คงจะต้องทำใจแล้วใช่ไหม

ไม่รู้ว่าใจนี้ รักเธอหมดหัวใจตั้งแต่เมื่อไร แต่ตอนนี้มันรักเธอไปหมดใจแล้ว ก็คิดไว้ตลอด ว่าวันหนึ่งเราก็ต้องเดินจากไป แต่พอเอาเข้าจริง ๆ กลับกลัวที่จะต้องจากเธอไป พยายามยอมรับ มองข้ามสิ่งต่าง ๆ เพื่อยื้อต่อเวลาให้อยู่ในสถานะให้ได้มากที่สุด ตอนนี้ถ้าเป็นก่อนหน้านั้น จะไม่ยื้อไว้เลย มีแต่เธอที่คอยดึงเราไว้ แต่ทำไมตอนนี้เหมือนเราวิ่งตามอยู่ ฝ่ายเดียว และเธอก็ค่อย ๆ วิ่งออกไปห่าง ๆ ไม่ชอบแบบนี้เลยอ่ะ ทำไม มันจะต้องเข้ามาเวลานี้ด้วย เวลาที่หัวใจฉันอ่อนแอ เงียบ  แล้วค่อยหายไป สินะ  
        ความรัก เป็นสิ่งที่สวยงาม แต่อีกด้านหนึ่งเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต แต่ฉันก็ยังอยากตามหาความรักที่ใช่สำหรับฉัน ถึงแม้จะต้องเจอกับความโหดร้ายมากแค่ไหน เคยคิดว่าจะหยุดแต่พอมาเจอเธอ ก็ลองใจเธอหลายอย่าง จนผ่านทุกขั้นตอน จนคืดว่าเธอคือคนที่ใช่แล้ว ทำไมตอนจบมันต้องเป็นแบบนี้ด้วย ไม่ได้รักเลยตอนที่คุยกัน แต่เธอเป็นคนที่ทำให้ฉันรัก ยิ่งรู้จัก ยิ่งรักเธอ รักจนไม่รู้จะอธิบายยังไง
            สุดท้ายก็ควรเก็บรักนี้ไว้กับตัวเอง ได้เป็นถึงคนที่ทำให้เธอรู้สึกดี ก็ดีมากพอแล้ว หากเหงาเมื่อไร ก็กลับมานะ ยังรอเธอ ต่อไปจะไม่ไปรบกวนอีกเลย
                                      คนแอบรัก