สวัสดีค่ะ...เข้าเรื่องเลยนะค่ะ

เรากับแฟนคบกันมา 3 ปีกว่า ก็เหมือนคู่รักทั่วไป ทะเลาะกันบ้าง ดีกันบ้าง แต่ก็ยังคบกันเหมือนเดิม เมื่อช่วงปลายปี57 เราได้ห่างกันกะแฟน เพราะแฟนไปมีคนอื่น แล้วไปอยู่ด้วยกันเลย ทิ้งเราอยู่บ้านคนเดียว เขาไม่ได้บอกเลิกเรา แต่เขาหายไปเฉยๆ เราโทรไปก็ปิดเครื่องใส่ เสียใจมากค่ะ เราเลยมาอยุ่กะพี่สาว พี่สาวเปิดร้านคาราโอเกะแถวๆนั้น เราทำงาน กินเหล้ากินเบียร์เมาทุกวัน ที่เรายังไม่ไปไหนเพราะเรายังรอ ยังหวังว่าเค้าจะกลับมาหาเรา ยอมรับว่าโง่ที่ยังรัก ไม่นานเขาก็กลับมาจิงๆค่ะ กลับมาแบบไม่เหลืออะไรเลย รถก็ขาย เงินก็ไม่มี เพราะโดนผู้หญิงหลอกจนหมดตัวค่ะ เราก็กลับมาคบกะเค้าแต่เราไม่ไว้ใจเขาเหมือนเดิม เราทำตัวปรกติ ไม่ถามเรื่องที่ผ่านมา เก็บความช้ำไว้ในใจ แอบร้องไห้คนเดียว แรกๆก็ระแวงว่าเค้าจะแอบติดต่อกันอีกรึป่าว แต่ก็ไม่มีอะไรผิดปรกติ จนมาถึงเดือนสิงหา58 เราคิดว่าแฟนเราเปลี่ยนไป เขาเริ่มเครียด หงุดหงิดใส่เราโดยไม่มีเหตุผล ในใจเราก็คิดว่าเขาคงแอบคุยกะใครแน่ๆ เพราะเรารู้นิสัยแฟนเราดี เราน้อยใจ เสียใจ พอจะพูดกะแฟนดีๆก็หงุดหงิดใส่ เราคงหมดความหมายจิงๆแล้วใช่มั้ยค่ะ เราควรปล่อยให้เขาไปมีความสุขกะคนที่เขาต้องการ ทุกวันนี้เราไม่มีความสุขหรอกค่ะที่เห็นแฟนเราเป็นแบบนี้ เราอยากเห็นเขามีความสุข แม้เราจะต้องเป็นฝ่ายที่ถอยออกมา แม้เราจะต้องเจ็บอีกครั้ง แต่ก็ยังดีกว่าเห็นเขาไม่มีความสุขเวลาที่อยู่กับเราใช่มั้ยค่ะ