ตั้งประเด็นนี้ขึ้นมา เพราะเราเกิดนึกขึ้นมาได้ตอนดู Yong Pal ซีรี่ย์เกาหลีเรื่องฮิตที่กำลังออนแอร์
จริงๆ ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องโดยตรงหรอก แต่มานึกได้เพราะพระเอกที่เป็นหมอโคตรเก่ง แต่ก็ยังหวังพึ่งเงินของนางเอกที่อภิมหารวย
เพื่อหาตังค์มาเปลี่ยนไตใหัน้องสาว แล้วทำให้เราคิดถึงคำพูดของนักเขียนท่านหนึ่งที่ได้รางวัลซีไรต์
อ่านสัมภาษณ์เขาบอกประมาณว่าโชคดีที่ได้เมียรวยทำให้เขาทุ่มเททำงานเขียนอย่างเดียวแบบที่เป็นอยู่ได้
เรานี่ถึงกับอิจฉาขึ้นมาเลย คือเราเห็นผู้ชายประมาณอาร์ตติสมีพลังเปี่ยมจิตวิญญาณ อย่างคุณโจน จันได พี่หนุ่มร้านหนังสือเดินทาง
แอบเอ่ยชื่อพาดพิงจะเป็นไรไหมคะ ขอโทษพี่ๆ ไว้ด้วยนะคะ อยากให้นึกภาพออกค่ะ (ใครไม่รู้จักเสิร์ชอากู๋นะคะ)
ชายหนุ่มบ้านๆ แต่มีหัวคิดไกลมีพลังอะไรบางอย่าง แล้วมีแฟนเป็นคนซัพพอร์ตคอยเกื้อหนุนให้เขาประสบความสำเร็จ
คือเขาน่ะเก่งแหละ แต่ไม่ได้เก่งในทางรวย เลยต้องพึ่งคู่ชีวิต
แล้วนี่เราพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทำไมน่ะเหรอ นอกจากความอิจฉาแล้ว ก็มานึกๆ ดูดีๆ
เฮ้ย! ผู้หญิงไม่ว่ายุคสมัยไหนก็แก่งแย่งกันเพื่อให้ได้สามีรวย ถ้าอยากจะได้ชีวิตสุขสบายได้ดังฝันเนี่ย
นอกจากต้องมีบุญพาวาสนาส่งแล้ว ยังต้องมีความพยายามที่จะไม่หยุดสวย หรืออาจต้องเก่งระดับแถวหน้าที่จะเข้าถึงสังคมระดับสูงได้
แต่ถ้าเทียบเปอร์เซ็นต์แล้วผู้ชายมีน้อยกว่าผู้หญิงมากๆ อยู่แล้วตามธรรมชาติ
ผู้หญิงฐานะดีก็น่าจะมีเปอร์เซ็นเยอะทีเดียว ดังนั้นผู้ชายก็อาจมีโอกาสได้เมียรวยมากกว่าผู้หญิงได้สามีรวยรึเปล่า?
(กระทู้สาวคิดเยอะ) คุณว่ามั้ยคะว่าผู้ชายยุคนี้น่าจะมีโอกาสได้เมียรวยมากกว่าผู้หญิงได้สามีรวยอีกนะ
จริงๆ ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องโดยตรงหรอก แต่มานึกได้เพราะพระเอกที่เป็นหมอโคตรเก่ง แต่ก็ยังหวังพึ่งเงินของนางเอกที่อภิมหารวย
เพื่อหาตังค์มาเปลี่ยนไตใหัน้องสาว แล้วทำให้เราคิดถึงคำพูดของนักเขียนท่านหนึ่งที่ได้รางวัลซีไรต์
อ่านสัมภาษณ์เขาบอกประมาณว่าโชคดีที่ได้เมียรวยทำให้เขาทุ่มเททำงานเขียนอย่างเดียวแบบที่เป็นอยู่ได้
เรานี่ถึงกับอิจฉาขึ้นมาเลย คือเราเห็นผู้ชายประมาณอาร์ตติสมีพลังเปี่ยมจิตวิญญาณ อย่างคุณโจน จันได พี่หนุ่มร้านหนังสือเดินทาง
แอบเอ่ยชื่อพาดพิงจะเป็นไรไหมคะ ขอโทษพี่ๆ ไว้ด้วยนะคะ อยากให้นึกภาพออกค่ะ (ใครไม่รู้จักเสิร์ชอากู๋นะคะ)
ชายหนุ่มบ้านๆ แต่มีหัวคิดไกลมีพลังอะไรบางอย่าง แล้วมีแฟนเป็นคนซัพพอร์ตคอยเกื้อหนุนให้เขาประสบความสำเร็จ
คือเขาน่ะเก่งแหละ แต่ไม่ได้เก่งในทางรวย เลยต้องพึ่งคู่ชีวิต
แล้วนี่เราพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทำไมน่ะเหรอ นอกจากความอิจฉาแล้ว ก็มานึกๆ ดูดีๆ
เฮ้ย! ผู้หญิงไม่ว่ายุคสมัยไหนก็แก่งแย่งกันเพื่อให้ได้สามีรวย ถ้าอยากจะได้ชีวิตสุขสบายได้ดังฝันเนี่ย
นอกจากต้องมีบุญพาวาสนาส่งแล้ว ยังต้องมีความพยายามที่จะไม่หยุดสวย หรืออาจต้องเก่งระดับแถวหน้าที่จะเข้าถึงสังคมระดับสูงได้
แต่ถ้าเทียบเปอร์เซ็นต์แล้วผู้ชายมีน้อยกว่าผู้หญิงมากๆ อยู่แล้วตามธรรมชาติ
ผู้หญิงฐานะดีก็น่าจะมีเปอร์เซ็นเยอะทีเดียว ดังนั้นผู้ชายก็อาจมีโอกาสได้เมียรวยมากกว่าผู้หญิงได้สามีรวยรึเปล่า?