คุยกันมา 5 ปี แล้ว ยังไม่เคยเจอกันเลย .______.

สวัสดีครับเพื่อนๆ พี่ๆ สมาชิกพันทิปทุกคนผมชื่อ APH(ขอชื่อนี้เป็นนามสมมตินะครับ ^^ )
ตามชื่อกระทู้เลยครับคุณเคยมั้ย นอนๆ เล่นอยู่ดีๆ ก็ไปสะดุดตากับคนๆ นึงในอินเตอร์เน็ตแล้วก็รู้สึกว่า...

น่ารักจัง ^^

ผมเป็นอาการนี้เลยครับ ตามประสาวัยรุ่นครับ(ม สี่) มือไว ใจเร็ว แอดไปทันที ฮ่าๆ อยากเข้าไปส่องเฟสนี่เน้อะ น่ารักซะขนาดนั้น
เวลาผ่านไปไม่นาน...เค้ารับแอดผมแฮะ ผมได้ทำการทักทายไปอย่างรวดเร็ว เค้าตอบมาด้วยนะ แล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ ครับ
เราคุยกันทุกวันเลย คุยกันไปเรื่อยๆ โดยที่ผมก็ได้แต่หวังครับว่า ถ้าได้แฟนแบบนี้ก็คงจะดีสิเน้อะ แต่ก็ได้แค่ฝันแหละครับ ใจมันไม่ได้ ฮ่าๆ

จากนั้นระหว่างที่คุยๆ กันไปเรื่อยๆ มมารู้เรื่องว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้วครับ แต่....ผมก็ยังอยากคุยกะเค้าต่อนะ แล้วก็ไม่ได้สนใจเรื่องแฟนของเค้าสักเท่าไหร่
เป็นเพื่อนก็ยังดีนะ ^^  เอาไว้ปรึกษาตอนมีปัญหาผมปรึกษาเค้า เค้าปรึกษาผม เรื่องการเรียน ต่างๆ นาๆ
ระหว่างที่คุยกันครับ เค้าเกิดเลิกกะแฟนเพราะว่า
สาเหตุที่ผมไม่สามารถบอกได้ .เรื่องนี้ขอไม่เล่าดีกว่าครับ เรื่องของเค้านี่เน้อะ ฮ่าๆ

มาเข้าเรื่องของผมดีกว่าครับ ผมกะเค้าก็คุยกันมาเรื่อยๆ ครับ โดยที่ผมก็รู้สึกแอบชอบเค้าอยู่นะ รู้สึกตลอด เลย ระหว่าที่คุยกันครับ ยอมรับ คุยกะ ญ อื่นด้วย แต่...ก็ได้ไม่นานครับ เค้าไปมีแฟนบ้าง...เค้าไม่ตอบบ้าง ก็เลยต้องกลับมาคุยกะ เธอคนนี้

ตอนนั้นผมเป็นเด็กที่เล่นเกมส์ครับ เรียกได้ว่าติดงอมแงมเลยแหละ หนังสือไม่ค่อยอ่าน เวลาสอบก็ พอเอาผ่านๆ ไป แต่ผมเป็นเด็กกิจกรรมนะ พอผมได้คุยกะเธอคนนี้นะทำให้ผมรู้สึก...ถ้าชอบเค้าจริงๆ จะเป็นคนที่เล่นเกมไปวันๆ งี๊หรอวะ อนาคตเลยนะ เลือกเอา  มันแว๊ปปป เข้ามาในหัวครับ

ผมก็ตัดสินใจ เออ...ลดเกมหน่อยแล้วกัน หันมาตั้งใจเรียนมันสักตั้งตอน ม ห้า เทอมสอง ใครเชื่อ จาก 2.8 พุ่งมา 3.6 แฮะ(ห้อง วิทย์ คณิต GIFTED)
ผมทำได้ผมเอาเรื่องนี้ไปเล่าใหเค้าฟังเค้าก็รู้สึกดีใจนะที่เค้าทำตัวกติ แต่..ผมฮึ๊ดขึ้นมาเองได้ แล้วผมก็ทำแบบนี้เรื่อยๆ ครับ จนผมขึ้น ม หก
ตอนนั้นก็แข่งหุ่นยนต์ แข่งครอสเวิร์ด ไปเรื่อยๆครับ ยังไม่ได้คิดไว้เลยว่าจะเรียนต่ออะไรดี ผมกับเค้าก็คุย กันอยุสองคนนี่แหละครับ เรียนไรดี...อันนี้ดีมั้ย.... เอ้อ ลืมบอก ตอนนั้นผมกับเค้าคนนี้ยังไม่เคยเจอหน้ากันเลยนะ ผมอยู่ภาคเหนือ เค้าอยู่ภาคอิสานครับ ไกลกันม๊ากกกกกก เบอร์โทรผมยังไม่กล้าขอเลยครับ เพราะว่าผมกลัว...อะไรสักอย่าง ตอนนั้นเค้ามาขอให้ผมทำงานให้ครับ เป็นงานทำวีดีโอการ์ตูนแฟรช เป็นเหมื่อนสื่อการสอนเด็ก อนุบาลร้อง ABC ถามว่าผมทำเป็นมั้ย.....ไม่ครับ ฮ่าๆ แต่ก็ตอบตกลงไปนะ เพราะ ห้องเรียนผมเคยทีจัดอบรมอยู่ตอน ม สี่ ถามว่าจำได้มั้ย....ม่ายยย แต่ก็ตอบตกลงมานะ เพราะ ตอนนั้นคิดแบบโคตรหล่อเลย ถ้าเราไม่ลองทำแล้วเมื่อไร่จะทำเป็นเล่า ฮ่าๆ ซึ่งกำหนดการเค้าให้เวลาผมสิบวันครับ ผมก็ชิวเลย ดองครับ ไปเริ่มทำจริงๆ ก็วันที่หก วันที่เจ็ดแล้ว พอเราจะ เริ่มทำ....ทำยังไงวะ.....หาข้อมูลครับ... YOUTUBE นี่แหละ แหล่งข้อมูลชั้นดีในการสอนวาดการ์ตูนแฟรช ผมนั่งทำวันแรกผมได้แค่ A ซึ่งทั้งหมดที่ต้องทำคือ  A - Z  จ้าาา T____T   และด้วยเวลาที่เหลืออีกสองวันตัวอักษรยี่สิบกว่าตัวเอ๊งงง แล้วต้องมีตัวการ์ตูนด้วยนะ ฮ่าๆ ช่วง ม หก เทอมแรกครับ เรียนตามปกติ กลับมาบ้าน ระหว่างที่นั่งเฝ้าร้าน ไม่มีลูกค้าก็ เอางานนี่แหละครับ มานั่งทำ ทำตั้งแต่กลับมา จาก รร ถึงตีสี่ ตีห้า แล้วก็ไป รร พอถึงวันที่เค้านัดเอางานกับผม งานผมเสร็จทันครับ ^^' ปาดเหงื่อเลยแหละ แล้วผมก็ ZIPFILE ส่งให้เค้าทาง  email  ครับ ซึ่งพอเค้าได้รับไฟล์แล้ว ใครจะเชื่อ เธอโหลดมาไม่เป็นจ้า นี่แหละครับ เหตุการร์ที่ทำให้ผมได้เบอร์โทรศัพท์จากเธอคนนี้ที่ผมคุยมาสองปี >w<
สวัสดีครับ...เสียงผมตื่นเต้นโคตรรรรรร เค้าก็พูดขึ้นมา สวัสดีนะ..(ชื่อผม)..^^  แล้วผมก็บอกเค้าว่าแบบนะ เดี๋ยวมาๆๆ แป๊ปปปเดียว แล้วผมก็ค่อยๆ ว่างโทรศัพท์กับโต๊ะคอม แล้วก็เดินไปทีเตียง เอาหน้ากดใส่หมอนครับ กรี๊ดดดดดดดดดด!!! ว๊ากกกก!!! ได้ยินเสียงแล้วโว้ยยย!!! ง๊ากกกกกกกก!!! ดิ้นอยู่สักพักครับ ดีใจนี่หว่า ฮ่าๆ  ซึ่งตอนนั้นเค้าท้องร่วงครับ ลุกมาทำไรมากไม่ได้ เวียนหัว ผมเข้าใจฟีลนั้นดี ผมเลยต้องรีบบอกให้เค้าทำ ให้เสร็จให้ไวที่สุด แล้วผมก็สอนเค้าโหลดไฟล์จากอีเมล์ครับ จนเสร็จทำเป็นโฟเดอร์พร้อมส่งเลย ฮ่าๆ งานแรกผ่านไปด้วยดี อิอิ ได้ทำการ์ตูนแฟรช ได้เบอร์สาว คุ้ม มั้ย..... คุ้มนะ ฮ่าๆ

พอได้เบอร์แล้วก็ไม่ได้โทรไปหาทุกวันนะ ป๊อดครับ ได้แต่คุยแต่ในเฟสบุ๊ค ช่วงนั้น ม หก เทอมสองละครับ จะเช้า มหาลัยแล้ว ยังไม่รู้เลยว่าจะเข้าคณะไรดี เค้าคนนั้นก็เหมือนกันครับ ผมก็เข้าไปถามครูบ้าง ถามคนที่บ้าน ว่าหน้าอย่างผมเนี่ยะ เรียนไรดีครับ แล้วผมก็ตัดสินใจ วิศวะ นี่แหละ น่าสนุกดี ส่วนเค้าคนนั้นคอนนั้นเค้ายังเลือกไม่ได้ครับระหว่าง การเป็นครู หรือ เรียนการจัดการ ผมเลยไปซื้อหนังสือที่ร้านหนังสือ สีแดงๆ ในห้างตัวอักษรภาษาอังกฤษตัวที่สาม ซื้อหนังสือของเด็กดีมาครับ ADMISSION ขั้นเทพ แล้วก็ กว่าจะจบอักษร ส่งไปให้เค้าอ่านครับ ไปรษณีย์ไทยนี่แหละ ฮ่าๆ ฝากไปเล้ยยย ในกล่องนั้นไม่ได้มีแค่หนังสือสองเล่มนะครับ ก็มีพวกดินสอกด ปากกา อะไรพวกนี้ไปหน่อยๆ เพราะผมคิดว่าเผื่อเค้าฝนตก ปากกาเจ้ากรรมดันมาหมึกหมด เค้าก็ยังเอาของเราไว้ใช้ตอนฉุกเฉินได้เน้อะ อิอิ แล้วผมก็ส่งไป เค้าได้รับ เค้าอ่าน เค้าตัดสินใจเลยครับ เลือกที่จะเรียนการจัดการ แล้วเค้าก็บอกว่าขอบคุณผมมากๆ ผมช่วยเค้าได้เยอะเลยย ฮ่าๆ ยิ้มสิครับ อิอิ แล้วผมก็ติด วิศวะครับ ม ชื่อดังย่านฝั่งธน อิอิ ได้มาเรียนที่ กทม แหนะ ส่วนเค้าก็เรียนการจัดการอยู่ที่ มหาลัยในจังหวัดเค้าครับ ระหว่างที่ผมคุยกับเค้า ก็จะเริ่มที่จะถ่ายรูปรอบๆ ตัว อะไรเจอที่น่ารักๆ ก็อยากให้ได้เห็น เหมือนว่าเราได้อยู่ด้วยกัน ผมคิดงี๊นะ แรก ผมก็ทำอยู่คนเดียวแหละครับ แล้วเค้าก็ทำตามเหมือนผม ถ่ายรูปแลกกันไป แลกกันมา ทำจนเป็นเรื่องที่ปกติไปละ แล้วก็วันเกิดเค้าครับ ตอน ปี หนึ่ง ผมทำ การ์ดให้ วาดรูปเค้าแบบน่ารักๆ แล้วก็มีม้วนกระดาษซึ่งม้วนกระดาษนี่ผมทำเล่นๆ ครับ คือตอนที่ผมอยู่คนเดียวแล้วเค้าก็ไปเรียน ไม่รู้จะทำอะไร (ทำตัวเหมือนว่างหนังสือไม่อ่าน ฮ่าๆ  ) เอากระดาษแผ่นเล็กๆ มาเขียนข้อความที่อยากบอกเค้าแต่ก็ไม่ได้บอกไป "หิวจังเลย" "หายไปไหนหง่าาา" "กินไรยัง" "โทรหาได้ป่าว" บ่นอารมประมาณนี้ครับ มันได้เยอะอยู่นะ เอาใส่โหล ที่กลางโหลมีนาฬิกาทราย
ครับ แล้วก็ขวดน้ำของมหาลับ เผื่อไว้พกนำไปกินที่ ม แล้วก็ สมุดจด ของจุกจิกๆ ที่เวลาไปเดินเที่ยวเจอ เฮ้ย เค้าต้องชอบแน่ๆ เลย ซื้อมาเก็บไว้ เล็กๆ น้อยๆ แล้วส่งไป เค้าชอบมากกก ฮ่าๆ มีความสุขดีนะ อิอิหัวเราะ พอวันเกิดผมเค้าก็ส่งของมาให้ครับ เป็นรูปภาพแล้วก็มีกระดาษเล็กๆ แปะอยู่ ซึ่ง...ลายมือเค้า ง๊ากกก ฟิน เห็นแล้วก็ยิ้ม อ่านแล้วก็ยิ้มเข้าไปใหญ่ ฮ่าๆ  มืดๆ มีโทรหาบ้าง เพราะเค้าเป็นคนนอนเร็ว แล้วผมเป็นคนที่ทำโปรเจคแล้วกลับห้องดึก ทำให้ไม่ค่อยได้โทรหากัน แต่ก็ไลน์หากันตลอดนะ ปล.เรายังไม่ได้เป็นแฟนกันเลยเพราะเค้าบอกผมนะว่าอยากจะคุยไปเรื่อยๆ รอเรียนจบ มีงานทำ หาเงินเลี้ยงตัวเองได้ แล้วค่อยมีแฟน ฮ่าๆ


มีคำถามครับ
ตอนนี้ผมปีสองแล้วครับ
ก็จะเข้าปีที่ห้าที่ได้คุยกันแล้ว
ผมคิดว่าผมอยากจะไปเที่ยวหาเค้าจัง
ผมควรจะไปดีมั้ย
ผมก็เคยเค้าถามนะ
เค้าก็บอกมาสิๆ งี๊นะ
แม่เค้ารู้นะว่าผมคุยกับเค้าอ่ะ

ไปดีมั้ย...

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ไปเลยค่ะ จะรออะไรไม่ไปก็อาจจะโดนคนอื่นตัดหน้านะ
ต่างคนต่างมีใจ ทุกอย่างมันต้องมีก้าวแรก ใครจะรู้
หลังจากนั้นคุณอาจจะเสียใจ ว่าทำไมไม่ไปหาเค้าตั้งนานแล้ว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่