ขออนุญาตใช้สรรพนามที่เท่าเทียมกันหน่อยนะคะ หากพิมพ์ผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยค่า 55555
เรากับแฟนคบกันได้ปีกว่าคะ ตลอดเวลาที่คบกันมาเราเจอหน้ากันไม่ถึงสิบครั้ง เนื่องจากต่างฝ่ายต่างเรียน บ้านก็อยู่ไกลกันพอประมาณ เราคุยกันผ่านเสียงตามสายโทรศัพท์กับไลน์เท่านั้น เฟสบุ๊คไม่มีเขาเป็นเพื่อนคะ แต่ว่าเราแอบส่องเขา มีช่วงเดือนธันวาคมที่ผ่านมาเราห่างๆ กัน เพราะตัวของเราเองคะ เราเข้าใจผิดกับเรื่องเพื่อนของเขา เลยคุยกันด้วยความไม่เข้าใจ จบด้วยการเขามีคนใหม่เมื่อต้นเดือนมกราคมโดยที่ไม่ได้บอกเลิกกัน เรายังไม่มีใคร แต่เขายังคุยกับเราผ่านไลน์อยู่เสมอ ถามสาระทุกข์สุขดิบ ระบายเรื่องคนใหม่บ้างบางที เขาคบกันได้หกเดือน แล้วคนใหม่ก็บอกเลิกเขาไป
เราก็ยังติดต่อกันผ่านไลน์อยู่ จนเมื่อประมาณสองอาทิตย์ที่แล้ว เขาก็มาขอเราคืนดีคะ ด้วยความที่เรายังมีความรู้สึกดีๆ ให้เขาอยู่ เราก็ยอมคืนดีด้วย เขาโทรหาตลอด จะไปไหนก็โทรมาบอกก่อนเสมอ แต่เราก็คุยกันน้อยเพราะเขาต้องเล่นกีฬาด้วยคะ เราก็เข้าใจ ตอนเขาขอกลับมาคืนดี เราขอรหัสเฟสบุ๊ค เขาไม่ยอมให้คะ ไม่รู้เป็นเพราะอะไร แต่เขายืนยันว่า
"ไม่มีอะไรจริงๆ" ก็เงียบไปแล้วเปลี่ยนบทสทนา เราก็พยายามเฉยๆ ไว้ก่อน
แล้วเมื่อวานนี้เอง เราสองคนก็นัดกันไปกินข้าวดูหนังคะ เราก็พูดเรื่องรหัสเฟสบุ๊คอีก เขาก็ไม่ยอมให้ เราเลยตื้อ อาจจะงี่เง่าไปหน่อยนะคะ จนเขาก็ยอมให้ เราก็เปิดอ่านแล้วแอบจดรหัสเขาไว้ ตอนแรกก็ไม่มีอะไรเขาคุยแต่กับเพื่อนเรื่องงาน จนเรามาสะดุดอยู่ที่ผู้หญิงคนนึง เราก็เลื่อนอ่าน เขาคุยกันเยอะมากเกือบหมื่นกว่าข้อความ ข้อความแต่ละประโยคมันลึกซึ้งมากเลยคะ มีทั้งบอกรักบอกคิดถึง เราเลยถามว่าใคร เขาบอกว่า
"รุ่นพี่ไม่มีอะไรหรอก พี่เขาคิดกับเราแต่เราไม่ได้คิดนะ อย่าคิดมากสิ พอให้ดูแล้วก็เป็นแบบนี้ เชื่อใจกันหน่อย" เราก็ปล่อยวาง พยายามทำใจให้เชื่อสุดๆ
จากนั้นตอนเย็นเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ตอนนั้นเราแอบเปลี่ยนรหัสเฟสบุ๊คเขาคะ แต่เขาก็รู้ว่าเราเปลี่ยน รู้รหัสที่เราเปลี่ยนด้วย เขาก็เปลี่ยนรหัสใหม่แต่ไม่ได้เปลี่ยนแบบออกจากระบบทุกอุปกรณ์ เราเลยยังเข้าเฟสบุ๊คเขาได้อยู่ สักพักเขาก็โทรมาบอกว่า
"วันนี้ไปงานวันเกิดเพื่อนนะ ใกล้ๆ บ้านแค่นี้เอง ไม่มีผู้หญิงหรอกสบายใจได้ ถ้ากลับบ้านแล้วเดี๋ยวจะโทรไป" เราก็ยินดีให้ไป ช่วงเวลาที่เรารอก็คอยดูเฟสบุ๊คเขาอยู่ตลอด กระทั่งมาถึงตอนสำคัญ เขาทักแฟนเก่าที่พึ่งเลิกไป เราเลยแอบเปิดอ่านดูข้อความ ได้ใจความว่า

:
"ขอโทษนะที่ไม่ได้ไปส่ง จริงๆ ไม่อยากให้กลับกับคนอื่นเลย"

:
"ไม่เป็นไร เค้าคิดถึงนะ 555555 แกยังรักเค้าอยู่มั้ย"

:
"รู้ๆ กันอยู่ เค้ายังเหมือนเดิมเสมอนะ คิดถึงมาก"

:
"ขอโทษนะที่บอกเลิกไป เริ่มต้นใหม่ยังไม่สายเนอะ"
เรารู้สึกเสียใจมาก ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นแบบนี้ เรารีบโทรไปหาเขา แต่เขาไม่ยอมรับคะ เราก็โทรจิกไปอยากจะคุยเรื่องนี้ให้จบ ชัดๆ กันไปเลย เขาตัดสายเราสามครั้ง เราโทรไปอีกเขาก็ยังไม่ยอมรับอยู่ดี เราท้อแล้วคะ น้ำตาไหลไม่อยากให้เรื่องมันจบแบบนี้เลย แต่เราทำอะไรไม่ได้สักอย่าง เรานั่งสงบใจตัวเองสักพักจึงส่งข้อความบอกทางไลน์ไป อวยพรให้เขาโชคดี ออกจากระบบเฟสบุ๊คของเขา เราจะคิดซะว่าเราทำดีที่สุดแล้ว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอบคุณทุกคนที่ได้เข้ามาอ่านจนจบ(แล้วไม่จบ?) กับพื้นที่ระบายน้อยๆ นี้ด้วยนะคะ 55555 ตอนนี้ก็ยังเสียใจเบาๆ อยู่ก็แอบอยากได้คำปลอบใจ ข้อคิด และคำแนะนำอยู่เผื่อจะได้เลิกฟุ้งซ่านบ้าง
(ขอพื้นที่ระบาย) ความรักแย่ๆ
เรากับแฟนคบกันได้ปีกว่าคะ ตลอดเวลาที่คบกันมาเราเจอหน้ากันไม่ถึงสิบครั้ง เนื่องจากต่างฝ่ายต่างเรียน บ้านก็อยู่ไกลกันพอประมาณ เราคุยกันผ่านเสียงตามสายโทรศัพท์กับไลน์เท่านั้น เฟสบุ๊คไม่มีเขาเป็นเพื่อนคะ แต่ว่าเราแอบส่องเขา มีช่วงเดือนธันวาคมที่ผ่านมาเราห่างๆ กัน เพราะตัวของเราเองคะ เราเข้าใจผิดกับเรื่องเพื่อนของเขา เลยคุยกันด้วยความไม่เข้าใจ จบด้วยการเขามีคนใหม่เมื่อต้นเดือนมกราคมโดยที่ไม่ได้บอกเลิกกัน เรายังไม่มีใคร แต่เขายังคุยกับเราผ่านไลน์อยู่เสมอ ถามสาระทุกข์สุขดิบ ระบายเรื่องคนใหม่บ้างบางที เขาคบกันได้หกเดือน แล้วคนใหม่ก็บอกเลิกเขาไป
เราก็ยังติดต่อกันผ่านไลน์อยู่ จนเมื่อประมาณสองอาทิตย์ที่แล้ว เขาก็มาขอเราคืนดีคะ ด้วยความที่เรายังมีความรู้สึกดีๆ ให้เขาอยู่ เราก็ยอมคืนดีด้วย เขาโทรหาตลอด จะไปไหนก็โทรมาบอกก่อนเสมอ แต่เราก็คุยกันน้อยเพราะเขาต้องเล่นกีฬาด้วยคะ เราก็เข้าใจ ตอนเขาขอกลับมาคืนดี เราขอรหัสเฟสบุ๊ค เขาไม่ยอมให้คะ ไม่รู้เป็นเพราะอะไร แต่เขายืนยันว่า "ไม่มีอะไรจริงๆ" ก็เงียบไปแล้วเปลี่ยนบทสทนา เราก็พยายามเฉยๆ ไว้ก่อน
แล้วเมื่อวานนี้เอง เราสองคนก็นัดกันไปกินข้าวดูหนังคะ เราก็พูดเรื่องรหัสเฟสบุ๊คอีก เขาก็ไม่ยอมให้ เราเลยตื้อ อาจจะงี่เง่าไปหน่อยนะคะ จนเขาก็ยอมให้ เราก็เปิดอ่านแล้วแอบจดรหัสเขาไว้ ตอนแรกก็ไม่มีอะไรเขาคุยแต่กับเพื่อนเรื่องงาน จนเรามาสะดุดอยู่ที่ผู้หญิงคนนึง เราก็เลื่อนอ่าน เขาคุยกันเยอะมากเกือบหมื่นกว่าข้อความ ข้อความแต่ละประโยคมันลึกซึ้งมากเลยคะ มีทั้งบอกรักบอกคิดถึง เราเลยถามว่าใคร เขาบอกว่า "รุ่นพี่ไม่มีอะไรหรอก พี่เขาคิดกับเราแต่เราไม่ได้คิดนะ อย่าคิดมากสิ พอให้ดูแล้วก็เป็นแบบนี้ เชื่อใจกันหน่อย" เราก็ปล่อยวาง พยายามทำใจให้เชื่อสุดๆ
จากนั้นตอนเย็นเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ตอนนั้นเราแอบเปลี่ยนรหัสเฟสบุ๊คเขาคะ แต่เขาก็รู้ว่าเราเปลี่ยน รู้รหัสที่เราเปลี่ยนด้วย เขาก็เปลี่ยนรหัสใหม่แต่ไม่ได้เปลี่ยนแบบออกจากระบบทุกอุปกรณ์ เราเลยยังเข้าเฟสบุ๊คเขาได้อยู่ สักพักเขาก็โทรมาบอกว่า "วันนี้ไปงานวันเกิดเพื่อนนะ ใกล้ๆ บ้านแค่นี้เอง ไม่มีผู้หญิงหรอกสบายใจได้ ถ้ากลับบ้านแล้วเดี๋ยวจะโทรไป" เราก็ยินดีให้ไป ช่วงเวลาที่เรารอก็คอยดูเฟสบุ๊คเขาอยู่ตลอด กระทั่งมาถึงตอนสำคัญ เขาทักแฟนเก่าที่พึ่งเลิกไป เราเลยแอบเปิดอ่านดูข้อความ ได้ใจความว่า
เรารู้สึกเสียใจมาก ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นแบบนี้ เรารีบโทรไปหาเขา แต่เขาไม่ยอมรับคะ เราก็โทรจิกไปอยากจะคุยเรื่องนี้ให้จบ ชัดๆ กันไปเลย เขาตัดสายเราสามครั้ง เราโทรไปอีกเขาก็ยังไม่ยอมรับอยู่ดี เราท้อแล้วคะ น้ำตาไหลไม่อยากให้เรื่องมันจบแบบนี้เลย แต่เราทำอะไรไม่ได้สักอย่าง เรานั่งสงบใจตัวเองสักพักจึงส่งข้อความบอกทางไลน์ไป อวยพรให้เขาโชคดี ออกจากระบบเฟสบุ๊คของเขา เราจะคิดซะว่าเราทำดีที่สุดแล้ว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้