เดิมวางแผนไว้ว่า ปีนี้จะไม่เขียนถึงใครเป็นพิเศษแล้ว เพราะอยากมองทุกคนกลางๆ แต่ก็ยังมีน้องนักล่าฝันที่ผมเชียร์ แต่ก็ยังไม่อยากจะเขียนถึง
แต่สุดท้ายก็ต้องเขียน ถึง "นายกิตติคุณ คำเพราะ" จนได้...
ชี้แจงก่อนเลยนะครับว่า ผม "ไม่เคย" โหวตให้ V2 เลย เพราะมองว่าเขาเป็นคนที่มี FC หนาแน่น และคะแนนในช่วงแรกๆ ก็ติดอันดับหนึ่งมาทุกสัปดาห์ ยังไงๆ น้องคนนี้ก็ต้องเข้าไปรอบ Final อยู่แล้วแน่ๆ แถมน้องคนนี้ยังมีโลกสีชมพูอยู่ในบ้านอีกด้วย (อันนี้ผมแสลงมากครับ ตัวเองอยากมีโลกสดใสอย่างนี้บ้าง ก็เลยแอบอิจฉาน้องเขาเยอะหน่อย 555)
โฟกัสเป็นเด็กที่ใช้ใจในการดำเนินชีวิตในบ้าน กำลังใจน้องดีมาก ผมเคยดูคลิปที่น้องไปประกวดรายการประกวดนักร้องลูกทุ่งรายการหนึ่ง ที่ให้ผู้เข้าแข่งขันร้องเพลงไปเรื่อยๆ ถ้ากรรมการโยกคันโยกลงหมดทั้ง 3 ท่าน ผู้เข้าแข่งขันก็จะหมดสิทธิ์ร้อง น้องโดนกรรมการโยกคันโยกลงค่อนข้างเร็ว (แต่วันนั้น น้องร้องเพลงได้ในมาตรฐานระดับหนึ่ง แต่ถ้าเทียบกับมาตรฐานการประกวดร้องเพลงลูกทุ่งระดับประเทศ น้องก็ยังสู้คนอื่นไม่ได้ครับ) ผมเห็นน้องมีสีหน้าจ๋อยๆ เล็กน้อย แต่ก็ยังมีกำลังใจที่ดี ที่จะรับฟังคอนเม้นท์จากกรรมการ ก็ไม่คิดว่าผมจะได้มีโอกาสมาเจอน้องคนนี้ร้องเพลงลูกทุ่งใน AF อีกครั้ง วันนี้น้องมีออร่า มีความน่าสนใจ และมีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้นมากทีเดียว
พฤติกรรมการใช้ชีวิตภายในบ้าน น้องก็เป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย ไม่เว้นเว้อหรือฟุ้งซ่าน (เหมือนน้องที่ผมเชียร์ 555) มีความขยัน ตั้งใจ พยายาม และไม่ค่อยมองโลกในแง่ร้าย พยายามเรียนรู้ในสิ่งที่ดี มีความเครียดที่ดี (ความเครียดที่ดี คือ ความเครียดที่พอเหมาะ เพื่อทำให้เรามีการพัฒนา สร้างแรงจูงใจ และเป็นเป้าหมายที่แสดงถึงความสำเร็จ ไม่เหมือนกับความเครียดที่แย่ คือ ความเครียดที่ไร้ประโยชน์ ไม่มีหนทางที่จะขจัดความเครียดนี้ได้เลย ทำให้เสียสุขภาพจิตและกาย) และสิ่งที่ยากมาก ก็คือ น้องเคยเป็นคนที่กราฟพีคตอนช่วงต้น และกราฟมาดิ่งตอนกลางรายการ แต่น้องก็สามารถเอากราฟมาพีคได้อีกครั้ง เพราะหลายๆ คน ถ้าเคยทำดีมาตลอด แต่มาหลุดตอนกลางๆ ก็มักจะลงเหวไปเรื่อยๆ ในช่วงท้าย
ถ้าถามว่า เสียดายไหม ที่น้องต้องหลุดจากรายการกลางคัน ผมบอกเลยว่า เสียดายที่สุดเท่าที่ดู AF มาตลอด 12 ปี
จากหลายๆ ปี น้องที่ผมโหวตให้ต้องออกจากรายการกลางคัน ผมก็เสียดายนะครับ แต่เรารู้ว่า น้องยังไม่เหมาะกับการเป็น The Winner และ The Winner ก็ไม่การันตีว่าน้องจนเป็นคนที่เก่งที่สุด เยี่ยมที่สุด ในปีนั้น เพราะผมมองว่า คนที่รอดไป Final มีความเหมาะสมมากกว่าคนที่เราเชียร์
แต่ผมก็เสียดายโฟกัสมากๆ อยากดูโชว์ Final ของน้องเขามากนะครับ และคิดว่าโฟกัสสามารถเป็นบุคคลต้นแบบให้กับเพื่อนๆ ในหลายๆ ด้านได้ ตอนน้องถูกประกาศว่าเป็นคนที่ต้องออกจากบ้าน ผมนึกถึง AF1 วีคที่ซีแนมถูกประกาศว่าคะแนนน้อยที่สุดเลยครับ แต่ก็คงไม่มีเหตุการณ์ SMS ล่มมาช่วยได้แน่ๆ (เพราะเป็นมุขโบราณมาก) แต่อย่างไรก็ตาม คะแนนโหวตน้อยที่สุดก็ต้องออก เพราะรายการตัดสินจากผลคะแนนโหวต ไม่ใช่พฤติกรรมในบ้าน ไม่ใช่ความน่าสนใจของการแสดง
ผมคงไม่อวยพรให้โฟกัสนะครับ เพราะเชื่อว่าน้องสามารถพัฒนาและผลักดันตัวเองให้ไปสู่ความสำเร็จได้ และอย่างที่เพื่อนๆ ชาว AF ชอบพูดกว่า "คนที่อยู่ในบ้านนานๆ ก็ใช่ว่าจะมีงานตลอดๆ"
ขอบคุณที่มอบความร่าเริง การมองโลกในแง่ดี และความพยายามที่น่าชื่นชมนะครับ "คนดีศรีเอเอฟ"
กระทู้อำลา V2 เด็กชายโฟกัส กระทู้แรกที่เขียนถึงนักล่าฝันในปีนี้
แต่สุดท้ายก็ต้องเขียน ถึง "นายกิตติคุณ คำเพราะ" จนได้...
ชี้แจงก่อนเลยนะครับว่า ผม "ไม่เคย" โหวตให้ V2 เลย เพราะมองว่าเขาเป็นคนที่มี FC หนาแน่น และคะแนนในช่วงแรกๆ ก็ติดอันดับหนึ่งมาทุกสัปดาห์ ยังไงๆ น้องคนนี้ก็ต้องเข้าไปรอบ Final อยู่แล้วแน่ๆ แถมน้องคนนี้ยังมีโลกสีชมพูอยู่ในบ้านอีกด้วย (อันนี้ผมแสลงมากครับ ตัวเองอยากมีโลกสดใสอย่างนี้บ้าง ก็เลยแอบอิจฉาน้องเขาเยอะหน่อย 555)
โฟกัสเป็นเด็กที่ใช้ใจในการดำเนินชีวิตในบ้าน กำลังใจน้องดีมาก ผมเคยดูคลิปที่น้องไปประกวดรายการประกวดนักร้องลูกทุ่งรายการหนึ่ง ที่ให้ผู้เข้าแข่งขันร้องเพลงไปเรื่อยๆ ถ้ากรรมการโยกคันโยกลงหมดทั้ง 3 ท่าน ผู้เข้าแข่งขันก็จะหมดสิทธิ์ร้อง น้องโดนกรรมการโยกคันโยกลงค่อนข้างเร็ว (แต่วันนั้น น้องร้องเพลงได้ในมาตรฐานระดับหนึ่ง แต่ถ้าเทียบกับมาตรฐานการประกวดร้องเพลงลูกทุ่งระดับประเทศ น้องก็ยังสู้คนอื่นไม่ได้ครับ) ผมเห็นน้องมีสีหน้าจ๋อยๆ เล็กน้อย แต่ก็ยังมีกำลังใจที่ดี ที่จะรับฟังคอนเม้นท์จากกรรมการ ก็ไม่คิดว่าผมจะได้มีโอกาสมาเจอน้องคนนี้ร้องเพลงลูกทุ่งใน AF อีกครั้ง วันนี้น้องมีออร่า มีความน่าสนใจ และมีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้นมากทีเดียว
พฤติกรรมการใช้ชีวิตภายในบ้าน น้องก็เป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย ไม่เว้นเว้อหรือฟุ้งซ่าน (เหมือนน้องที่ผมเชียร์ 555) มีความขยัน ตั้งใจ พยายาม และไม่ค่อยมองโลกในแง่ร้าย พยายามเรียนรู้ในสิ่งที่ดี มีความเครียดที่ดี (ความเครียดที่ดี คือ ความเครียดที่พอเหมาะ เพื่อทำให้เรามีการพัฒนา สร้างแรงจูงใจ และเป็นเป้าหมายที่แสดงถึงความสำเร็จ ไม่เหมือนกับความเครียดที่แย่ คือ ความเครียดที่ไร้ประโยชน์ ไม่มีหนทางที่จะขจัดความเครียดนี้ได้เลย ทำให้เสียสุขภาพจิตและกาย) และสิ่งที่ยากมาก ก็คือ น้องเคยเป็นคนที่กราฟพีคตอนช่วงต้น และกราฟมาดิ่งตอนกลางรายการ แต่น้องก็สามารถเอากราฟมาพีคได้อีกครั้ง เพราะหลายๆ คน ถ้าเคยทำดีมาตลอด แต่มาหลุดตอนกลางๆ ก็มักจะลงเหวไปเรื่อยๆ ในช่วงท้าย
ถ้าถามว่า เสียดายไหม ที่น้องต้องหลุดจากรายการกลางคัน ผมบอกเลยว่า เสียดายที่สุดเท่าที่ดู AF มาตลอด 12 ปี
จากหลายๆ ปี น้องที่ผมโหวตให้ต้องออกจากรายการกลางคัน ผมก็เสียดายนะครับ แต่เรารู้ว่า น้องยังไม่เหมาะกับการเป็น The Winner และ The Winner ก็ไม่การันตีว่าน้องจนเป็นคนที่เก่งที่สุด เยี่ยมที่สุด ในปีนั้น เพราะผมมองว่า คนที่รอดไป Final มีความเหมาะสมมากกว่าคนที่เราเชียร์
แต่ผมก็เสียดายโฟกัสมากๆ อยากดูโชว์ Final ของน้องเขามากนะครับ และคิดว่าโฟกัสสามารถเป็นบุคคลต้นแบบให้กับเพื่อนๆ ในหลายๆ ด้านได้ ตอนน้องถูกประกาศว่าเป็นคนที่ต้องออกจากบ้าน ผมนึกถึง AF1 วีคที่ซีแนมถูกประกาศว่าคะแนนน้อยที่สุดเลยครับ แต่ก็คงไม่มีเหตุการณ์ SMS ล่มมาช่วยได้แน่ๆ (เพราะเป็นมุขโบราณมาก) แต่อย่างไรก็ตาม คะแนนโหวตน้อยที่สุดก็ต้องออก เพราะรายการตัดสินจากผลคะแนนโหวต ไม่ใช่พฤติกรรมในบ้าน ไม่ใช่ความน่าสนใจของการแสดง
ผมคงไม่อวยพรให้โฟกัสนะครับ เพราะเชื่อว่าน้องสามารถพัฒนาและผลักดันตัวเองให้ไปสู่ความสำเร็จได้ และอย่างที่เพื่อนๆ ชาว AF ชอบพูดกว่า "คนที่อยู่ในบ้านนานๆ ก็ใช่ว่าจะมีงานตลอดๆ"
ขอบคุณที่มอบความร่าเริง การมองโลกในแง่ดี และความพยายามที่น่าชื่นชมนะครับ "คนดีศรีเอเอฟ"