา2คนไม่ควรอยู่กันแบบนี้นะ"...ผมช๊อค!!อ้าวทำไมอ่า เค้าบอกว่าเค้าเป็น ผญ ถ้าที่บ้านรู้เค้าคงไม่โอเคแน่เรย ในใจผมคิดจริงๆนะ ผมเสียใจนะแต่ผมจริงจังกะเค้ามากแค่นี้ผมรอได้ รอเรียนจบ ทำงานซัก2ปี สร้างเนื้อสร้างตัวแล้วไปขอเค้า...เยนวันนั้นเองเค้าช่วยผมเกบของที่ห้องเค้า ทุกอย่างดูปรกติมาก จนมาซักพัก "ขอกุญแจห้องคืนด้วยนะ"ผมเริ่มเอะใจ เค้าบอกว่า เค้าทำของนิติหายจะเอาไปคืนเดี๋ยวปั๊มให้ใหม่ ผมก้อ อ๋อๆๆเชื่อๆไป(แต่ในใจผมก้รู้สึกแปลกๆละ) จนมาไม้แบต ผมบอกว่า เดี๋ยวเราเอาทิ้งไว้นี่นะ ไว้หลังที่รักเลิกงานเราไปตีกานนะ(ผมจะเรียกเค้าที่รักตลอด) เค้าบอก เอาไปเถอะ เผื่ออยากตีก่อน ผมเรยบอกไป ไม่อ่ารอไปตีพร้อมที่รักดีกว่า(แต่ในใจผมจะลองดูว่า มันจะไม่เป็นอย่างที่คิดไว้ใช่มั้ย!!)สุดท้ายแฟนผมยอม ผมโล่งอก! เราออกมากินข้าวกานทุกอย่างปรกติหมด ยังป้อนข้าวกันอยู่เรย แล้วเข้าก้กลับมาส่งผมที่หอ นั่งคุยกันซักพัก เค้าบอกว่า ไม่ชินเรย งั้นคืนนี้ขอนอนด้วยนะ ผมนี้ยิ้มแก้มปริ เอาวะ!!คืนสุดท้ายที่จะได้ใช้ชีวิตในห้องเดียวกัน ผมจะกอดเธอให้แน่น ใช้เวลาที่ยังนอนกอดกันให้คุ้มค่าที่สุด เค้าบอกว่า งั้นเค้าไปอาบน้ำที่ห้องก่อนนะ เดี๋ยวมาหาๆๆ ผมพยักหน้า เค้าออกไป ผมเปลี่ยนผ้าปู ถูห้อง กะเค้าเข้ามาได้หลับสบาย ผ่านไปซัก1ชั่วโมง เค้าก้โทรมา ผมรับและถามว่าอาบเส็ดแล้วหรอที่รัก เค้าตอบว่า"เราเลิกกันเถอะ"............ผมช๊อค!!!! ช๊อคแบบถึงที่สุด ใจนี่เจ็บแปลบๆเรย ผมถามว่า เกิดอะไรขึ้น เค้าบอกว่า"ขอโทษนะ เค้าผิดเอง เค้าหมั่นแล้วอ่า"หมั่นหรอ!! ผมน้ำตาร่วงทันที เค้าบอกว่าแฟนเค้าที่หมั่นไว้ก่อนไป ตปท.(3ปีที่แล้ว) กลับมาอาทิดนี้ แล้วคู่หมั่นเค้าต้องย้ายมาอยู่กะเค้า ผมทั้งช๊อคทั้งเศร้า แสดงว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ที่ผมให้ใจเค้าที่บริสุทธิ์ไป เป็นแค่การหลอกลวงหรอ เค้าบอกว่าไม่ใช่เค้ารักผม แต่เค้าเลิกกะคู่หมั่นไม่ได้ นี่เป็นทางออกเดียวที่ดีที่สุด ผมเรยถามว่า มีคู่หมั่นอยู่แล้วมารักผมทำไม ถ้ารักผมทำไม่ที่รักไม่เลิกกะคู่หมั่น เค้าบอกว่าเป็นเรื่องของธุระกิจ ผมถามว่าธุรกิจอะไร ผมพอจะช่วยได้ไหม(คือตอนนั้นคิดแต่ว่าจะไม่ยอมเสียคนที่ผมรักไปเด็ดขาด จะถูกหรือผิดศีลธรรมก้เหอะ)เค้าบอกว่าอย่าเรย ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอก ผมคุยโทรสัพกันอยู่นานจนพอจับใจความได้ว่า สินสอนประมาณ5M ฝ่ายหญิงได้เอาสินสอดไปทำธุระกิจหมดแล้ว ไม่มีคืน เพราะถ้าหากเลิกก้จะโดนฟ้อง เค้าบอกว่าถึงเรารักกันแต่เค้าก้จะปล่อยให้ที่บ้านเค้าเดือดร้อนไม่ได้(ตอนนั้นผมยังเชื่ออยู่นะ ว่าเค้ารักผมจริงๆ) ผมคิดถึงขนาดจะขอเงินที่บ้านมาเพื่อมาหมั่นเค้าแล้วเอาเงินตรงนี้ไปคือ ฝ่ายชาย(งี่เง่ามากครับ แต่เพราะผมรักจิงๆ)ผมเรยถามไปถ้าคิดว่านี่คือทางออกที่ดีที่สุดเรามาคุยกันตรงหน้าได้ไหม ไม่ใช่บอกเลิกทางโทรสัพ เค้าบอกไม่ได้ ยังไงก้ไม่ได้ ผมถามไปว่า ผมผิดอะไรทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ผมรักเค้ามาก นอกใจไม่เคยมี ทุกเยนผมจะรอเค้ากลับมาไปกินข้าวกัน ไม่เคยขาด ไปล่าปลาดุกฟูกัน(เค้าชอบกินมาก) ผมถามว่าถ้ารู้ว่าทุกอย่างจะลงเองแบบนี้มาทำให้ผมรักทำไม ทำไมไม่บอกกันตรงๆตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน เค้าบอกปล่าวเรย เค้าคิดว่าถ้าเค้าคบผม ผมจะช่วยเค้าได้--ตรงๆก้คือ เค้าคิดว่าผมพอมีฐานะ มีเงินพอช่วยเรื่องสินสอดเค้า คิดว่าผมมีงานการทำมั่นคง ดูแลชีวิตเค้าได้ --ซึ่งผมช๊อคหนัก อ่าวผมเรียนวิศวะ จบมาอนาคตผมคงไม่แย่มาก ผมดูแลเค้าได้ แต่ขอเวลาหน่อยสิ ผมปีสุดท้ายแล้วกะลังจะจบอีก3เดือน(ผมกล้าพูดเรย ตลอดเวลาที่คบกันไม่เคยเบียดเบียนเงินเค้าเรยแม้แต่บาทเดียว ผมซะอีกที่เป็นคนเลี้ยงเพราะผมคิดเสมอว่า ผมไม่อยากทำให้เค้ารู้สึกว่าคบกับผม ผมจะดูแลเค้าไม่ได้ ทำเค้าลำบาก) เค้าบอกว่าการคบกันประกอบด้วยหลายๆอย่าง รักอย่างเดียวไม่ได้ -- อ่าวถ้าคิดว่าผมไม่มีพร้อมหลายๆอย่างทำไมปล่อยให้เวลาผ่านมาแบบนี้ แล้วเค้าก้อบอกว่าขอบล๊อคไลน์บล๊อคเฟสนะ ขอบคุณช่วงเวลาที่ผ่านมา ผมบอกเลย "ทิ้งไว้กลางทาง" คำนี้เรย ผมติดต่อเค้าไม่ได้อีก เค้าปล่อยผมนั่งร้องไห้ ผมสะดุ้งตื่นทุกคืน ทุกเย็นผมจะเจบที่สุดเพราะจะเปนเวลาที่รอเค้ากลับมาแล้วไปกินข้าวกาน เหมือนผู้ชายคนนึงเอา ความรักที่บริสุทธ์+ความจริงใจ แลกกับ ความหลอกลวง+ความเจ็บปวด ตลอดเวลาที่ผ่านมาที่ผมเรียกเค้าที่รัก ผมกำลังเรียกที่รักของคนอื่นอยู่ กำลังเป็นชู้กะคู่หมั่นคนอื่น นอนกับแฟนคนอื่น โดยที่ผมไม่เคยรู้มาก่อนเรย เจ็บไหม เจ็บมาก ร้องไห้ แทบทุกคืน จนถึงตอนนี้ผมก้ยังรักเค้าอยู่ แต่ ผมอโหสิกรรมให้นะ ผมไม่รู้เค้าบาปป่าวแต่ผมไม่อยากผูกกรรมกันไปต่อไป ครั้งหน้าผมจะได้เจอความรักที่ดีๆซักที
ปล.ที่ผมเล่ามาซะยาวเรื่องจริงทั้งหมดครับ(โคตรจะละครเรย) เกิดกับตัวเองช๊อคมาก อยากแชร์ประสบการณ์ ขอบคุณที่อ่านกันนะครับ ^^