สวัสดีค่ะ เราเพิ่งเคยตั้งกระทู้เป็นครั้งแรกนะ
ถ้าเขียนไม่รู้เรื่องเราก็ขอโทดนะ เราแค่อยากหาที่ระบายและคำแนะนำดีๆอ่ะค่ะ
เรื่มเลยละกันนะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า.. เรามีแฟนแล้วตอนนี้คบกันมาเกือบจะ 4 ปีแล้วค่ะ ก่อนหน้านี้เราอยู่รร.เดียวกันก็รักกันดีค่ะ อาจจะมีทะเลาะกันบ้างประปรายมีปัญหาทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่หลายอย่างมาก แต่เราก็ผ่านกันมาได้ด้วยดีค่ะ จนขึ้นม.4 แฟนเราย้ายรร.ค่ะ ส่วนเราอยู่รร.เดิม ตอนนั้นต่างคนต่างรู้สึกเสียใจมากเพราะต้องอยู่กันคนละรร.และโอกาสที่จะเจอกันน้อยมากกกว่าเดิมเยอะถึงอาจจะไม่ได้เจอกันอีกเลย แรกๆเราก็สไกป์หากันทุกวันอาลัยอาวรณ์กันต่างๆนาๆ ก็คุยโทรศัพท์กันทุกคืนค่ะ แต่เราก็อดคิดไม่ได้นะค่ะ เพราะเราก็ได้ยินประสบการณ์จากหลายๆคนว่าอยู่คนละรร.จะเลิกกัน แต่เราก็พยายามประคับประคองกันไปค่ะ
แต่เรื่องที่อึดอัดใจมันเริ่มจากตรงนี้แหละค่ะ คือเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงที่ห่างกับเรา 2 ปี เราแอบชอบรุ่นพี่คนนี้ตอนประมานม.1 จะขึ้นม. 2 ค่ะ แต่ตอนนั้นก็แอบชอบแอบปลื้มแอบมองตลอดแต่ก็ไม่ได้บอกใครนะค่ะว่าแอบชอบพี่คนนี้ เพราะพี่คนนี้มีแฟนแล้ว พอตอนเราขึ้นม.3 พี่เค้าก็เลิกกับแฟนค่ะ เราก็ไม่เคยเข้าไปคุยกับพี่เค้าเลยนะค่ะ ไม่เคยคิดจะเข้าไปคุยเลยค่ะเพราะไม่กล้า กลัวพี่เค้าแล้วก็กลัวเพื่อนพี่เค้าด้วยค่ะ (ตอนม.3 เราคบกับแฟนเราแล้วนะค่ะ) พอถึงตอนเลือกชมรมค่ะ เราก็ไม่รู้จะเข้าชมรมอะไรดี เราก็เลยเข้าตามเพื่อนค่ะ นั่นก็คือ ชมรมค่ายอาสาค่ะ เพราะอยากออกนอกรร.ด้วยแหละค่ะ 5555
พอเข้าชมรมไปแล้วเราก็ตกใจแล้วก็ดีใจมากเลยค่ะ เพราะพี่เค้ากับเพื่อนพี่เค้าเป็นคนตั้งชมรมนี้ขึ้นมาคะ เราแอบคิดนะค่ะว่าเราอาจจะมีโอกาสได้คุยกับพี่เค้าเพราะอยู่ชมรมเดียวกัน แต่เราไม่กล้าอ่ะค่ะได้แต่มองแล้วก็เขินเวลาพี่เค้าเรียกตอนเช็คชื่อ
พอก่อนถึงวันที่เราจะจบ ม.3 เราไปซื้อข้าวกำลังจะไปที่โต๊ะกับเพื่อนเราก็ฝากเพื่อนเอาจานไปไว้ที่โต๊ะให้แล้วเราก็ปลีกตัวออกมาคนเดียวค่ะ เดินตรงไปที่ร้านขายข้าวร้านนึงที่พี่เค้ายืนซื้อข้าวอยู่ ลังเลอยู่นานค่ะ จนตัดสินใจรวมความกล้าเดินตรงไปหาพี่เค้าแล้วบอกว่า "พี่...(ชื่อพี่เค้า)...ค่ะ หนูขอเบอร์พี่หน่อยได้มั้ยค่ะ " พี่เค้าก็อ่ำๆอึ้งๆค่ะ แล้วก็บอกเราว่า เอาเบอร์น้อง...(ชื่อเรา) มาดีกว่า ตอนนั้นเราเขินมาค่ะ แสดงอาการชัดเจนจนน่าอายแล้วก็บอกว่าก็ได้ค่ะ แล้วก็ให้เบอร์พี่เค้าไป แอบผิดหวังนิดหน่อยค่ะ อยากได้เบอร์แต่ไม่ได้
พอถึงวันปัจฉิม เราก็กอดเพื่อนคุยกับเพื่อนตามปกติค่ะ ตอนนั้นเราก็ยืนอยู่กับแฟนนนะค่ะ แต่แฟนเราหันไปคุยกับเพื่อนไม่ได้สนใจเรา สักพักพี่คนนั้นเค้าก็เรียกชื่อเราค่ะ แล้วก็กวักมือเรียกเรา ตอนนั้นเขินมากค่ะเขินมากจริงๆ เราก็เดินไปยิ้มไปยืนต่อหน้าพี่เค้า พี่เค้าก็ยื่นดอกกุหลาบให้เรา1ดอก แล้วก็บอกเราว่าอยู่ที่รร.นี้ต่อรึป่าว เราก็บอกว่าอยู่ต่อค่ะ พี่เค้าก็บอกว่างั้นก็คงไม่ต้องพูดลากันเนอะ เราก็โอเคค่ะละก็ยิ้มปริ่มจนทำตัวไม่ถูกเลยค่ะ แล้วเรากับพี่เค้าก็แยกกัน
หลังจากนั้นเปิดเทอมม.4 มาเราก็ไม่ได้คุยกับพี่เค้าเลยค่ะ จนประมาน 2 เดือนผ่านไป เราก็ได้ไลน์พี่เค้ามาค่ะ แล้วเราก็ทักคุยกับพี่เค้าทุกวัน พี่เค้าดีมากเลยนะค่ะหลังจากที่คุยกัน พี่เค้าเป็นห่วงดูแลดีทุกอย่าง พี่เค้าเห็นเราบ่นว่าปวดหัว เหนื่อยหรืออะไรในทวิตเตอร์ พี่เค้าก็จะทักไลน์มาถามเราตลอดว่าเป็นยังไง พักผ่อนเยอะๆนะ แอบเอายามาให้บ้างอะไรบ้าง ดูแลเราดีจริงๆค่ะ แต่พี่เค้าก็เจ้าชู้นะค่ะเพราะตอนนั้นพี่เค้าก็คุยอยู่กับพี่ม.5 คนนึง แล้วก็เพื่อนรุ่นเดียวกันคนนึงแล้วก็คุยกับเราด้วยค่ะ แต่เราก็เหมือนกันค่ะเพราะที่เราคุยกับพี่เค้าเราก็มีแฟนแล้ว แต่เรากับแฟนอยู๋กันคนละรร.ทำให้ห่างกันไปมากเวลาไม่ค่อยตรงกันแล้วก็มีพี่เค้านี่แหละค่ะเข้ามาทำให้เรารู้สึกไม่เหงารู้สึกดี พอม.4 เทอมปลายๆ เราก็ย้ายรร.ค่ะ เราก็บอกพี่เค้ากับตัวเลยค่ะว่าเราจะย้ายรร.นะ พี่เค้าก็บอกว่าอะไรออกก่อนพี่ได้ไง เรากับพี่เค้าก็เลยตกลงกันว่าจะซื้อของให้กันก่อนเราจะย้ายรร.ค่ะ พอถึงวันสุดท้ายที่เราย้ายรร.
ตอนเย็นก็มีเบอร์แปลกๆ โทรมาค่ะ เราก็รับแล้วบอกว่าสวัสดีค่ะ คนในสายก็บอกว่ากลับแล้วหรอ เราก็งงค่ะ แล้วเราก็ถามว่าใครอ่ะค่ะ คนนั้นก็บอกว่าพี่เองจำเสียงไม่ได้หรอ เราก็ตั้นไปนิดนึงค่ะแล้วก็เขินนนมากแล้วถามพี่เค้าว่ารู้เบอรืเราได้ไง พี่เค้าก็บอกว่าจำไม่ได้หรอก็ที่ตอนนนั้นน้องให้พี่มาไง เราก็แบบบบบบ งื้ออออออ อยากจะกรี้ดดดดด!!!! ละพี่เค้าก็บอกว่า อ่ะ พี่ให้เตามที่ขอแล้วนะ กลับบ้านดีๆนะ ไว้คุยกัน เราก็แบบ... ><
สุดท้ายก็ได้เบอร์พี่เค้าแบบที่ไม่ทันตั้งตัวเลยจริงๆ เพราะพี่เค้าน่ารักแบบนี้แหละค่ะ เราถึงรู้สึกดีทุกครั้งที่คุยกับพี่เค้า
จนหลังจากเราย้ายไปรร.ใหม่ได้ไม่นาน แฟนเราก็รู้ค่ะว่าเราคุยกับพี่เค้าแล้วก็เห็นทุกอย่างที่เราคุยกับพี่เค้า แฟนเราร้องไห้เลยค่ะ เราก็แบบใจไม่ดีเลยค่ะ เพราะแฟนเราก็ดีกับเรามาก ไม่ว่าเราจะขี้วีนขี้เหวี่ยงอยากได้อะไรแฟนเรายอมเราทุกอย่างดูแลดีมากจริงๆค่ะยอมเปลี่ยนทุกอย่างเพื่อนเราเลยค่ะ
แฟนเรากฌขอให้เราเลิกคุยกับพี่เค้า ด้วยความที่เราก็รักแฟนเรามากเหมือนกัน เราก็ยอมเลิกคุยกับพี่เค้าไปเลยค่ะ
จนประมานปีใหม่อยู่ๆพี่เค้าก็โทรมาบอกHNYเราก็ดีใจมากเลยค่ะ อะไรหลายๆอย่างความทรงจำเกี่ยวกับพี่เค้าวนกลับมาหมดเลยค่ะ
แต่ก็ไม่ได้อะไรนะค่ะเพราะเราไม่อยากให้แฟนเราคิดมาก เราก็เลือกที่จะไม่บอกแฟน แล้วก็ดำเนินชีวิตต่อไปเรื่อยๆค่ะ ไม่ได้คุยกันกับพี่เค้านานนนมาก เกือบปีอ่ะค่ะ เรากับแฟนหลังๆมาตั้งแต่ขึ้นม.6 มา ทะเลาะกันเกือบทุกวันอะไรๆมันก็แย่ลง เราก็พยายามปรับเข้าหากันนะค่ะ แต่ก็ได้แค่แปปๆก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมค่ะ เราก็ทวิตระบายไปเรื่อยเปื่อยตามประสาเรา
จนวันนึงพี่เค้าทักมาค่ะว่าเป็นไงบ้าง ตอนเราเห็นพี่เค้าทักมา ช็อคมากค่ะ เพราะไม่ได้คุยกันนานมาก เราก็กับพี่เค้าปกติค่ะคุยกันเรื่อยๆความรู้สึกี่เราเคยแอบชอบรู้สึกดีกับพี่เค้ามันก็กลับมาหมดเลยค่ะ พี่เค้าก็ยังเหมือนเดิมเลยค่ะ ไปไหนมาไหนก็บอกคุยเล่นเกมกันมันยิ่งรู้สึกดีอ่ะค่ะ แต่พอพี่เค้าตอบช้าเราก็แบบคิดมากบ้าง แต่เรารู้สึกว่าเราต้องไม่กลับไปทำให้แฟนเสียใจเรื่องเดิมๆอีก แต่เราก็ห้ามความรู้สึกที่อยากคุยกับพี่เค้าไม่ได้เลยค่ะ
เราควรทำยังไงดีค่ะ คนที่ดีกับคนที่รัก....
ยาวหน่อยนะค่ะ อ่านข้ามๆก็ได้ค่ะ แค่อยากไได้คำแนะนำว่าควรคิดยังไงทำยังไงกับความรู้สึกแบบนี้ดี บางทีก็หงุดหงิดตัวเองนะค่ะ
แฟนเราดีกับเราขนาดนี้ แต่แค่พี่คนนี้ทักมา ทุกอย่างมันทำให้เราแทบจะสนใจพี่เค้ามากกว่าแฟนเราอีก...
ช่วยให้คำแนะนำแง่คิดกับเราหน่อยนะค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคนที่เข้ามาอ่านกระทู้แรกในชีวิตของเรา
แล้วก็คนที่เข้ามาให้แง่คิดและคำแนะนำกับเรานะค่ะ
เป็นความอึดอัดใจมาก!! (อยากระบาย+ขอคำแนะนำ)
ถ้าเขียนไม่รู้เรื่องเราก็ขอโทดนะ เราแค่อยากหาที่ระบายและคำแนะนำดีๆอ่ะค่ะ
เรื่มเลยละกันนะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า.. เรามีแฟนแล้วตอนนี้คบกันมาเกือบจะ 4 ปีแล้วค่ะ ก่อนหน้านี้เราอยู่รร.เดียวกันก็รักกันดีค่ะ อาจจะมีทะเลาะกันบ้างประปรายมีปัญหาทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่หลายอย่างมาก แต่เราก็ผ่านกันมาได้ด้วยดีค่ะ จนขึ้นม.4 แฟนเราย้ายรร.ค่ะ ส่วนเราอยู่รร.เดิม ตอนนั้นต่างคนต่างรู้สึกเสียใจมากเพราะต้องอยู่กันคนละรร.และโอกาสที่จะเจอกันน้อยมากกกว่าเดิมเยอะถึงอาจจะไม่ได้เจอกันอีกเลย แรกๆเราก็สไกป์หากันทุกวันอาลัยอาวรณ์กันต่างๆนาๆ ก็คุยโทรศัพท์กันทุกคืนค่ะ แต่เราก็อดคิดไม่ได้นะค่ะ เพราะเราก็ได้ยินประสบการณ์จากหลายๆคนว่าอยู่คนละรร.จะเลิกกัน แต่เราก็พยายามประคับประคองกันไปค่ะ
แต่เรื่องที่อึดอัดใจมันเริ่มจากตรงนี้แหละค่ะ คือเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงที่ห่างกับเรา 2 ปี เราแอบชอบรุ่นพี่คนนี้ตอนประมานม.1 จะขึ้นม. 2 ค่ะ แต่ตอนนั้นก็แอบชอบแอบปลื้มแอบมองตลอดแต่ก็ไม่ได้บอกใครนะค่ะว่าแอบชอบพี่คนนี้ เพราะพี่คนนี้มีแฟนแล้ว พอตอนเราขึ้นม.3 พี่เค้าก็เลิกกับแฟนค่ะ เราก็ไม่เคยเข้าไปคุยกับพี่เค้าเลยนะค่ะ ไม่เคยคิดจะเข้าไปคุยเลยค่ะเพราะไม่กล้า กลัวพี่เค้าแล้วก็กลัวเพื่อนพี่เค้าด้วยค่ะ (ตอนม.3 เราคบกับแฟนเราแล้วนะค่ะ) พอถึงตอนเลือกชมรมค่ะ เราก็ไม่รู้จะเข้าชมรมอะไรดี เราก็เลยเข้าตามเพื่อนค่ะ นั่นก็คือ ชมรมค่ายอาสาค่ะ เพราะอยากออกนอกรร.ด้วยแหละค่ะ 5555
พอเข้าชมรมไปแล้วเราก็ตกใจแล้วก็ดีใจมากเลยค่ะ เพราะพี่เค้ากับเพื่อนพี่เค้าเป็นคนตั้งชมรมนี้ขึ้นมาคะ เราแอบคิดนะค่ะว่าเราอาจจะมีโอกาสได้คุยกับพี่เค้าเพราะอยู่ชมรมเดียวกัน แต่เราไม่กล้าอ่ะค่ะได้แต่มองแล้วก็เขินเวลาพี่เค้าเรียกตอนเช็คชื่อ
พอก่อนถึงวันที่เราจะจบ ม.3 เราไปซื้อข้าวกำลังจะไปที่โต๊ะกับเพื่อนเราก็ฝากเพื่อนเอาจานไปไว้ที่โต๊ะให้แล้วเราก็ปลีกตัวออกมาคนเดียวค่ะ เดินตรงไปที่ร้านขายข้าวร้านนึงที่พี่เค้ายืนซื้อข้าวอยู่ ลังเลอยู่นานค่ะ จนตัดสินใจรวมความกล้าเดินตรงไปหาพี่เค้าแล้วบอกว่า "พี่...(ชื่อพี่เค้า)...ค่ะ หนูขอเบอร์พี่หน่อยได้มั้ยค่ะ " พี่เค้าก็อ่ำๆอึ้งๆค่ะ แล้วก็บอกเราว่า เอาเบอร์น้อง...(ชื่อเรา) มาดีกว่า ตอนนั้นเราเขินมาค่ะ แสดงอาการชัดเจนจนน่าอายแล้วก็บอกว่าก็ได้ค่ะ แล้วก็ให้เบอร์พี่เค้าไป แอบผิดหวังนิดหน่อยค่ะ อยากได้เบอร์แต่ไม่ได้
พอถึงวันปัจฉิม เราก็กอดเพื่อนคุยกับเพื่อนตามปกติค่ะ ตอนนั้นเราก็ยืนอยู่กับแฟนนนะค่ะ แต่แฟนเราหันไปคุยกับเพื่อนไม่ได้สนใจเรา สักพักพี่คนนั้นเค้าก็เรียกชื่อเราค่ะ แล้วก็กวักมือเรียกเรา ตอนนั้นเขินมากค่ะเขินมากจริงๆ เราก็เดินไปยิ้มไปยืนต่อหน้าพี่เค้า พี่เค้าก็ยื่นดอกกุหลาบให้เรา1ดอก แล้วก็บอกเราว่าอยู่ที่รร.นี้ต่อรึป่าว เราก็บอกว่าอยู่ต่อค่ะ พี่เค้าก็บอกว่างั้นก็คงไม่ต้องพูดลากันเนอะ เราก็โอเคค่ะละก็ยิ้มปริ่มจนทำตัวไม่ถูกเลยค่ะ แล้วเรากับพี่เค้าก็แยกกัน
หลังจากนั้นเปิดเทอมม.4 มาเราก็ไม่ได้คุยกับพี่เค้าเลยค่ะ จนประมาน 2 เดือนผ่านไป เราก็ได้ไลน์พี่เค้ามาค่ะ แล้วเราก็ทักคุยกับพี่เค้าทุกวัน พี่เค้าดีมากเลยนะค่ะหลังจากที่คุยกัน พี่เค้าเป็นห่วงดูแลดีทุกอย่าง พี่เค้าเห็นเราบ่นว่าปวดหัว เหนื่อยหรืออะไรในทวิตเตอร์ พี่เค้าก็จะทักไลน์มาถามเราตลอดว่าเป็นยังไง พักผ่อนเยอะๆนะ แอบเอายามาให้บ้างอะไรบ้าง ดูแลเราดีจริงๆค่ะ แต่พี่เค้าก็เจ้าชู้นะค่ะเพราะตอนนั้นพี่เค้าก็คุยอยู่กับพี่ม.5 คนนึง แล้วก็เพื่อนรุ่นเดียวกันคนนึงแล้วก็คุยกับเราด้วยค่ะ แต่เราก็เหมือนกันค่ะเพราะที่เราคุยกับพี่เค้าเราก็มีแฟนแล้ว แต่เรากับแฟนอยู๋กันคนละรร.ทำให้ห่างกันไปมากเวลาไม่ค่อยตรงกันแล้วก็มีพี่เค้านี่แหละค่ะเข้ามาทำให้เรารู้สึกไม่เหงารู้สึกดี พอม.4 เทอมปลายๆ เราก็ย้ายรร.ค่ะ เราก็บอกพี่เค้ากับตัวเลยค่ะว่าเราจะย้ายรร.นะ พี่เค้าก็บอกว่าอะไรออกก่อนพี่ได้ไง เรากับพี่เค้าก็เลยตกลงกันว่าจะซื้อของให้กันก่อนเราจะย้ายรร.ค่ะ พอถึงวันสุดท้ายที่เราย้ายรร.
ตอนเย็นก็มีเบอร์แปลกๆ โทรมาค่ะ เราก็รับแล้วบอกว่าสวัสดีค่ะ คนในสายก็บอกว่ากลับแล้วหรอ เราก็งงค่ะ แล้วเราก็ถามว่าใครอ่ะค่ะ คนนั้นก็บอกว่าพี่เองจำเสียงไม่ได้หรอ เราก็ตั้นไปนิดนึงค่ะแล้วก็เขินนนมากแล้วถามพี่เค้าว่ารู้เบอรืเราได้ไง พี่เค้าก็บอกว่าจำไม่ได้หรอก็ที่ตอนนนั้นน้องให้พี่มาไง เราก็แบบบบบบ งื้ออออออ อยากจะกรี้ดดดดด!!!! ละพี่เค้าก็บอกว่า อ่ะ พี่ให้เตามที่ขอแล้วนะ กลับบ้านดีๆนะ ไว้คุยกัน เราก็แบบ... ><
สุดท้ายก็ได้เบอร์พี่เค้าแบบที่ไม่ทันตั้งตัวเลยจริงๆ เพราะพี่เค้าน่ารักแบบนี้แหละค่ะ เราถึงรู้สึกดีทุกครั้งที่คุยกับพี่เค้า
จนหลังจากเราย้ายไปรร.ใหม่ได้ไม่นาน แฟนเราก็รู้ค่ะว่าเราคุยกับพี่เค้าแล้วก็เห็นทุกอย่างที่เราคุยกับพี่เค้า แฟนเราร้องไห้เลยค่ะ เราก็แบบใจไม่ดีเลยค่ะ เพราะแฟนเราก็ดีกับเรามาก ไม่ว่าเราจะขี้วีนขี้เหวี่ยงอยากได้อะไรแฟนเรายอมเราทุกอย่างดูแลดีมากจริงๆค่ะยอมเปลี่ยนทุกอย่างเพื่อนเราเลยค่ะ
แฟนเรากฌขอให้เราเลิกคุยกับพี่เค้า ด้วยความที่เราก็รักแฟนเรามากเหมือนกัน เราก็ยอมเลิกคุยกับพี่เค้าไปเลยค่ะ
จนประมานปีใหม่อยู่ๆพี่เค้าก็โทรมาบอกHNYเราก็ดีใจมากเลยค่ะ อะไรหลายๆอย่างความทรงจำเกี่ยวกับพี่เค้าวนกลับมาหมดเลยค่ะ
แต่ก็ไม่ได้อะไรนะค่ะเพราะเราไม่อยากให้แฟนเราคิดมาก เราก็เลือกที่จะไม่บอกแฟน แล้วก็ดำเนินชีวิตต่อไปเรื่อยๆค่ะ ไม่ได้คุยกันกับพี่เค้านานนนมาก เกือบปีอ่ะค่ะ เรากับแฟนหลังๆมาตั้งแต่ขึ้นม.6 มา ทะเลาะกันเกือบทุกวันอะไรๆมันก็แย่ลง เราก็พยายามปรับเข้าหากันนะค่ะ แต่ก็ได้แค่แปปๆก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมค่ะ เราก็ทวิตระบายไปเรื่อยเปื่อยตามประสาเรา
จนวันนึงพี่เค้าทักมาค่ะว่าเป็นไงบ้าง ตอนเราเห็นพี่เค้าทักมา ช็อคมากค่ะ เพราะไม่ได้คุยกันนานมาก เราก็กับพี่เค้าปกติค่ะคุยกันเรื่อยๆความรู้สึกี่เราเคยแอบชอบรู้สึกดีกับพี่เค้ามันก็กลับมาหมดเลยค่ะ พี่เค้าก็ยังเหมือนเดิมเลยค่ะ ไปไหนมาไหนก็บอกคุยเล่นเกมกันมันยิ่งรู้สึกดีอ่ะค่ะ แต่พอพี่เค้าตอบช้าเราก็แบบคิดมากบ้าง แต่เรารู้สึกว่าเราต้องไม่กลับไปทำให้แฟนเสียใจเรื่องเดิมๆอีก แต่เราก็ห้ามความรู้สึกที่อยากคุยกับพี่เค้าไม่ได้เลยค่ะ
เราควรทำยังไงดีค่ะ คนที่ดีกับคนที่รัก....
ยาวหน่อยนะค่ะ อ่านข้ามๆก็ได้ค่ะ แค่อยากไได้คำแนะนำว่าควรคิดยังไงทำยังไงกับความรู้สึกแบบนี้ดี บางทีก็หงุดหงิดตัวเองนะค่ะ
แฟนเราดีกับเราขนาดนี้ แต่แค่พี่คนนี้ทักมา ทุกอย่างมันทำให้เราแทบจะสนใจพี่เค้ามากกว่าแฟนเราอีก...
ช่วยให้คำแนะนำแง่คิดกับเราหน่อยนะค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคนที่เข้ามาอ่านกระทู้แรกในชีวิตของเรา
แล้วก็คนที่เข้ามาให้แง่คิดและคำแนะนำกับเรานะค่ะ