สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเลยขอแทนตัวเองว่าเรานะคะ
เรากับเพื่อน ผช.คนนึง สนิทกันมาตั้งแต่อนุบาล แต่พอขึ้นมัธยมก็ได้แยกห้องกันเรียน ตอนนี้อยู่มหาวิทยาลัยแล้ว เขาเรียนสายช่างเราเรียนสายครู เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ คือว่าพักหลังๆ มานี้เค้าทำตัวแปลกๆ กับเรามาตลอด จากที่แต่เติมไม่เคยโทร.ไลน์คุยกันเค้าก็โทร.มา คุยนานสุด 3.37 ชั่วโมง ก็ไม่รู้ว่าเอาอะไรมาคุยกันนักหนา เค้าโทร.มาทุกวัน ชวนไปดูหนัง ชวนไปกินนม ชวนไปเที่ยวตลาดนัดบ่อยๆ คอยไลน์มาถามว่าทำอะไรอยู่ กินข้าวรึยัง ทั้งที่ปกติไม่เคยเป็นแบบนี้เลย เรากับเค้าสนิทกันตอนเด็กๆ ก็จริง แต่ด้วยความที่เรียนคนละห้อง ระดับอุดมศึกษาก็อยู่กันคนละที่ทำให้ห่างหายกันไปนานมาก แต่ด้วยความที่เราโตๆ กันแล้วเราก็พอรู้อยู่ว่าจุดประสงค์ของเขาคืออะไร ไม่ได้ใสๆ และก็ไม่ได้หลงตัวเองนะคะ ก็เรียกลั้นๆ ว่าจีบนั่นแหละ เค้าจะตามใจเราค่ะ จนบางครั้งเราก็คิดว่าเค้าตามใจมากเกินไปจนเราไม่เห็นความเป็นผู้นำในตัวเค้าเลย แถมเป็นผช.ที่ซื่อบื้ออีก ชอบยั่วให้โมโห ชอบยั่วให้...ไม่รู้ว่าเรียกว่าหึงรึป่าว แต่มีครั้งนึงเค้าแคปแชทที่ชวนสาวไปดูหนังมาให้เราดู (จริงๆ เรารู้ว่าเค้ายังไม่มีแฟน เพราะเราต่างก็อัพเดทชีวิตกันตลอด...จริงๆ ก็รู้ว่าเค้าต้องการอะไรจากการณ์นี้ แต่เวลานั้นเราโมโหมาก อารมณ์ตอนนั้นคือ คุณคุยกับฉันทำไมไปชวนคนอื่น คุณจะจีบฉันก็ควรจะคุยกับฉันคนเดียวมั้ย...???) เราอ่านข้อความเค้าแล้วไม่ตอบ แถมออกไปเดินตลาดนัดกับเพื่อนแทนที่จะเป็นเดินกับเค้า เค้าพยายาม...ไม่รู้ว่าง้อรึเปล่าแต่ทำทุกวิถีทางให้เราตอบข้อความ ทั้งโทร.ทั้งไลน์ทั้งแชท จนเรายอมคุยดีๆ ด้วย เราก็ชอบเหน็บเค้าว่าน้องคนนั้นที่แคปแชทมาให้ดูทำไมไม่ชวนมาด้วยเวลาชวนเราไปนู่นนี่นั่น เค้าก็บอกว่าชวนมาทำไมเดี๋ยวเราก็เป็นแบบคืนนั้นอีกหรอก ไม่ชวนเด็ดขาด
แต่บางครั้งเราก็กลัว...ไม่กล้าคุยต่อเพราะว่าติดอยู่ที่คำว่าเพื่อน เวลาเค้าโทร.มาเราก็รู้สึกว่าไม่อยากจะคุยต่อ และรู้สึกว่า ผช.คนนี้ยังไม่ใช่สำหรับเรา กลัวสารพัด กลัวเสียความเป็นเพื่อน กลัวมองหน้ากันไม่ติด และหลายๆ อย่าง ...แต่เวลาที่เค้าหายไป (อย่างเช่นมีครั้งนึงเค้าไม่ทัก ไม่โทร.ไม่อะไรเลยสักอย่าง เราก็คิดว่า เอาสิ...มาลองดูว่าใครจะอดทนได้นานกว่ากัน) แต่จริงๆ แล้วเรารู้สึกใจไม่ค่อยดีเลยค่ะแต่ก็ไม่เคยโทร.ไปหาหรือว่าทักเค้าก่อนเลยเพราะไม่กล้า ปล.เรายังไม่เคยมีแฟนมาก่อนนะคะ คิดหนักกันเลยทีเดียวงานนี้
ถามค่ะ ความสัมพันธ์แบบนี้เราควรไปต่อ หรือควรหยุดที่ตรงนี้ดี???
เรากับเพื่อน ผช.คนนึง สนิทกันมาตั้งแต่อนุบาล แต่พอขึ้นมัธยมก็ได้แยกห้องกันเรียน ตอนนี้อยู่มหาวิทยาลัยแล้ว เขาเรียนสายช่างเราเรียนสายครู เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ คือว่าพักหลังๆ มานี้เค้าทำตัวแปลกๆ กับเรามาตลอด จากที่แต่เติมไม่เคยโทร.ไลน์คุยกันเค้าก็โทร.มา คุยนานสุด 3.37 ชั่วโมง ก็ไม่รู้ว่าเอาอะไรมาคุยกันนักหนา เค้าโทร.มาทุกวัน ชวนไปดูหนัง ชวนไปกินนม ชวนไปเที่ยวตลาดนัดบ่อยๆ คอยไลน์มาถามว่าทำอะไรอยู่ กินข้าวรึยัง ทั้งที่ปกติไม่เคยเป็นแบบนี้เลย เรากับเค้าสนิทกันตอนเด็กๆ ก็จริง แต่ด้วยความที่เรียนคนละห้อง ระดับอุดมศึกษาก็อยู่กันคนละที่ทำให้ห่างหายกันไปนานมาก แต่ด้วยความที่เราโตๆ กันแล้วเราก็พอรู้อยู่ว่าจุดประสงค์ของเขาคืออะไร ไม่ได้ใสๆ และก็ไม่ได้หลงตัวเองนะคะ ก็เรียกลั้นๆ ว่าจีบนั่นแหละ เค้าจะตามใจเราค่ะ จนบางครั้งเราก็คิดว่าเค้าตามใจมากเกินไปจนเราไม่เห็นความเป็นผู้นำในตัวเค้าเลย แถมเป็นผช.ที่ซื่อบื้ออีก ชอบยั่วให้โมโห ชอบยั่วให้...ไม่รู้ว่าเรียกว่าหึงรึป่าว แต่มีครั้งนึงเค้าแคปแชทที่ชวนสาวไปดูหนังมาให้เราดู (จริงๆ เรารู้ว่าเค้ายังไม่มีแฟน เพราะเราต่างก็อัพเดทชีวิตกันตลอด...จริงๆ ก็รู้ว่าเค้าต้องการอะไรจากการณ์นี้ แต่เวลานั้นเราโมโหมาก อารมณ์ตอนนั้นคือ คุณคุยกับฉันทำไมไปชวนคนอื่น คุณจะจีบฉันก็ควรจะคุยกับฉันคนเดียวมั้ย...???) เราอ่านข้อความเค้าแล้วไม่ตอบ แถมออกไปเดินตลาดนัดกับเพื่อนแทนที่จะเป็นเดินกับเค้า เค้าพยายาม...ไม่รู้ว่าง้อรึเปล่าแต่ทำทุกวิถีทางให้เราตอบข้อความ ทั้งโทร.ทั้งไลน์ทั้งแชท จนเรายอมคุยดีๆ ด้วย เราก็ชอบเหน็บเค้าว่าน้องคนนั้นที่แคปแชทมาให้ดูทำไมไม่ชวนมาด้วยเวลาชวนเราไปนู่นนี่นั่น เค้าก็บอกว่าชวนมาทำไมเดี๋ยวเราก็เป็นแบบคืนนั้นอีกหรอก ไม่ชวนเด็ดขาด
แต่บางครั้งเราก็กลัว...ไม่กล้าคุยต่อเพราะว่าติดอยู่ที่คำว่าเพื่อน เวลาเค้าโทร.มาเราก็รู้สึกว่าไม่อยากจะคุยต่อ และรู้สึกว่า ผช.คนนี้ยังไม่ใช่สำหรับเรา กลัวสารพัด กลัวเสียความเป็นเพื่อน กลัวมองหน้ากันไม่ติด และหลายๆ อย่าง ...แต่เวลาที่เค้าหายไป (อย่างเช่นมีครั้งนึงเค้าไม่ทัก ไม่โทร.ไม่อะไรเลยสักอย่าง เราก็คิดว่า เอาสิ...มาลองดูว่าใครจะอดทนได้นานกว่ากัน) แต่จริงๆ แล้วเรารู้สึกใจไม่ค่อยดีเลยค่ะแต่ก็ไม่เคยโทร.ไปหาหรือว่าทักเค้าก่อนเลยเพราะไม่กล้า ปล.เรายังไม่เคยมีแฟนมาก่อนนะคะ คิดหนักกันเลยทีเดียวงานนี้