รู้เมื่อสาย

เราเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึง....วันนึงมีพี่ผู้ชายที่ทำงานด้วยกันเข้ามาในชีวิตเรา และคบกันสักพักตกลงกันเป็นแฟน ระหวา่งเป็นแฟนก็มีไป รับ ส่งบ้างที่ทำงาน  บ้าน หรือแม้แต่เขาพาเราไปบ้านเขา รู้จักแม่ และครอบครัว เวลาผ่านไป 2 ปี วันนึงเรามีเซ้นท์ของเราว่า เอ๊ะ มีเบอร์โทรฯอยู่เบอร์นึงโทรบ่อย แต่ไม่ได้เซฟชื่อไว้ .....และวันนึงมีผู้หญิงโทรมาหาเราบอกว่าอย่ามายุ่งกับผัว....กู (ขอใช้คำหยาบค่ะ) เราถึงกับอึ้ง เราก็ถามและคุยว่าคุณโทรผิดหรือเปล่า บอกหน่อยว่าสามีของคุณน่ะใคร เพราะเราไม่คิดจะเป็นเมียน้อยใครอยู่แล้ว.......และเมื่อเราถามผู้หญิงคนนั้นแล้ว เราก็มาเล่าให้แฟนเราฟัง และถามเราทำอะไรไม่ถูก มือสั่น หน้าชา ใจร่วงไปอยู่ตาตุ่ม เค้าบอกว่าเค้ารักเรา เค้าออกมาจากบ้านผุ้หญิงคนนั้นนานแล้ว ขอหย่า แต่มันไม่ยอมหย่า ณ ตอนนั้นเราสับสนมาก ใจอยากจะเลิกเลยตอนนั้น แต่ทำไม่ได้ เรากินไม่ได้คิดๆ นน.ลดไป 3 กก.ภายใน 10 วัน จนคนที่ทำงานทักว่าผอมไปป่าว โทรมบ้าง ไปทำไรมา  และยิ่งเห็นหน้าเค้าทุกวันๆ มันทำใจยากค่ะ แต่เค้ายอมเราทุกอย่าง ณ ตอนนี้ แต่เราบอกกับเค้าว่าเราอยู่แบบนี้ไม่ได้ เพราะเรามีศักดิ์ศรีพอ ไม่อยากให้ใครรู้ไปมากกว่านี้ ทำยังไงดีคะ