ไม่ใช่ดราม่า แต่เป็นอิมแพ็คต์
จาก
http://pantip.com/topic/34116108
อย่างที่บางท่านบอกไว้ว่า ไอมาสนางซิน ตอนที่20 นี้ดูแล้วจุก..ถึงคอหอย อันนี้ดูแล้วรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ แต่อยากบอกว่ามันไม่ใช่ดราม่า แต่ควรจะเป็นอิมแพ็คต์(การกระทบกระเทือนความรู้สึก) มากกว่า
ซึ่งอิมแพ็คต์มีอย่างอุดมสมบูรณ์มากในตอนที่20นี้ ในสายตาของแฟนๆนางซินทั้งหลายรวมทั้งโปรดิวเซอร์ การเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นต่อไปนี้จากการตัดสินใจของผอ.มิชิโระ (นางมารร้ายในความรู้สึกคนดูที่เนื้อเรื่องได้ปูพื้นมาต่อเนื่องตั้งแต่เริมต้นซีซั่น2เลยทีเดียว) ตอนนี้ทำให้ดูเหมือนว่าเป็นจุดสูงสุดของการปะทะกันทางแนวความคิด-ปฎิบัติ ระหว่างแนวทางเดิมที่ทำมาตลอดของโปรดิวเซอร์ทั้งหลายที่พัฒนาบุคคลิกและอีเว้นต์-คอนเสิร์ตของเหล่าไอด้อลไปด้วยกันอย่างไม่รีบร้อน กับการวางแผนที่มีการตั้งเป้าหมายไว้ล่วงหน้าแล้วจัดหาคนที่เห็นว่าเหมาะสม เข้ามาสู่โปรเจ็คต์ที่ตั้งขึ้นตามแผนโดยมองทุกอย่างเป็นส่วนประกอบไม่ว่าจะเป็นคน-ไอด้อล,ทีมงานทำเพลง-สตูดิโอ,ทีมวางแผนโปรโมท มีกรอบเวลากำกับ
โดยถือว่าทุกคนทำให้ดีตามหน้าที่ๆได้รับมอบหมาย ชอบไม่ชอบไม่สำคัญ (ทำๆไปอาจสนุกก็ได้ ใครจะรู้ - กล่าวเอง ผอ.มิชิโระไม่ได้กล่าวไว้)
การหักดิบดึงชิบุยะ รินจากนิวเจนฯ และอนาสตาเซีย อาเนีย จากเลิฟไลก้า มาตั้งโปรเจ็คต์ใหม่ร่วมกับเด็กใหม่-คนที่ยังไม่ได้เดบิวต์
อาจมองเป็นการกระทำที่เอาแต่ใจตัวเองฝ่ายเดียว และนำมาสู่จุดปะทะและอิมแพ็คต์ที่น่าสนใจหลายอย่าง แน่นอนทันทีที่ทุกคนได้รับรู้การตัดสินใจนี้
จะตัองรู้สึกรับไม่ได้ และเห็นว่าเป็นการตัดสินใจเอาฝ่ายเดียว ไม่สนใจคนอื่นแต่เมื่อเวลาผ่านไป ให้ทุกคนได้กลับไปทบทวน จะเห็นว่าไม่ใช่การบังคับ
เป็นการท้าทาย ซึ่งในบรรดานางซินทั้งหลายก็มีหลายคนที่กำลังพยายามท้าทายตัวเองให้ไปสู่จุดสูงกว่าเดิมอีกขั้น
แม้แต่โปรดิวเซอร์ของโปรเจ็คต์นางซินเองก็ต้องยอมรับ ว่าไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายสำหรับไอด้อล ทีถูกเลือก เป็นการก้าวไปข้างหน้าอีกแบบ
และสุดท้ายก็ตัดสินใจสนับสนุนโดยเต็มใจไม่ใช่จำยอม
ผู้รับผลอิมแพ็คต์อีกกลุ่มคือไอด้อลที่เหลือที่ต้องปรับตัวรับการท้าทาย ที่แต่ละคนแสดงออกมาไม่เหมือนกัน เหมือนในเพลงที่ว่า "ผู้แพ้ ต้องดูแลตัวเอง" ต้องตัดสินใจจะทำอย่างไรในขั้นต่อไป
The IdolM@ster Cinderella Girls ความรู้สึกหลังจากดู ไอมาส นางซิน 20 (สปอยล์แน่ๆ)
จาก http://pantip.com/topic/34116108
อย่างที่บางท่านบอกไว้ว่า ไอมาสนางซิน ตอนที่20 นี้ดูแล้วจุก..ถึงคอหอย อันนี้ดูแล้วรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ แต่อยากบอกว่ามันไม่ใช่ดราม่า แต่ควรจะเป็นอิมแพ็คต์(การกระทบกระเทือนความรู้สึก) มากกว่า
ซึ่งอิมแพ็คต์มีอย่างอุดมสมบูรณ์มากในตอนที่20นี้ ในสายตาของแฟนๆนางซินทั้งหลายรวมทั้งโปรดิวเซอร์ การเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นต่อไปนี้จากการตัดสินใจของผอ.มิชิโระ (นางมารร้ายในความรู้สึกคนดูที่เนื้อเรื่องได้ปูพื้นมาต่อเนื่องตั้งแต่เริมต้นซีซั่น2เลยทีเดียว) ตอนนี้ทำให้ดูเหมือนว่าเป็นจุดสูงสุดของการปะทะกันทางแนวความคิด-ปฎิบัติ ระหว่างแนวทางเดิมที่ทำมาตลอดของโปรดิวเซอร์ทั้งหลายที่พัฒนาบุคคลิกและอีเว้นต์-คอนเสิร์ตของเหล่าไอด้อลไปด้วยกันอย่างไม่รีบร้อน กับการวางแผนที่มีการตั้งเป้าหมายไว้ล่วงหน้าแล้วจัดหาคนที่เห็นว่าเหมาะสม เข้ามาสู่โปรเจ็คต์ที่ตั้งขึ้นตามแผนโดยมองทุกอย่างเป็นส่วนประกอบไม่ว่าจะเป็นคน-ไอด้อล,ทีมงานทำเพลง-สตูดิโอ,ทีมวางแผนโปรโมท มีกรอบเวลากำกับ
โดยถือว่าทุกคนทำให้ดีตามหน้าที่ๆได้รับมอบหมาย ชอบไม่ชอบไม่สำคัญ (ทำๆไปอาจสนุกก็ได้ ใครจะรู้ - กล่าวเอง ผอ.มิชิโระไม่ได้กล่าวไว้)
การหักดิบดึงชิบุยะ รินจากนิวเจนฯ และอนาสตาเซีย อาเนีย จากเลิฟไลก้า มาตั้งโปรเจ็คต์ใหม่ร่วมกับเด็กใหม่-คนที่ยังไม่ได้เดบิวต์
อาจมองเป็นการกระทำที่เอาแต่ใจตัวเองฝ่ายเดียว และนำมาสู่จุดปะทะและอิมแพ็คต์ที่น่าสนใจหลายอย่าง แน่นอนทันทีที่ทุกคนได้รับรู้การตัดสินใจนี้
จะตัองรู้สึกรับไม่ได้ และเห็นว่าเป็นการตัดสินใจเอาฝ่ายเดียว ไม่สนใจคนอื่นแต่เมื่อเวลาผ่านไป ให้ทุกคนได้กลับไปทบทวน จะเห็นว่าไม่ใช่การบังคับ
เป็นการท้าทาย ซึ่งในบรรดานางซินทั้งหลายก็มีหลายคนที่กำลังพยายามท้าทายตัวเองให้ไปสู่จุดสูงกว่าเดิมอีกขั้น
แม้แต่โปรดิวเซอร์ของโปรเจ็คต์นางซินเองก็ต้องยอมรับ ว่าไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายสำหรับไอด้อล ทีถูกเลือก เป็นการก้าวไปข้างหน้าอีกแบบ
และสุดท้ายก็ตัดสินใจสนับสนุนโดยเต็มใจไม่ใช่จำยอม
ผู้รับผลอิมแพ็คต์อีกกลุ่มคือไอด้อลที่เหลือที่ต้องปรับตัวรับการท้าทาย ที่แต่ละคนแสดงออกมาไม่เหมือนกัน เหมือนในเพลงที่ว่า "ผู้แพ้ ต้องดูแลตัวเอง" ต้องตัดสินใจจะทำอย่างไรในขั้นต่อไป