ในคดีลักทรัพย์ กฎหมายไม่สนใจถึงผลเลยแม้แต่น้อย ขโมยหนึ่งบาท สิบบาท ล้านบาน  อยู่ในอัตราโทษเท่ากัน และคดีก็ต้องสิ้นสุดสุดด้วยการตัดสินของศาล ยอมความกันก็ไม่ได้ทั้งที่ ความเสียหายจริงๆอยู่ที่ตัวทรัพย์ และมีเหตุเพิ่มโทษมากมายเช่น เวลากลางคืน ทรัพย์นายจ้าง
แต่ในขณะเดียวกันการทำร้ายร่างกาย(มาตรา 391) ปรับ 500 จบที่พนง.สอบสวน ทั้งๆที่เป็นการทำให้เกิดวามแค้น การบาดเจ็บ ทำร้ายศักศรีและเกียตรซึ่งมีความสำคัญมากกว่าทรัพย์และมาตรานี้ไม่มีเหตุเพิ่มโทษเลยแม้แต่น้อย
เลยสงสัยว่า เหตุใดทรัพย์จึงมีค่ามากกว่าสักศรีและร่างกายของมนุษย์ ????