เรื่องของผมและเธอ ไม่รู้ว่าจะเรียกความสัมพันธ์แบบนี้ว่า............สำหรับผม เรื่องราวค่อนข้างยาว ขอสรุปเนื้อหาสำคัญช่วงเวลาตั้งแต่เริ่มรู้จักล่ะกันน่ะครับ
- ความสัมพันธ์เริ่มต้นจากช่วงมหาลัย ประมาณว่าเพื่อนแนะนำมา เธอค่อนข้างดูคุณหนูหน่อย แล้วได้คุยกัน อารมณ์ประมาณเพื่อนมากกว่า (แต่ความรู้สึกของผม เริ่มชอบเธอแล้วล่ะ) ช่วงหนึ่งที่เธอเลิกกับแฟน ช่วงนั้นจำได้ว่าHert พอสมควร (สงสัยว่าเธอจำไม่ได้แล้วอ่ะ T T)
- เรื่องประมาณดำเนินมาถึงช่วงจบมหาลัย ต่างก็แยกย้ายไปคนล่ะทิศ คนล่ะทาง แต่ก็ได้คุยบ้างล่ะ เน้น msn หรือ mail
- เมื่อเริ่มทำงาน ก็เริ่มกลับไปคุยแบบจริงจังกันอีกครั้ง โดยที่ผมก็คิดว่าเธอยังไม่มีใครเข้ามา โทรคุยกันบ้าง
- จนกระทั่งพยายามเข้าใกล้ครอบครัวเธอมากขึ้น เช่นเข้าไปหาเธอถึงบ้าน คุยกับสมาชิกในบ้าน แต่ก็ดูเหมือนกับว่าเธอจะพูดแบบเพื่อน ไม่ค่อยคิดอะไรเหมือนเราซักเท่าไร (ไม่รู้ว่าจริงๆแล้วผมไม่กล้าที่จะทำให้เธอเห็นไหม ว่าผมจริงจังรึเปล่า) พยายามชวนออกไปทานข้าวข้างนอก แต่ก็ถูกสกัดเพียงข้ออ้างที่เธอยกขึ้นมา
- ช่วงหลังประมาณ 2-3 ปี คุยLine เกือบจะคุยกันตลอดกันเป็นส่วนใหญ่ ผมก็ไม่รู้ว่าคุยอะไรกัน จนเพื่อนเคยทักเลยมากคุยมากกว่าเพื่อนธรรมดาอ่ะ (ไม่ได้คุยทางโทรศัพท์เลย) แต่ระหว่างนั้นก็มีหยุดคุยไปบ้างซึ่ง เพราะติดปัญหาเรื่องเดิมที่ดูหมือนเว่าเธออึดอัดใจ เพราะไม่อยากให้ดูเหมือนว่าให้ความหวังผม แต่ก็ดูเหมือนผมก็จะตัดใจไม่ได้หาเรื่องกลับไปคุยด้วย แม้ว่าท้ายสุดผมจะได้ไปเที่ยว(จังหวัดใกล้เคียง)กับพี่สาวของเธอ ซึ่งผมก็รู้สึกดีและรู้สึกว่าเธอก็มีความสุข(แบบไหนผมไม่รู้)
- แต่ปัญหาเรื่องนี้ก็ทำให้เกิดเรื่องจนได้ ความคิดเห็นเรื่องดังกล่าวซึ่งไม่ตรงกันทั้งสองฝ่าย กับความคิดเห็นในเรื่องนี้ เพราะเธอเล่นบอกว่ารู้สึกดีด้วยแต่สำหรับตอนนี้คือเพื่อนเท่านั้น แถมถ้าสุดท้ายผมไม่สำคัญตัวเองผิด เธอก็บอกว่าบน Facebookว่า << ขอโทษที่ต้องพูดออกไปตามตรง แต่ถ้ากั้กไว้ก็ไม่ได้มีประโยชน์กับใครก็ตาม เสียเวลาเปล่า น่าจะไปหาโอกาสที่ดีกว่าเธอดีกว่า>> ซึ่งเรื่องราวดังกล่าวก็เหมือนจะนำไปสู่จุดสุดท้ายของเรื่องจนได้
- ถ้าการที่ผมจะเล่นหัวอีกเธอ โดยไม่มีทีท่าว่าจะปฎิเสธ(หรือผมดูไม่ออกกันแน่)/ การที่อีกฝ่ายจะคุยกันได้แบบสนิทใจ โดยที่เธอก็รู้สึกว่าผมคิดแบบไหน/เธอทำบ้างอย่างที่ ผมเองก็รู้สึกได้ว่าเหนือกว่าเพื่อน ถึงแม้สุดท้ายเธอจะบอกประมาณว่ามีคนที่เธอคุยอยู่(คบกัน) และคนๆนั้นไม่ใช่ผมก็ตาม
===ไม่รู้ว่าเรื่องที่ดูว่าไม่ค่อยจะมีสาระยาวนานมาแค่ไหน แต่ทุกครั้งที่เธอบอกว่าเราเป็นได้เพื่อนกันเท่านั้นจริงๆ ผมถึงไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลยซักครั้ง แต่ถ้ามันเป็นเพียงเรื่องยอมรับความจริงไม่ได้ของผู้ชายคนนี้เท่านั้น ก็ต้องขอโทษที่ทำให้เธออึดอัดและสร้างความไม่สบายใจ(ถ้าเธอตามมาอ่าน) ====
- สุดท้ายแม้ว่าเราทั้ง2 คน ไม่มี Line/ FB/เบอร์ติดต่อพร้อมกับ ประโยคสุดท้ายที่เธอบอกว่า ถ้าอยากหายไปก็ได้น่ะเธอไม่ว่าอะไร ผมตัดสินใจหยุดทุกอย่างไปประมาณ 10 เดือน ผมก็แค่ทำเป็นทักทายทาง inbox (FB) เหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น อยากขอความคิดเห็นว่าควรเอายังไงต่อหรือหยุดแค่นี้ดีกว่า ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำครับ
จากวันนั้น....สถานะของเรา เรียกว่าเพื่อนได้เต็มปากเหรอ?
- ความสัมพันธ์เริ่มต้นจากช่วงมหาลัย ประมาณว่าเพื่อนแนะนำมา เธอค่อนข้างดูคุณหนูหน่อย แล้วได้คุยกัน อารมณ์ประมาณเพื่อนมากกว่า (แต่ความรู้สึกของผม เริ่มชอบเธอแล้วล่ะ) ช่วงหนึ่งที่เธอเลิกกับแฟน ช่วงนั้นจำได้ว่าHert พอสมควร (สงสัยว่าเธอจำไม่ได้แล้วอ่ะ T T)
- เรื่องประมาณดำเนินมาถึงช่วงจบมหาลัย ต่างก็แยกย้ายไปคนล่ะทิศ คนล่ะทาง แต่ก็ได้คุยบ้างล่ะ เน้น msn หรือ mail
- เมื่อเริ่มทำงาน ก็เริ่มกลับไปคุยแบบจริงจังกันอีกครั้ง โดยที่ผมก็คิดว่าเธอยังไม่มีใครเข้ามา โทรคุยกันบ้าง
- จนกระทั่งพยายามเข้าใกล้ครอบครัวเธอมากขึ้น เช่นเข้าไปหาเธอถึงบ้าน คุยกับสมาชิกในบ้าน แต่ก็ดูเหมือนกับว่าเธอจะพูดแบบเพื่อน ไม่ค่อยคิดอะไรเหมือนเราซักเท่าไร (ไม่รู้ว่าจริงๆแล้วผมไม่กล้าที่จะทำให้เธอเห็นไหม ว่าผมจริงจังรึเปล่า) พยายามชวนออกไปทานข้าวข้างนอก แต่ก็ถูกสกัดเพียงข้ออ้างที่เธอยกขึ้นมา
- ช่วงหลังประมาณ 2-3 ปี คุยLine เกือบจะคุยกันตลอดกันเป็นส่วนใหญ่ ผมก็ไม่รู้ว่าคุยอะไรกัน จนเพื่อนเคยทักเลยมากคุยมากกว่าเพื่อนธรรมดาอ่ะ (ไม่ได้คุยทางโทรศัพท์เลย) แต่ระหว่างนั้นก็มีหยุดคุยไปบ้างซึ่ง เพราะติดปัญหาเรื่องเดิมที่ดูหมือนเว่าเธออึดอัดใจ เพราะไม่อยากให้ดูเหมือนว่าให้ความหวังผม แต่ก็ดูเหมือนผมก็จะตัดใจไม่ได้หาเรื่องกลับไปคุยด้วย แม้ว่าท้ายสุดผมจะได้ไปเที่ยว(จังหวัดใกล้เคียง)กับพี่สาวของเธอ ซึ่งผมก็รู้สึกดีและรู้สึกว่าเธอก็มีความสุข(แบบไหนผมไม่รู้)
- แต่ปัญหาเรื่องนี้ก็ทำให้เกิดเรื่องจนได้ ความคิดเห็นเรื่องดังกล่าวซึ่งไม่ตรงกันทั้งสองฝ่าย กับความคิดเห็นในเรื่องนี้ เพราะเธอเล่นบอกว่ารู้สึกดีด้วยแต่สำหรับตอนนี้คือเพื่อนเท่านั้น แถมถ้าสุดท้ายผมไม่สำคัญตัวเองผิด เธอก็บอกว่าบน Facebookว่า << ขอโทษที่ต้องพูดออกไปตามตรง แต่ถ้ากั้กไว้ก็ไม่ได้มีประโยชน์กับใครก็ตาม เสียเวลาเปล่า น่าจะไปหาโอกาสที่ดีกว่าเธอดีกว่า>> ซึ่งเรื่องราวดังกล่าวก็เหมือนจะนำไปสู่จุดสุดท้ายของเรื่องจนได้
- ถ้าการที่ผมจะเล่นหัวอีกเธอ โดยไม่มีทีท่าว่าจะปฎิเสธ(หรือผมดูไม่ออกกันแน่)/ การที่อีกฝ่ายจะคุยกันได้แบบสนิทใจ โดยที่เธอก็รู้สึกว่าผมคิดแบบไหน/เธอทำบ้างอย่างที่ ผมเองก็รู้สึกได้ว่าเหนือกว่าเพื่อน ถึงแม้สุดท้ายเธอจะบอกประมาณว่ามีคนที่เธอคุยอยู่(คบกัน) และคนๆนั้นไม่ใช่ผมก็ตาม
===ไม่รู้ว่าเรื่องที่ดูว่าไม่ค่อยจะมีสาระยาวนานมาแค่ไหน แต่ทุกครั้งที่เธอบอกว่าเราเป็นได้เพื่อนกันเท่านั้นจริงๆ ผมถึงไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลยซักครั้ง แต่ถ้ามันเป็นเพียงเรื่องยอมรับความจริงไม่ได้ของผู้ชายคนนี้เท่านั้น ก็ต้องขอโทษที่ทำให้เธออึดอัดและสร้างความไม่สบายใจ(ถ้าเธอตามมาอ่าน) ====
- สุดท้ายแม้ว่าเราทั้ง2 คน ไม่มี Line/ FB/เบอร์ติดต่อพร้อมกับ ประโยคสุดท้ายที่เธอบอกว่า ถ้าอยากหายไปก็ได้น่ะเธอไม่ว่าอะไร ผมตัดสินใจหยุดทุกอย่างไปประมาณ 10 เดือน ผมก็แค่ทำเป็นทักทายทาง inbox (FB) เหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น อยากขอความคิดเห็นว่าควรเอายังไงต่อหรือหยุดแค่นี้ดีกว่า ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำครับ