ผมถูกมนุษย์ป้าแย่งคิวที่ไปรษณีย์ในกทม.

ณ ไปษณีย์แห่งหนึ่งในเมืองกรุง ผม(เป็นเกย์สาววัยทำงานใกล้เลข๓) มาถึงกดบัตรคิวได้ลำดับที่๔๐ จนท.กดเรียกลำดับ๓๘ ไม่มีใคร พอถึง๓๙ แต่คราวนี้มี ถึงคิวผม กำลังลุกไปที่จุดบริการ มีญวัย๓๐ไม่เกิน๔๐เข้าขั้นมนุษย์ป้า ถือกล่องค่อนข้างใหญ่ ขโมยคิวผมไปซึ่งๆหน้า เสี่ยววินาที ตีมึน ทำหน้าตาไม่รู้สึกรู้สา ช่างกล้ากระทำ คิวตัวเองผ่านไปแล้ว ก็ควรไปกดคิวใหม่ ไม่ใช่มักง่าย Sandan คิดได้ยังไง สติยังดีอยู่ไหมหนะ ขอกันดีๆก็ได้ ถ้ารีบ จริงๆคิวหล่อนคือ๓๘ เหลือบเห็นถือบัตรคิวอยู่ ผมสามารถบอกกับเขาก็ได้ นี่เป็นคิวผม ไม่ก็ถาม ว่าคิวอะไรแน่ ไม่ก็ใช้คำพูด ภาษาเชือดเฉือน ด่าแบบผู้ดี !! แต่ด้วยผมเป็นคนอารมย์แรง ร้อน ขึ้นละลงยาก โมโหถ้าพูดละหน้าตาจะไปหมด ถ้าหลุดละคือสติแตก ฟิวขาด จึงเลี่ยงไม่พูดหรือโวยวายอะไร เห็นว่าเรื่องเล็ก แต่ก็น่าจะพูดให้อายไปเลย ต่อไปจะได้ไม่ไปทำกับใครอีก เกิดเจอคนที่แรง เขาจะเป็นอย่างไร โดนทำร้ายขึ้นมาจะว่าไง ในใจก็คิดย้อนกลับถ้าผมจิตหลุดตอนนั้น เรื่องอาจลุกลาม ถ้าเขาหรือคนที่มาด้วยมีอาวุธ เกิดทำไรเราขึ้นมา ไม่คุ้ม ชีวิตเรามีค่า ! ช่างเขาเถอะ โตมาขนาดนี้ ยังทำตัวเป็นสิ่งปฏิกูลทางสังคม ไม่อยากประพฤตต่อเพศแม่ในทางลบ ง่ายคือไม่อยากด่ากราดผู้ญ ตัวผมเองแหละจะดูไม่ดี !!! เป็นคุณจะปฏิบัติอย่างไรต่อเหตุการ์ณนี้ จะให้ทำไงดี ระหว่างบอกเขาดีๆ หรือ กระโตกกระตากไปเลย