สวัสดีน้ะสวัสดีค่ะ
คือวันนี้จะระบายความในใจ จะมาบอกลาคนๆนึง ถ้าเป็นไปได้อยากให้เขามาเปิดอ่านน้ะค่ะ
“ 3 ปีกว่าๆ แล้วน้ะแก ที่เราอยู่ด้วยกันมา 3 ปีแล้ว ที่เราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
ที่เราผ่านอุปสรรคต่างๆมาด้วยกัน ที่เราร่วมทักข์ร่วมสุขกันมา 3ปีแล้วที่พ่อแม่เค้ายอมรับในตัวแก แล้วเราได้คบกันมา
3ปีแล้ว ที่โทรหากันคุยกันตลอด ที่ไปเที่ยวด้วยกันมาหลายๆที่ 3ปีแล้วที่คอยช่วยเหลือกันและกันมาตลอด ที่คอยอยู่ข้างกันตลอดมา 3ปีแล้ว ที่บอกฝันดีกันทุกคืน ที่นอนพร้อมกัน 3ปีแล้วที่เค้าทำของขวัญวันครบรอบให้แกทุกเดือน 3ปีแล้ว ที่คอยดูแลกันมา ที่รักกันมา…”
ต่อจากนี้คงไม่มีอีกแล้วสิ่น้ะ ไม่มีเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว ไม่ว่าเป็นเพราะเหตุผลอะไรที่ทำให้มันเป็นแบบนี้ แต่เราจะยอมรับและเข้าใจมันให้ได้ เพราะมันน่าจะมาได้แค่นี้จริงๆ ไม่โทษใครไม่โทษแก อาจเป็นเพราะเราเองที่แย่เอง เราพยายามทำดีที่สุดแล้ว แต่มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย เรายิ่งทำอะไรมันก็ยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ลงเรื่อยๆ
เราก็เหนื่อยแล้ว ยอมรับเราก็เหนื่อยแล้วยอมรับตามตรง เราอาจจะแย่เองอ่อนแอมากไป เราไม่มีความอดทนพอ
เราไม่อยากทำให้แกมาเหนื่อยเหมือนเรา การที่ต่างคนต่างอยู่ต่างทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดอาจจะดีกว่า
อาจจะไม่ต้องมาเหนื่อยกับเรื่องแย่ๆแบบนี้ เราต่างคนต่างทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุดก็พอแล้วแหละ
ก็ไม่รู้ว่า แกจะมีใครใหม่รึยัง แกมีคนดูแล มีคนคอยช่วยงาน มีคนพาไปกินข้าวรึยัง
มีคนพาเที่ยวรึยัง มีคนคอยเป็นห่วงบ้างไหม ? คำถามมีมากมายเต็มหัวไปหมด อยากกลับไป อยากลับไปทำทุกๆอย่างที่เคยทำด้วยกัน อยากทำทุกอย่างที่เคยทำให้แกมา3ปี อยากดูแลแกไปตลอดเลยน้ะแกรู้ไหม ?
แต่มาถึงวันนี้ เราคิดว่า เราควรปล่อยแกไป เราเองที่ไปตอแย ไปตื้อแกไม่เลิก เราเองที่ไปรบกวนแก ต่อไปนี้ตั้งแต่วันนี้เราว่าคงไม่มีอีกแล้วแหละ เราไม่ไปกวนแกอีกแล้วน้ะ แกสบายใจได้เลย เราไม่ยุ่งวุ่นวายแกอีกแล้ว ที่ทำแบบนี้ไม่ใช่ไม่เจ็บ ไม่ใช่ไม่ทรมานไม่ใช่ไม่รักแกน้ะ เราเจ็บ เราทรมาน เรารักแกเหมือนเดิม มันเหมือนเดิมทุกอย่าง แต่เราแค่ไม่อยากให้แกลำคาญอีกต่อไป เราอยากให้แกมีความสุขกับคนใหม่ของแก เราไปแล้วน้ะ โชคดีน้ะแก มีความสุขมากๆน้ะ รักกับเขานานๆ ดูแลกันดีๆ แกก็กินข้าวเยอะๆน้ะ จะได้อ้วนๆเท่าเราเลยไง 55555
“ ขอบคุณน้ะที่ยังไม่ลบรูปของเรา ในไอจีอ้ะ “
ขอให้เธอมาเจอแล้วเปิดอ่านด้วยน้ะ
คือวันนี้จะระบายความในใจ จะมาบอกลาคนๆนึง ถ้าเป็นไปได้อยากให้เขามาเปิดอ่านน้ะค่ะ
“ 3 ปีกว่าๆ แล้วน้ะแก ที่เราอยู่ด้วยกันมา 3 ปีแล้ว ที่เราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
ที่เราผ่านอุปสรรคต่างๆมาด้วยกัน ที่เราร่วมทักข์ร่วมสุขกันมา 3ปีแล้วที่พ่อแม่เค้ายอมรับในตัวแก แล้วเราได้คบกันมา
3ปีแล้ว ที่โทรหากันคุยกันตลอด ที่ไปเที่ยวด้วยกันมาหลายๆที่ 3ปีแล้วที่คอยช่วยเหลือกันและกันมาตลอด ที่คอยอยู่ข้างกันตลอดมา 3ปีแล้ว ที่บอกฝันดีกันทุกคืน ที่นอนพร้อมกัน 3ปีแล้วที่เค้าทำของขวัญวันครบรอบให้แกทุกเดือน 3ปีแล้ว ที่คอยดูแลกันมา ที่รักกันมา…”
ต่อจากนี้คงไม่มีอีกแล้วสิ่น้ะ ไม่มีเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว ไม่ว่าเป็นเพราะเหตุผลอะไรที่ทำให้มันเป็นแบบนี้ แต่เราจะยอมรับและเข้าใจมันให้ได้ เพราะมันน่าจะมาได้แค่นี้จริงๆ ไม่โทษใครไม่โทษแก อาจเป็นเพราะเราเองที่แย่เอง เราพยายามทำดีที่สุดแล้ว แต่มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย เรายิ่งทำอะไรมันก็ยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ลงเรื่อยๆ
เราก็เหนื่อยแล้ว ยอมรับเราก็เหนื่อยแล้วยอมรับตามตรง เราอาจจะแย่เองอ่อนแอมากไป เราไม่มีความอดทนพอ
เราไม่อยากทำให้แกมาเหนื่อยเหมือนเรา การที่ต่างคนต่างอยู่ต่างทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดอาจจะดีกว่า
อาจจะไม่ต้องมาเหนื่อยกับเรื่องแย่ๆแบบนี้ เราต่างคนต่างทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุดก็พอแล้วแหละ
ก็ไม่รู้ว่า แกจะมีใครใหม่รึยัง แกมีคนดูแล มีคนคอยช่วยงาน มีคนพาไปกินข้าวรึยัง
มีคนพาเที่ยวรึยัง มีคนคอยเป็นห่วงบ้างไหม ? คำถามมีมากมายเต็มหัวไปหมด อยากกลับไป อยากลับไปทำทุกๆอย่างที่เคยทำด้วยกัน อยากทำทุกอย่างที่เคยทำให้แกมา3ปี อยากดูแลแกไปตลอดเลยน้ะแกรู้ไหม ?
แต่มาถึงวันนี้ เราคิดว่า เราควรปล่อยแกไป เราเองที่ไปตอแย ไปตื้อแกไม่เลิก เราเองที่ไปรบกวนแก ต่อไปนี้ตั้งแต่วันนี้เราว่าคงไม่มีอีกแล้วแหละ เราไม่ไปกวนแกอีกแล้วน้ะ แกสบายใจได้เลย เราไม่ยุ่งวุ่นวายแกอีกแล้ว ที่ทำแบบนี้ไม่ใช่ไม่เจ็บ ไม่ใช่ไม่ทรมานไม่ใช่ไม่รักแกน้ะ เราเจ็บ เราทรมาน เรารักแกเหมือนเดิม มันเหมือนเดิมทุกอย่าง แต่เราแค่ไม่อยากให้แกลำคาญอีกต่อไป เราอยากให้แกมีความสุขกับคนใหม่ของแก เราไปแล้วน้ะ โชคดีน้ะแก มีความสุขมากๆน้ะ รักกับเขานานๆ ดูแลกันดีๆ แกก็กินข้าวเยอะๆน้ะ จะได้อ้วนๆเท่าเราเลยไง 55555
“ ขอบคุณน้ะที่ยังไม่ลบรูปของเรา ในไอจีอ้ะ “