ประเทศไทยมีคดีลักพาตัว ล่อลวง ทารุณ ข่มขืน ล่วงละเมิดทางเพศเด็กแทบจะเป็นเรื่องปกติ
ในขณะที่ไม่มีใครให้ความสำคัญในการป้องกันไม่ให้เกิดเหตุเลย มีมูลนิธิปวีณาอยู่ แต่ทำได้แค่เพียงเยียวยาไม่ใช่ป้องกัน
เห็นหลายๆคดี คนร้ายทำมาต่อเนื่องมีเหยื่อจำนวนมาก บางคนเคยมีประวัติในคดีทำนองนี้มาก่อน แต่ติดคุกไม่นาน ก็ออกมาเป็นภัยสังคมต่อ ทั้งที่ในต่างประเทศ คนที่มีประวัติอาชญากรรมแบบนี้เขาจะทำ blacklist ไว้เลย ถ้าอย่างสิงคโปร์รู้สึกโทษอาจถึงประหาร
ในขณะที่ประเทศที่เห็นคนมีแค่หมูแค่หมาหรืออาจจะน้อยกว่าขยะ อย่างประเทศไทย จะไม่ค่อยตัดสินให้คนร้ายมีความผิด เน้นให้ยอมความกันไป หรือถ้ามีความผิดก็จะได้รับโทษน้อยมากนอกจากจะสะเทือนขวัญจริงๆและมีเด็กตาย (แน่นอนว่าโทษน้อยกว่าการเก็บเห็ดในป่าสงวน)
ทำไมรัฐบาลไม่ค่อยใส่ใจกับปัญหาอาชญากรรมต่อเด็ก
ในขณะที่ไม่มีใครให้ความสำคัญในการป้องกันไม่ให้เกิดเหตุเลย มีมูลนิธิปวีณาอยู่ แต่ทำได้แค่เพียงเยียวยาไม่ใช่ป้องกัน
เห็นหลายๆคดี คนร้ายทำมาต่อเนื่องมีเหยื่อจำนวนมาก บางคนเคยมีประวัติในคดีทำนองนี้มาก่อน แต่ติดคุกไม่นาน ก็ออกมาเป็นภัยสังคมต่อ ทั้งที่ในต่างประเทศ คนที่มีประวัติอาชญากรรมแบบนี้เขาจะทำ blacklist ไว้เลย ถ้าอย่างสิงคโปร์รู้สึกโทษอาจถึงประหาร
ในขณะที่ประเทศที่เห็นคนมีแค่หมูแค่หมาหรืออาจจะน้อยกว่าขยะ อย่างประเทศไทย จะไม่ค่อยตัดสินให้คนร้ายมีความผิด เน้นให้ยอมความกันไป หรือถ้ามีความผิดก็จะได้รับโทษน้อยมากนอกจากจะสะเทือนขวัญจริงๆและมีเด็กตาย (แน่นอนว่าโทษน้อยกว่าการเก็บเห็ดในป่าสงวน)