นี่เป็นกระทู้ที่สองค่ะ ออกตัวว่าเล่นไม่ค่อยเป็น อาจแท็กไม่ถูกห้อง ต้องขอโทษด้วยนะคะ ก่อนเข้าเรื่อง
ปล.1 โปรดใช้คำสุภาพนะคะ
ปล.2 โปรดอย่าแสดงความคิดเห็นที่เป็นการเหยียดเพศสภาพของเรา
ขอบคุณค่ะ
เข้าเรื่องเลยคือ เราทำงานเป็นผู้แทนเครื่องมือแพทย์ค่ะ เพศสภาพเราเป็น 'ทอม' อายุ 31ปี เราได้รู้จักเจ้าหน้าที่รพ.แห่งหนึ่งซึ่งอายุเท่ากัน จากสาเหตุที่บริษัทเราส่งสินค้าไปผิด เขาเลยต้องแจ้งเราเพื่อแก้ไข และเราก็ได้ขอแอดไลน์ เพื่อส่งภาพสินค้าที่ผิด จะได้ดำเนินการแก้ไขให้ไวที่สุด..
พอแอดไลน์ เราก็เห็นรูปเนอะ ก็รู้สึกว่าเขาน่ารักดี แล้วพอเขาเห็นรูปเราในไลน์ (สมมุติว่าเราชื่อเอนะ) เขาก็ถามว่า 'นี่คุณเอหรือแฟนคุณเอคะ น่ารักจัง' เราก็บอกเค้าไปว่า 'อ้อ รูปเอเองค่ะ เท่านั้น แต่ในใจนี่เรารู้สึกแบบ.. อร้ายย ชอบชั้นรึป่าวเนี่ยย 555555 แต่ก็คือยังไม่ได้อะไรนะคะ เราคุยงานอะไรกันปกติ หลังจากที่คุยไลน์เรื่องงานจบไป เราก็ส่งกุ๊ดไนท์บ้าง กุ๊ดมอนิ่งบ้าง ตั้งใจทำงานนะบ้าง คุยกันนิดๆหน่อยๆ ตรงนี้เราก็ยอมรับแหละว่าเราชอบ ดูเขาก็น่ารักดี แต่ถ้าได้กว่านี้ก็จะดีมาก.. 555555 อ่านขำๆโน๊ะ อิอิ
ผ่านมา เราเข้าไปทำงานในจังหวัดนั้นอีกครั้ง แต่วันนี้เราลืมจองโรงแรมที่เราจองเป็นประจำไว้ เราโทรไปปรากฏห้องเต็ม เราเลยไลน์บอกเขาว่าเทอเราจองรร.ไม่ได้ เขาตอบเราว่า 'เทอมานอนนี่ก็ได้' เราแบบ.. เห้ยยย!! เข้าทางเลย คือเรายังไม่เคยเจอกัน เราคุยงานกันทางโทรศัพท์กับไลน์เท่านั้น อ่ะทีนี้พอเราไปหาเขาที่ห้องพัก เขาก็ต้อนรับดีนะ เราไปกินข้าวกัน คุยกัน เราก็โอเคกับเขานะ ถือว่าเป็นคนดีคนนึงเลยทีเดียว เราถามเรื่องแฟน เขาบอกว่าก็มีคนคุยด้วย (ซึ่งเราก็คิดเนอะ ว่ามันก็ปกติของอายุประมาณนี้ ก็ต้องมีคนมาคุยด้วยเป็นธรรมดา) คืนแรกที่เรานอนกับเขา ยังไม่มีอะไรกันนะ เพราะเขารู้สึกว่าเราเป็นสิ่งอปลกปลอมในห้อง เขาลงมานอนข้างล่าง(พื้น)ตอนดึกๆ เราก็แบบเห้ยยย เดี๋ยวเรานอนพื้นเอง สรุปคืนแรก เรานอนพื้น
เรามีโอกาสไปพบกันครั้งที่สอง และนอนค้างที่นั่น คืนนี้เราได้นอนบนเตียง เพราะเขาคงเริ่มชิน แต่ก็ยังไม่มีอะไรกันนะ เราแอบหอมแก้มเขาบ้าง แต่เขาเบือนหน้าหนีบ้าง ประมาณนนั้น
เรามีโอกาสไปพบครั้งที่สาม เราไปกินข้าวกัน และเราก็คุยเรื่องคนมาชอบเขา เขาบอกเขาไม่คุยกะผช.คนไหนละ เพราะมีคนคุยด้วยอยู่แล้ว คือตอนนั้นเรารู้สึกแย่มากๆอ่ะ ไหนบอกไม่มีแฟนวะ งี้เลย เขาบอกว่า ก็คนที่คุยด้วยก็หมายถึงแฟนนั่นแหละ แต่เขาจะไม่เรียกแฟน จนกว่าจะแต่งงานกัน !!! หาาาา มีงี้ด้วยหรอนี่ เราคิดในใจ.. สรุปคือเราคิดผิดหมดเลย เรานึกว่าเขาจะชอบเรา นั่นนี่กะเรา เห่ย.. เราคิดเองตลอดเลยใช่มั้ย??
และเราก็มีโอกาสในครั้งที่สี่ เราเริ่มได้จูบกับเขา เริ่มมีสัมพันธ์มากขึ้น มันทำให้เราคิดแหละว่า เขาต้องมีใจให้เราบ้าง
จนครั้งหลังๆที่เราเจอกัน พบกัน เรามีเซ็กส์กัน คือเราทั้งสองก็รู้ว่าเรารักกัน แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะคบกัน ทั้งครอบครัวของเขาที่รับเรื่องพวกนี้ไม่ได้ ตัวเขาเองก็ต้องการมีลูกเพื่อดูแลเขาในตอนแก่เฒ่า เขาก็บอกนะว่ารู้สึกดีกับเรา เขารักเรา อยากมีเราไปตลอด ไม่อยากเลิกกับเรา เพราะถ้าเป็นแฟนสักวันก็คงต้องเลิกกัน เขาไม่อยากมีวันนั้น บางทีเราก็ถามนะว่าเทอมีอะไรกับแฟนเทอมั้ย เขาก็บอกเคยมี แต่ไม่ชอบ แฟนขอเกือบทุกครั้งที่เจอกันแต่เขาไม่ให้ เขารู้สึกผิด รู้สึกละอายใจ เราเลยถามกลับ ว่าแล้วกับเราหล่ะ เขาบอกว่าเราเป็นผู้หญิง ไม่เสียหาย.. !! เชื่อไหม เราได้ยินเราน้ำตาตกในเลยนะ ทำไมอ่ะ คือ เพราะเราเป็นผู้หญิง งี้จริงๆหรอ ?? ส่วนตัวเรานะ ถ้ากับคนที่เราไม่รู้สึก เราก็ไม่ไปมีอะไรด้วยมั้ย??
เราเคยจะเดินออกมาจากสภาวะนี้ เราเจ็บ เวลาที่เขาไปกินข้าวกัน (ซึ่งแฟนเขาจะมารับอาทิตละครั้งโดยประมาณ) เหมือนเขาก็ต้องไปตามหน้าที่ แต่เรารู้สึกแบบน้อยใจตัวเองเนอะ ทีแรกเราก็เคยจะห่างและหายไป เขาเองก็ไม่ยอม ขอให้เราอยู่ก่อน เขาก็ยังไม่พร้อมจะให้เราจากเขาไป แต่คือเราก็ผิดไงตรงนี้เรารู้ เราเดินมาแทรกระหว่างเขาเอง ผิดเอง และเขาเองก็ไม่คิดจะทิ้งผช.คนนั้น เพราะเขาให้เหตุผลว่า 'พี่เขาดีมาก คบกันมาเป็น10ปี แต่เขาก็ไม่เคยนอกใจเรา มีแต่เราทิ้งเขาไปคบกับคนอื่นตั้งหลายครั้ง พอไม่ใช่ก็กลับมาหาพี่เขา พี่เขาก็ยินดีต้อนรับตลอด คือเขาเป็นคนดี เราเลยปิดที่จะคุยกับผช. คนอื่น (แต่ก็มาเป็นตรูสินะ-..-) นั่นแหละค่ะเลยสุดท้ายเราก็ยังออกจากจุดนี้ไม่ได้อยู่ดี บางทีเราก็คิดแบบเลวๆนะว่า ก็ไม่เห็นเป็นไร สถานะมันก็แค่นั้น อยู่แบบนี้ก็ดีไม่ต้องเป็นเจ้าของกัน ... แต่พอสักพัก ก็นอยด์ เศร้าใจ เสียใจซะเอง เง้อออ..
ถึงตอนนี้ก็สามเดือนละ และสุดท้ายเราก็คงเป็นเพื่อนกันต่อไป.. T T
เธอมีอะไรกับเราเพราะเราเป็นผญ.ด้วยกัน เท่านั้นหรอ คือจะไม่รู้สึกอะไรเลยช่ะ คือแบบผญ.ด้วยกันไม่เสียหายงี้ หรอ เราเสียใจ
ปล.1 โปรดใช้คำสุภาพนะคะ
ปล.2 โปรดอย่าแสดงความคิดเห็นที่เป็นการเหยียดเพศสภาพของเรา
ขอบคุณค่ะ
เข้าเรื่องเลยคือ เราทำงานเป็นผู้แทนเครื่องมือแพทย์ค่ะ เพศสภาพเราเป็น 'ทอม' อายุ 31ปี เราได้รู้จักเจ้าหน้าที่รพ.แห่งหนึ่งซึ่งอายุเท่ากัน จากสาเหตุที่บริษัทเราส่งสินค้าไปผิด เขาเลยต้องแจ้งเราเพื่อแก้ไข และเราก็ได้ขอแอดไลน์ เพื่อส่งภาพสินค้าที่ผิด จะได้ดำเนินการแก้ไขให้ไวที่สุด..
พอแอดไลน์ เราก็เห็นรูปเนอะ ก็รู้สึกว่าเขาน่ารักดี แล้วพอเขาเห็นรูปเราในไลน์ (สมมุติว่าเราชื่อเอนะ) เขาก็ถามว่า 'นี่คุณเอหรือแฟนคุณเอคะ น่ารักจัง' เราก็บอกเค้าไปว่า 'อ้อ รูปเอเองค่ะ เท่านั้น แต่ในใจนี่เรารู้สึกแบบ.. อร้ายย ชอบชั้นรึป่าวเนี่ยย 555555 แต่ก็คือยังไม่ได้อะไรนะคะ เราคุยงานอะไรกันปกติ หลังจากที่คุยไลน์เรื่องงานจบไป เราก็ส่งกุ๊ดไนท์บ้าง กุ๊ดมอนิ่งบ้าง ตั้งใจทำงานนะบ้าง คุยกันนิดๆหน่อยๆ ตรงนี้เราก็ยอมรับแหละว่าเราชอบ ดูเขาก็น่ารักดี แต่ถ้าได้กว่านี้ก็จะดีมาก.. 555555 อ่านขำๆโน๊ะ อิอิ
ผ่านมา เราเข้าไปทำงานในจังหวัดนั้นอีกครั้ง แต่วันนี้เราลืมจองโรงแรมที่เราจองเป็นประจำไว้ เราโทรไปปรากฏห้องเต็ม เราเลยไลน์บอกเขาว่าเทอเราจองรร.ไม่ได้ เขาตอบเราว่า 'เทอมานอนนี่ก็ได้' เราแบบ.. เห้ยยย!! เข้าทางเลย คือเรายังไม่เคยเจอกัน เราคุยงานกันทางโทรศัพท์กับไลน์เท่านั้น อ่ะทีนี้พอเราไปหาเขาที่ห้องพัก เขาก็ต้อนรับดีนะ เราไปกินข้าวกัน คุยกัน เราก็โอเคกับเขานะ ถือว่าเป็นคนดีคนนึงเลยทีเดียว เราถามเรื่องแฟน เขาบอกว่าก็มีคนคุยด้วย (ซึ่งเราก็คิดเนอะ ว่ามันก็ปกติของอายุประมาณนี้ ก็ต้องมีคนมาคุยด้วยเป็นธรรมดา) คืนแรกที่เรานอนกับเขา ยังไม่มีอะไรกันนะ เพราะเขารู้สึกว่าเราเป็นสิ่งอปลกปลอมในห้อง เขาลงมานอนข้างล่าง(พื้น)ตอนดึกๆ เราก็แบบเห้ยยย เดี๋ยวเรานอนพื้นเอง สรุปคืนแรก เรานอนพื้น
เรามีโอกาสไปพบกันครั้งที่สอง และนอนค้างที่นั่น คืนนี้เราได้นอนบนเตียง เพราะเขาคงเริ่มชิน แต่ก็ยังไม่มีอะไรกันนะ เราแอบหอมแก้มเขาบ้าง แต่เขาเบือนหน้าหนีบ้าง ประมาณนนั้น
เรามีโอกาสไปพบครั้งที่สาม เราไปกินข้าวกัน และเราก็คุยเรื่องคนมาชอบเขา เขาบอกเขาไม่คุยกะผช.คนไหนละ เพราะมีคนคุยด้วยอยู่แล้ว คือตอนนั้นเรารู้สึกแย่มากๆอ่ะ ไหนบอกไม่มีแฟนวะ งี้เลย เขาบอกว่า ก็คนที่คุยด้วยก็หมายถึงแฟนนั่นแหละ แต่เขาจะไม่เรียกแฟน จนกว่าจะแต่งงานกัน !!! หาาาา มีงี้ด้วยหรอนี่ เราคิดในใจ.. สรุปคือเราคิดผิดหมดเลย เรานึกว่าเขาจะชอบเรา นั่นนี่กะเรา เห่ย.. เราคิดเองตลอดเลยใช่มั้ย??
และเราก็มีโอกาสในครั้งที่สี่ เราเริ่มได้จูบกับเขา เริ่มมีสัมพันธ์มากขึ้น มันทำให้เราคิดแหละว่า เขาต้องมีใจให้เราบ้าง
จนครั้งหลังๆที่เราเจอกัน พบกัน เรามีเซ็กส์กัน คือเราทั้งสองก็รู้ว่าเรารักกัน แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะคบกัน ทั้งครอบครัวของเขาที่รับเรื่องพวกนี้ไม่ได้ ตัวเขาเองก็ต้องการมีลูกเพื่อดูแลเขาในตอนแก่เฒ่า เขาก็บอกนะว่ารู้สึกดีกับเรา เขารักเรา อยากมีเราไปตลอด ไม่อยากเลิกกับเรา เพราะถ้าเป็นแฟนสักวันก็คงต้องเลิกกัน เขาไม่อยากมีวันนั้น บางทีเราก็ถามนะว่าเทอมีอะไรกับแฟนเทอมั้ย เขาก็บอกเคยมี แต่ไม่ชอบ แฟนขอเกือบทุกครั้งที่เจอกันแต่เขาไม่ให้ เขารู้สึกผิด รู้สึกละอายใจ เราเลยถามกลับ ว่าแล้วกับเราหล่ะ เขาบอกว่าเราเป็นผู้หญิง ไม่เสียหาย.. !! เชื่อไหม เราได้ยินเราน้ำตาตกในเลยนะ ทำไมอ่ะ คือ เพราะเราเป็นผู้หญิง งี้จริงๆหรอ ?? ส่วนตัวเรานะ ถ้ากับคนที่เราไม่รู้สึก เราก็ไม่ไปมีอะไรด้วยมั้ย??
เราเคยจะเดินออกมาจากสภาวะนี้ เราเจ็บ เวลาที่เขาไปกินข้าวกัน (ซึ่งแฟนเขาจะมารับอาทิตละครั้งโดยประมาณ) เหมือนเขาก็ต้องไปตามหน้าที่ แต่เรารู้สึกแบบน้อยใจตัวเองเนอะ ทีแรกเราก็เคยจะห่างและหายไป เขาเองก็ไม่ยอม ขอให้เราอยู่ก่อน เขาก็ยังไม่พร้อมจะให้เราจากเขาไป แต่คือเราก็ผิดไงตรงนี้เรารู้ เราเดินมาแทรกระหว่างเขาเอง ผิดเอง และเขาเองก็ไม่คิดจะทิ้งผช.คนนั้น เพราะเขาให้เหตุผลว่า 'พี่เขาดีมาก คบกันมาเป็น10ปี แต่เขาก็ไม่เคยนอกใจเรา มีแต่เราทิ้งเขาไปคบกับคนอื่นตั้งหลายครั้ง พอไม่ใช่ก็กลับมาหาพี่เขา พี่เขาก็ยินดีต้อนรับตลอด คือเขาเป็นคนดี เราเลยปิดที่จะคุยกับผช. คนอื่น (แต่ก็มาเป็นตรูสินะ-..-) นั่นแหละค่ะเลยสุดท้ายเราก็ยังออกจากจุดนี้ไม่ได้อยู่ดี บางทีเราก็คิดแบบเลวๆนะว่า ก็ไม่เห็นเป็นไร สถานะมันก็แค่นั้น อยู่แบบนี้ก็ดีไม่ต้องเป็นเจ้าของกัน ... แต่พอสักพัก ก็นอยด์ เศร้าใจ เสียใจซะเอง เง้อออ..
ถึงตอนนี้ก็สามเดือนละ และสุดท้ายเราก็คงเป็นเพื่อนกันต่อไป.. T T