สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้เเรกที่ จขกท ได้เขียนขึ้น
เพราะรู้สึกอยากได้คำปรึกษา อยากระบายด้วยแหละ
เข้าเรื่องเลยดีกว่า มีใครเคยเป็นไหม พ่อแม่เราเหมือนชอบกดดันเราตลอดเวลาอะ เราทำทุกอย่างแล้วแต่ก็ยังไม่พอใจ เหมือนต้องให้ได้ดั่งใจตลอดเวลาอะ อย่างเราคือเวลาทำงานบ้าน หลังเลิกเรียนกลับมาเราก็จะทำงานบ้าน พอท่านกลับมา ทั้งๆที่มันสะอาดเรียบร้อยหมดแล้วแต่ท่านก็ยังหาเรื่องมาดุ มาว่าทำไมถึงไม่ทำ ทั้งๆที่ ทุกอย่างในบ้านเราเป็นคนทำหมด ซักผ้า ทำกับข้าว กวาดบ้านถูบ้าน เราเหมือนกลายเป็นคน2บุคลิกไปเลยอะ เวลาอยู่กับเพื่อนเราชอบยิ้มชอบคุย แต่พอเราอยู่ที่บ้านเราเจอพ่อแม่เราอึดอัดจนไม่กล้าที่จะพูด ไม่กล้าที่จะปรึกษาอะไรเลย อีกเรื่องนึงคือ เวลาพูดกับเราจะไม่เคยพูดดีด้วยเลย ไม่เคยไถ่ถามว่าเราชอบอะไร ไม่เคยถามว่าเราชอบเรียนอะไร เราอยากเรียนอะไร เวลาพูดกับคนอื่น พูดดีด้วยแต่กับเรา เจอหน้าทีจะด่าจะว่าอย่างเดียวเรา เวลาท่านด่าท่านว่า เราไม่เคยเถียงกลับ ได้แต่ร้องไห้คนเดียวไม่ให้รู้ บางทีเราก็คิดนะว่าเราใช่ลูกของท่านจริงรึเปล่า จนตอนนี้เราไม่กล้าที่จะปรึกษาเรื่องเรียน ปรึกษาเรื่องอะไรได้เลย เรามีเเฟนนะ เราก็บอกท่าน แต่เราไม่ค่อยอยากให้ท่านรู้สึกเท่าไหร่ เพราะเราไม่อยากให้แฟนเราต้องมาเจอกับเรื่องของเราซึ่งเขาไม่ได้รู้เห็นอะไรเลย มีอะไรปรึกษาได้ตลอด คอยให้กำลังใจ ซึ่งผิดกับพ่อแม่เราที่ไม่เคยให้กำลังใจอะไรเลย ทำอะไรผิดพลาดนิดเดียวก็จะเอามาเป็นเรื่องใหญ่ หาว่าทำตัวไม่ดี ง่ายๆคือจะต้องได้ดั่งใจทุดอย่าง ห้ามผิดแม้แต่นิดเดียว ถ้าผิดขึ้นมาคือโดนเหยียบซ้ำ อีกเรื่องนึงคือเรื่องโทรศัพท์ เราใช้โทรศัพท์เหมือนไม่ใช่ของตัวเอง ไลน์ เฟสบุ๊ค ห้ามใส่รหัสล๊อกอะไรทั้งนั้น ทุกวันเราต้องเอาโทรศัพท์ไว้ข้างล่างก่อนขึ้นไปนอน ห้ามเอาขึ้นไปด้วย บางีท่านเปิดไปเจอเบอร์เพื่อนผช.ท่านยังถามว่าใคร มีไว้ทำไมเบอร์ผู้ชาย เรา/ม่ได้อะๆรนะ แต่คือมันมากเกินไปไหมอะ ความเป็นส่วนตัวเรา/ม่เคยมีเลย ค้นตลอด ทั้งที่เราโทรเข้าโทรออก ทั้งไลน์ทั้งเฟส จนเรารู้สึกอึดอัด ห้องนอนเราก็ไม่เคยมีความเป็นส่วนตัว ห้ามเอาแป้ง ห้ามเอาหวีเข้าไปไว้ในห้อง โดนห้ามทุกอย่าง
อีกเรื่องนึง พึ่งเจอมาเลยคือ เราสมัครสอบแกทเเพท เราลงไว้4วิชา 1ในนั้นคือมีเเพทครูด้วย เราตั้งใจยื่นคณะครุศาสตร์ พอสมัครเสร็จ เราจะขอเงินท่านเพื่อไปจ่ายค่าสมัคร เราคิดอยู่นานกว่าจะกล้าพูดขอเงินไปจ่ายค่าสมัคร พอเราขอไป แม่เราถามสอบอะไร เราเลยอธิบาย แม่เลยบอกว่า ทำไมครูคิดว่ามันจะดีรึไง เราก็เลยนั่งเงียบ ท่านบอกว่า ไม่ให้เรียนครู ยังพูดอีกว่า ทำไมไม่สอบเเพทย์สอบหมอ (ตามจริงไม่ได้พูดเพราะเเบบนี้ใช้คำหยาบกูด้วยซ้ำ) คือจะให้เราเรียนหมอ มันก็ไม่ไหวไหม เรารู้สมองเราๆม่ถึงเราไม่เข้าใจว่าการเรียนครูมันไม่ดีหรอ เราชอบเราอยสกเรียนครู อีกคำนึงที่ติดอยู่ในใจเลยตอนนี้ ท่านพูดว่า เมิงคิดหรอว่ากรูจะส่งเมิงเรียน คือเราไปไม่ถูกเลยน้ำตาคลอ ไม่ให้เรียนสิ่งที่ชอบ จะให้เรียนแพทย์ แถมยังพูดเเบบนี้อีก เราแอบร้องไห้เลยตอนนั้น เหมือนว่าท่านคิดว่า กรูมีเงินซะอย่าง ยังไงเมิงก็ต้องทำตามที่กรูบอก ท่านเคยบอกว่า มีอะไรให้บอก จะใช้เงินให้ขอ พอเราขอท่านก็บอกมันจำเป็นหรอ แล้วก็ด่า
เราควรจะทำยังไง อึดอัดมาก ร้องไห้บ่อยๆ นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเรา แล้วก็คงจะเกิดขึ้นไปเรื่อยๆ เราไม่รู้ว่าเราจะทำยังไง ได้แต่มาระบาย
นี่ยังคิดว่าตัวเองกลายเป็นเด็กมีปัญหารึเปล่า
นี่เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดตรงไหน ขออภัยด้วยนะคะ
ใครมีพ่อแม่เเบบนี้บ้าง?
เพราะรู้สึกอยากได้คำปรึกษา อยากระบายด้วยแหละ
เข้าเรื่องเลยดีกว่า มีใครเคยเป็นไหม พ่อแม่เราเหมือนชอบกดดันเราตลอดเวลาอะ เราทำทุกอย่างแล้วแต่ก็ยังไม่พอใจ เหมือนต้องให้ได้ดั่งใจตลอดเวลาอะ อย่างเราคือเวลาทำงานบ้าน หลังเลิกเรียนกลับมาเราก็จะทำงานบ้าน พอท่านกลับมา ทั้งๆที่มันสะอาดเรียบร้อยหมดแล้วแต่ท่านก็ยังหาเรื่องมาดุ มาว่าทำไมถึงไม่ทำ ทั้งๆที่ ทุกอย่างในบ้านเราเป็นคนทำหมด ซักผ้า ทำกับข้าว กวาดบ้านถูบ้าน เราเหมือนกลายเป็นคน2บุคลิกไปเลยอะ เวลาอยู่กับเพื่อนเราชอบยิ้มชอบคุย แต่พอเราอยู่ที่บ้านเราเจอพ่อแม่เราอึดอัดจนไม่กล้าที่จะพูด ไม่กล้าที่จะปรึกษาอะไรเลย อีกเรื่องนึงคือ เวลาพูดกับเราจะไม่เคยพูดดีด้วยเลย ไม่เคยไถ่ถามว่าเราชอบอะไร ไม่เคยถามว่าเราชอบเรียนอะไร เราอยากเรียนอะไร เวลาพูดกับคนอื่น พูดดีด้วยแต่กับเรา เจอหน้าทีจะด่าจะว่าอย่างเดียวเรา เวลาท่านด่าท่านว่า เราไม่เคยเถียงกลับ ได้แต่ร้องไห้คนเดียวไม่ให้รู้ บางทีเราก็คิดนะว่าเราใช่ลูกของท่านจริงรึเปล่า จนตอนนี้เราไม่กล้าที่จะปรึกษาเรื่องเรียน ปรึกษาเรื่องอะไรได้เลย เรามีเเฟนนะ เราก็บอกท่าน แต่เราไม่ค่อยอยากให้ท่านรู้สึกเท่าไหร่ เพราะเราไม่อยากให้แฟนเราต้องมาเจอกับเรื่องของเราซึ่งเขาไม่ได้รู้เห็นอะไรเลย มีอะไรปรึกษาได้ตลอด คอยให้กำลังใจ ซึ่งผิดกับพ่อแม่เราที่ไม่เคยให้กำลังใจอะไรเลย ทำอะไรผิดพลาดนิดเดียวก็จะเอามาเป็นเรื่องใหญ่ หาว่าทำตัวไม่ดี ง่ายๆคือจะต้องได้ดั่งใจทุดอย่าง ห้ามผิดแม้แต่นิดเดียว ถ้าผิดขึ้นมาคือโดนเหยียบซ้ำ อีกเรื่องนึงคือเรื่องโทรศัพท์ เราใช้โทรศัพท์เหมือนไม่ใช่ของตัวเอง ไลน์ เฟสบุ๊ค ห้ามใส่รหัสล๊อกอะไรทั้งนั้น ทุกวันเราต้องเอาโทรศัพท์ไว้ข้างล่างก่อนขึ้นไปนอน ห้ามเอาขึ้นไปด้วย บางีท่านเปิดไปเจอเบอร์เพื่อนผช.ท่านยังถามว่าใคร มีไว้ทำไมเบอร์ผู้ชาย เรา/ม่ได้อะๆรนะ แต่คือมันมากเกินไปไหมอะ ความเป็นส่วนตัวเรา/ม่เคยมีเลย ค้นตลอด ทั้งที่เราโทรเข้าโทรออก ทั้งไลน์ทั้งเฟส จนเรารู้สึกอึดอัด ห้องนอนเราก็ไม่เคยมีความเป็นส่วนตัว ห้ามเอาแป้ง ห้ามเอาหวีเข้าไปไว้ในห้อง โดนห้ามทุกอย่าง
อีกเรื่องนึง พึ่งเจอมาเลยคือ เราสมัครสอบแกทเเพท เราลงไว้4วิชา 1ในนั้นคือมีเเพทครูด้วย เราตั้งใจยื่นคณะครุศาสตร์ พอสมัครเสร็จ เราจะขอเงินท่านเพื่อไปจ่ายค่าสมัคร เราคิดอยู่นานกว่าจะกล้าพูดขอเงินไปจ่ายค่าสมัคร พอเราขอไป แม่เราถามสอบอะไร เราเลยอธิบาย แม่เลยบอกว่า ทำไมครูคิดว่ามันจะดีรึไง เราก็เลยนั่งเงียบ ท่านบอกว่า ไม่ให้เรียนครู ยังพูดอีกว่า ทำไมไม่สอบเเพทย์สอบหมอ (ตามจริงไม่ได้พูดเพราะเเบบนี้ใช้คำหยาบกูด้วยซ้ำ) คือจะให้เราเรียนหมอ มันก็ไม่ไหวไหม เรารู้สมองเราๆม่ถึงเราไม่เข้าใจว่าการเรียนครูมันไม่ดีหรอ เราชอบเราอยสกเรียนครู อีกคำนึงที่ติดอยู่ในใจเลยตอนนี้ ท่านพูดว่า เมิงคิดหรอว่ากรูจะส่งเมิงเรียน คือเราไปไม่ถูกเลยน้ำตาคลอ ไม่ให้เรียนสิ่งที่ชอบ จะให้เรียนแพทย์ แถมยังพูดเเบบนี้อีก เราแอบร้องไห้เลยตอนนั้น เหมือนว่าท่านคิดว่า กรูมีเงินซะอย่าง ยังไงเมิงก็ต้องทำตามที่กรูบอก ท่านเคยบอกว่า มีอะไรให้บอก จะใช้เงินให้ขอ พอเราขอท่านก็บอกมันจำเป็นหรอ แล้วก็ด่า
เราควรจะทำยังไง อึดอัดมาก ร้องไห้บ่อยๆ นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเรา แล้วก็คงจะเกิดขึ้นไปเรื่อยๆ เราไม่รู้ว่าเราจะทำยังไง ได้แต่มาระบาย
นี่ยังคิดว่าตัวเองกลายเป็นเด็กมีปัญหารึเปล่า
นี่เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดตรงไหน ขออภัยด้วยนะคะ