ผมเป็นล่ามภาษาญี่ปุ่น เพิ่งทำงานได้จะเข้าเดือนที่ 4 คือผมก็ยอมรับแหละ ว่าเรื่องการฟังการพูดผมก็ยังไม่ได้เก่งอะไรมาก แล้วทีนี้ นายญี่ปุ่นที่ผมอยู่ด้วยเนี่ย เขาอารมณ์ร้อน เวลาผมไม่เข้าใจ แปลไม่ได้ เขาก็จะโมโหทันที หรือบางทีผมไม่เข้าใจแล้วถามว่า มันคือแบบนี้แบบนั้นใช่มั้ย ถ้าไม่ใช่อีก เขาก็จะโมโหใส่ผม มีกุมขมับ มีถอดแว่นออกแล้วโยน อะไรแบบนั้น
แรก ๆ ผมก็เครียด คิดมากแหละ ทั้งที่เขาว่า และรู้สึกว่าตัวเองทำไมห่วยแบบน้ี หลัง ๆ ก็เริ่มชินขึ้น แปลได้มากขึ้นหน่อย แต่มันก้็ยังไม่ได้ดีมากเท่าไร จนวันนี้ มีการแปลอีกครั้ง แล้วผมไม่สามารถสื่อกลับให้เขาเข้าใจได้ หรือไม่เข้าใจเขา เขาก็ว่าผม จนตอนนั้นผมน้ำตาคลอ แต่ก็พยายามกลั้นไว้ จนตอนกลางวัน ไปกินข้าว นั่งคุยกับเพื่อนที่เข้ามาพร้อมกัน ผมก็ร้องไห้เลย ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
ผมอยากลาออกมาเลยแหละ คืออยากลาออกตั้งแต่อาทิตย์ที่สองที่ทำงานแล้ว เพราะงานมันไม่ใช่ด้วย แล้วยังมาเจอเจ้านายแบบนี้ แต่ก็มีเจ้านายญี่ปุ่นอีกคนที่เขารู้เรื่องนี้ เขาก็บอกว่าอย่าเพิ่งเลย ลองคุยกับนายญี่ปุ่นอีกคนที่ใหญ่ที่สุดในคนญี่ปุ่นทั้งหมด อาจจะมีทางช่วยแบบว่า โยกย้ายผมไปอยู่กับนายคนอื่นที่ดีกว่านี้ก็ได้
จริง ๆ ผมก็มีความฝันของผมอยู่คือการเป็นไกด์ แต่การอบรมของบริษัทที่ผมต้องการจะเริ่มปีหน้า ปีนี้ไม่ทันแล้ว ผมก็เลยอาจจะต้องรอต่อไปจนถังปีหน้า
เพิ่งร้องไห้ในเรื่องงานครั้งแรก ไม่เคยเลยจริง ๆ
แรก ๆ ผมก็เครียด คิดมากแหละ ทั้งที่เขาว่า และรู้สึกว่าตัวเองทำไมห่วยแบบน้ี หลัง ๆ ก็เริ่มชินขึ้น แปลได้มากขึ้นหน่อย แต่มันก้็ยังไม่ได้ดีมากเท่าไร จนวันนี้ มีการแปลอีกครั้ง แล้วผมไม่สามารถสื่อกลับให้เขาเข้าใจได้ หรือไม่เข้าใจเขา เขาก็ว่าผม จนตอนนั้นผมน้ำตาคลอ แต่ก็พยายามกลั้นไว้ จนตอนกลางวัน ไปกินข้าว นั่งคุยกับเพื่อนที่เข้ามาพร้อมกัน ผมก็ร้องไห้เลย ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
ผมอยากลาออกมาเลยแหละ คืออยากลาออกตั้งแต่อาทิตย์ที่สองที่ทำงานแล้ว เพราะงานมันไม่ใช่ด้วย แล้วยังมาเจอเจ้านายแบบนี้ แต่ก็มีเจ้านายญี่ปุ่นอีกคนที่เขารู้เรื่องนี้ เขาก็บอกว่าอย่าเพิ่งเลย ลองคุยกับนายญี่ปุ่นอีกคนที่ใหญ่ที่สุดในคนญี่ปุ่นทั้งหมด อาจจะมีทางช่วยแบบว่า โยกย้ายผมไปอยู่กับนายคนอื่นที่ดีกว่านี้ก็ได้
จริง ๆ ผมก็มีความฝันของผมอยู่คือการเป็นไกด์ แต่การอบรมของบริษัทที่ผมต้องการจะเริ่มปีหน้า ปีนี้ไม่ทันแล้ว ผมก็เลยอาจจะต้องรอต่อไปจนถังปีหน้า